Ο Άγιος Ισίδωρος

Ο Άγιος Ισίδωρος ζούσε περί το 251μ.Χ. όταν βασίλευε ο αυτοκράτορας Δέκιος. Είχε γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια και ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου.

Αν και οι γονείς του ήταν ειδωλολάτρες, ο Άγιος Ισίδωρος σύντομα πίστεψε στον Χριστιανισμό επειδή είχε καλή προαίρεση και η καρδιά του ήταν αγαθή.

Όταν το καράβι του σταμάτησε στη Χίο ο κεντυρίωνας Ιούλιος διέβαλλε τον Ισίδωρο στον αρχηγό της αρμάδας Νουμέριο ότι είναι Χριστιανός. Ο Ισίδωρος ομολόγησε με παρρησία την πίστη του και ο Νουμέριος προσπάθησε να τον πείσει να θυσιάσει στα είδωλα αρχικά καλοπιάνοντας τον και κολακεύοντάς τον και στη συνέχεια με απειλές.

Ο πατέρας του Αγίου Ισιδώρου έμαθε ότι ο γιος του ήταν φυλακισμένος στη Χίο επειδή ήταν Χριστιανός και έσπευσε στο νησί. Εκεί προσπάθησε να πείσει τον γιο του να επιστρέψει στην ειδωλολατρία αλλά ο Άγιος Ισίδωρος, με τη σειρά του, έκανε ό,τι μπορούσε για να καταλάβει ο πατέρας του ποια είναι η αληθινή πίστη. Δυστυχώς όμως ο πατέρας του Αγίου Ισιδώρου, όχι μόνο δεν έγινε Χριστιανός, αλλά καταράστηκε τον γιο του και ζήτησε από τον Νουμέριο να θανατώσει τον Άγιο Ισίδωρο.

Πολλά βασανιστήρια άντεξε ο Άγιος Ισίδωρος, μα δεν πρόδωσε την πίστη του. Τελικά ο Νουμέριος διέταξε να κόψουν την αγία κεφαλή του Ισιδώρου και έτσι μαρτύρησε. Διέταξε μάλιστα να μην ταφεί το σκήνωμα του Αγίου Ισιδώρου και έβαλε και φρουρά για να μην το κλέψουν οι Χριστιανοί. Ήθελε ο Νουμέριος να φάνε το σώμα του Αγίου τα όρνια και τα άγρια θηρία.

Β 

Η Αγία Μερόπη (ή Μυρώπη)

Η Αγία Μερόπη ή Μυρώπη είχε γεννηθεί στην Έφεσο. Αφού βαπτίστηκε, ζούσε στον τάφο της Αγίας Ερμιόνης, η οποία ήταν μία από τις 4 κόρες του Αποστόλου Φιλίππου. Εκεί, δεχόταν το μύρο από τον τάφο της Αγίας Ερμιόνης και το μοίραζε στους Χριστιανούς κι έτσι ονομάστηκε Μυρόπη.

Όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος ξεκίνησε τον διωγμό κατά των Χριστιανών, η Αγία Μυρόπη μαζί με τη μητέρα της πήγαν στη Χίο, όπου υπήρχε το πατρικό σπίτι και τα κτήματα της μητέρας της κι εκεί προσεύχονταν συνέχεια και βοηθούσαν τους φτωχούς.

Η Αγία Μερόπη έμαθε για το μαρτύριο του Αγίου Ισιδώρου και γέμισε η ψυχή της από θείο ζήλο. Πήρε τις υπηρέτριες της και πήγε κρυφά απ' τους φρουρούς στο φαράγγι. Πήρε το άγιο λείψανο του Αγίου Ισιδώρου, το μύρωσε και το ενταφίασε.

Όταν ο Νουμέριος έμαθε για την κλοπή του λειψάνου, έδεσε με σιδερένια δεσμά τους στρατιώτες που έπρεπε να το φρουρούν και διέταξε να ψάξουν στην πόλη να βρουν το λείψανο αλλιώς θα τους τιμωρούσε με αποκεφαλισμό. Η Αγία Μυρώπη τους λυπήθηκε και αποφάσισε να φανερώσει την πράξη της για να σώσει τη ζωή των στρατιωτών.

Παρουσιάστηκε λοιπόν στους στρατιώτες και τους είπε ότι αυτή πήρε το λείψανο του Αγίου Ισιδώρου όταν οι ίδιοι κοιμηθήκαν. Οι στρατιώτες την συνέλαβαν και την οδήγησαν στον Νουμέριο, όπου η Αγία Μερόπη ομολόγησε την πράξη της και του είπε μάλιστα ότι θεώρησε σιχαμερή και βδελυρή την αθεότητά του. Τότε ο Νουμέριος διέταξε να την δείρουν με χονδρά ραβδιά. Μετά από πολλή ώρα την πήραν μισοπεθαμένη και την οδήγησαν σε ένα κελί.

Κατά τα μεσάνυχτα, κι ενώ η Αγία Μερόπη προσευχόταν, έλαμψε μέγα φως και μια άρρητη ευωδία, και εμφανίστηκαν άγγελοι που έψαλλαν τον τρισάγιο ύμνο και ανάμεσά τους στεκόταν ο Άγιος Ισίδωρος. "Ειρήνη σοι", της είπε, "Έφθασε γαρ η δέησίς σου εις τον Θεόν. Και ιδού τώρα έρχεσαι μαζί με ημάς, δια να λάβης τον ητοιμασμένον σοι στέφανον". Κι έτσι η Αγία Μερόπη παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο. Αυτά τα διηγήθηκε ένας στρατιώτης, αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων, όταν βαπτίστηκε και έγινε Χριστιανός. Το λείψανο της Αγίας Μερόπης το πήραν οι Χριστιανοί με την άδεια του Νουμέριου και το ενταφίασαν.

Β 

Ο Άγιος Ισίδωρος και η Μαστίχα Χίου

Αν και δεν αναφέρεται στο συναξάριο του Αγίου Ισιδώρου, υπάρχει μια παράδοση στη Χίο που συνδέει τον Σχίνο και τη Μαστίχα Χίου με τον Άγιο Ισίδωρο. Στον τόπο που βασανίζαν τον Άγιο Ισίδωρο οι Σχίνοι, τα Μαστιχόδεντρα δηλαδή, έβγαλαν ευωδιαστά δάκρυα, την Μαστίχα, κλαίγοντας για το μαρτύριο του Αγίου Ισιδώρου. Μια παραλλαγή της ίδιας παράδοσης αναφέρει ότι Μαστίχα βγάζουν μόνο οι Σχίνοι στις περιοχές που ο Άγιος Ισίδωρος δάκρυσε ή μάτωσε από τα βασανιστήρια που του έκαναν. Όπως κι αν έχει, η Μαστίχα είναι πραγματικά ένα θείο δώρο, μια ευλογία για το νησί της Χίου.

Ο Άγιος Ισίδωρος είναι πολιούχος της Χίου και προστάτης των αρτοποιών και η Εκκλησία μας τιμάει τη μνήμη του στις 14 Μαΐου. Η Αγία Μερόπη ή Μυρώπη τιμάται στις 2 Δεκεμβρίου.

Β 

Απολυτίκιο Αγίου Ισιδώρου:

Ως στρατευθείς τω Βασιλεί των αιώνων, των επιγείων την στρατειάν απώσω, και ευθαρσώς εκήρυξας Χριστόν τον Θεόν, όθεν τον αγώνα σου καλόν εκτελέσας, μάρτυς θεοδόξαστος του Σωτήρος εδείχθης. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Ισίδωρε.