10. Μαργαρίτα Λυμπεράκη, «Τα δέντρα», μυθιστόρημα, εκδ. Καστανιώτη, 16η έκδοση, Αθήνα 1997
Η συγγραφέας γράφει για το συγκεκριμένο έργο της:
«Ξαναδιαβάζοντας σήμερα «Τα δέντρα», κάνω μια παράξενη σκέψη. Είναι σα να πήγα να μείνω στο Παρίσι την πρώτη φορά για να ζήσω αυτά που έγραψα, αυτά που έζησε και η Ειρήνη, η ηρωίδα των «Δέντρων». Ήθελα να γνωρίσω το δικό της κόσμο, τη δική της γειτονιά, τους αγαπημένους της δρόμους και τα γεφύρια του Σηκουάνα, και βέβαια τα ανδρικά πρόσωπα που κατά διαβολική σύμπτωση έτυχε να έχουν τα ίδια ονόματα με τα πρόσωπα του βιβλίου. Μόλις είχα χωρίσει. Το βιβλίο λοιπόν ήταν ερέθισμα ζωής και όχι το αντίστροφο».
Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη συνεχίζει:
«Είχα κάνει ένα ταξίδι στο Παρίσι, αλλά ήμουνα παιδί. Τρεις μέρες με το τρένο δεν είχα κουνήσει από το σκαμνάκι στο διάδρομο, τα τοπία άλλαζαν συνέχεια μπρος στα μάτια μου, ο κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Μέσα στο βαγόνι ο παππούς, η γιαγιά μου και η μητέρα μου - οι γονείς μου μόλις είχανε χωρίσει. Το Παρίσι το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Εκεί έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, προσπαθώντας να διαβάσω τα ονόματα των δρόμων. Με βοηθούσε όπως πάντα ο παππούς μου, ο εκδότης Γιώργος Φέξης».
Σύντομο Βιογραφικό σημείωμα της Μαργαρίτας Λυμπεράκη:
Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά. Έζησε στη Γαλλία και στην Ελλάδα, έγραψε ελληνικά και γαλλικά. Το μοίρασμα και ο διχασμός της ανάμεσα σε δύο χώρες και δυο γλώσσες γέννησε μέσα της την ανάγκη να προχωρήσει προς τις ρίζες, αλλά μέσα σ' ένα σύγχρονο κόσμο, για να βρει μια ενότητα.
Έχει γράψει και στις δυο γλώσσες, ελληνικά και γαλλικά, πολλά θεατρικά έργα, σενάρια και μυθιστορήματα. Ανάμεσα σ' αυτά είναι: Τα ψάθινα καπέλα (1946), Ο άλλος Αλέξανδρος (1950), Η γυναίκα του Κανδαύλη (1954), Σπαραγμός (1967), Ο άγιος πρίγκιψ (1964).
