Τέλη του 19ου αιώνα και πιο συγκεκριμένα άνοιξη του 1888. Εδώ και επτά χρόνια (από το 1881) η Θεσσαλία έχει επιστρέψει στην μητέρα Ελλάδα και τα βόρεια άκρα του κάμπου της ταυτίζονται με τα βόρεια σύνορα της χώρας. Ένας από τους ισχυρότερους μεγαλογαιοκτήμονες του Θεσσαλικού κάμπου είναι ο Άρης Χατζηπαυλής. Στο τσιφλίκι του μεγαλώνουν δύο έφηβοι που μεταξύ τους έχει αναπτυχθεί, από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, μια ισχυρή φιλία. Η Μπονιφάθεια Χατζηπαυλή, κόρη του πλούσιου γαιοκτήμονα, και ο Κωστής Αραβαντινός, γιος του επιστάτη των κτημάτων του Χατζηπαυλή.
Η φιλία των δύο παιδιών εξελίσσεται σιγά σιγά σε ένα νεανικό πλατωνικό έρωτα. Ο πλούσιος γαιοκτήμονας όντας έξυπνος και διορατικός άνθρωπος, εκτιμά το χαρακτήρα του Κωστή και με δικά του έξοδα τον στέλνει σχολείο στην Λάρισα με σκοπό να γίνει μια μέρα αξιωματικός του Ελληνικού στρατού, που είναι το όνειρο του νέου. Τα χρόνια περνούν και τα δύο παιδιά πλησιάζουν όλο και περισσότερο στα όνειρα τους. Ο Κωστής να σπουδάσει στην σχολή Ευελπίδων και η Μπονιφάθεια να γίνει σύζυγος του μέλλοντα αξιωματικού.
Η Μοίρα όμως έχει φυλάξει ένα τελείως διαφορετικό μέλλον για το καθένα τους. Συνταρακτικά γεγονότα συμβαίνουν στην οικογένεια Χατζηπαυλή και η ζωή του ερωτευμένου κοριτσιού αλλάζει πορεία κατά 180 μοίρες. Η Μπονιφάθεια πηγαίνει στην, τουρκοκρατούμενη ακόμα, Θεσσαλονίκη ενώ ο Κωστής βρίσκεται στην Αθήνα ως Εύελπις. Επτά βασανιστικούς μήνες έμεινε η κόρη του Χατζηπαυλή στην κόρη του Θερμαϊκού και μετά έφυγε για την πόλη των πόλεων, την μαγευτική Κωνσταντινούπολη. Εντωμεταξύ ο Κωστής τελειώνει τις σπουδές του και από αμούστακο παλικάρι γίνεται ένας όμορφος νέος ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού. Οι δύο ψυχές φαίνεται να έχουν αποχωριστεί για πάντα όμως κανείς από τους δύο δεν γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Κανείς, εκτός από τον συγγραφέα -Γιώργο Πολυράκη- του βιβλίου «Μακρινοί ορίζοντες» που κυκλοφόρησαν, για πρώτη φορά τον Μάιο του 2005, οι εκδόσεις Ψυχογιός.
Όπως μπορεί να δει κανείς, στο εξώφυλλο του βιβλίου αναφέρεται ότι πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Ο ταλαντούχος συγγραφέας έχει χτίσει ένα εκπληκτικό δημιούργημα πάνω και γύρω από τη ζωή των δύο ηρώων του, της Μπονιφάθειας και του Κωστή. Όντας γιατρός στο επάγγελμα –όπως κάνει και με τους ασθενείς του- δεν θα μπορούσε να μεριμνήσει μόνο για ένα από τα δύο φύλα. Οι αναγνώστριες του Γιώργου Πολυράκη θα βρουν στο «Μακρινοί ορίζοντες» την ρομαντική και άκρως συναρπαστική ιστορία ενός μεγάλου έρωτα. Απ’ την άλλη μεριά οι αναγνώστες του θα εντρυφήσουν σε μια από τις σημαντικότερες περιόδους της Ελληνικής ιστορίας.
Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας μας μεταφέρει στην Λάρισα των τελών του 19ου αιώνα, όταν αυτή είναι μια μικρή επαρχιακή πόλη των δέκα χιλιάδων κατοίκων. Η Ελλάδα έχει την μισή από την σημερινή της έκταση –η Θεσσαλονίκη αλλά και πολλά νησιά, όπως η Κρήτη, είναι ακόμα υπό τον τουρκικό ζυγό- και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Ακολουθούν οι βαλκανικοί πόλεμοι, ο 1ος παγκόσμιος, η μικρασιατική εκστρατεία, η μικρασιατική καταστροφή και τέλος ο 2ος παγκόσμιος. Γεγονότα που έχουμε γνωρίσει από καθαρά ιστορικά βιβλία τα «ζούμε» αυτή την φορά βλέποντας ταυτόχρονα και τον αντίκτυπο τους στην καθημερινή ζωή και στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων που τα βίωσαν.
Κάθε σελίδα ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη της, εικόνες από την Ελλάδα εκείνης της εποχής και του δημιουργεί έντονα συναισθήματα, όπως χαρά, αγωνία, περηφάνια, φόβο, θυμό, και λύπη. Μπροστά από τα μάτια του παρελαύνουν πολιτικοί -όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Ελευθέριος Βενιζέλος-, στρατιωτικοί -όπως ο Παύλος Μελάς και ο Ιωάννης Μεταξάς-, αλλά και ο βασικός πρωταγωνιστής όλης αυτής της περιόδου, ο Ελληνικός λαός. Ο Ελληνικός λαός που όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια πολεμάει συνεχώς πότε με τα όπλα και πότε με την αξίνα για να εξασφαλίσει την ελευθερία του και το μέλλον των παιδιών του.
Σε αυτό το βιβλίο του Γιώργου Πολυράκη, μου άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος που ο συγγραφέας ενσωματώνει στο κείμενο του λεπτομέρειες –μικρές και μεγάλες- της ιστορίας του τόπου μας, τις οποίες μόνο ένας επιστήμονας που ασχολείται με αυτήν γνωρίζει. Πέρα από τις ώρες που πέρασα διαβάζοντας και απολαμβάνοντας αυτό το θαυμάσιο βιβλίο, θαρρώ πως «βγήκα» από αυτό αρκετά περισσότερο ενημερωμένος και λίγο περισσότερο σοφός. Πιστεύω ότι κάθε βιβλιοθήκη πρέπει να έχει στα ράφια της μια θέση κρατημένη για το «Μακρινοί ορίζοντες» του Γιώργου Πολυράκη. Θα κοσμήσει εκείνη και, κυρίως, θα ωφελήσει τον ιδιοκτήτη της. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Μάιος 1888. Επτά χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, ο κάμπος μοιάζει με καζάνι που σιγοβράζει• τα τσιφλίκια των Τούρκων μπέηδων αγοράζονται από βαθύπλουτους Έλληνες, ενώ η γύρω από τον κάμπο περιοχή ληστοκρατείται.
Στο κονάκι του Άρη Χατζηπαυλή, ένα τρυφερό ειδύλλιο πλέκεται ανάμεσα στην Μπονιφάθεια, κόρη του γαιοκτήμονα, και στον Κωστή Αραβαντινό, γιο του αρχιεπιστάτη του. Οι δύο νέοι απολαμβάνουν την ευτυχία χωρίς να υποψιάζονται τα παιχνίδια της Μοίρας. Σιγά σιγά θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν πέσει θύματα μιας δεσποτικής δύναμης, και, μέσα από τις φλόγες των πολέμων που θα κάψουν πρώτα τα Βαλκάνια κι ύστερα δύο φορές τον κόσμο όλο, θα προσπαθήσουν να ξαναπλάσουν τη ζωή με την απόλυτη ακτινοβολία της.
Ένα μυθιστόρημα – ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας!
