«Κόκκινη θάλασσα» της Κάλης Καρατζά

Όταν μου έφερε το βιβλίο «Κόκκινη θάλασσα», για να το διαβάσω, μια φίλη μου, προσπάθησα να σκεφτώ από πού μου είναι οικείο το όνομα της συγγραφέως του. Κάλη Καρατζά, βρε τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει… μα βέβαια, στην τηλεόραση διαφήμιζαν ένα βιβλίο της, θαρρώ όχι το συγκεκριμένο.
Από τα βιβλία που διαφημίζονται στην τηλεόραση έχω κακή πείρα. Η συντριπτική πλειοψηφία, αυτών που έχω διαβάσει, δεν μου άρεσαν καθόλου. Έτσι δημιουργήθηκε ένας προσωπικός κανόνας που λέει να τα αποφεύγω. Δοκιμάζοντας την «τύχη» μου για άλλη μια φορά, διάβασα το «Κόκκινη θάλασσα» αρνητικά προκατειλημμένος μπορώ να πω.
Στις πρώτες σελίδες του με μπέρδεψε πολύ και δεν μπορούσα να «μπω» μέσα στην πλοκή του. Αυτό, όμως, άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει, καθώς αύξανε ο αριθμός των σελίδων του που είχα διαβάσει. Περίπου στο ένα τρίτο (1/3) των σελίδων του, με είχε κερδίσει και ξεκίνησα να «βιώνω» τις καταστάσεις που βρίσκονταν οι ήρωες του. Όταν τελείωσαν οι 311 σελίδες καθαρού κειμένου, είχα διαβάσει ένα βιβλίο που μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.
Η ιστορία που μας αφηγήται η Κάλη Καρατζά στο «Κόκκινη θάλασσα» ξεκινά λίγο πριν την Γερμανική κατοχή και φτάνει ως τις μέρες μας. Οι δύο βασικοί ήρωες του βιβλίου είναι η Σεβαστιανή και ο Τζώρτζης. Τα δύο παιδιά ξεκίνησαν την γραμμή της ζωής τους από διαφορετικά σημεία. Οι δύο αυτές γραμμές ενώθηκαν σε ένα παράνομο πορνείο στην Πάτρα, όπου οι δύο νέοι ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν να ενώσουν τις ζωές τους. Αυτό όμως δεν έμελε να πραγματοποιηθεί και έτσι ο καθένας τράβηξε τον δικό του δρόμο. Η Σεβαστιανή έφτιαξε την ζωή της με ένα πλούσιο γάμο, ενώ ο Τζώρτζης έζησε στο εξωτερικό όπου έγινε διάσημος βιολονίστας.
Το βιβλίο όμως δεν είναι μόνο μια ερωτική ιστορία. Περισσότερο νομίζω ότι είναι ένα ηθογραφικό διήγημα, όπου στις σελίδες του παίρνουμε, εμείς που δεν ζούσαμε τότε, μια γεύση για τον τρόπο ζωής των Ελλήνων μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και έως την μεταπολίτευση. Αυτό είναι ίσως που μου άρεσε περισσότερο στο «Κόκκινη θάλασσα». Βρήκα μέσα του στοιχεία, που είχα μάθει από διηγήσεις του πατέρα μου, σχετικά με την καθημερινότητα των Ελλήνων εκείνα τα χρόνια.
Το «Κόκκινη θάλασσα» εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2003 και είναι το πέμπτο από τα επτά συνολικά βιβλία της Κάλης Καρατζά που κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία. Με εξαίρεση το πρώτο της βιβλίο, που φέρει τον τίτλο «Ταξίδι στη μνήμη», και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Λιβάνη, τα υπόλοιπα έξη έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Modern Times.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Θαλασσινό μεθύσι ήταν εκείνος ο χορός στην αγκαλιά του Τζώρτζη. Φωτιές πετούσαν τα μάτια τους. Σκίρτησαν οι καρδιές στην παγωνιά της νύχτας. Έρωτας και πάθος τύλιξε τα κορμιά. Ταξίδι μακρινό ήταν το όνειρο. Αλήθεια και μυστικό η σιωπή της Σεβαστιανής όλα αυτά τα χρόνια...
Η σφαίρα ούτε που ακούστηκε μέσα στην καταιγίδα. Το βαθύ άλικο δε φάνηκε στην πλάτη του άντρα που έπαιζε με μανία το βιολί. Το ξέπλυνε το κύμα και η βροχή, το πήρε πέρα ο αέρας. Τα μάτια δεν πρόλαβαν να δουν πώς και πού χάθηκε εκείνος. Το κύμα βγήκε θεριό στην παραλία. Κόκκινη έγινε η θάλασσα στα πόδια της και ρούφηξε κοχύλια, αγάπη και ζωή...

Ν.Π.