Ύπνε, που παίρνεις τα μικρά,

Ύπνε, που παίρνεις τα μικρά,
Έλα, πάρε και τούτο.
Μικρό μικρό σου το ‘δωκα,
Μεγάλο φέρε μου το.
Μεγάλο σαν ψηλό βουνό,
Ίσιο σαν κυπαρίσσι,
Κι οι κλώνοι του ν’ απλώνονται
Σ’ ανατολή και δύση.

Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή

Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή,
Κοιμήσου νιο φεγγάρι,
Κοιμήσου, που να σε χαρεί,
Ο νιός που θα σε πάρει.
Κοιμήσου και παράγγειλα
Στη πόλη τα χρυσά σου,
Στη Βενετιά τα ρούχα σου
Και τα διαμαντικά σου.

Έλα, ύπνε, κι επάρε το

Έλα, ύπνε, κι επάρε το
και γλυκά αποκοίμισέ το.
Έλα, ύπνε, μερωτή μου,
μέρωσέ μου το παιδί μου.
Δώσ’ του, Παναγιά, χρόνοι
να γένει παππούς μ’ αγγόνι.
Νάνι το παιδί μου, νάνι,
κι όπου του πονεί να γειάνει.
Που κοιμάται και μερώνει
και ξυπνά και μεγαλώνει.
Που κοιμάται σαν αρνάκι
το γλυκό μου μωρουδάκι.

Νάνι του, νανάκια του

Νάνι του, νανάκια του
Και πολλά χρονάκια του,
Όσο να ‘ρθει η μάνα του
Απ’ το μύλο κι απ’ τη βρύση,
Να του φέρει κατιτί
Λουκουμάκια στο χαρτί.

Έλα, ύπνε, κούνησέ το

Έλα, ύπνε, κούνησέ το
Και γλυκά αποκοίμησέ το.
Έλα, ύπνε, υπναρά,
Που κοιμίζεις τα παιδιά.
Έλα, ύπνε, πάρε μου το,
Στα περβόλια άφε μου το.
Έλα, ύπνε, πάρε μου το,
Πάλι πίσω φέρε μου το.

Κοιμάται το παιδάκι μου

Κοιμάται το παιδάκι μου
Και ποιός θα το ξυπνήσει,
Τ’ αηδόνι της ανατολής
Ή το πουλί της δύσης;
Κοιμάται το παιδάκι μου
Και πως να το ξυπνήσω,
Να πάρω το ροδόσταμο,
Να το δροσολογήσω;
Κοιμάται το παιδάκι μου,
Και πως να το ξυπνήσω;
Να το ξυπνήσω με φιλί,
Για να γλυκοξυπνήσει;
Κοιμάται το μωράκι μου,
Κανείς μην το ξυπνήσει,
Ώσπου να ‘ρθει η μάνα του
Να το γλυκοφιλήσει.

Κοιμήσου και παράγγειλα

Κοιμήσου και παράγγειλα
στην Πόλη τα προικιά σου,
Στο Γαλατά τα ρούχα σου
και τα διαμαντικά σου.
Κοιμήσου, συ κορίτσι μου,
κ' η τύχη σου δουλεύει
Και το καλό σου ριζικό
ογλήγορα το φέρνει.

Κοιμήσου συ, μωράκι μου

Κοιμήσου συ, μωράκι μου,
Σε κούνια καρυδένια,
Σε ρουχαλάκια κεντητά
Και μαργαριταρένια.
Έλα, Χριστέ και Παναγιά,
Και πάρτο στους μπαξέδες
Και γέμισε τους κόρφους του
Λουλούδια, μενεξέδες.
Κοιμήσου συ, παιδάκι μου,
Κι η μοίρα σου δουλεύει
Και το καλό σου ριζικό
Σου κουβαλεί και φέρνει.
Κοιμάται νιό, κοιμάται νιο,
Κοιμάται νιό φεγγάρι,
Κοιμάται το παιδάκι μου
Στ’ άσπρο το μαξιλάρι.
Ο ύπνος τρέφει τα μωρά
Κι η υγειά τα μεγαλώνει
Και η κυρά η Παναγιά
Τα καλοξημερώνει.

Να μου το πάρεις, ύπνε μου

Να μου το πάρεις, ύπνε μου,
Τρεις βίγλες θα του βάλω,
Τρεις βίγλες, τρεις βιγλάτορες
Κι οι τρεις αντριωμένοι.
Βάζω τον ήλιο στα βουνά,
Τον αϊτό στους κάμπους,
Τον κυρ βοριά το δροσερό
Ανάμεσα πελάγου.
Ο ήλιος εβασίλεψε,
Κι ο αϊτός αποκοιμήθει,
Κι ο κυρ βοριάς ο δροσερός
Στη μάνα του πηγαίνει:
«Γιε μου που ‘σουν χτες,
που ‘σουν προχθες,
που ‘σουν την άλλη νύχτα;
Μήνα με τ’ άστρα μάλωνες,
Μήνα με το φεγγάρι,
Μήνα με τον Αυγερινό,
που ‘μαστε αγαπημένοι;»
«Μήτε με τ’ άστρα μάλωνα,
μήτε με το φεγγάρι,
μήτε με τον Αυγερινό
που ‘μαστε αγαπημένοι.
Χρυσό υγιόν εβίγλιζα
Στην αργυρή του κούνια».

Νάνι νάνι

Νάνι νάνι, νάνι νάνι,
Ύπνον ήσυχο να κάνει.
Να κοιμάται, να μερώνει,
να ξυπνά, να μεγαλώνει
να κοιμάται σαν τ’ αρνάκι,
να ξυπνά σαν τ’ αηδονάκι.
Μην πατάτε, μη βροντάτε
Το παιδάκι μου κοιμάται.

Νάνι νάνι το παιδί

Νάνι νάνι το παιδί,
Όσο ν’ αποκοιμηθεί.
Έλα, ύπνε, ύπνωσέ το
Και γλυκά αποκοίμισέ το,
Σύρ’το πέρα στα χωράφια,
Να ξυπνάει με τα ελάφια
Σύρ’το πέρα στα μαντράκια,
Να κοιμάται με τ’ αρνάκια
Να κοιμάται με τ’ αρνάκια,
Να ξυπνάει με τα πουλάκια.

Ύπνε μου, πάρε το παιδί

Ύπνε μου, πάρε το παιδί
Να μου το σεργιανίσεις
Στα ρόδα των περιβολιών,
Στα κρύα νερά της βρύσης,
Πάρ’ το και δείξε του να βρει
Των παλατιών τη στράτα,
Που ‘ναι του Ρήγα οι θησαυροί
Με τα κωνσταντινάτα
Και χάρισέ του τα κλειδιά
Να ανοίξει και να πάρει
Μαργαριτάρι ατρύπητο,
Σπυρί μαργαριτάρι.