Σε μία δεξίωση, λέει ένας τύπος σε μια γυναίκα:
- Κυρία μου, είστε πολύ γοητευτική
- Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για σας, του απαντάει αυτή.
- Τότε κάντε ότι κάνω κι εγώ.
- Δηλαδή;
- Πείτε ψέματα.

- Γιατρέ, είμαι μεγαλομανής.
- Πότε το καταλάβατε;
- Εν αρχή εποίησα ουρανό και γη…

Ένας δεν αισθάνεται καλά, πάει στο γιατρό για τσεκ απ. Έρχεται ο γιατρός με τα αποτελέσματα
- Δυστυχώς έχω πολύ κακά νέα. Είσαι βαριά άρρωστος! Σου μένει ελάχιστος χρόνος ζωής!
- Γιατρέ μου! Πόσος χρόνος μού μένει;
- Δέκα
- Δέκα, τι; Μήνες; Βδομάδες; Τι;
- Εννιά... οχτώ...

Ένας εγγαστρίμυθος, έκανε περιοδεία στην ύπαιθρο. Ένα απόγευμα, βγήκε για βόλτα στα χωράφια. Κάτω από ένα δέντρο, βρίσκει έναν νεαρό βοσκό που φύλαγε τα πρόβατά του παρέα με ένα σκυλί και το μουλάρι του. Αποφασισμένος να του κάνει πλάκα, τον πλησιάζει και λέει στο σκύλο:
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Γεια σου σκύλε!
ΒΟΣΚΟΣ: Τι λιες ρε, ου σκύλους δεν μιλάει!
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Πως τα πας σκύλε;
ΣΚΥΛΟΣ: Θαυμάσια!
Ο βοσκός μένει εμβρόντητος!
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Καλό τ' αφεντικό σου; Σε φροντίζει;
ΣΚΥΛΟΣ: Πρώτο! Με φροντίζει, με ταΐζει και βγάζει συχνά έξω!
Ο βοσκός δεν πιστεύει στ' αυτιά του!
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Σε πειράζει να μιλήσω με το μουλάρι σου;
ΒΟΣΚΟΣ: Τα μ'λάρια δεν μ'λάνε!
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Γεια σου μουλάρι! Πώς τα πας;
ΜΟΥΛΑΡΙ: Θαυμάσια!
Ο βοσκός τα' χει παίξει!
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Σε προσέχει τ' αφεντικό σου;
ΜΟΥΛΑΡΙ: Βέβαια! Με ταΐζει, με ποτίζει, με βουρτσίζει και δεν με φορτώνει πολύ!
Ο βοσκός έχει πάρει την πιο αποβλακωμένη έκφραση!
ΕΓΓΑΣΤΡΙΜΥΘΟΣ: Σε πειράζει να μιλήσω και με τα πρόβατά σου;
Κι ο βοσκός σε κατάσταση πανικού:
ΒΟΣΚΟΣ: Τα παλιουπρόβατα είν' σκέτ' ψιφταράδες! Ότ' κι να σι πουν, μην τα πιστέψεις!

Αγαπητέ Νώντα,

Δεν μπορώ να κοιμηθώ από τότε που διέλυσα τον αρραβώνα σου με την κόρη μου. Θα μπορέσεις να με συγχωρέσεις; Η αλήθεια είναι ότι ήμουν υπερβολικά αρνητικός σχετικά με το πανκ κούρεμά σου, τα τατουάζ και το σκουλαρίκι στη μύτη σου.
Έχω συνειδητοποιήσει πια ότι οι μοτοσικλέτες δεν είναι και τόσο επικίνδυνες και δεν έπρεπε να αντιδράσω έτσι όταν έμαθα ότι δεν έχεις δουλέψει μία μέρα στη ζωή σου.
Είμαι σίγουρος επίσης ότι όσοι κοιμούνται στα παγκάκια του πάρκου το βράδυ δεν είναι και τόσο κακοί. Βέβαια η κόρη μου είναι μόνο 18 και θέλει να σε παντρευτεί αντί να πάει στο Χάρβαρντ με υποτροφία αλλά δεν μαθαίνεις τα πάντα από τα βιβλία σε αυτή τη ζωή.
Καμιά φορά ξεχνάω πόσο συντηρητικός είμαι. Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος. Τώρα έχω μετανιώσει και έχεις την ευλογία μου να παντρευτείς την κόρη μου.

Φιλικά
Ο μέλλον πεθερός σου
Υ.Γ. Συγχαρητήρια για τα 200 εκατομμύρια που κέρδισες στο Λόττο.

Η σκηνή:
Ένα κοτόπουλο διασχίζει ένα δρόμο.
Ερώτηση:
Γιατί το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Για το καλό του. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται η αλήθεια.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ:
Είναι στη φύση του κοτόπουλου να διασχίζει τους δρόμους.
ΜΩΥΣΗΣ :
Και ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό.
Και είπε στο κοτόπουλο:
"Πρέπει να διασχίσεις το δρόμο".
Και το κοτόπουλο υπάκουσε.
Για να δοξαστεί το όνομα Αυτού.
ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ:
Κι όμως, τον διέσχισε...
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ:
Για να πάει στην απέναντι πλευρά.
ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ:
Ο Σκοπός, να περάσει το κοτόπουλο το δρόμο, αγιάζει τα Μέσα, όποια κι αν είναι αυτά.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΑΡΞ:
Ηταν ιστορικά αναπόφευκτο.
ΔΑΡΒΙΝΟΣ:
Τα κοτόπουλα, στο πέρασμα των αιώνων, επιλέχτηκαν από τη φύση με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σήμερα γενετικώς ικανά να διασχίζουν δρόμους.
ΦΡΟΫΝΤ:
Το γεγονός ότι ασχολείστε με το εάν το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο αποδεικνύει ότι διακατέχεστε από σύνδρομα ανασφάλειας και ότι η σεξουαλικότητά σας είναι αφόρητα καταπιεσμένη.
ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ:
Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου κάθε κοτόπουλο θα είναι ελεύθερο να διασχίζει το δρόμο χωρίς να δίνει λογαριασμό για την πράξη του.
ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ:
Για να πάει εκεί που κανένα άλλο κοτόπουλο δεν είχε πάει πριν.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ:
Το κοτόπουλο δεν διέσχισε όλο το δρόμο, αλλά μετά τις εκλογές η κυβέρνηση μας θα κάνει ότι είναι μπορετό για να ολοκληρωθεί η διάσχιση.
ΜΠΙΛ ΚΛΙΝΤΟΝ:
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ στο Σύνταγμα και στις Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών ότι δεν είχα καμία σχέση με το κοτόπουλο αυτό.
ΜΠΙΛ ΓΚΕΪΤΣ:
Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλουμε ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο "ΤΣΙΚΕΝ Office 2000", που δεν διασχίζει μόνο το δρόμο, αλλά εκκολάπτει, αρχειοθετεί, σχεδιάζει κλπ.
ΕΝΑΣ ΠΩΛΗΤΗΣ ΤΗΣ ΙΒΜ:
Προτείνουμε την εγκατάσταση ενός ψηφιακού συστήματος που να επιτρέπει στα κοτόπουλα να διασχίζουν τους δρόμους. Ένα δίκτυο 5 τερματικών συνδεδεμένα σε σειρά και εφοδιασμένα με UPS, συνολικής μνήμης 600 Gb και ταχύτητα 1.500 MHz θα είναι η καλύτερη λύση για τη διάσχιση των δρόμων. Η λειτουργία της εγκατάστασης απαιτεί μια συνεχή υποστήριξη, ήτοι 25 ανθρωποέτη (κόστος: 400.000 την ημέρα πλέον ΦΠΑ).
ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΟΥΣ:
Πήρε άδεια να διασχίσει το δρόμο? Ρίξτε του ένα τόμαχοκ!

Είναι ένας τύπος και πηδάει από έναν ουρανοξύστη. Πέφτει στο έδαφος και κάνει ένα γκελ σαν να ήταν μπαλάκι και σηκώνεται να φύγει. Τότε τον πλησιάζει ένας άλλος και τον ρωτάει:
- "Καλά ρε φίλε. Πως δεν έπαθες τίποτα, ενώ πήδηξες από τόσο ψηλά;"
- "Ε να... όσην ώρα έπεφτα... έλεγα "είμαι ένα μπαλάκι, είμαι ένα μπαλάκι" Κάντο κι εσύ και θα δεις"
Πάει λοιπόν ο περίεργος και πηδάει κι αυτός από τον ουρανοξύστη. Στα 100 μέτρα λέει "είμαι ένα μπαλάκι, είμαι ένα μπαλάκι" το ίδιο και στα 50, στα 40, στα 30, στα 20, στα 10. Φτάνει στα 5 και συνεχίζει "είμαι ένα μπαλάκι, είμαι ένα μπαλάκι" στα δέκα εκατοστά "είμαι ένα μπαλάκι, είμαι ένα μπαλάκι" στα 2 εκατοστά "κι αν είμαι αυγό;;;"

Ένας μικρός, φωνάζει τη μαμά του και της λέει:
- Μαμάααα; Τι φαγητό έχει;
- Κοτόπουλο, με κότα παιδάκι μου!!

Το ανέκδοτο αυτό μας έστειλε ο Δημήτρης και τον ευχαριστούμε πολύ.

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί.
1. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
2. Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
3. Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
4. Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλα το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές γέλασαν αυτή την φορά και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο». Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε το βάζο αυτό ότι αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
1. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στην ζωή σας, τέτοια είναι η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι. Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά, που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
2. Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στην ζωή μας, όπως οι σπουδές μας, η εργασία μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, είναι μικρά πράγματα, βοτσαλάκια. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
3. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πιο μικρά πράγματα της ζωής. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις πέτρες.

Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τον σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας και χαρείτε τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας και το αυτοκίνητό σας, να πληρώσετε τον δήμο και το τηλέφωνο. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες σας.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε: «Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;» Ο καθηγητής γέλασε και απαντά: «Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω: δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις: «ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ.»

Ένας τύπος βρίσκει ένα λυχνάρι στη μέση της ερήμου, το τρίβει, βγαίνει το τζίνι και του λέει:
- "Λοιπόν έχεις 1 ευχή και γρήγορα γιατί με έχουν βγάλει 50 φορές την τελευταία βδομάδα"
- "Μια ευχή" λέει ο τύπος με απορία. "Ωραία, λοιπόν από μικρός ήθελα να πάω στην Χαβάη αλλά επειδή φοβάμαι το ύψος δεν μπορώ να πάρω αεροπλάνο. έχω ναυτία και δεν μπορώ να πάρω καράβι κι έτσι θέλω να μου φτιάξεις μια γέφυρα"
- "Είσαι καλά ρε;;;" του απαντάει το τζίνι. "Ξέρεις πόσους τόνους τσιμέντο και σίδερο χρειάζονται; Ξέρεις πόσο βαθιά πρέπει να σκάψω μέσα στη γη; Ξέρεις πόσο κακό θα κάνω στη φύση; Δεν γίνεται αυτό που ζητάς, πες μου κάτι άλλο!
- "Έχω παντρευτεί και χωρίσει 4 φορές! Όλες οι γυναίκες μου με λέγανε αναίσθητο και ότι δεν τις καταλαβαίνω! Θέλω λοιπόν να με κάνεις να τις καταλαβαίνω, να ξέρω τι έχουν όταν μου λένε ότι δεν έχουν τίποτα και να τις κάνω ευτυχισμένες!"
Και του απαντάει το τζίνι:
- "Με 2 ή με 4 λωρίδες τη θες τη γέφυρα;;;"

Ο Θεός έχει φτιάξει τον Αδάμ και τον έχει αφήσει μέσα στον κήπο της Εδέμ. Μετά από λίγες μέρες βρίσκει τον Αδάμ και του ζητάει να του πει τις πρώτες εντυπώσεις του. Ο πρόγονος μας τότε, βρίσκει την ευκαιρία να εκφράσει στον δημιουργό το παράπονο του.
- Θεέ μου, όλα είναι υπέροχα αλλά αισθάνομαι αφόρητη μοναξιά.
Ο Θεός τότε βρίσκει την λύση:
- Κοίτα Αδάμ τι θα γίνει. Θα φτιάξω ένα πλάσμα σαν εσένα που θα το ονομάσω γυναίκα. Θα είναι όμορφη, έξυπνη, γλυκομίλητη, θα σε φροντίζει και δεν θα σου φέρνει αντίρρηση σε ότι και να της πεις.
Του Αδάμ πολύ του άρεσε αυτό, και είπε:
- Αυτό Θεέ μου θα ήταν θαυμάσιο. Πόσο θα μου κοστίσει όμως για να γίνει πραγματικότητα;
- Όχι πολλά, απαντάει ο Θεός. Μόνο ένα πόδι και ένα χέρι.
Το σκέφτεται λίγο ο πρωτόπλαστος Αδάμ και λέει:
- Χμ, είναι πολύ ακριβό. Με ένα πλευρό τι μπορείς να μου φτιάξεις;

Στον πόλεμο, λέει ο στρατηγός στον πιο ικανό του ανιχνευτή να πάει να δει πόσοι είναι οι εχθροί. Φεύγει, λοιπόν, ο ανιχνευτής και μετά από δύο μέρες επιστρέφει, και ακολουθεί ο εξής διάλογος με τον στρατηγό και τον ανιχνευτή:
- Πόσοι ήταν; Τους μέτρησες;
- Ναι. Είναι 504.
- 504; Τι λες βρε θηρίο! Και πώς είσαι τόσο σίγουρος;
- Ε, είναι τέσσερις μπροστά και καμιά πεντακοσαριά από πίσω τους.