 Είναι γεγονός ότι ο Κώστας Καρακάσης συμπεριλαμβάνεται πλέον στους αγαπημένους μου συγγραφείς. Έχοντας διαβάσει το πρώτο (Αθηνά, ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη) και το τελευταίο (Η αγάπη δεν έχει τέλος) ήταν επόμενο να αναζητήσω ένα ακόμα βιβλίο του συγγραφέα για να ταξιδέψω στις σελίδες του. Έτσι ένα απόγευμα, πριν λίγες μέρες, βρέθηκα με το «Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο» στο γραφείο μου, έχοντας δίπλα μου τις απαραίτητες προμήθειες σε καφέ και τσιγάρα. Ο Κώστας Καρακάσης θα με οδηγούσε για άλλη μια φορά σε ένα υπέροχο κόσμο. Μια γουλιά καφέ, μια ρουφηξιά καπνού και φύγαμε…
Όπως κάθε φορά ξεκινάω την ανάγνωση ενός βιβλίου από το εξώφυλλο. Το κοιτάω για λίγη ώρα και περνάω απαλά τα δάκτυλα μου πάνω του. Η πρώτη αυτή επαφή μου φέρνει ένα χαμόγελο στα χείλη, μιας και ο τίτλος του βιβλίου είναι τυπωμένος με εξώγλυφα γράμματα. Επόμενη στάση η σελίδα με τα στοιχεία του βιβλίου. Το ότι έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, το γνωρίζω ήδη από το εξώφυλλο. Τώρα όμως μαθαίνω ότι το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2006. Γυρνάω δύο τρεις σελίδες και φτάνω στο σημείο που θα έπρεπε να βρίσκεται ο πρόλογος. Αντί προλόγου ο συγγραφέας μας ενημερώνει με «Λίγα λόγια…» για την ιστορία της έκδοσης του «Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο» και δίνει τις ευχαριστίες του κυρίως σε ιεράρχες της ορθόδοξης εκκλησίας μας.
Τόσο αυτές οι ευχαριστίες όσο και ο τίτλος του βιβλίου με κάνουν να πιστεύω ότι το κείμενο θα έχει κάποια σχέση με την θρησκεία μας. Και όντως έτσι ήταν. Ξεκινώντας την ανάγνωση, μεταφέρθηκα 2000 χρόνια στο παρελθόν και «έζησα» την γέννηση του Χριστού στο σπήλαιο, καθώς και όσα την ακολούθησαν. Είδα την Παναγία όχι μόνο σαν μητέρα του Θεού, αλλά και σαν μητέρα όλων των ανθρώπων. Είναι εκπληκτικό το πως ο Κώστας Καρακάσης χειρίζεται τις λέξεις και σου «ζωγραφίζει» με αυτές θαυμάσιες εικόνες.
Η ώρα κυλούσε και εγώ ταξίδευα στον χώρο και στον χρόνο με οδηγό πάντα τον Κώστα Καρακάση. Μετά το διήγημα της γέννησης του Χριστού ακολούθησαν άλλα οκτώ διηγήματα, στα οποία η Θεία Χάρη κάνει τα αδύνατα δυνατά φανερώνοντας μας το μεγαλείο του Θεού και της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης. Οκτώ θαύματα, οκτώ ιστορίες που μου ήταν γνωστές αλλά που της «έζησα» για πρώτη φορά χάρη στην πένα του καταπληκτικού αυτού συγγραφέα.
Όσο για τον επίλογο; Όπως σε όλα του τα βιβλία, έτσι και σε αυτό, ο Κώστας Καρακάσης τοποθέτησε στις τελευταίες σελίδες κάτι που σε αφήνει με ένα χαμόγελο στα χείλη και όμορφα συναισθήματα στην καρδιά. Δύο σύγχρονα θαύματα μας αποχαιρετούν θυμίζοντας μας ότι ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας.
Κλείνοντας αυτό το κείμενο δεν έχω να σας πω τίποτα άλλο, εκτός από το ότι για άλλη μια φορά ο αγαπημένος μου συγγραφέας δημιούργησε ένα θαυμάσιο βιβλίο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε. Καλή ανάγνωση!
Β
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Εννιά ιστορίες, βασισμένες σε αντίστοιχα θαύματα που συνέβησαν και συμβαίνουν καθημερινά, αλλά η μετριοφροσύνη των ανθρώπων τα κρατά μυστικά, στα άδυτα της καρδιάς, σαν πολύτιμο θησαυρό.
Εννιά ιστορίες, σαν ένα τρυφερό παραμύθι που ταξιδεύουν τον αναγνώστη στα μονοπάτια του ονείρου, εκεί όπου όλα είναι πιστευτά και δυνατά.
Γιατί την Αλήθεια μονάχα η καρδιά την αποδέχεται.
Εννιά θαύματα που κάποιοι τα έζησαν, άλλοι τα άκουσαν και τα κληροδότησαν στους πρόθυμους ακροατές, εκείνους που πάντα αποζητούν το δικό τους θαύμα. Η Ζωή μας απέχει μόλις ένα βήμα από ένα τέτοιο αίτημα προς τον Θεό.
Οι απαρχές αυτού του βιβλίου ανήκουν σε χρόνια παλιά, τότε που η γιαγιά μου η Αθηνά έσπερνε στο διψασμένο μου μυαλό τις ιστορίες αυτές σαν να 'ταν αληθινές μέχρι που έκρινα πως άξιζε τον κόπο να τις μεταδώσω και εγώ με την σειρά μου, όπως θα έκανε κάθε παππούς στα εγγόνια του. |
