Τυχαίνει ορισμένες φορές να σταθείς μπροστά σε ένα έργο τέχνης και να σε αφήσει άφωνο. Να εισχωρήσει από κάθε πόρο του μυαλού και της ψυχής σου, να σε πλημμυρίσει και τελικά να σε μετουσιώσει σε κάτι καλύτερο -αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός της τέχνης πέρα από την ψυχαγωγία. Τότε, εκείνη την στιγμή, αντιλαμβάνεσαι ότι βρίσκεσαι μπροστά σε ένα έργο που έχει μεγάλη αξία και θα αφήσει ένα σημαντικό αποτύπωμα στο χρόνο και στους ανθρώπους που θα έρθουν σε επαφή με αυτό. Μια τέτοια εμπειρία, βίωσα όταν διάβασα την «Τριλογία» της Χρυσούλας Δημητρακάκη. Ένα λογοτεχνικό κόσμημα, εξήντα ενός καρατίων - ποιημάτων, που από το 2007 και μέσω των εκδόσεων Ιωλκός βρίσκεται διαθέσιμο για να το αποκτήσουμε.
Θεωρώ πως οτιδήποτε και να γράψω -θα χρειαζόμουν άλλωστε σελίδες επί σελίδων- θα το αδικήσει. Έτσι, επέλεξα να σιωπήσω και, απλά, να σας μεταφέρω ένα μέρος από την λάμψη του. Τρία από τα ακτινοβολώντα διαμάντια της «Τριλογίας». Ένα για κάθε ενότητα του βιβλίου…
Ύπαρξη. Η ανθρώπινη ύπαρξη από την γέννηση της έως το παρόν. Το ταξίδι της στο χρόνο…
Χιλιάδες τα βήματα
Χιλιάδες χρόνια και χιλιάδες βήματα,
γεννηθήκαμε στο ξημέρωμα των αιώνων
και χαράζουμε το μακρύ μας δρόμο.
Αντιστεκόμενοι στην παγωνιά,
χωρίς τη δύναμη της ομάδας,
είμαστε καταδικασμένοι.
Όσοι αργοπορούν, χάνονται στην απώλεια,
κι όσοι μένουν ακίνητοι, βλέπουν τους
άλλους να περνούν.
Οι ήχοι, πάντα επιστρέφουν διαφορετικοί,
μετά απ’ ένα μακρύ ταξίδι.
Μια πνοή ανέμου,
μπορεί να καταστρέψει τα πάντα.
Ένας τρομακτικός άνεμος,
μπορεί να δυναμώσει την αντίσταση.
Η νύχτα χάσκει αιώνια και ακλόνητη.
Η υπέρτατη πορεία, συνεχίζει,
όσο συνεχίζει η ζωή μας.
Χιλιάδες τα χρόνια και χιλιάδες τα βήματα.
Β
Ζωή. Η ανθρώπινη ζωή μέσα από την διεισδυτική ματιά της Χρυσούλας Δημητρακάκη…
Η ζωή είναι
Η ζωή είναι μέρα και νύχτα
στιγμές και χρόνια, χειμώνες και καλοκαίρια,
πιθανότατα και αφοσίωση,
αναίρεση και κατάφαση, ροή και στασιμότητα,
καταφύγιο και κίνδυνος, αέρας και φωτιά.
Η ζωή είναι προσμονή για όσα δεν ήρθαν
και πεποίθηση, ότι θα είναι καλύτερη,
Από εκείνη που πέρασε.
Η ζωή είναι φιλία και έχθρα,
επανάσταση και υποταγή, ανάγκη και συμβιβασμός,
πόλεμος και ανταλλαγή, χόρταση και στέρηση,
μετατροπή και επανόρθωση,
μετουσίωση και αιωνιότητα, ενσάρκωση και θεοποίηση.
Η ζωή είναι μια συμπαντική δικαιοσύνη,
που εμποδίζει την επικράτηση ενός εκ των αντιθέτων
και συνθέτει το Σύμπαν, σε μια μεγαλειώδη αρμονία.
Η ζωή είμαστε όλοι εμείς που ανταγωνιζόμαστε
να επικρατήσουμε σ’ ένα ποτάμι, που κανείς
δε θα μπορέσει να περάσει δύο φορές.
Β
Άνθρωπος. Ποιήματα ενός Ανθρώπου για τον Άνθρωπο…
Στα δύσκολα
Τότε που χάνεις και σκυφτός
το δρόμο πίσω παίρνεις,
στα δύσκολα,
όταν χάνεται τ’ όνειρο κι η ζωή
κι ό,τι με κόπο έχτισες, το βλέπεις γκρεμισμένο,
οι ελπίδες σου όταν σβήνουνε,
στα δύσκολα,
όταν δίπλα σου δε βλέπεις σωτηρία
και λες: «το τέλος έφτασε…»
με χέρια αδειανά, ικέτης όταν σέρνεσαι
σταυρό να κουβαλήσεις
στα δύσκολα, όταν στέρεψες
και μέσα σου παλεύουνε ανίκητα θεριά
κι άλλοι ν’ αρπάξουν θέλουνε κομμάτια της ψυχής σου
κι άλλοι αδιάφοροι κοιτούν πως δεν τους αφορά,
στα δύσκολα,
τότε όλα φτάνουνε στην άβυσσο του τέλους,
στα δύσκολα σου φαίνεται,
μέσα, τι κουβαλάς…
Β
Φαίνεται ότι η Κρήτη για άλλη μια φορά προσέφερε κάτι πολύτιμο στον Κόσμο. Είμαι βέβαιος ότι η Ιστορία θα συμπεριλάβει -ορθώς πράττοντας- ανάμεσα στα άξια τέκνα του νησιού και την Χρυσούλα Δημητρακάκη. Ένα μεγάλο Μπράβο και Ευχαριστώ στην ποιήτρια - συγγραφέα, μαζί με την ευχή να δούμε νέα έργα της σύντομα.
