Γεννήθηκα στο Περιστέρι Αττικής το 1971 σε μια ιδιωτική κλινική, στη θέση της οποίας ευημερεί πια μία τράπεζα. Βλέπετε, η μόδα της εποχής είναι να μειώνονται οι γεννήσεις και να αυξάνονται τα δάνεια.
Μέχρι τα 5 χρόνια μου ασχολήθηκα σχεδόν αποκλειστικά με τον κατασκευαστικό τομέα (τα ονομαζόμενα τουβλάκια) και περιστασιακά έκανα τον μηχανικό αυτοκινήτων σε μικρά μοντέλα. Επειδή όμως τα χαλούσα αντί να τα φτιάχνω, οι γονείς μου με έστειλαν στο σχολείο.
Τελείωσα το 66ο δημοτικό σχολείο και πέρασα με άνεση στο 27ο Γυμνάσιο. Εκεί διέπρεψα ως απουσιολόγος και αδίκως απέκτησα τη φήμη του σπασίκλα, αφού συμμετείχα σε όλες τις δραστηριότητες της παρέας χωρίς διακοπές. Η φήμη μου ως μη σπαστικού αποκαταστάθηκε στο λύκειο, όταν σε κάθε μάθημα της γυμναστικής έλειπε τουλάχιστο η μισή τάξη, και το απουσιολόγιο είχε το πολύ τρεις εγγραφές! Διάλεξα έναν τομέα με τον οποίο ήθελα να ασχοληθώ μελλοντικά, την λατρεμένη γεωμετρία, αυτό όμως άλλαξε μονομιάς, όταν μετά από μία μπουνιά μου σε έναν άτυχο που έβρισε τη μητέρα μου, του έφυγαν τέσσερα δόντια. Τότε αποφάσισα να γίνω νοσηλευτής (τι μπορεί να κάνει μια μπουνιά!).
Εν τω μεταξύ άρχισα να έχω περίπου 20 χόμπυ και ασχολίες, οι οποίες διατηρούνται και σήμερα, με σημαντικότερες τον φιλοτελισμό, το αμερικάνικο μπιλιάρδο, το ερασιτεχνικό θέατρο, τους υπολογιστές και τον Πανιώνιο, όλα κοινά δηλαδή...
Η ζημιά με την συγγραφή οφείλεται στον αγαπημένο και εξ αγχιστείας ξάδερφο Στάθη Παπαγιαννίδη, όταν μου έδωσε ένα ιστορικό μυθιστόρημα και μου είπε την ιστορική ατάκα: "Πάρε το, μπορεί να σου αρέσει". Ορίστε τι έκανες Στάθη! Τώρα γράφω κι εγώ!
Δηλώνω αθεράπευτα αυθεντικός, ψιλο Δον Κιχώτης και ένθερμος υποστηρικτής της φιλίας, που πιστεύω πως είναι το πιο αληθινό πράγμα του κόσμου.
Στα μεσοδιαστήματα ασχολούμαι όσο μπορώ με τη γυναίκα μου και τα δύο υπέροχα παιδιά μου, όσο μου επιτρέπει η εργασία μου σε δομή αποκατάστασης του ψυχιατρείου.
Τέλος, γράφω αυτόν τον καιρό το δεύτερο βιβλίο μου. Και επειδή τα λεφτά όλου του κόσμου δεν αξίζουν μία μπροστά στις αυθεντικές φιλικές επαφές, δηλώνω πως θα εκδοθεί από τις εκδόσεις Μπατσιούλα. Ελπίζω δηλαδή να το θέλουν...