Οργάνωση και επιμέλεια παρουσίασης:
Αμαλία Ηλιάδη - Κουκουλιαύκα Βασιλική
1. ΕΙΔΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ
2. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
3. ΒΙΝΤΕΟ
Β
ΕΙΔΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ
α. Φορητές εικόνες
β. Τοιχογραφίες
γ. Ψηφιδωτά
δ. Μικρογραφίες
ε. Ανάγλυφα
Φορητές εικόνες
Κατά την επικρατούσα σήμερα άποψη οι καταβολές της εικόνας αναζητούνται στις νεκρικές προσωπογραφίες της Αιγύπτου, τα γνωστά πορτραίτα του Φαγιούμ.
Οι Βυζαντινοί ονόμαζαν εικόνα κάθε θρησκευτική απεικόνιση, με οποιαδήποτε τεχνική κι αν είχε γίνει, είτε ήταν φορητή είτε όχι. Σήμερα όμως χρησιμοποιούμε τον όρο αυτό μόνο για φορητούς πίνακες, σχεδόν πάντοτε ζωγραφισμένους πάνω σε ξύλο (με την εγκαυστική τεχνική ή την τεχνική της τέμπερας). Πολύ σπανιότερα ήταν από λίθο ή μέταλλο.
Τοιχογραφίες
Τα έργα της ζωγραφικής που βλέπουμε, στους τοίχους, στον τρούλο ή στο ιερό των εκκλησιών ονομάζονται τοιχογραφίες.
Ψηφιδωτά
Ψηφιδωτό καλείται η τεχνική επένδυσης επιφανειών με μικρές, συνήθως τετράγωνες, ψηφίδες από φυσικά πετρώματα ή υαλόμαζα οι οποίες προσκολλώνται σε κατάλληλα διαμορφωμένο υπόστρωμα από ασβεστοκονίαμα δημιουργώντας περίτεχνα διακοσμημένες επιφάνειες.
Μικρογραφίες
Η μικρογραφία είναι η εικόνα που διακοσμεί και σχολιάζει ένα κείμενο.
Το λεγόμενο «Μηνολόγιον του αυτοκράτορος Βασιλείου Β'», θεωρείται το επιφανέστερο αριστούργημα ανάμεσα στα ελληνικά εικονο-γραφημένα χειρόγραφα, τα οποία έχουν φθάσει ως εμάς, και αποτελεί σημείο αναφοράς απαραίτητο για τη μελέτη της Βυζαντινής Μικρογραφίας μεταξύ 10ου και 11ου αιώνα.
Ανάγλυφα
Τα περισσότερα βυζαντινά ανάγλυφα που φυλάσσονται είναι λίθινα.
Μερικά είναι πήλινα, κεραμικά, τοποθετημένα σε γυάλινες προθήκες και ελάχιστα χάλκινα.