Το βιβλίο της Βρετανής -γεννήθηκε στην Αγγλία, αλλά ζει στην Αυστραλία- συγγραφέως Λίαν Χερν «Η παγίδα των αηδονιών», είναι το πρώτο μιας τριλογίας με γενικό τίτλο «Μύθοι των Οτόρι». Τα υπόλοιπα δύο βιβλία της τριλογίας αυτής, που έχει κυκλοφορήσει σε πάνω από είκοσι χώρες, φέρουν τους τίτλους: «Με το γρασίδι για προσκέφαλο» (2ο βιβλίο) και «Το λαμπρό φεγγάρι» (3ο βιβλίο).
Το «Η παγίδα των αηδονιών» πρωτοκυκλοφόρησε στην Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία το 2002 με τίτλο «Across the Nightingale Floor». Την Ελληνική του έκδοση ανέλαβε ο εκδοτικός οίκος Πατάκη, το 2003, με την μετάφραση του να υπογράφει ο Γιώργος Φωτιάδης.
Όπως αναφέρει η ίδια η συγγραφέας στην αρχή του βιβλίου, οι ιστορίες που μας αφηγείται έχουν συμβεί σε μια φανταστική χώρα. Η χώρα αυτή, όμως, έχει πολλά κοινά σημεία με την Ιαπωνία στην εποχή του μεσαίωνα. Η Λίαν Χερν έχει εντάξει στο δημιούργημα της τοπία, έθιμα, παραδόσεις, αλλά και τοπωνύμια της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου. Οι ήρωες της είναι φυσικά φανταστικοί εκτός από έναν, τον καλλιτέχνη Σέσσου, που ήταν υπαρκτό πρόσωπο.
Η χώρα, στην οποία μας ταξιδεύει η Λίαν Χερν, είναι χωρισμένη σε φέουδα τα οποία διοικούνται από φατριές. Οι φατριές αυτές άλλοτε συμμαχούν και άλλοτε πολεμούν με απώτερο στόχο την εξουσία και την επέκταση των εδαφών τους. Δέκα χρόνια πριν, από το γεγονός που συμβαίνει στις πρώτες σελίδες του «Η παγίδα των αηδονιών», η φατριά Τοχάν είχε νικήσει σε μια μεγάλη μάχη την φατριά Οτόρι και έχει γίνει η ισχυρότερη της χώρας.
Ο επικεφαλής των Τοχάν, ο άρχοντας Ιίντα Σανταμού, έχει ξεκινήσει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις με στόχο μια ομάδα ανθρώπων που καλούνται Αφανείς. Οι Αφανείς είναι ήρεμοι, ειρηνικοί άνθρωποι και ζουν εκτός φατριών και πολιτικών παιχνιδιών. Σε μια από αυτές τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, ο Ιίντα και οι στρατιώτες του επισκέπτονται το χωριό Μίνο. Το καταστρέφουν συθέμελα και δολοφονούν όλους τους κατοίκους του εκτός από τον δεκαεξάχρονο Τομάσου που έλειπε στο βουνό. Ο Τομάσου φτάνει στο χωριό την ώρα που οι Τοχάν αποτελειώνουν το έργο τους. Κυνηγημένος από τρεις στρατιώτες καταφεύγει και πάλι στο βουνό όπου τον συναντά ο άρχοντας Οτόρι Σιγκέρου –της φατριάς Οτόρι- του σώζει την ζωή και τον παίρνει μαζί του.
Ο Σιγκέρου αλλάζει το όνομα του Τομάσου σε Τακέο, γιατί το Τομάσου είναι χαρακτηριστικό όνομα των Αφανών και εκείνη την εποχή δεν ήταν φρόνιμο να δηλώνει πως ανήκει σε αυτήν την ομάδα. Στον δρόμο προς το Χάγκι –εκεί που βρίσκεται το σπίτι του Σιγκέρου- ο Τακέο ανακαλύπτει ότι αποκτά σταδιακά μια οξύτητα στην ακοή. Φτάνοντας στο Χάγκι, ο Σιγκέρου του φανερώνει ότι σκοπεύει να τον υιοθετήσει. Για να μπορέσει όμως να γίνει αυτό πρέπει ο Τακέο να εκπαιδευτεί αφού ως παιδί χωρικών δεν είχε λάβει ποτέ του καμία μόρφωση. Έτσι ξεκινά η εκπαίδευση του που περιλαμβάνει εκτός από ανάγνωση και γραφή, μαθήματα ιππασίας, χρήσης όπλων αλλά και ζωγραφικής, στην οποία αποδεικνύεται ότι έχει ταλέντο. Λίγο καιρό αργότερα στο σπίτι του άρχοντα Σιγκέρου έρχεται ένας παράξενος επισκέπτης. Ο άντρας αυτός αποκαλύπτει στον Τακέο κάποια πράγματα για την καταγωγή του που δεν γνώριζε ούτε ο ίδιος. Πράγματα που θα επηρεάσουν άμεσα το μέλλον του.
Την ίδια ώρα, όμως, που ο Τακέο μπαίνει σιγά σιγά στον «κόσμο» των φατριών, σε ένα κάστρο μακριά στον Νότο, η Αρχόντισσα Καεντέ ζει σε αυτόν τον κόσμο, όντας αιχμάλωτη με σκοπό να αποτελέσει διαπραγματευτικό χαρτί στα διάφορα πολιτικά παιχνίδια.
Οι ζωές του Τακέο, της Καεντέ και του άρχοντα Σιγκέρου μπλέκονται στις συμμαχίες και στις δολοπλοκίες των φατριών. Οι επιλογές τους, που ο έρωτας τις κάνει δυσκολότερες, εκτός από τους ίδιους θα έχουν αντίκτυπο και στις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Ο καθένας διαλέγει την πορεία του ελπίζοντας ότι στο τέλος αυτής τα πράγματα θα είναι καλύτερα για τους ίδιους αλλά και για τους αγαπημένους τους. Θα επιβεβαιωθούν όμως οι προσδοκίες τους; Η συνέχεια στις σελίδες του βιβλίου.
Το «Η παγίδα των αηδονιών», της Λίαν Χερν, υπήρξε για μένα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Από την μια η γοητεία που μου ασκεί ο πολιτισμός της Άπω Ανατολής και από την άλλη το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της συγγραφέως δημιούργησαν ένα κόσμο που κάθε φορά που αναγκαζόμουν να τον εγκαταλείψω δυσανασχετούσα εντόνως. Η Λίαν Χέρν έχει γράψει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, με καταπληκτική πλοκή, γεμάτο εκπλήξεις, φανταστικές περιγραφές και έντονο άρωμα της Άπω Ανατολής.
Φαντάζομαι ότι και τα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας «Μύθοι των Οτόρι» θα είναι το ίδιο απολαυστικά. Ήδη βρίσκονται δίπλα μου –ως πολύτιμο δώρο γενεθλίων, από την κολλητή μου- και μόλις τα διαβάσω θα σας γράψω γι’ αυτά. Μέχρι τότε σας εύχομαι καλή ανάγνωση του «Η παγίδα των αηδονιών», που σας συστήνω ανεπιφύλακτα μιας και πιστεύω ότι θα το απολαύσετε όσο κι εγώ.

Από το οπισθόφυλλο μεταφέρουμε:
Σε ένα απομακρυσμένο χωριό, κάπου στα βουνά, ζει ένα ξεχωριστό αγόρι. Μεγαλωμένος ανάμεσα στους Αφανείς, ο Τακέο είναι εξοικειωμένος μονάχα με την ήρεμη και ειρηνική ζωή. Διαθέτει όμως τα υπερφυσικά χαρίσματα και τις ικανότητες της Φυλής. Όταν ο μυστηριώδης άρχοντας Οτόρι Σιγκέρου του σώζει τη ζωή, ο Τακέο ξεκινάει ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει στο ίδιο του το πεπρωμένο. Πρόκειται για ένα ταξίδι εκδίκησης και εξαπάτησης, τιμής και αφοσίωσης, ομορφιάς και μαγείας, αλλά, πάνω απ' όλα, για ένα ταξίδι πλημμυρισμένο από το συντριπτικό πάθος της αγάπης.