Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα βιβλία που μπορείτε να βρείτε, και να διαβάσετε φυσικά, αυτό τον καιρό στα βιβλιοπωλεία. Το έχει γράψει ο Γεράσιμος Τσιαπάρας, φέρει τον τίτλο «Μπράβο μικρέ» και το όλο εγχείρημα υπογράφουν οι εκδόσεις Ιβίσκος.
Θέμα του, η ιστορία δύο αντρών. Του Μιχάλη και του Δημήτρη. Δύο σύγχρονων Ελλήνων που από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους υπήρξαν φίλοι. Η παιδική αυτή φιλία, όμως, διακόπηκε όταν ο μεγαλύτερος εξ αυτών, ο Δημήτρης, έφυγε από την Αθήνα -μετά το λύκειο- για να σπουδάσει. Οι δύο φίλοι χάθηκαν εντελώς μεταξύ τους μέχρι που η ζωή τους ξαναέφερε κοντά όταν ήταν πλέον σε ηλικία περίπου σαράντα ετών. Ο Δημήτρης είχε εξελιχθεί τόσο επαγγελματικά όσο και κοινωνικά. Διευθυντής μιας μεγάλης εταιρίας και κοσμοπολίτης ρουφούσε την ζωή με το στυλ και τους ρυθμούς ενός Bon Viver. Στον αντίποδα ο Μιχάλης κλεισμένος στον εαυτό του -σχεδόν αντικοινωνικός- το μόνο που είχε καταφέρει ήταν να εργάζεται σαν λογιστής σε μια εταιρία. Η ζωή δεν στάθηκε ευνοϊκή απέναντι του και το τελευταίο της χτύπημα ήταν να μείνει άνεργος. Εκείνη την εποχή ξανασυναντήθηκαν οι δύο τους, άντρες πλέον, και ο Δημήτρης πρόσφερε εργασία στον Μιχάλη, βγάζοντας τον από το αδιέξοδο που είχε βρεθεί.
Όμως όπως σοφά λέει ο λαός μας «κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει». Μέσα σε ένα βράδυ οι ρόλοι άλλαξαν και ο «δυνατός» Δημήτρης έγινε «αδύναμος» λόγω ενός προβλήματος υγείας. Όλος ο κόσμος που είχε χτίσει γκρεμίστηκε και ο μόνος άνθρωπος που έμεινε δίπλα του να τον στηρίξει ήταν ο μέχρι τότε «αδύναμος» Μιχάλης. Η νέα αυτή κατάσταση χαλύβδωσε την σχέση των δύο φίλων, την εξέλιξε και μαζί της εξελίχθηκαν και οι ίδιοι, πλησιάζοντας ο ένας τον άλλο. Η δυνατή φιλία τους λειτούργησε ως «κολυμβήθρα» που μέσα της βρήκαν την λύτρωση της ψυχής τους και την ολοκλήρωση του χαρακτήρα τους.
Η ανάγνωση του «Μπράβο μικρέ» κυριολεκτικά με συντάραξε. Οι ήρωες του καθημερινοί και πέρα ως πέρα αληθινοί. Οι καταστάσεις που ζουν περιγράφονται με χιούμορ που απ’ την μια σε κάνει να διασκεδάζεις και από την άλλη σε κάνει να μειδιάς με την γλυκόπικρη γεύση που αφήνει η εποχή μας. Η ιστορία ανθρώπινη που συγκινεί και που στην υπερβολή της δίνει παραδείγματα προς μίμηση σε καιρούς που η ανθρωπιά και ο αλτρουισμός τείνουν να εκλείψουν από το λεξιλόγιο και από τις ζωές μας.
Ένα βιβλίο γεμάτο τόσο από ευαίσθητες όσο και από σκληρές σκηνές που καυτηριάζουν την σύγχρονη πραγματικότητα, «ταρακουνούν» την συνείδηση του αναγνώστη και τον βάζουν να σκεφτεί και να αλλάξει στάση απέναντι σε αρκετά πράγματα.
Ένας ύμνος στην φιλία και στην αγάπη που είναι δύο από τα κυριότερα εφόδια που μπορεί να έχει κάποιος ώστε να αντιμετωπίσει τις βουλές της ειμαρμένης. Μια ωδή στο μεγαλείο της ψυχής του ανθρώπου και στην δύναμη της θέλησης για ζωή. Την δύναμη που ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά και σε βοηθά να αντιμετωπίσεις δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις, και τελικά να καταφέρεις να συνεχίσεις να ζεις.
Η πρόταση μου; Αγοράστε το, διαβάστε το και αφήστε το να επιδράσει στο πνεύμα και την ψυχή σας. Είναι ένα από τα βιβλία που σε κάνουν να νιώθεις ευλογημένος που αγαπάς την λογοτεχνία και περήφανος που ένας συμπατριώτης σου Έλληνας, ο Γεράσιμος Τσιαπάρας, έγραψε κάτι τόσο εξαιρετικό και λαμπρό. Θερμά συγχαρητήρια τόσο στον ταλαντούχο συγγραφέα όσο και στις εκδόσεις Ιβίσκος για το καταπληκτικό αυτό ανάγνωσμα.
Β
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
...Ο ταξιτζής, συμμορφούμενος στις υποδείξεις της κυρά-Τασίας, ζήτησε πληροφορίες από τον ασύρματο για το πού βρισκόταν το κέντρο όπου τραγουδούσε ένα ζευγάρι, το οποίο μόλις είχε αποφοιτήσει από ένα ριάλιτι.
«Είναι έκτακτοι!» τόνισε η γριά με τα κόκκινα.
«Ό,τι γουστάρει η κούκλα μου», της απάντησε ο σακάτης.
«Λεβεντιές είστε όλοι», συμφώνησε ο οδηγός.
Το ταξί με τις τρελές, σκέφτηκα εγώ, μην μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από τα πανέμορφα πόδια της απογόνου του Αισχύλου και του Μπρεχτ που είχε άβολα στριμωχτεί δίπλα μου...
...Φτάσαμε με ένα ιδιότυπο κουτσό κι ανεβήκαμε στην πίστα.
Σε μια στιγμή, μ' ένα πλάγιο βήμα, τραβήχτηκε αριστερά μου, μένοντας μόνος του, κι άρχισε αργά αργά να περιστρέφεται γύρω από το αριστερό του πόδι, με το δεξί να σέρνεται και το χέρι να χαιρετάει και να γυρίζει και να γυρίζει και να γυρίζει και να μην τον λυπάσαι πια, αλλά να τον ζηλεύεις και να τον καμαρώνεις... Και να που σταμάτησε... μην αφήνοντας καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρει να υποκλιθεί, όχι στον κόσμο, αλλά στην αγάπη της κόρης του και σε ό,τι τον βρήκε και δεν τον νίκησε.
Ο κόσμος ξέσπασε σε κραυγές και χειροκροτήματα. Εγώ σε κλάματα...
Η απρόσμενη ιστορία δύο ανθρώπων που το νήμα της ζωής τούς συνδέει απ' τα παιδικά τους χρόνια. Όταν οι δρόμοι τους θα συναντηθούν ξανά μετά από καιρό, ο ένας θα φτάσει πολύ κοντά στο θάνατο κι ο άλλος θα βρίσκεται ήδη πολύ μακριά απ' τη ζωή. Μέχρι που κάποια παραξενιά της μοίρας θα τους οδηγήσει σε μια περιπέτεια που ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία.
Ένα βιβλίο πολύπλευρο και βαθύ, με συνεχείς εκπλήξεις και ανατροπές, χιούμορ, διεισδυτικό βλέμμα και γνήσια ευαισθησία, που δεν αφήνει τον αναγνώστη να πάρει ανάσα μέχρι την τελευταία σελίδα!
