 Ένα ζεστό απόγευμα μας βρήκε στο λιμάνι του Πειραιά. Εγκαταλείπαμε την Αθήνα με προορισμό ένα νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου, την Χίο.
Φορτωμένοι με τις αποσκευές και με ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη ανεβήκαμε στο πλοίο, που σε 8 ώρες θα μας μετέφερε στο νησί. Τόσο διαρκεί το ταξίδι με τα συμβατικά πλοία της γραμμής. Βέβαια υπάρχει και το ταχύπλοο «Αίολος Κεντέρης» που σε πηγαίνει στην Χίο σε μόλις 4 ώρες και 15 λεπτά, ζητώντας όμως ένα τσουχτερό αντίτιμο για το εισιτήριο του σε σχέση με τα άλλα πλοία. Ένας άλλος τρόπος να φτάσεις στην Χίο είναι το αεροπλάνο, που χρειάζεται μόλις 40 λεπτά από το Ελευθέριος Βενιζέλος για να προσεγγίσει το νησί. Εμείς όπως είπαμε θα ταξιδεύαμε με ένα από τα συμβατικά πλοία της γραμμής. Βρίσκουμε μια ωραία θέση στο σαλόνι του πλοίου, παραγγέλνουμε καφέ και το ταξίδι ξεκινά.
 Πριν φτάσουμε όμως στον προορισμό μας, θα ήταν καλό να μαθαίναμε λίγα πράγματα για την ιστορία του. Το νησί σύμφωνα με τον Στράβωνα κατοικείται από το 1600π.Χ. περίπου με πρώτους κατοίκους τους Πελασγούς. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Σόλωνας για να συντάξει τους νόμους της Αθήνας, βασίστηκε στην Μεγάλη Ρήτρα η οποία ίσχυε ήδη στην Χίο. Επομένως μπορούμε να πούμε ότι η «Δημοκρατία» εκτός από Ελληνίδα είναι και νησιώτισσα μιας και κατάγεται από την Χίο. Η Χίος στην διάρκεια της ιστορίας της βρέθηκε υπό τον ζυγό διαφόρων λαών. Από το νησί πέρασαν Ρωμαίοι, Άραβες, Γενουάτες και Τούρκοι. Η συμμετοχή της Χίου στην επανάσταση του 1821 ήταν σημαντικότατη. Το νησί επέστρεψε στην Ελληνική επικράτεια στις 11 Νοεμβρίου του 1912. Από τότε η γαλανόλευκη κυματίζει πάνω από το νησί με μικρή διακοπή την περίοδο της γερμανικής κατοχής όπου για άλλη μια φορά οι Χιώτες έδειξαν την παλικαριά τους συμμετέχοντας ενεργά στην εθνική αντίσταση.
 Ας δούμε όμως πως είναι η Χίος σήμερα. Όπως ήδη αναφέραμε, βρίσκεται στο βορειοανατολικό Αιγαίο και είναι το πέμπτο σε έκταση νησί της Ελλάδας με εμβαδόν 841,58 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οι καταγάλανες ακτές της έχουν μήκος 213 χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός της Χίου είναι 53.052 κάτοικοι από τους οποίους το 43% (22.894) μένει στην Χώρα, την πρωτεύουσα του νησιού. Εκτός από την Χώρα, το νησί στολίζουν 52 πανέμορφα χωριά, που το καθένα έχει τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα. Τα χωριά αυτά ανάλογα με τη γεωγραφική τους θέση στο νησί χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Τα νοτιόχωρα ή μαστιχοχώρια, τα βορειόχωρα και τα καμπόχωρα.
Σε σχέση με τα άλλα νησιά του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου, η Χίος είναι η λιγότερο τουριστικά ανεπτυγμένη διατηρώντας έτσι ένα υψηλό επίπεδο τουρισμού. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο νησί υπάρχουν και θειοσιδηρούχες ιαματικές πηγές, στην περιοχή Αγιάσματα. Τέλος, για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν από πού πήρε το όνομα του το νησί, να πούμε ότι το πιθανότερο σενάριο θέλει την ονομασία της να οφείλεται στην Φοινικική λέξη Χίος που σημαίνει μαστίχα.
 Με καφέ, συζήτηση και λίγο ύπνο οι οκτώ ώρες πέρασαν και στα παράθυρα του σαλονιού φάνηκαν τα φώτα της Χώρας. Αφού ξύπνησα την «κυρία ΚΟΒ (Κοιμάμαι Όπου Βρίσκω)», που είχε ξαπλώσει στο πάτωμα και μάζεψα τις αποσκευές μας ενόσω η «κυρία ΚΟΒ» είχε εξαφανιστεί (εκτός από ΚΟΒ είναι και κυρία ΘΤΤ – Θέλω Τουαλέτα Τώρα), αποβιβαστήκαμε τελικά στην Χώρα που είναι ταυτόχρονα και το κεντρικό λιμάνι της Χίου.
Η Χώρα είναι το σημείο του νησιού με την μεγαλύτερη τουριστική κίνηση. Εδώ θα βρείτε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, καταστήματα κάθε είδους, κέντρα νυκτερινής διασκέδασης, καφετέριες, ουζερί, κ.α. Κατάλυμα φυσικά μπορείτε να βρείτε σε όλα τα σημεία του νησιού. Οι παραλίες της Χίου είναι πεντακάθαρες και έτσι όπου και να αποφασίσετε να μείνετε, τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου θα σας περιμένουν να βυθιστείτε και να δροσιστείτε σε αυτά. Τα τοπικά προϊόντα που δεν πρέπει να παραλείψετε να δοκιμάσετε είναι τα γλυκά κουταλιού, το τοπικό τυρί Μαστέλο, και φυσικά το «σήμα κατατεθέν» της Χίου την μαστίχα, είτε σε μορφή τσίχλας είτε σε μορφή ποτού.
 Η μοναδική στον κόσμο μαστίχα παράγεται στο νότιο τμήμα του νησιού. Η καλλιέργεια της, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ξεκίνησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιούνταν για θεραπευτικούς σκοπούς. Το δέντρο που παράγει τη μαστίχα λέγεται σχίνος (pistacia lentiscus). Ο σχίνος είναι ένας αειθαλής θάμνος που ζει πάνω από εκατό χρόνια, ενώ το ύψος του δεν ξεπερνάει τα δύο με τρία μέτρα. Σχίνοι μπορούν να ευδοκιμήσουν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αλλά σχίνοι που δακρύζουν και δίνουν τη μαστίχα βρίσκονται μόνο στη Χίο και ειδικότερα, όπως ήδη αναφέραμε, στην Νότια μεριά του νησιού, στα λεγόμενα Μαστιχοχώρια.
Τα Μαστιχοχώρια ή Καστροχώρια είναι μεσαιωνικά χωριά που χτίστηκαν την περίοδο της Γενουοκρατίας μεταξύ 13ου και 14ου αιώνα μ.Χ.  Κύριος σκοπός τους ήταν η προστασία των μαστιχοκαλλιεργητών και των οικογενειών τους από τους πειρατές που εποφθαλμιούσαν την μοναδική και πολύτιμη μαστίχα. Όπως φανερώνει και το όνομα τους είναι χωριά - κάστρα τα οποία περιβάλλονται από αμυντικό τείχος που σχηματίζεται από τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών. Τα χωριά αυτά κατοικούνται μέχρι και σήμερα χωρίς σημαντικές εξωτερικές αρχιτεκτονικές αλλαγές έτσι ώστε να διατηρούν τον μεσαιωνικό χαρακτήρα τους. Τα κυριότερα μεσαιωνικά χωριά είναι τα Αρμόλια, τα Μεστά, το Πυργί, οι Ολύμποι, η Βέσσα, η Καλλιμασιά, και η Καλαμωτή. Το Πυργί και τα Μεστά έχουν κρατήσει περισσότερο από τα άλλα αναλλοίωτο τον οχυρωματικό τους χαρακτήρα.
Τα Μαστιχοχώρια και ιδιαίτερα το Πυργί είναι ένα από τα μέρη της Χίου που πρέπει να επισκεφθείτε οπωσδήποτε. Αυτό που κάνει το Πυργί ξεχωριστό είναι τα «Ξυστά». Πρόκειται για μια τεχνική εξωτερικής διακόσμησης των κτιρίων μοναδική στον ελλαδικό χώρο. Λευκά και μαύρα μοτίβα εναλλάσσονται δίνοντας μια θαυμάσια όψη στα κτίρια του Πυργιού. Η τεχνική αυτή φαίνεται να έχει εισαχθεί στην Χίο από Γενουάτες.
Ένα άλλο γνωστό μέρος της Χίου είναι το χωριό Βροντάδος. Αν βρεθείτε στην Χίο τις ημέρες του Πάσχα, μην παραλείψετε το βράδυ της Ανάστασης να το περάσετε στο χωριό αυτό.  Εκεί αντί για βεγγαλικά, εκτοξεύονται ρουκέτες από την ενορία της Παναγίας Ερυθιανής στην ενορία του Αγίου Μάρκου και το αντίστροφο. Τα διασταυρούμενα αυτά «πυρά», βάφουν κόκκινο τον ουρανό δημιουργώντας ένα εκπληκτικό θέαμα. Το έθιμο αυτό ονομάζεται «Ρουκετοπόλεμος» και είναι σίγουρο ότι η Ανάσταση στο Βροντάδο θα σας μείνει αξέχαστη.
Μια άλλη μοναδικότητα της Χίου που θα μπορέσετε να απολαύσετε αν βρεθείτε εκεί την Άνοιξη είναι οι λαλάδες. Έτσι ονομάζουν οι ντόπιοι τις τουλίπες που φύονται στο νησί. Τον Μάρτιο η κεντρική και νοτιοανατολική Χίος κατακλύζεται από τους λαλάδες που στολίζουν την ύπαιθρο του νησιού με την απαράμιλλη ομορφιά τους. Τέσσερα από τα δέκα είδη τουλίπας που υπάρχουν στην Ελλάδα μπορείτε να βρείτε στην Χίο. Τα είδη αυτά είναι η Tulipa praecox, η Tulipa agenensis, η Tulipa clusiana, και η Tulipa undulatifolia.
Στο νησί εκτός από όλα τα παραπάνω υπάρχει και πλήθος μοναστηριών.  Πιο γνωστό από αυτά είναι η Νέα Μονή. Χτίστηκε το 1042 από τον Κωνσταντίνο τον Μονομάχο, στο σημείο που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία βρίσκεται εκεί μέχρι τις μέρες μας. Στην μονή αυτή μόνασε μεταξύ άλλων και ο Άγιος Νεκτάριος. Άλλες γνωστές μονές του νησιού είναι αυτή της Αγίας Μαρκέλλας και αυτή των Ταξιαρχών.
Κλείνοντας να αναφέρουμε ότι εάν επισκεφθείτε την Χίο με ιδιόκτητο σκάφος θα μπορέσετε να «δέσετε» εκτός από την Χώρα, στα λιμάνια των Μεστών, της Λαγκάδας, του Μαρμάρου καθώς και σε άλλα μικρότερα λιμανάκια. Στην οδήγηση του αυτοκινήτου ή της μηχανής σας δεν θα συναντήσετε δυσκολίες μιας και το οδικό δίκτυο είναι σε γενικές γραμμές καλό. Μερικές από τις γνωστές παραλίες του νησιού είναι τα Μαύρα Βόλια, η Ελήντα, η Αγιά Μαρκέλλα, τα Αγιάσματα, ο Νάγος, η Μπέλλα Βίστα, η Αγιά Φωτιά και η Κώμη.
Καλές διακοπές στο νησί της Μαστίχας, την όμορφη Χίο.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Χίο, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.e-xios.gr |
