Ένα ωραίο πρωί νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο έχοντας αποφασίσει να επισκεφθούμε την ξακουστή Φιλέρημο. Η Φιλέρημος είναι ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα του νησιού, στην οποία μπορείς να πας είτε με ΙΧ, είτε με κάποια από τις οργανωμένες επισκέψεις που διοργανώνονται από ταξιδιωτικά γραφεία. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος της Ρόδου, στην θέση της ακροπόλεως της αρχαίας Ιαλυσού.
Η Ιαλυσός ήταν μία από τις τρεις πόλεις του νησιού που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο με αρχηγό τον Τληπόλεμο (οι άλλες δύο ήταν η Λίνδος και η Κάμειρος). Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με το ποιος έκτισε την Ιαλυσό. Η κυριότερη από αυτές θέλει την πόλη να θεμελίωσε ο Ιαλυσός, γιος του Κερκάφου και της Κυδίππης, εγγονός του Ηλίου και αδερφός του Κάμειρου και του Λίνδου θεμελιωτών των ομώνυμων πόλεων. 
Σίγουρο είναι πάντως πως η Ιαλυσός ήταν μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της αρχαιότητας. Σε αυτήν υπήρχε ναός της Ιαλυσίας Αθηνάς, της Ήρας Τελχινίας, του Ποσειδώνα, της Αλεκτρώνης, του Φόρβαντος, του Ιαλυσού κ.α.
Στα ερείπια του ναού της Ιαλυσίας Αθηνάς, που χρονολογείται από τον 3ο ή τον 2ο π.Χ αιώνα, χτίστηκε μια παλαιοχριστιανική βασιλική εκκλησία. Στο ίδιο σημείο χτίστηκε από τους ιππότες, τον μεσαίωνα, το Μοναστήρι της Παναγιάς. Έτσι στον ίδιο χώρο μπορούμε να δούμε ερείπια του ναού της Αθηνάς, κάποια τμήματα του τέμπλου και του άμβωνα από την παλαιοχριστιανική βασιλική και τέλος το μεσαιωνικό μοναστήρι.
Μπήκαμε λοιπόν στο αυτοκίνητο και αφήσαμε πίσω μας την πόλη της Ρόδου, ακολουθώντας τον δρόμο προς το αεροδρόμιο. Μετά από μια σύντομη αλλά μαγευτική διαδρομή, βλέπουμε την τεράστια 
παραλία Ιξιά. Μια απέραντη παραλία με ψιλά βότσαλα γεμάτη ξενοδοχεία και λίγο κυματάκι.
Έχοντας συνέχεια στα δεξιά μας την θάλασσα φτάνουμε στην πόλη Ιαλυσό (την σύγχρονη) και στρίβοντας αριστερά στη διασταύρωση, παίρνουμε τον δρόμο προς την ακρόπολη της αρχαίας Ιαλυσού, την Φιλέρημο. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η διαδρομή αυτή συμπεριλαμβανόταν στο παρελθόν στις αναβάσεις του Πανελλήνιου Rally. Ο άνετος δρόμος φιδογυρίζει ανάμεσα σε καταπράσινα πεύκα και η θέα μας καταπλήσσει, καθώς σε κάθε στροφή που ανεβαίνουμε γίνεται όλο και πιο μεγαλειώδης κάνοντας την διαδρομή μαγευτική. Συντροφιά μας ο ήχος από τα τζιτζίκια που μας ξεκουφαίνουν με το τραγούδι τους (πόσα ήταν άραγε και κάναν τόση φασαρία;). Προς το τέλος της διαδρομής συναντάμε το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία όπου και στεκόμαστε για
να θαυμάσουμε την θέα και να ανάψουμε ένα κεράκι. Μετά από λίγες ακόμα απότομες στροφές φτάνουμε στην Φιλέρημο. Παρκάρουμε στο άνετο πάρκινγκ όπου και μας υποδέχτηκαν δύο παγόνια που λες και μας περίμεναν για να ανοίξουν τα φτερά τους. Κάτω από τον ίσκιο ενός γιγαντιαίου δέντρου έχει τραπεζάκια για αναψυκτικό και καφεδάκι και δίπλα ακριβώς είναι η είσοδος για το Μοναστήρι της Φιλέρημου.
Η μονή αφιερωμένη στην Παναγία χτίστηκε το 13ο αιώνα από ένα μοναχό που έφτασε στην Ρόδο από την Ιερουσαλήμ φέρνοντάς μαζί του μια θαυματουργή εικόνα Της. Λέγεται πως αγιογράφος της εικόνας αυτής ήταν ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η μονή καταστράφηκε επί τουρκοκρατίας και αναστηλώθηκε την περίοδο των ιπποτών. 
Αυτός είναι και ο λόγος που στην μονή υπάρχουν δύο παρεκκλήσια: ένα για τους ορθοδόξους και ένα για τους καθολικούς.
Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του Μοναστηριού είναι η είσοδος της οδού του Μαρτυρίου. Είναι ένας λιθόστρωτος δρόμος όπου κάτω απ' την σκιά των δέντρων που τον αγκαλιάζουν αριστερά και δεξιά, υπάρχουν κάθε λίγα μέτρα μπρούτζινες απεικονίσεις των Παθών του Ιησού και της ανάβασής Tου στον Γολγοθά. Τα παγόνια που είχαμε δει στο πάρκινγκ δεν ήταν τα μοναδικά που ζουν στην περιοχή, μιας και στην οδό του μαρτυρίου συναντήσαμε αρκετά ακόμα και μάλιστα θηλυκά συντροφιά με τα μικρά τους. Φτάνοντας στο τέλος της μακρινής διαδρομής των Παθών, μπροστά μας ορθώνεται ένας ψηλός σταυρός 18 μέτρων (παλιά στο ίδιο σημείο υπήρχε πέτρινος 
σταυρός που είχε οικοδομηθεί από τους Ιταλούς και είχε ύψος 30 μέτρα). Μπορεί κανείς να ανέβει την στρογγυλή σιδερένια σκάλα που υπάρχει στο εσωτερικό του, και να θαυμάσει την θέα από το οριζόντιο τμήμα του σταυρού. Μια θέα απερίγραπτη και γεμάτη παραλίες, καταπράσινα δάση σαν πράσινη θάλασσα, χωριουδάκια και το αεροδρόμιο με ένα γαλάζιο αεροπλάνο να προσγειώνεται, στα δεξιά μας απλώνεται η Ρόδος. Λίγη προσοχή στην στριφογυριστή στενή σκάλα του σταυρού μιας και είναι μονοκόμματη, χωρίς πλατύσκαλο, και έτσι ο κόσμος ανεβαίνει ή κατεβαίνει εκ περιτροπής.
Ξαναπερνώντας την οδό του μαρτυρίου φτάνουμε στο αυτοκίνητο και φεύγουμε αποφασισμένοι να κάνουμε ένα μπάνιο στη θάλασσα. Φτάνοντας στην Ιαλυσό παίρνουμε τον δρόμο για την Κρεμαστή που και στις δυό πλευρές του είναι γεμάτος ευκαλύπτους. Η παραλία της Κρεμαστής είναι μια καθαρή παραλία με βότσαλο.
Μετά το δροσιστικό μπάνιο μας πήραμε τον δρόμο για το Παραδείσι όπου βρίσκεται και το αεροδρόμιο του νησιού. Είναι εντυπωσιακό το πόσο συχνά προσγειώνονταν και απογειώνονταν αεροπλάνα στο σύγχρονο αεροδρόμιο της Ρόδου, κάτι που είχαμε βέβαια διαπιστώσει από τον ήχο τους κατά την διάρκεια της παραμονής μας στην πόλη της Ρόδου. Στο Παραδείσι μας εντυπωσίασε επίσης ένα καταπληκτικό κτίριο που παλιά ήταν Γυμνάσιο και τώρα στεγάζει το ΤΕΕ.
Και το ταξίδι στην Ρόδο συνεχίζεται...
