Συνήθως ταυτίζουμε κάποιο τόπο με γεγονότα που έχουν συμβεί σε αυτόν ή με κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, που κυρίως οφείλεται στην φυσική επιλογή. Και οι δύο αυτοί τρόποι, βρήκαν εφαρμογή στο νησί της Ικαρίας. Από την μια, η φυσική επιλογή έκανε την Ικαρία έναν από τα σημαντικότερα σημεία της Ελλάδας που υπάρχουν Ιαματικές πηγές, και από την άλλη, οι πράξεις των ανθρώπων την κατέστησαν στα χρόνια του εμφυλίου έναν από τους τόπους εξορίας. Για πολλά χρόνια η Ικαρία ήταν ταυτισμένη με τα παραπάνω. Στην εποχή μας όμως αυτό άλλαξε, αφού η Ικαρία είναι ένα από τα ποιο όμορφα Ελληνικά νησιά, που διατηρώντας το τοπικό της χρώμα, φιλοξενεί κάθε χρόνο χιλιάδες Έλληνες και Ξένους τουρίστες.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η Ικαρία κατοικήθηκε περίπου από την 7η χιλιετία προ Χριστού. Τον 8ο αιώνα π.Χ. έγινε αποικία της Μιλήτου. Η αρχαία Οινόη ήταν ο βασικός οικισμός της περιοχής και τόπος παραγωγής του φημισμένου «Πράμνειου οίνου», κρασιού που έπιναν οι ήρωες της Ομηρικής εποχής. Το νησί κατακτήθηκε από τους Γενουάτες τον 14ο αιώνα μ.Χ. και εν συνεχεία από τους Τούρκους το 1521 μ.Χ. Στην Ελληνική επικράτεια επέστρεψε η Ικαρία τον Νοέμβριο του 1912 μ.Χ. Την Γερμανοϊταλική κατοχή κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησαν τα γεγονότα του εμφυλίου.
Το νησί αποτέλεσε τόπο εξορίας για 13.000 αριστερούς, μεταξύ των οποίων και ο Μίκης Θεοδωράκης. Το «σπίτι» που έμενε ο Θεοδωράκης κατά την διάρκεια της εξορίας του, στην Ικαρία, φαίνεται στην διπλανή φωτογραφία.
Αυτή είναι επιγραμματικά η ιστορία της Ικαρίας. Ενός νησιού του Ανατολικού Αιγαίου, που βρίσκεται δυτικά της Σάμου και σε απόσταση 143 ναυτικών μιλίων από τον Πειραιά. Είναι ένα αρκετά μεγάλο και ορεινό, κυρίως, νησί με έκταση 267 τετραγωνικά χιλιόμετρα και με την υψηλότερη κορυφή του όρους Αθέρα να φτάνει τα 1.037 μέτρα. Η Ικαρία χωρίζεται σε τρεις δήμους: του Αγίου Κηρύκου, του Εύδηλου και των Ραχών.
Σύμφωνα δε με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 8.312 κατοίκους. Αριθμός που, όπως είναι φυσικό, αυξάνεται κατά πολύ τους θερινούς μήνες όπου το νησί κατακλύζεται από τουρίστες.
Το πιο γρήγορο μέσο για να βρεθεί κάποιος στην Ικαρία είναι το αεροπλάνο. Τα αεροπλάνα που απογειώνονται από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, χρειάζονται μόλις 40 λεπτά της ώρας για να σας μεταφέρουν στο νησί. Ο κλασσικός βέβαια τρόπος είναι τα πλοία που ξεκινούν από το λιμάνι του Πειραιά και «δένουν» στην Ικαρία είτε στον Άγιο Κήρυκο, είτε στον Εύδηλο. Το ταξίδι αυτό διαρκεί από 8 έως 11 ώρες ανάλογα με το αν και σε πόσα νησιά θα «δέσει» το πλοίο πριν σας μεταφέρει στην Ικαρία.
Ένα μεγάλο ποσοστό των τουριστών, επισκέπτεται το νησί συνδυάζοντας
διακοπές και ιαματικά λουτρά. Οι ιαματικές πηγές βρίσκονται στην περιοχή του Αγίου Κηρύκου στα ανατολικά του νησιού. Συνολικά υπάρχουν οκτώ ιαματικές πηγές στην Ικαρία και όλες ανήκουν στην κατηγορία των θερμών ραδιενεργών αλιπηγών. Οι πηγές αυτές, βοηθούν στην θεραπεία των νευραλγιών, της ουρικής αρθρίτιδας, των ρευματισμών, των διαταραχών του αναπνευστικού συστήματος, των δερματικών παθήσεων, των διαταραχών ενδοκρινών αδένων, κ.α. Αν σκέπτεστε να συνδυάσετε κι εσείς
διακοπές και ιαματικά λουτρά
θα είναι φρόνιμο να «κλείσετε» πολύ νωρίς δωμάτια. Αν το αφήσετε για τελευταία στιγμή, το πιο πιθανό είναι να μην μπορέσετε να βρείτε κατάλυμα. Αυτό ισχύει όχι μόνο για την περιοχή του Αγίου Κηρύκου άλλα και για όλο το νησί.
Η συντριπτική πλειοψηφία των οικισμών του νησιού βρίσκεται στα παράλια του. Εκεί θα βρείτε πολλά ξενοδοχεία και
ενοικιαζόμενα δωμάτια, που σε συνδυασμό με τους ευγενικούς και φιλόξενους κατοίκους και επαγγελματίες της Ικαρίας θα σας εξασφαλίσουν αξέχαστες
διακοπές. Επιγραμματικά θα αναφέρουμε κάποιους από τους οικισμούς αυτούς: Άγιος Κήρυκος, Θέρμα, Καραβόσταμο, Κυπαρρίσι, Εύδηλος, Γιαλισκάρι, Καρκινάγρι, Νας,
Χριστός Ραχών (πανέμορφος ορεινός οικισμός) και φυσικά ο Αρμενιστής (στα βορειοδυτικά) το στολίδι του νησιού, στον οποίο βρίσκεται η υπέροχη παραλία Λιβάδι με τα πρασινογάλανα νερά.
Για όσους τα μουσεία είναι αγαπημένοι τόποι επίσκεψης, υπάρχουν δύο μουσεία, ένα στον Άγιο Κήρυκο και ένα στον Κάμπο με θαυμάσια και μεγάλης αρχαιολογικής αξίας εκθέματα. Ένα μέρος που θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε είναι η Μονή Μουντέ. Είναι μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία, με θαυμαστές τοιχογραφίες και εικόνες. Το μοναστήρι χρονολογείται από τον 13ο αιώνα μ.Χ.
Ο επιτάφιος της μονής είναι ξυλόγλυπτος και έχει μεταφερθεί εκεί από την Μικρά Ασία.
Για να γνωρίσεις ένα τόπο θα πρέπει να δοκιμάσεις και τα παραδοσιακά προϊόντα του. Ο «Πράμνειος Οίνος», γνωστός από την αρχαιότητα είναι ένα από αυτά. Το υπέροχο αυτό κρασί παράγουν μικροί καλλιεργητές και κυκλοφορεί σε περιορισμένες δυστυχώς ποσότητες. Αναζητήστε το και απολαύστε το. Αξίζει τον κόπο. Ένα άλλο τοπικό προϊόν είναι το μέλι, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα της πατρίδας μας. Τον κατάλογο των παραδοσιακών προϊόντων συμπληρώνουν τα τοπικά τυριά, κρέατα, ζυμαρικά και γλυκά κουταλιού.
Για το τέλος άφησα την μυθολογία που υπάρχει σχετικά με το πώς πήρε το νησί το όνομα του. Ο γνωστός μας Ίκαρος, γιος του Δαίδαλου, φαίνεται να δάνεισε το όνομά του στο νησί. Σύμφωνα με τον μύθο, δραπέτευσαν γιος και πατέρας από την Κρήτη, όπου ήταν και οι δύο αιχμάλωτοι του βασιλιά Μίνωα. Κατάφεραν να δραπετεύσουν πετώντας με τεχνητά φτερά που είχαν κολλήσει με κερί στα χέρια τους. Ο Ίκαρος, ως κλασσικός Έλληνας, δεν άκουσε τις συμβουλές του Δαίδαλου και θέλησε να πετάξει ψηλά, με αποτέλεσμα να πλησιάσει στον ήλιο. Η θερμοκρασία έλειωσε το κερί και έτσι ο Ίκαρος έπεσε στο Αιγαίο πέλαγος. Η περιοχή που έπεσε ο θερμόαιμος πρόγονος μας, είναι κοντά στο νησί όπου πήρε το όνομά του.
Ο Ίκαρος έδωσε λοιπόν το όνομα του στην Ικαρία. Ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας. Ένα νησί που θα μπορέσετε να ηρεμήσετε και να απολαύσετε τα μπάνια σας στις πεντακάθαρες παραλίες του αλλά και στις ιαματικές πηγές του. Πηγαίνοντας στην Ικαρία θα αποκτήσετε όμως και νέους φίλους. Οι κάτοικοι είναι πολλοί ζεστοί και φιλόξενοι άνθρωποι. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που θα σας κάνει να αποχωριστείτε το νησί με μισή καρδιά.
