Τι δυσκοιλιότης κι αυτή με τα οικονομικά μέτρα. Εξαγγελίες, αναδιπλώσεις, ξανα-μανά εκ νέου διατυπώσεις, τίποτα δεν κατάλαβα.
«Εξελέξατο ο Κύριος τα μωρά του κόσμου, ίνα τους σοφούς κατακρίνει. και τα πετεινά του ουρανού εξελέξατο, ίνα τους υψηπετείς ταπεινώσει».
Αν δεν απατώμαι (που καθόλου δεν μου πάει να κάθομαι να απατώμαι, εδώ που τα λέμε), το κράτος εφαρμόζει τη λογική του Καραγκιόζη: Πάρε πέντε, δώσε 10, τα ρέστα δικά μου.
Ζούμε την κατόπιν εορτών περίοδο. Δίαιτες γιατί πήραμε λιγάκι στα γοφιά, ο καιρός τρελαμένος δεν ξέρει προς τα πού θα το πάει, στην αγορά δυσπραγία, στους συμβασιούχους αοριστολογία, στους ανέργους απελπισία, στα εθνικοπατριωτικά η πλήρης μούγκα, με τα επιδόματα ένας ψιλοχαμός, στα τηλεοπτικά πάνελ πλήξη και αηδία. Στα οικονομικά μέτρα πάλι, εκεί χάνει η μητέρα τον μοναχογιό και αυτός με την σειρά του χάνει «Τα μυστικά της Εδέμ». Κι εγώ προχθές έχασα την Ανίτα Πάνια και το «Ζαμανφού» με κριτή διαγωνιζομένων την Άντζελα. Εγώ ψυχή δεν έχω;
Όσο για «τα λερωμένα τ’ άπλυτα» των καταχρήσεων και του μεγάλου φαγοποτιού τριάντα χρόνων, μην ανησυχείτε. Εκεί θα παραμείνουν. Στο καλάθι με τα άπλυτα. Της ιστορίας. Αλλά κι αυτή πολύ συγκαταβατική μου φαίνεται και μεγαλόψυχη. Αφήστε.
«Και επέρασαν ημέρες εκατό μέσα σε λίγην ώρα».
Μπουμ ηκούσθη στον αέρα, πλην τα βόλια πήγαν πέρα.
Το Καρναβάλι φέτος δεν θα χρειαστούν παρωδίες-μεταμφιέσεις για τα άρματα. Η πραγματικότης ως έχει!
Πότε θα έρθουν οι Αλκυονίδες ημέρες, να γλυκάνει ο καιρός, να σκαρίσουμε στη λιακάδα; Ας μας πουν αυτό τουλάχιστον. Ύστερα θα καθίσουμε στον πάγκο εκεί σε μιαν ακρούλα και θα παίζουμε με τα δάχτυλά μας, ως διασκέδαση. Εκτός αν το ρίξουμε στο «γλέντι του φτωχού», της παροιμίας. Σωστό κι αυτό.
Με τούτα και με κείνα πολλές επιλογές δεν έχουμε. Γι αυτό σας λέω. Ρίξτε διακριτικά μια μούντζα -ξέρετε πώς!- και ξαμοληθείτε στα μαγαζιά, έστω για μιαν ενημέρωση. Εκπτώσεις.
