Κάποιοι δαιμόνοι τον είχαν στείλει. Έγινε αχείλη κόσμου που επόνει.
Ήρωες χρόνοι! Και πως εμίλει με το φιτίλι, με το τρομπόνι!
Το πέρασμά του, μήνυμα κρύο μαύρου θανάτου.
Κι είχε το θείο χέρι που φλόγα κράταε κι ευλόγα.
