Β |
Το συννεφάκι
Καλό μου συννεφάκι
σταμάτα και λιγάκι!
Μη βρέχεις άλλο πια
μας έκανες παπιά!
Στη ράχη πίσω γύρε,
κι αλλού να βρέξεις σύρε
σε χώρες και χωριά,
που ’ναι καλοκαιριά!
Ψηλά να δούμε πάλι
τον ήλιο να προβάλλει
να βγούμε στην αυλή
να παίξουμε πολύ!
Καλό μου συννεφάκι
σταμάτα και λιγάκι!
Μη βρέχεις άλλο πια
μας έκανες παπιά! |
|
Η γιαγιά
Η γιαγιά μας η καλή
έχει κότες στην αυλή,
κότες και κοτόπουλα
χήνες και χηνόπουλα.
Άσπρη πάπια με παπιά
γάιδαρο με τόόόόόσα αυτιά
γαλοπούλες κι ένα γάλο
φουσκωμένο και μεγάλο
Και τον πρώτο πετεινό
μέσα σ’ όόόόόλο το χωριό
που λαλεί κάθε πρωί
στης γιαγιάς μας την αυλή.
Η γιαγιά μας η καλή
έχει ραπτομηχανή
και γαζώνει και μπαλώνει
του παππού το παντελόνι. |
|
Ο παππούς
Στην καρέκλα την παλιά
με κατάσπρα τα μαλλιά
Ο γερο-παππούς κοιμάται
μη μιλάτε, μη μιλάτε.
Μουρμουρίζει σιγανά,
μες στον ύπνο και γελά
Μη μιλάτε και ξυπνήσει
γιατί τ’ όνειρο θα σβήσει.
Κι είναι τ’ όνειρο γλυκό
κι είναι τόσο μαγικό
Ο παππούς βλέπει λιγάκι
πως ξανάγινε παιδάκι.
Τι χαρά του! που και που,
βλέπει ακόμα έναν παππού!
Που τον εκρατά στα στήθια
και του λέει παραμύθια.
Στην καρέκλα την παλιά
με κατάσπρα τα μαλλιά
Ο γερο-παππούς κοιμάται
μη μιλάτε, μη μιλάτε. |
|
Η μανούλα
Έχω μια γλυκιά μανούλα
που πολύ με αγαπά!
Νύχτα μέρα με φροντίζει
και για με καρδιοχτυπά!
Σαν γλιστρήσω και χτυπήσω,
θε να τρέξω στο λεπτό!
Στην αγκάλη της να πέσω
με λαχτάρα και καημό.
Μ’ ένα της γλυκό φιλάκι,
κάθε πόνος πάει μακριά!
Κι ειν’ η πιο ζεστή φωλίτσα
η γλυκιά της αγκαλιά! |
|
Η αγελάδα
Η καλή μας αγελάδα,
τρώει κάτω στη λιακάδα,
μικρά χόρτα και μεγάλα,
για να κατεβάσει γάλα.
Να το κάνουνε τυράκι,
να το κάνουν βουτυράκι,
να το βάλουνε στο πιάτο,
να σου πουν ορίστε φα’ το! |
|
Φεγγαράκι μου λαμπρό
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ,
να πηγαίνω στο σχολειό
να μαθαίνω πράγματα,
πράγματα, σπουδάγματα
του Θεού τα πράγματα. |
|
|
Β |
|