Είναι ο γέρος πατέρας στο νοσοκομείο σε ημιθανή κατάσταση και δίπλα του ο γιος του ο Χάρης. Μπαίνει ο γιατρός και λέει στο γιο:
- «Πρέπει να βγείτε έξω. Πρέπει να αφήσετε τον πατέρα σας να ξεκουραστεί...»
Ο ετοιμοθάνατος πατέρας μένει μόνος και στο βάθος του δωματίου βλέπει μια σκιά:
- «Ποιος είναι; Eσύ είσαι Χάρη;»
Και ακούγεται μια φωνή:
- «Κοντά έπεσες...»

Κάθονται μια νύχτα δύο μεθυσμένοι σε ένα παγκάκι, και συζητούν:
- Ρε χικ χικ φιλαράκι, λες να κατοικείται το φεγγάρι; χικ χικ
- Καλά ρε, μαλάκας είσαι; χικ χικ Δεν βλέπεις ότι έχει φως; χικ χικ

Ένας τύπος είχε πρόβλημα με τα αέρια του και όταν του ερχόντουσαν, του φέρναν τόσο πόνο που δεν μπορούσε να τα κρατήσει με τίποτα. Αφού λοιπόν έγινε ρεζίλι πολλές φορές, αποφασίζει να πάει σε ένα γιατρό να λύσει το πρόβλημα του.
Πάει λοιπόν στον γιατρό και περιμένει στον θάλαμο αναμονής μέχρι να έρθει η σειρά του. Μαζί του περιμένει και μια κυρία με το σκυλάκι της που κάθεται ακριβώς δίπλα του...
Αργεί λιγάκι ο γιατρός με τον ασθενή, αρχίζουν να μαζεύονται και τα αέρια και ο τύπος δεν ξέρει τι να κάνει.
Αρχίζει κοκκινίζει, κρατιέται όσο μπορεί, σφίγγεται, τίποτα!
«Ε, τι να κάνω;» σκέφτεται «θα την αφήσω και ας γίνω ρεζίλι. Πρώτη φορά είναι;» και αφήνει μια κομψή να του φύγει.
Η κυρία αμέσως σουφρώνει τη μύτη της, κοιτάει το σκυλί της θυμωμένα και φωνάζει:
«Αζόοοοορ» και συνεχίζει να διαβάζει το περιοδικό της.
Ωπ, σκέφτεται αυτός, ωραία! Αυτή νομίζει ότι το έκανε ο σκύλος. Για κάτσε να αφήσω άλλη μια! Αφήνει λοιπόν άλλη μία, η κυρία ξαναγυρνάει θυμωμένη στο σκυλί:
«Αζόοοοοορ»!!!
Μια χαρά, σκέφτεται ο τύπος... Μετά από λίγο του έρχεται ξανά άλλη μία και την αφήνει γεμάτος χαρά!
Η κυρία ξανακοιτάζοντας θυμωμένη το σκυλί του λέει:
«Αζόρ! Τι περιμένεις; Να σε χέσει ο κύριος για να φύγεις»;

Ένας τύπος έχει μεγάλο πρόβλημα με τις ψείρες που έχουν γεμίσει το κεφάλι του. Έχοντας δοκιμάσει τα πάντα (σαμπουάν - ψειροκτόνα κ.λ.π.) αποφάσισε να πάει σε κάποιον γιατρό!
- Γιατρέ, του λέει, έχω τρελαθεί, έβαλα τα πάντα άλλα τίποτα! Με έχουν κατασπαράξει! Τι να κάνω;
- Είναι ψείρες του κρύου, του λέει ο γιατρός, θα πας κάπου με πολύ ζέστη ώστε να πεθάνουν! Ας πούμε Τζαμάικα!
Πραγματικά ο τύπος πάει Τζαμάικα μπας και σωθεί, μπάνιο ο τύπος - μπάνιο και οι ψείρες, μπαράκια ο τύπος - μπαράκια και οι ψείρες! Τζίφος!... Οπότε ξαναγυρνάει στον γιατρό!
- Γιατρέ τίποτα! Ότι κι αν έκανα αυτές το διασκέδαζαν!
- Ααα! Τότε είναι ψείρες της ζέστης, θα πας κάπου με πολύ κρύο να ψοφήσουν! Ας πούμε βόρειο πόλο!
Έτσι κι έγινε άλλα πάλι τίποτα, σκι ο τύπος - σκι κι ψείρες, χιονοπόλεμο ο τύπος - χιονοπόλεμο κι ψείρες! Τζίφος! Ξαναγυρνάει στον γιατρό και του τα λέει! Τότε ο γιατρός προτείνει στις στάσεις των λεωφορείων να κολλάει το κεφάλι του στον κόσμο για να πηδάνε σε άλλα κεφάλια και έτσι να φύγουν! Πραγματικά ο τύπος πήγαινε και κόλλαγε το κεφάλι του στον κόσμο! Κάποιοι όμως ενοχλήθηκαν και άρχισε καβγάς! Πολύ ξύλο! Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξει στο νοσοκομείο ο τύπος με μώλωπες. Εκεί ξαπλωμένος στο κρεβάτι κλαίγοντας την μοίρα του για το κακό που τον έχει βρει νιώθει ένα τσίμπημα στην μύτη… Μια ψείρα του φωνάζει:
- Αρχηγέ! Αρχηγέ! Έφαγες πολύ ξύλο ρε αρχηγέ, το είδαμε. Αλλά κι εμείς δε μείναμε με τα χέρια σταυρωμένα! Πήραμε και 300 αιχμαλώτους!

Τι τρώνε οι ανθρωποφάγοι τη Μεγάλη Εβδομάδα;
Ψαράδες!

Το ανέκδοτο αυτό μας έστειλε ένας επισκέπτης της Ματιάς, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ.

Μια μέρα στο μεγάλο δάσος κυκλοφορεί η φήμη ότι άνοιξε μία καντίνα. Όλα τα ζώα του δάσους έτρεξαν και με σειρά ιεραρχίας παρατάχτηκαν το ένα πίσω από το άλλο για να ψωνίσουν. Μετά από λίγη ώρα να τος και ο λαγός. Βλέπει την τεράστια ουρά που έχει δημιουργηθεί και πολύ άνετα τους προσπερνάει και πηγαίνει πρώτος - πρώτος μπροστά από το λιοντάρι.
- Τι κάνεις ρε λαγέ;;; λέει το λιοντάρι.
- Να, εγώ για την καντίνα ήρθα, απαντάει ο λαγός.
- Κι εμείς τι είμαστε εδώ που περιμένουμε στην σειρά, μαλάκες; αποκρίνεται το λιοντάρι και του τραβάει μια ανάποδη που τον στέλνει πίσω.
Σηκώνεται ο λαγός εκνευρισμένος και αφού προσπερνάει όλα τα ζώα, πάει και μπαίνει δεύτερος μπροστά από την αρκούδα.
- Τι κάνεις ρε λαγέ; λέει η αρκούδα.
- Να, εγώ για την καντίνα ήρθα.
- Καλά ρε και ποιος νομίζεις ότι είσαι και έρχεσαι δεύτερος; λέει η αρκούδα και του κόβει μια μπουνιά και να τος ο λαγός τελευταίος.
Σηκώνεται στραβωμένος ο λαγός και γυρίζει την πλάτη του να φύγει φωνάζοντας:
- Δε με παρατάτε όλοι σας μωρέ; Δεν την ανοίγω σήμερα!!!

Ένας τύπος, γνωστός τσιγκούνης, μπαίνει στο καφενείο σε έξαλλη κατάσταση.
- Τι έπαθες πάλι; τον ρωτούν.
- Με τέτοια γυναίκα που έχω, πως να μην είμαι μπουρινιασμένος και να μην έχω πάρει ανάποδες; Όλο λεφτά μου ζητάει!
- Και τι τα κάνει;
- Ξέρω κι εγώ; Σάμπως της έδωσα ποτέ;

Πέντε νυχτερίδες είναι κρεμασμένες από το κλαδί ενός δέντρου. Κάποια στιγμή η μία από τις πέντε σηκώνεται όρθια, οπότε πετάγεται αυτόματα η άλλη και λέει έντρομη:
- Παιδιά ξυπνήστε! Λιποθύμησε ο Μάκης!

Μια μέρα πήγε ο ταχυδρόμος στο σπίτι του Τοτού. Χτυπάει ο ταχυδρόμος το κουδούνι και ανοίγει ο Τοτός την πόρτα. Ο ταχυδρόμος ρωτάει τον Τοτό:
Ταχ: - που είναι ο μπαμπάς σου;
Τοτ: - τον πάτησε το τρακτέρ.
Ταχ: - που είναι η μαμά σου;
Τοτ: - την πάτησε το τρακτέρ.
Ταχ: - που είναι η αδερφή σου;
Τοτ: - την πάτησε το τρακτέρ.
Ταχ: - και εσύ τι κάνεις μόνος σου εδώ;
Τοτ: - οδηγάω το τρακτέρ...

Το ανέκδοτο αυτό μας έστειλε ο Δημήτρης Κυπραίος, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ.

Στην τάξη. Ο δάσκαλος ρωτάει την Ιωάννα:
- Που είναι η Αμερική Ιωάννα;
- Εδώ! Απαντάει η μαθήτρια, δείχνοντας την χώρα στον χάρτη.
- Ποιος την ανακάλυψε Μήτσο; Ρωτάει άλλο παιδί ο δάσκαλος.
- Η Ιωάννα!!! Απαντάει ο Μήτσος!!!

Το ανέκδοτο αυτό μας έστειλε η Ιωάννα Βαρελά, την οποία και ευχαριστούμε πολύ.

Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι, που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς βλέπουν το σπίτι, ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη:
- Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή, αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε σιδηρόδρομο. Δε θα έχει πολύ θόρυβο;
- Θα έχει, αλλά υστέρα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δε θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης.
Και η ξανθιά:
- Αχ να το πάρουμε!!!

Το ανέκδοτο αυτό μας έστειλε η Ιωάννα Βαρελά, την οποία και ευχαριστούμε πολύ.

- Τι έχεις Νικόλα αρρώστησες πάλι;;;
- Αρρώστησα φυσικά! Δε σου είπα πως γράφουμε ιστορία σήμερα;;;

Το ανέκδοτο αυτό μας έστειλε η Ιωάννα Βαρελά, την οποία και ευχαριστούμε πολύ.