Υπάρχουν άνθρωποι που αφιερώνουν τη ζωή τους σε ένα σκοπό. Ένα σκοπό στον οποίο θυσιάζουν φίλους, οικογένεια, ακόμη και την ίδια τη προσωπική ζωή τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Αχιλλέας. Ο Αχιλλέας στο βιβλίο της Άλκης Ζέη «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», που κυκλοφόρησε το 1987 από τις εκδόσεις Κέδρος.
Ενεργό μέλος της αντίστασης, ο Αχιλλέας, στην κατοχή, αριστερός στον εμφύλιο και κατόπιν αυτοεξόριστος στην Ρωσία, αφιέρωσε τη ζωή του και μαζί με αυτήν και τη ζωή της συντρόφου του στα πιστεύω του.
Βασικός ήρωας του βιβλίου είναι η Δάφνη που πήρε το συνθηματικό όνομα Ελένη ή για τους περισσότερους «η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα». Στην αρχή του βιβλίου συναντάμε την Ελένη να εργάζεται ως κομπάρσα στα γυρίσματα της ταινίας «Το τρένο της φρίκης» στο Παρίσι, την εποχή που στην Ελλάδα είχε καταλάβει την εξουσία η δικτατορία των Συνταγματαρχών. Όντας κομπάρσα και μη έχοντας λόγια στο ρόλο της, τις στιγμές που γυρίζεται η ταινία, εκείνη ταξιδεύει στο παρελθόν - στα τρένα της ζωής της. Σε ένα παρελθόν γεμάτο αγώνες, στερήσεις, βασανισμούς, φόβο αλλά και τολμηρές πράξεις. Σε αυτούς τους αγώνες την οδήγησε ο Αχιλλέας, ο πρώτος της έρωτας και μελλοντικός σύζυγός της.
Στην αρχή η Ελένη θυμάται τη ζωή της στην Ελλάδα, τον γάμο της με τον Αχιλλέα και τον εσπευσμένο χωρισμό τους αφού εκείνος κατέφυγε στα βουνά, ενώ εκείνη πέρασε την Αδριατική και βρέθηκε στην Ιταλία. Στην Ιταλία ελπίζει πως θα μείνει λίγες μέρες έως ότου βγει η βίζα της για να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι της. Οι λίγες μέρες όμως έγιναν μήνες που στην διάρκειά τους, η Ελένη γνώρισε τον δεύτερο έρωτά της στο πρόσωπο ενός ζωγράφου. Έναν έρωτα με ημερομηνία λήξης ίδια με την ημερομηνία θεώρησης της βίζας της.
Και έφτασε αυτή η ημερομηνία και η Ελένη βρέθηκε σε ένα τρένο να ταξιδεύει προς το Παρίσι. Τελικός προορισμός όμως ήταν η Ρωσία, και συγκεκριμένα η Τασκένδη, στην οποία είχε ήδη μεταναστεύσει ο Αχιλλέας. Στην Τασκένδη ελπίζει πως επιτέλους θα μπορέσει να ζήσει μια ολόκληρη νύχτα δίπλα στον άντρα της (πράγμα που μέχρι τότε δεν είχε γίνει). Η επιθυμία της εκπληρώνεται αλλά ανακαλύπτει και συνειδητοποιεί τις αλλαγές στη ζωή της αλλά και στις επιθυμίες της.
Στο βιβλίο αυτό της Άλκης Ζέη συναντάμε ζωές που χάνονται, ζωές που διασταυρώνονται σαν τις ράγες των τρένων και ανθρώπους που συναντιούνται στα πιο απίθανα μέρη μετά από χρόνια. Ζωντανές εικόνες ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες του γεμίζοντάς μας έντονα συναισθήματα και φρίκη για τους βασανισμούς στους οποίους υποβλήθηκαν άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή είχαν διαφορετικά πιστεύω από κάποιους άλλους.
Ένα σίγουρα αξιόλογο βιβλίο που σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε.
