Από τα μαθητικά μου χρόνια του δημοτικού, ένα δάσκαλο θυμάμαι καθαρά και με αγάπη. Τον κύριο Κωνσταντίνο Τζουτζούκο (γράφω εδώ το όνομα του ώστε αν τύχει και διαβάσει αυτές τις γραμμές -ο κόσμος είναι μικρός δεν λένε;- να του μεταφέρω την αγάπη και τις ευχαριστίες μου). Είχε μόλις έρθει από την Γερμανία, όπου δίδασκε εκεί σε ένα Ελληνικό σχολείο, και μας έκανε να αγαπήσουμε τα γράμματα με το ήθος, την καλοσύνη και τις σύγχρονες εκπαιδευτικές του μεθόδους που δεν περιλάμβαναν χτύπημα στα χέρια με τον χάρακα και τράβηγμα του αυτιού, που συνηθίζονταν τα χρόνια εκείνα.
Τέτοιος δάσκαλος είναι και ο κύριος Γιώργος, ένας από τους ήρωες της Ζωρζ Σαρή στο βιβλίο της «Ο Κύριός μου». Ένα βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη και εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2002. Η υπόθεση του μυθιστορήματος διαδραματίζεται σε ένα χωριό κοντά στην Καστοριά, που ονομάζεται Ανθήλη. Για να σας πω την αμαρτία μου έψαξα στο χάρτη για να δω αν το χωριό αυτό είναι πραγματικό η όχι και δεν βρήκα τίποτα. Αν γνωρίζει κάποιος ας κάνει τον κόπο να στείλει ένα email να μου δώσει τα φώτα του.
Ο νεαρός δάσκαλος αναλαμβάνει την πέμπτη δημοτικού μετά την ξαφνική αλλά όχι και εντελώς αδικαιολόγητη αποχώρηση του δασκάλου που είχε αναλάβει την τάξη από την αρχή της χρονιάς. Ανάμεσα στα παιδιά της τάξης είναι και ο Πασχάλης. Ένα παιδί που μεγάλωσε χωρίς πατέρα μιας και ο τελευταίος εξαφανίστηκε όταν έμαθε ότι η Χρύσα -η κοπέλα που είχε σχέση και μελλοντική, τότε, μητέρα του Πασχάλη- έμεινε έγκυος. Ο Πασχάλης είναι ένα ατίθασο παιδί που οι μέχρι τώρα δάσκαλοι του προσπαθούσαν να τον «ηρεμίσουν» χρησιμοποιώντας τις τιμωρίες και το ξύλο. Ο κύριος Γιώργος όμως προσπαθεί να πλησιάσει τον παιδί και να το βοηθήσει. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει την δουλεία του και τα παιδιά που έχει αναλάβει. Με διάφορα «κόλπα» καταφέρνει αυτό που θεωρούσαν όλοι αδύνατο και έτσι προσφέρει στον Πασχάλη αλλά και στην μητέρα του ένα όμορφο παρόν και ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Αλλά οι εκπλήξεις δεν σταματούν εκεί. Τι άλλο συμβαίνει; Θα το ανακαλύψετε όταν φυσικά διαβάσετε το τρυφερό αυτό βιβλίο της Ζωρζ Σαρή.
Τα βιβλία της συγγραφέως που έχω διαβάσει με είχαν συνηθίσει σε ένα διαφορετικό στυλ, με αποτέλεσμα η ανάγνωση του «Ο Κύριός μου» να αποτελέσει μια ευχάριστη έκπληξη για μένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα άλλα βιβλία της Ζώρζ Σαρή δεν μου αρέσουν. Το εν λόγω βιβλίο, πάντως, είναι κατά την προσωπική μου άποψη ένα από τα καλύτερα της και αξίζει να το διαβάσουμε τόσο εμείς όσο και τα παιδιά μας. Έχει πολλά να διδάξει σε όλους μας. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
«...Ωστόσο, είναι έξυπνο παιδί, παίρνει τα γράμματα, φορές τα βράδια στο κρεβάτι γίνεται παιδί κανονικό, τρυφερό, στα δέκα του χρόνια μου ζητάει να του διαβάζω παραμύθια. Τον περασμένο μήνα ήθελε να του διαβάσω το Μικρό Πρίγκιπα. Δυο βράδια ξενυχτήσαμε, κι όταν τελείωσε η ιστορία, ο Πασχάλης γύρισε την πλάτη του κι ούτε που μου μίλησε. Όμως εγώ ξέρω πως έκλαιγε... Γιατί πρέπει ο Πασχάλης να πληρώνει την ύπαρξή του στη ζωή; Αυτός είναι υπεύθυνος για τον ερχομό του στον κόσμο;...»
Ένας δάσκαλος, ένας ατίθασος μαθητής, μια δυναμική μητέρα... Πρόσωπα και συναισθήματα συγκρούονται. Ποιος θα νικήσει; Η κατανόηση, η εκτίμηση, η αγάπη και στο τέλος τέλος... ο έρωτας.
