Ενέργεια και Πολιτισμός
* Ενέργεια και βιομηχανική κληρονομιά
* Αρχαίοι Πολιτισμοί και διαχείριση ενεργειακών πόρων
* Ενέργεια και βιομηχανική επανάσταση
* Ενέργεια στις τέχνες
* Οι τέχνες ως εργαλεία αειφορικής διαχείρισης των ενεργειακών πόρων
* Ενέργεια – Άξονας Πολιτισμού
* Η βιομηχανική – ενεργειακή επανάσταση και οι κοινωνικές ανισότητες που προκάλεσε
* Ενέργεια και πολιτισμικά στοιχεία
* Διαμόρφωση ενεργειακής κουλτούρας
* Ενέργεια και Διατήρηση πολιτιστικής κληρονομιάς
* Ενέργεια και κατοικία
* Αειφορική διαχείριση ενέργειας και βιβλίο
* Ενέργεια και πολιτιστικά – κοινωνικά κινήματα
* Κοινωνική δικαιοσύνη και αειφορία
* Δημοκρατία και αειφορία
* Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αρχαίοι πολιτισμοί
* Θεατρικό εργαστήριο: ανάπτυξη παραστατικών δεξιοτήτων των μαθητών, προετοιμασία παράστασης θεατρικού έργου επωνύμου συγγραφέα, δημιουργία πρωτότυπης παράστασης των μαθητών, θεατρικό αναλόγιο κ.ά.
* Εικαστικό εργαστήριο: πρακτική και θεωρητική προσέγγιση μιας συγκεκριμένης μορφής ή τεχνοτροπίας (π.χ. εργαστήριο κεραμικής, ψηφιδωτού, αγιογραφίας κ.λ.π.) ή συγκρότηση ομάδας αισθητικής παρέμβασης στον χώρο του σχολείου.
Β
Ενδεικτική ενότητα μελέτης: Τα πετρογέφυρα και η κοινωνία (για πληροφορίες συμμετοχής στο αντίστοιχο πανελλαδικό δίκτυο: Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μακρινίτσας Πηλίου):
Α. Στην 1η παράγραφο, του 24ου άρθρου του Συντάγματος των Ελλήνων, ορίζεται και τονίζεται ότι «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξη του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας» και στην 6η παράγραφο συμπληρώνεται ότι «τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος».
Β. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Νόμος 1650/1986 (ΦΕΚ 160/τ.Α΄) περί προστασίας του περιβάλλοντος, ο οποίος στην 1η παράγραφο του 2ου άρθρου, ορίζει ότι «περιβάλλον είναι το σύνολο των φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων και στοιχείων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και επηρεάζουν την οικολογική ισορροπία, την ποιότητα της ζωής, την υγεία των κατοίκων, την ιστορική και πολιτιστική παράδοση και τις αισθητικές αξίες».
Δυστυχώς, όμως, στην 4η παράγραφο του 19ου άρθρου, τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια παραλείπονται: «Ως προστατευόμενα στοιχεία του τοπίου χαρακτηρίζονται τμήματα ή συστατικά στοιχεία του τοπίου που έχουν ιδιαίτερη αισθητική ή πολιτιστική αξία ή συμβάλλουν στην προστασία ή αποδοτικότητα φυσικών πόρων λόγω των ιδιαίτερων φυσικών ή ανθρωπογενών χαρακτηριστικών τους, όπως αλσύλλια, παραδοσιακές καλλιέργειες, αγροικίες, μονοπάτια, πέτρινοι φράχτες και αναβαθμίδες, προστατευτικές φυτείες, κρήνες».
Γ. Τα περισσότερα στοιχεία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος υπάγονται σε κάποιο ιδιοκτησιακό καθεστώς, δηλαδή, οι εκκλησίες, οι οικίες, οι πύργοι, οι νερόμυλοι, οι ανεμόμυλοι, οι πεζούλες, κτλ ανήκουν σε κάποιον εκκλησιαστικό φορέα, ιδιώτη, σύλλογο, δήμο ή κοινότητα. Ο ιδιοκτήτης αυτός, λοιπόν, είναι υπεύθυνος και υπόλογος για την προστασία του εκάστοτε αρχιτεκτονικού στοιχείου.
Όμως, τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, τα μονοπάτια, οι κρήνες στερούνται ιδιοκτήτη, ανήκουν σ’ όλους εμάς που τα χρησιμοποιούμε και σε κανέναν ταυτόχρονα.
Επομένως, η ευφυέστατη ρήση: «Σήμερον εμού, αύριο εσού και ουδέποτε τινός» δεν προσδιορίζει μόνο το «ιδιοκτησιακό καθεστώς» για το φυσικό περιβάλλον που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές αλλά και για τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια της χώρας μας.
α. Ο χορηγός και η κοινωνική καταξίωση,
β. Ο χτίστης-μάστορας και η κοινωνική προσφορά,
γ. η συντεχνιακή οργάνωση των μαστόρων,
δ. οι ειδικότητες και τα εργαλεία των μαστόρων,
ε. η καταγωγή και η μετανάστευση των μαστόρων,
στ. η μυστική, συνθηματική γλώσσα των μαστόρων (τα κουδαρίτικα),
ζ. η λαϊκή και η ακαδημαϊκή αρχιτεκτονική ορολογία,
η. έθιμα, θρύλοι, τραγούδια, ποίηση, θεατρικά έργα κ.ά. (Για τα πετρογέφυρα),
θ. ο χρήστης και η κοινωνική ανάγκη της επικοινωνίας,
ι. ο πλανόδιος έμπορος, ο αγωγιάτης, ο κλέφτης, ο φύλακας, ο μυλωνάς, ο νομάδας κτηνοτρόφος και άλλοι που σχετίζονταν με τα πετρογέφυρα.
Οι στόχοι της έρευνας και μελέτης τους πρέπει να είναι οι ακόλουθοι:
Η απόκτηση γνώσεων.
Η ανάπτυξη δεξιοτήτων προσανατολισμού και ανάγνωσης του φυσικού τοπίου που θα βοηθήσουν στον εντοπισμό κι άλλων πέτρινων γεφυριών.
Η καλλιέργεια της επικοινωνίας μεταξύ ερευνητών που έχουν τα ίδια επιστημονικά ενδιαφέροντα.
Η δημιουργία κριτικού τρόπου σκέψης και η ανάπτυξη επιχειρηματολογίας υπέρ της προστασίας των πετρογέφυρων.
Η ανάληψη πρωτοβουλιών και η αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως η προστασία και η ανάδειξη των πετρογέφυρων.
