Λίγα λόγια, εν είδει περίληψης, για το προηγούμενο και δεύτερο βιβλίο, «Ουράνιος θρόνος», του έπους που έγραψε η Ναόμι Νόβικ:
Ο σμηναγός Γουίλ Λόρενς και ο Ουράνιος δράκος του Τεμεραίρ έχουν υποχρεωθεί να αποχωριστεί ο ένας τον άλλο μετά από την άφιξη μιας Κινεζικής διπλωματικής αποστολής, η οποία απαιτεί ο δράκος να απομακρυνθεί από τον Λόρενς και να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του. Αυτό όμως είναι κάτι που το αγαπημένο μας δίδυμο δεν δέχεται σε καμία περίπτωση. Τελικά αποφασίζεται να μεταβούν και οι δύο στην χώρα της Άπω Ανατολής και να διευθετηθεί το θέμα εκεί, από τον Κινέζο αυτοκράτορα. Το μακρύ ταξίδι -οκτώ μήνες αναμενόταν να χρειαστούν- αρχίσει και ήδη από τις πρώτες μέρες σημαντικά προβλήματα κάνουν την εμφάνιση τους. Τελικά μετά από πολλές περιπέτειες φτάνουν στην Κίνα όπου μετά από ακόμα περισσότερες δυσκολίες -από αυτές του ταξιδιού- ο Λόρεν και ο Τεμεραίρ παίρνουν την έγκριση και την άδεια του αυτοκράτορα να μείνουν μαζί και είναι μάλιστα ελεύθεροι να επιστρέψουν στην Αγγλία.
Αυτά συνέβησαν στο δεύτερο βιβλίο. Να δούμε όμως την συνέχεια στο τρίτο μέλος της σειράς «Τεμεραίρ» που κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2009 από τις εκδόσεις Πατάκη σε μια μετάφραση που συνυπογράφουν η Αργυρώ Πιπίνη και η Νίκη Προδρομίδου. Τίτλος του: «Black powder war» ή στα ελληνικά «Ο πόλεμος του μπαρουτιού».
Στην αρχή του τρίτου βιβλίου της Ναόμι Νόβικ, συναντάμε τον αδελφό του αυτοκράτορα, που σκοτώθηκε όταν ο δράκος του η Λιεν τσακώνονταν με τον Τεμεραίρ, να εναποτίθεται στα σπλάχνα της κινεζικής γης χωρίς τις τιμές που αρμόζουν σε ένα πρίγκιπα. Στην λιτή -εξαιτίας των πράξεων και των συνωμοσιών που εξύφανε ο Γιονγκσίνγκ όσο βρισκόταν εν ζωή- ταφή παρευρέθησαν μόνο η Λιεν -λογικό- και ο Γάλλος πρόξενος Ντε Γκιν -περίεργο και άκρως ανησυχητικό-, που όπως φαίνεται κάτι "μαγειρεύουν" πίσω από την πλάτη του Ουράνιου θρόνου.
Το ταξίδι της επιστροφής στην Αγγλία για τον σμηναγό Λόρενς και τον δράκο Τεμεραίρ έχει ξεκινήσει. Το Πεκίνο πια βρίσκεται στις αναμνήσεις τους και εκείνοι -με την συνοδεία τους- έχουν αράξει στο Μακάο, πάνω στο ωκεανοπόρο μεταγωγικό Αλλίτζιανς, περιμένοντας ούριο άνεμο για να ξανοιχτούν στον ωκεανό. Εκεί τους βρίσκει ένας παράξενος αγγελιαφόρος και τους παραδίδει ένα μήνυμα -από τους ανωτέρους τους στην Αγγλία- που αλλάζει άρδην τα σχέδια τους...
...
Σας διατάσσουμε δια του παρόντος να μεταβείτε άμεσα στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να παραλάβετε από εκεί, και συγκεκριμένα από την υπηρεσία του Αβραάμ Μάντεν, στην υπηρεσία της Α.Μ. Σελίμ του Γ, τρία αυγά, τα οποία, έπειτα από συμφωνία, πέρασαν στην κατοχή του Σώματος της Αυτού Μεγαλειότητας, να τα προφυλάξετε από τα στοιχεία της φύσης με τη δέουσα φροντίδα για την περίοδο της εκκόλαψης τους και να τα παραδώσετε κατευθείαν στην επιμέλεια των αξιωματικών που τα έχουν χρεωθεί και οι οποίοι σας περιμένουν στη βάση του Ντάνμπαρ.
...
Οι διαταγές λένε να παρουσιαστούν στην Κωνσταντινούπολη άμεσα. Το άμεσα βέβαια πρέπει να τοποθετηθεί εντός εισαγωγικών, γιατί για να φτάσει το πλοίο στον νέο προορισμό τους, θα χρειαστεί κάποιους μήνες. Υπάρχει βέβαια και ο δρόμος τις ξηράς... ο δρόμος του μεταξιού... που είναι αρκετά πιο σύντομος. Όμως αυτός ο δρόμος κρύβει ποικίλους κινδύνους που πρέπει να σκεφτούν πολύ καλά πριν πάρουν την απόφαση να τον ακολουθήσουν. Τελικά το καθήκον υπερισχύει των πιθανών δυσκολιών και ο δρόμος του μεταξιού γίνεται η διαδρομή που θα τους οδηγήσει πιο σύντομα στην εκτέλεση των διαταγών που έχουν λάβει.
...
Περνούσαν πόλεις και χωριά το ένα μετά το άλλο κι έβλεπαν τα παιδιά στο έδαφος να κυνηγούν τη γοργή σκιά του Τεμεραίρ κουνώντας τα χέρια τους και φωνάζοντας με ψιλές φωνές που έφταναν στ' αυτιά τους αχνές και συγκεχυμένες, ώσπου τα προσπερνούσαν και τα άφηναν πίσω τους. Προσπερνούσαν ποτάμια που ελίσσονταν μέσα στη γη και σκοτεινά βουνά που υψώνονταν στ' αριστερά τους, καταπράσινα απ' τα βρύα και ζωσμένα από διστακτικά σύννεφα που αδυνατούσαν να ξεκολλήσουν απ' τις κορυφές τους. Οι δράκοι που συναντούσαν στο δρόμο τους τους απέφευγαν, κατεβαίνοντας σε χαμηλότερο ύψος, για ν' ανοίξουν σεβάσμια δρόμο στον Τεμεραίρ.
...
Έτσι κυλούσε το ταξίδι τους τις πρώτες ημέρες. Ειδυλλιακά! Όμως, φευ, οι περιπέτειες φαίνεται ότι είναι γραμμένες στα κιτάπια της μοίρας τόσο του σμηναγού Λόρενς όσο και του Ουράνιου δράκου Τεμεραίρ. Θα καταφέρουν άραγε να φέρουν σε πέρας την αποστολή που τους ανατέθηκε ή αυτή την φορά τα εμπόδια θα είναι τόσο μεγάλα ώστε και ένα τόσο γενναίο δίδυμο, όπως αυτό των ηρώων μας, δεν θα μπορέσει να τα ξεπεράσει;
Μετά το πέρας της ανάγνωσης και του τρίτου βιβλίου του έπους, της Ναόμι Νόβικ «Τεμεραίρ» επιβεβαιώθηκε αυτό που είχα διαπιστώσει και στο δεύτερο. Η πένα της συγγραφέως ωριμάζει, με αποτέλεσμα το κάθε βιβλίο της να είναι καλύτερο από τα προηγούμενα. Χαράς ευαγγέλια για εμάς τους αναγνώστες.
Στο πρώτο -Ο δράκος της αυτού μεγαλειότητας- μας έβαλε στον κόσμο που έπλασε με την φαντασία της χρησιμοποιώντας ως "φόντο" στο έργο της την Αγγλία και ως χρόνο - ιστορικό υπόβαθρο, τους Ναπολεόντειους πολέμους. Στο δεύτερο -Ουράνιος θρόνος- ο χρόνος παρέμεινε ο ίδιος αλλά αυτή την φορά η ταλαντούχα συγγραφέας ξεδίπλωσε το ταλέντο της με φόντο ένα υπερπόντιο ταξίδι στα πέρατα του κόσμου. Σε αυτό -Ο πόλεμος του μπαρουτιού- χρησιμοποίησε ως καμβά για τις λογοτεχνικές πινελιές της, ένα ταξίδι από την ξηρά -από τον δρόμο του μεταξιού- καθώς και την εν βρασμό ευρωπαϊκή ήπειρο, πάντα στην ίδια χρονική περίοδο με τα προηγούμενα δύο.
Η πλοκή του «Ο πόλεμος του μπαρουτιού» ιδιαιτέρως ευφάνταστη με πολλές ανατροπές σε καθηλώνει από τις πρώτες σελίδες. Οι περιγραφές της κυρίας Νόβικ -όπως και στα προηγούμενα βιβλία της- γλαφυρότατες, οι εικόνες ξεπηδούν από το βιβλίο ολοζώντανες, και η γλώσσα της τέτοια που η ανάγνωση ρέει φέρνοντας το τέλος του βιβλίου πολύ πιο σύντομα απ' ότι θα επιθυμούσαμε, όντας μαγεμένοι από τις περιπέτειες του αγαπημένου μας Τεμεραίρ και του πλοηγού του Γουίλ Λόρενς.
Το έπος της Ναόμι Νόβικ αποδεικνύεται μία από τις καλύτερες σειρές μυθιστορημάτων που κυκλοφορούν αυτή την στιγμή στα βιβλιοπωλεία, εντός και εκτός συνόρων. Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, διαβάστε τα τρία μέλη του που έχουν ήδη εκδοθεί, και είμαι σίγουρος ότι θα σας κατακτήσουν τόσο αυτά όσο και -περισσότερο ίσως- αυτός ο μπαγασάκος ο Τεμεραίρ. Είναι απίστευτη μούρη!
Πριν σας αφήσω, να σας γράψω - πω και το εξής ευχάριστο: Στο επίσημο site του έπους (https://www.temeraire.org) αναφέρει ότι έχουν γραφτεί όχι τέσσερα (τετραλογία είχε ανακοινωθεί στην αρχή) αλλά έξι (!!!) βιβλία... οπότε... αναμένουμε να κυκλοφορήσουν τα υπόλοιπα και στα Ελληνικά για να τα απολαύσουμε! Σύντομα ελπίζω!!!
Β
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ο σμηναγός Γουίλ Λόρενς του Εναέριου Σώματος της Αυτού Μεγαλειότητας και ο σπάνιος δράκος του, ο Τεμεραίρ, μετά τη μοιραία περιπέτειά τους στην Κίνα, συναντούν ένα μυστηριώδη απεσταλμένο από τη Βρετανία, που τους φέρνει νέες, επείγουσες διαταγές. Τρία πολύτιμα αυγά δράκων έχουν αγοραστεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο Λόρενς με τον Τεμεραίρ πρέπει να πάνε στην Κωνσταντινούπολη για να συνοδεύσουν το πολύτιμο φορτίο μέχρι την Αγγλία. Δεν πρέπει να χάσουν λεπτό αν θέλουν να φτάσουν τα αυγά στην πατρίδα πριν εκκολαφθούν. Ωστόσο, η αποστολή τους μπαίνει πολύ συχνά σε κίνδυνο εξαιτίας των διαβολικών μηχανορραφιών της Λιεν, του κινεζικού δράκου που θεωρεί τον Τεμεραίρ υπεύθυνο για τον θάνατο του κυρίου της και συμμαχεί με τον Ναπολέοντα για να πάρει εκδίκηση. Αργότερα, ο Λόρενς, ο Τεμεραίρ και οι άντρες του πληρώματός του έρχονται αντιμέτωποι με μια συνταρακτική, αναπάντεχη προδοσία και αναγκάζονται να επιχειρήσουν μια τολμηρή επίθεση. Όμως, πόσες ελπίδες έχουν να τα καταφέρουν ενάντια στις πολυπληθείς δυνάμεις του αδυσώπητου στρατού του Βοναπάρτη;
