Βερολίνο

Να φύγουν τα συρματοπλέγματα και τα τείχη.

Να κυκλοφορεί ελεύθερα σ' όλη την πόλη.

Να ταξιδεύει ελεύθερα προς και από το Βερολίνο.

Αυτοδιάθεση για όλους τους Γερμανούς.

(Γι' αυτά τα πανανθρώπινα δικαιώματα συγκεντρώθηκαν μπροστά στο Δημαρχείο του Δυτικού Βερολίνου 500.000 Βερολινέζοι, στη διαδήλωση της 16ης Αυγούστου 1961).

«Εξ ονόματος του Αμερικανικού Λαού και του Προέδρου Τζων Φιτζέραλντ Κέννεντυ, ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος Λύντον Τζόνσον ήρθε στο Βερολίνο και δήλωσε, κατά τον πλέον επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο: «Για την επιβίωση και το δημιουργικό μέλλον της πόλεως αυτής εμείς, οι Αμερικάνοι, έχουμε υποσχεθεί ουσιαστικά, αυτό που υποσχέθηκαν οι πρόγονοί μας, όταν ίδρυσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες - «την ζωή μας, την περιουσία μας και την ιερή τιμή μας». Το πυκνό πλήθος των Βερολινέζων αισθάνθηκε ρίγος συγκινήσεως, γιατί πολλοί αναγνώρισαν σ' αυτά του ακριβώς τα λόγια τις συγκλονιστικές και αιώνιες αλήθειες της Αμερικανικής Διακηρύξεως της Ανεξαρτησίας».

Οι πολίτες του Δυτικού Βερολίνου είναι άοπλοι. Οι αστυνομικές δυνάμεις τους δεν μπορούν να τους προασπίσουν από στρατιωτικές επιθέσεις. Οι πολίτες μπορούν ν' αμυνθούν μόνο με τα όπλα της Λίθινης Εποχής – τις πέτρες. Φράκτες όμως και τείχη δεν φτιάχνουν καλούς γειτόνους. Οι εξοργισμένοι Βερολινέζοι ονόμασαν ήδη την απάνθρωπη αυτή επίθεση κατά των βασικών ελευθεριών του ατόμου «Τείχος της Ντροπής».

Άρματα μάχης απειλούν από την Ανατολή. Τα κανόνια τους είναι στραμμένα προς τη Δύση, απ' όπου όμως εκφράζεται η απόφαση να προασπιστεί η Ελευθερία.