Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στο χωριό Βάστα της Αρκαδίας, στις 21 Ιουνίου 1950. Για το χωριό του, αναφέρει συχνά την φράση "Βάστα καημένο, βάστα" ως προέλευση του ονόματός του - το κατέστρεφαν οι Τούρκοι, και συνέχεια το ξανάχτιζαν οι ντόπιοι ευχόμενοι να αντέξει. Το 1957 η οικογένειά του μετακομίζει στην Αθήνα, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Έμαθε με τον παππού του φλογέρα, σε μικρή ηλικία, και στα πρώτα εφηβικά του χρόνια έμαθε κιθάρα κι έφτιαξε το δικό του συγκρότημα.

Έφυγε στη Γερμανία γύρω στο 1973, όπου προσπαθούσε να βγάλει τα προς το ζειν τραγουδώντας. Πήγε στη Γαλλία κι επισκέφτηκε τον Θεοδωράκη. Ο μεγάλος συνθέτης αναγνώρισε το ταλέντο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και ξεκίνησαν να κάνουν συναυλίες μαζί. Ενώ βρισκόντουσαν σε μια συναυλία στη Γαλλία έμαθαν ότι έπεσε η χούντα κι αποφάσισαν να γυρίσουν αμέσως στην Ελλάδα.

Με τον Θεοδωράκη στο πλευρό του υπογράφει συμβόλαιο με την ΜΙΝΟΣ. Στη συνέχεια, μέσω του Θεοδωράκη, γνωρίζεται με τον Μάνο Λοΐζο. Βρέθηκαν στο στούντιο και όταν τον άκουσαν, ο Μανόλης Ρασούλης, πρότεινε να τραγουδήσει ο Παπακωνσταντίνου στη θέση του, τα τραγούδια "Ο Στρατιώτης" και "Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος". Την ίδια χρονιά, 1974, γνωρίζει τον Θάνο Μικρούτσικο σε μια διαδήλωση για το Κυπριακό.

Μετά τον δίσκο του Λοΐζου, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου συμμετέχει και στον "Προδομένο Λαό" το 1974, στον "Εχθρό Λαό" το 1975 και στον δίσκο "Της Εξορίας" το 1976, του Μίκη Θεοδωράκη. Ο πρώτος του προσωπικός δίσκος, "Τα Αγροτικά", ηχογραφείται το 1975 και το 1979 συμμετέχει στον "Σταυρό του Νότου" του Μικρούτσικου με "Το Μαχαίρι" και τον "Νέγρο Θερμαστή".

Το 1980 συμμετέχει στο δίσκο του Λοΐζου "Για Μια Μέρα Ζωής", απ' όπου ξεχωρίζει το "Κι Αν Είμαι Ροκ". Το '82 λέει 2 τραγούδια στον δίσκο "Ο Ξαναπές" του φίλου του Νικόλα Άσιμου. Την ίδια χρονιά γίνεται η έντονη ροκ αλλαγή στο στυλ του με τον προσωπικό του δίσκο "Φοβάμαι" με πρώτο τραγούδι τον "Κουρσάρο" του Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ σε στίχους Παύλου Μάτεσι. Στον ίδιο δίσκο υπάρχουν τραγούδια του Λοΐζου και του Γιάννη Ζουγανέλη, αλλά και διασκευή στα Ελληνικά του "Σεμπάστιαν".

Το 1984 ηχογραφεί την "Διαίρεση" απ’ όπου δε ξέρεις ποιο τραγούδι να ξεχωρίσεις: "Δεν Υπάρχω" (διασκευή του Chris de Burgh), "Μπαλλάντα Για Τον Γιάννη Κ", "Ο Μαύρος Γάτος", "Άσε Με Να Κάνω Λάθος", "Πριν Το Τέλος", όλα αυτά τα τραγούδια, όπως και τα τραγούδια του "Φοβάμαι" θεωρούνται κλασσικά απ' τους οπαδούς του Βασίλη.

Ακολουθούν τα "Χαιρετίσματα" το '87. Τα μισά τραγούδια τα έγραψε ο Νικόλας Άσιμος. Ξεχώρισαν τα "Χαιρετίσματα", "Αγαπάω Κι Αδιαφορώ", "Venceremos (Θα Νικήσουμε)", "Καταρρέω" και "Πάρε Με". Το 1987 λέει ακόμη το τραγούδι του Ζουγανέλη "Ο Παράδεισος Ανοίγει Με Αντικλείδι" και το 1988 η "Βικτώρια", το "Χορεύω", το "Όχι Σε Όλα" και το "Για Μένα Τραγουδώ" ξεχώρισαν μαζί με το "Ελλάς".

Το 1991 κυκλοφορεί το "Χρόνια Πολλά", με τραγούδια όπως το "Δεν Σε Γουστάρω", "Για Τον Παράδεισο" και το "Γεια Σου". Την ίδια χρονιά, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδάει στο "Αττικόν" μαζί με τον Νταλάρα - αυτή η ενδιαφέρουσα συνεργασία κυκλοφόρησε σε δίσκο - αλλά συμμετέχει και στις "Γραμμές Των Οριζόντων" του Θάνου Μικρούτσικου.

Το 1992 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου βρήκε ότι ήρθε η ώρα για ένα τραγούδι-αυτοβιογραφία: την "Σφεντόνα". Στον ίδιο δίσκο έχουμε ανάμεσα στα άλλα τα "Βράδυ Σαββάτου", "Από Μένα Τον Βασίλη" και "Σπάνε Οι Χορδές Μου". Ο δίσκος "Φυσάει" το 1993, σε ποίηση Λειβαδίτη και μουσική Τσαγκάρη είναι ένα άλμπουμ που ευχαρίστησε πολύ τον Βασίλη, όπως είπε ο ίδιος το έκανε για τον εαυτό του. Το "Δε Σηκώνει" το 1994 είναι άλλος ένας δίσκος με πολλά καταπληκτικά τραγούδια. Ενδεικτικά αναφέρουμε το "Δε Σηκώνει", "Πόρτο Ρίκο", την "Οδό Ελλήνων" και τα "Παράπονα Στη Λίνα".

Βασίλης Παπακωνσταντίνου, 1997 και "Πες Μου Ένα Ψέμα Ν' Αποκοιμηθώ". Σ' αυτό το άλμπουμ ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδάει άλλα πέντε τραγούδια του Άσιμου, το "Άνοιξέ Μου Να Κρυφτώ" αλλά και το "Μάλιστα Κύριε" του Ζαμπέτα. Το 1998 λέει το τραγούδι "Χαμένοι Δρόμοι" του Αντώνη Τουρκογιώργη (Socrates) και το τραγούδι του Μιλτιάδη Πασχαλίδη "Σαν Των Ματιών Σου Τις Βαφές".

"Αντέχω", "Καλά Να Πάθεις", "Καμπαρντίνα", "Μη Μιλάς", αλλά και "Σ' Αγαπώ Να Προσέχεις", "Η Αγάπη Πάει Μονάχη", "Αλλάζεις", "Φρόνιμα Κούκλα Μου" στον καταπληκτικό δίσκο "Να Με Φωνάξεις" το 1999. Την ίδια χρονιά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου συνεργάζεται με τον Μικρούτσικο και τον Οδυσσέα Ιωάννου για τον δίσκο "Θάλασσα Στη Σκάλα" που κυκλοφόρησε μόνο σε cd.

Συνεχίζει με τον Μικρούτσικο και η συνεργασία τους στη Σφεντόνα κυκλοφορεί το 2000 σε cd κι επίσης συμμετέχει σε ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο του Βασίλη Καζούλη με το τραγούδι "Αεροπλάνα". Το 2001 λέει το "Δεν Χρωστάω Σε Κανένα" των Όναρ και το 2002 συμμετέχει στον προσωπικό δίσκο του φίλου του Χριστόφορου Κροκίδη.

Στον προσωπικό του δίσκο "Χαμένες Αγάπες", εκτός από το ομότιτλο υπάρχει η φοβερή του ερμηνεία στα "Δεν Έχω Άλλη Υπομονή" και "Έχω Ανάγκη".
Ακολούθησαν το cd "Προσέχω Δυστυχώς" το 2002 με το ιδιαίτερο ύφος του Μάνου Ξυδού και το 2004 το cd "Φρέσκο Χιόνι" με τραγούδια όπως το "Σ' Αγαπάω Ακόμα", "God Bless America" αλλά και το "Πώς Να Σωπάσω" του Σταύρου Ξαρχάκου.

Το καλλιτεχνικό του απωθημένο, ή παράπονο αν θέλετε, είναι ότι δεν συνεργάστηκε με τον Χατζιδάκι. Ο Μάνος Χατζιδάκις του είχε προτείνει να κάνουν ένα δίσκο μαζί, αλλά η εταιρεία δεν του επέτρεψε να πάει στον Σείριο (στο στούντιο του Χατζιδάκι). Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου περίμενε να τελειώσει το συμβόλαιο του, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος του μεγάλου μουσικού.

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Προσωπικοί Δίσκοι

1975 Τα Αγροτικά
1976 Της Εξορίας
1978 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου
1981 Αρμενία
1982 Φοβάμαι
1984 Διαίρεση
1984 Καρυωτάκης
1985 Η Συναυλία Από Το Νέο Φάληρο (live)
1987 Χαιρετίσματα
1988 Όλα Από Χέρι Καμένα
1989 Χορεύω
1991 Χρόνια Πολλά
1991 Ζωντανή Ηχογράφηση Στο Αττικόν (live)
1992 Σφεντόνα
1993 Φυσάει
1994 Δεν Σηκώνει
1997 Πες Μου Ένα Ψέμα Να Αποκοιμηθώ
1999 Να Με Φωνάξεις
1999 Θάλασσα Στη Σκάλα
2000 Σφεντόνα LIVE (live)
2000 Χαμένες Αγάπες
2002 Προσέχω Δυστυχώς
2003 Eσείς, Οι Φίλοι Μου Κι Εγώ (live)
2004 Φρέσκο Χιόνι
2005 Ηρώδειο 2005 (live)

Α.Α.