Του παιδιού μου εγώ το γάμο

Του παιδιού μου εγώ το γάμο
Μάη κι Απρίλη θα τον κάνω
θα καλέσω νιούς και γέρους
της αρχοντιάς τους καλυτέρους.
Θα καλέσω και το Σπάνια
να αλλάξει τα στεφάνια,
και τη Ρήγαινα την ίδια
να αλλάξει δαχτυλίδια.

Κοιμάται τ’ όμορφο παιδί

Κοιμάται τ’ όμορφο παιδί
και πώς να το ξυπνήσω,
δεν έχω μοσχοκάρυδα
να το πετροβολήσω.
Κούνια κούνα τον αθέρα,
την καλή μου θυγατέρα,
κούνια κούνα το αρνάκι,
το γλυκό μου το παιδάκι.

Το κορίτσι μου το άσπρο

Νανά, νανά, νανά,
εμένα μου φέραν προξενιά,
απ’ το παιδί του βασιλιά
κι απ’ του βεζύρη τη σειρά.
Μα τους παράγγειλα κι εγώ:
«Δεν έχει η κόρη μου καιρό
το κορίτσι μου το άσπρο
τ’ αρραβώνιασα μ’ εν’ άστρο».

Η κυρά η Παναγιά

Κοιμήσου καλορίζικο
και καλοτελειωμένο,
που σ’ έχει αφέντης ο Χριστός
καλά μελετημένο.
Κοιμήσου, που να σε χαρεί,
η μάνα που σε γέννα,
κι ο αφέντης όπου σ’ έκανε
να ιδεί καλά από σένα.

Ο ύπνος μου στα μάτια σου
κι η υγειά μου στη χαρά σου
κι η αγρυπνιά σου μετ’ εμέ
να κάνουν τα προικιά σου.
Ο ύπνος τρέφει τα παιδιά
κι η υγειά τα μεγαλώνει,
και η κυρά η Παναγιά
τα καλοξημερώνει.

Μη μου το ξυπνήσεις

Την Παναγιά παρακαλώ
να μου τ’ αποκοιμίσει,
ώσπου να κάνω τις δουλειές
κι ύστερα να ξυπνήσει.
Αγιά Παρασκευούλα μου,
έλα να το μερώσεις,
του πολυχαϊδεμένου μου
ύπνο γλυκό να δώσεις.
Ύπνε μου, συ που τ’ αγαπάς,
να το γλυκοκοιμίσεις,
ώσπου να κάνω τις δουλειές,
να μη μου το ξυπνήσεις.

Κοιμήσου, φως μου

Κοιμήσου, φως μου,
κι ο Χριστός σου παραστέκει πλάι,
κοιμήσου κι η μανούλα σου
την κούνια σου κουνάει.
Την κούνια σου την έστρωσα
με μαλακό σεντόνι,
που το ‘πλυναν και το ‘καναν
νεράιδες σαν το χιόνι.

Στο πάπλωμά σου κέντησα
αϊτούς να σε στολίζουν,
σου κέντησα μια Παναγιά
στ’ αχνό προσκέφαλό σου
Κι ακόμα την Αγιά Σοφιά
να ‘χεις στο μάγουλό σου.

Έλα, ύπνε, απ’ τα βουνά

Έλα, ύπνε, απ’ τα βουνά
κι απ’ τα κρύα τα νερά,
να υπνώσεις το παιδάκι,
να κοιμάται σαν τ’ αρνάκι,
να ξυπνήσει σαν τ’ αηδόνι
και σαν το χελιδόνι.

Γλυκοκοίμισμα στους ανθούς

Έλα, ύπνε, και πάρε το
και γλυκοκοίμισέ το,
στις πρασινάδες και στους ανθούς
άντε σεργιάνισέ το.
Έλα, ύπνε, και πάρε το
κι άστο στα περιβόλια,
γέμισε τα στηθάκια του
τριαντάφυλλα και ρόδα.
Κι αν έχεις μήλο δώσε του,
κουλούρι τάισέ το,
κι αν έχεις και ροδόσταμο,
βγάλε και πότισέ το.

Ο μπέμπης μου θα κοιμηθεί

Ο μπέμπης μου θα κοιμηθεί
και θα καλοξυπνήσει
κι ό,τι θα δει στον ύπνο του
θα μου το μολογήσει.
«Μαμά μου, είδα στον ύπνο μου
μια άσπρη περιστέρα,
μου σήκωσε το πάπλωμα
και μου ‘πε καλημέρα».

Χήνα μου, άπλωσε τα φτερά

Χήνα μου, άπλωσε τα φτερά,
να πλύνω του παιδιού μου,
αϊτέ μου, τα φτερούγια σου,
ν’ απλώσω τ’ αγοριού μου,
και συ, αηδόνι μου χρυσό,
στην κούνια να καθίσεις,
με τη γλυκιά σου τη φωνή
να μου το νανουρίσεις.
Και σαν το δεις να κοιμηθεί,
τα μάτια του να κλείσει,
τρέξε τον ύπνο φώναξε
να μου το σεργιανίσει.
Έλα, ύπνε, και πάρε το
πάνω στα περιβόλια
και γέμισε τους κόρφους του
τριαντάφυλλα και ρόδα.
Τα ρόδα θα είν’ της μάνας του
και τ’ άνθη του κυρού του,
και τα χρυσά τριαντάφυλλα
θα είναι του νονού του.