Οσία Μαράνα ή Μαριάννα και Οσία Κύρα

Οι Όσιες Μαράνα, ή Μαριάννα, και Κύρα έζησαν στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Ήταν αδερφές και γεννήθηκαν στην πόλη Βέρροια της Συρίας. Η πόλη αυτή στις μέρες μας ονομάζεται Χαλέπιο και την εποχή που έζησαν σε αυτήν οι Όσιες ήταν σημαντικό εμπορικό κέντρο της Εγγύς Ανατολής.
Η οικογένειά τους ήταν πλούσια και έτσι μπόρεσαν οι δύο Όσιες να λάβουν αξιόλογη μόρφωση. Το κοσμικό όμως περιβάλλον που γεννήθηκαν και έζησαν τα πρώτα χρόνια της ζωής τους δεν ήταν αρεστό ούτε στην Οσία Μαράνα, ούτε στην Οσία Κύρα. Θέλοντας, λοιπόν, να ζήσουν ασκητική ζωή, όταν ενηλικιώθηκαν εγκατέλειψαν την πλούσια οικογένειά τους και εγκαταστάθηκαν σε ένα χώρο έξω από τα τείχη της πόλης. Μάλιστα έκλεισαν (με πέτρες και πυλό) την πόρτα αυτού του χώρου, ο οποίος δεν είχε σκεπή, αφήνοντας μόνο μια μικρή θυρίδα, από την οποία λάμβαναν νερό και ελάχιστα τρόφιμα από γυναίκες που τις επισκέπτονταν. Σε αυτό το κελί ασκήτεψαν με συνεχή προσευχή και αυστηρή νηστεία. Ήταν δε ντυμένες με μανδύες που κάλυπταν όλα τα σημεία του σώματος τους καθώς και αλυσίδες τόσο βαριές που λέγετε ότι από το βάρος τους δεν επέτρεπαν στην Κύρα, που ήταν πιο αδύναμη σωματικά, να στέκεται όρθια. Όταν τις επισκέφθηκε ο Θεοδώρητος ο επίσκοπος Κύρου -ο οποίος και έγραψε τον βίο τους στο βιβλίο του «Φιλόθεος Ιστορία»- τις συμβούλεψε να αφαιρέσουν τις αλυσίδες, πράγμα που έκαναν μόνο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του. Αμέσως μόλις έφυγε τις ξαναφόρεσαν.
Κοντά τους, σε ένα σπιτάκι δίπλα στο ασκητήριο τους, έζησαν και οι υπηρέτριες από το πατρικό τους σπίτι, οι οποίες θέλησαν να ακολουθήσουν τις Όσιες στον ενάρετο δρόμο που διήγαγαν. Έναν δρόμο που κράτησε 42 ολόκληρα χρόνια. Όλα αυτά τα έτη ασκήτεψαν στο μικρό ασκητήριο η Οσία Μαράνα και η Οσία Κύρα με εξαίρεση δύο ταξίδια που έκαναν. Το πρώτο ταξίδι ήταν ένα προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα. Είκοσι ημέρες πεζοπορίας χρειάστηκαν για τα φτάσουν οι Όσιες εκεί. Είκοσι ημέρες που τις πέρασαν πεζοπορώντας και νηστεύοντας. Στα Ιεροσόλυμα, προσκύνησαν τους Αγίους τόπους, έλαβαν λίγη τροφή και επέστρεψαν στο ασκητήριο τους πάλι με τα πόδια και νηστεύοντας. Το δεύτερο ταξίδι τους ήταν πάλι για να προσκυνήσουν, τον τάφο της Αγίας Θέκλας, αυτήν τη φορά, στην Σελευκεία της Ισαυρίας.
Αξιοσημείωτες είναι οι ασκήσεις στις οποίες επέβαλαν καθημερινά τα σώματα τους κατά την διάρκεια των 42 ετών της ασκητείας τους. Μιμούμενες το παράδειγμα προφητών όπως ο προφήτης Ηλίας και ο προφήτης Δανιήλ έμεναν χωρίς τροφή για πολλές ημέρες, εκτεθειμένες στα στοιχεία της φύσης αφού το ασκητήριό τους δεν διέθετε σκεπή, και προσθέτοντας καθημερινά ηθελημένες θλίψεις, υποβάλλοντας έτσι το σώμα και το πνεύμα τους σε συνεχή άσκηση.
Το τέλος των δύο αυτών ενάρετων γυναικών δεν μας είναι γνωστό. Η εκκλησία μας τιμώντας την Οσία Μαράνα και την Οσία Κύρα αφιέρωσε την 28 Φεβρουαρίου στην μνήμη τους.

Α.Α.