Κάποτε σε μια παρέα, άκουσα τον όρο «Ταξίδι Ζωής». Αυτός που το είχε πει, χαρακτήριζε έτσι το ταξίδι που, για διάφορους λόγους, πολύ δύσκολα θα το επαναλάβεις για δεύτερη φορά. Ένα τέτοιο ταξίδι ξεκινούσα κι εγώ. Προορισμός ήταν η λίμνη Κερκίνη. Με συντροφιά έναν φυσιολάτρη φίλο ξεκινήσαμε πριν ξημερώσει από την Αθήνα.
Η λίμνη Κερκίνη βρίσκεται στον νομό Σερρών. Συνεπώς πρώτος στόχος ήταν να φτάσουμε στην Θεσσαλονίκη. Με ενδιάμεση στάση στα Τέμπη, για καφέ και προσκύνημα στην Αγία Παρασκευή, φτάσαμε εκεί αργά το πρωί. Κατάλυμα είχαμε κλείσει στα Άνω Πορόια, ένα χωριό κοντά στην Κερκίνη. Κοιτώντας τον χάρτη, είδαμε ότι για να φτάσουμε εκεί υπήρχαν δύο επιλογές. Είτε θα πηγαίναμε μέσω Σερρών, είτε μέσω Κιλκίς. Η δεύτερη επιλογή φάνηκε καλύτερη αφού θα μας έδινε την δυνατότητα να επισκεφθούμε και την λίμνη Δοϊράνη. Με συνοπτικές διαδικασίες, στρέψαμε την «πλώρη» μας βόρεια και ξεκινήσαμε για Κιλκίς και λίμνη Δοϊράνη.
Λίμνη Δοϊράνη
Η λίμνη Δοϊράνη βρίσκεται 80 χιλιόμετρα βόρεια της Θεσσαλονίκης. Ανήκει στο νομό Κιλκίς και βρίσκεται ακριβώς πάνω στα σύνορα με τα Σκόπια. Μάλλον τα σύνορα βρίσκονται πάνω στην λίμνη και την χωρίζουν νοητά σε δύο μέρη. Το μέρος που ανήκει στην Ελλάδα έχει έκταση ίση με το 1/3 της συνολικής έκτασης της λίμνης.
Όπως είπε και ο συνοδοιπόρος, πρόκειται για έναν υδροβιότοπο που δυστυχώς έχει υποστεί καταστροφές και βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Η στάθμη της λίμνης τα τελευταία χρόνια έχει κατέβει πολύ. Για αυτόν τον λόγο στις ακτές της συναντάς άμμο. Εξακολουθεί πάντως να φιλοξενεί σημαντικά και σπάνια είδη φυτών και πουλιών.
Στο σημείο που είχαμε σταθεί κυριαρχούσε μια μαγευτική ηρεμία και ησυχία. Τα βουνά των Σκοπίων, ακόμα και χωρίς τα κιάλια, φαίνονται ιδιαίτερα κοντά. Προσέξτε λίγο σε πόση απόσταση από την λίμνη θα αφήσετε το αυτοκίνητο σας. Το έδαφος είναι αμμώδες. Αν και φαίνεται σκληρό δεν είναι και μπορεί να «κολλήσετε». Όταν είχα πάει εγώ, τα κινητά τηλέφωνα δεν είχαν σήμα. Οπότε καλύτερα να μην χρειαστεί να ζητήσετε βοήθεια.
Το μεσημέρι είχε φτάσει πια για τα καλά. Η ζέστη είχε γίνει λίγο ενοχλητική και εμείς, σαν έμπειροι ταξιδιώτες, δεν είχαμε μαζί μας ούτε μια γουλιά νερό. Και επειδή τα κακά πάνε δυο δυο, με πρόδωσε το μπρελόκ με τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Κρεμασμένο καθώς ήταν από την ζώνη μου, θεώρησε σωστό να ανοίξει στο κλιπάκι του, και να σκορπίσει τα κλειδιά, ένας θεός ξέρει που. Καθ’ όλη την διάρκεια αναζήτησης η λίμνη δεν ήταν πλέον ήσυχη. Οι βρισιές του δεύτερου μέλους της «αποστολής» πρέπει να ακουστήκαν μέχρι τα Σκόπια. Ευτυχώς τα βρήκαμε μετά από λίγη ώρα (δεν λέω πόση) και έτσι καταφέραμε να απαλλάξουμε τον όμορφο αυτό τόπο από τις ενοχλητικές παρουσίες μας (ο άλλος φώναζε πάντως, εγώ ήμουν ήσυχο παιδί).
Αφήσαμε πίσω μας την λίμνη και αρχίσαμε την αναζήτηση νερού και φαγητού. Τα βρήκαμε γρήγορα και μάλιστα για συνοδεία είχαν χίλια δέντρα. Χίλια Δέντρα ονομάζεται μια περιοχή κοντά στην λίμνη. Πρόκειται για ένα τεράστιο δάσος όπου το κυρίαρχο είδος δέντρων είναι οι δρυς. Είναι μια μαγευτική τοποθεσία. Αν βρεθείτε κοντά μην παραλείψετε να την επισκεφθείτε. Εκεί βρήκαμε και μια ταβέρνα όπου φάγαμε πέστροφα φρέσκια και ήπιαμε νερό από ένα αρτεσιανό πηγάδι. Ο χαρακτηρισμός παγωμένο είναι επιεικής γι’ αυτό το νερό. Μετά από την δίψα που είχαμε τραβήξει νομίζαμε ότι βρεθήκαμε στον Παράδεισο. Τα Χίλια Δέντρα είναι σίγουρα ένας από τους επίγειους παραδείσους. Είχε φτάσει όμως η ώρα που έπρεπε ως νέοι πρωτόπλαστοι να εγκαταλείψουμε τον παράδεισο μας. Αντίθετα όμως με αυτούς, εμείς απλά θα πηγαίναμε σε ένα άλλο παράδεισο. Τα Άνω Πορόια.
Άνω Πορόια
Από την λίμνη Δοϊράνη παίρνεις τον δρόμο που πάει για Προμαχώνα και σε απόσταση περίπου 25 χιλιομέτρων συναντάς την διασταύρωση για Άνω Πορόια. Στρίβεις αριστερά και μετά από μια ανηφορική διαδρομή 2 περίπου χιλιομέτρων φτάνεις σε υψόμετρο 395 μέτρων. Εκεί βρίσκονται τα Άνω Πορόια.
Είναι ένα χωριό μέσα στο πράσινο με πολλά τρεχούμενα νερά. Οι μόνιμοι κάτοικοι του είναι περίπου 1.500 αλλά το χωριό σφύζει από ζωή. Όσοι θέλουν να επισκεφθούν την λίμνη Κερκίνη ή να εξερευνήσουν το βουνό Μπέλλες βρίσκουν κατάλυμα εδώ.
Οι κάτοικοι του χωριού είναι φιλόξενοι και ευγενέστατοι. Στο χωριό υπάρχουν ωραίες ταβέρνες, παραδοσιακά καφενεία και καταστήματα με τοπικά είδη. Μην παραλείψετε να αγοράσετε Ακανέδες. Είναι τα τοπικά λουκούμια με υπέροχη γεύση. Πολλά παραδοσιακά προϊόντα θα βρείτε και στον Αγροτοτουριστικό Συνεταιρισμό Γυναικών Ποροΐων. Ένα από τα είδη που καλλιεργούν οι κάτοικοι του χωριού, είναι ο καπνός. Σε πολλές αυλές σπιτιών θα δείτε αρμαθιές καπνών κρεμασμένες για να στεγνώσουν. Περπατήστε στους δρόμους του χωριού. Οι αποχρώσεις του πράσινου και το κελάρυσμα των τρεχούμενων νερών θα σας μαγέψουν. Καλύτερο μέρος για να μείνουμε όσο επισκεπτόμαστε την Κερκίνη δεν θα μπορούσαμε να βρούμε. Τα Άνω Πορόια ήταν το σπίτι μας.
Λίμνη Κερκίνη
Όταν γράφεις ένα ταξιδιωτικό άρθρο, κατά την γνώμη μου, πρέπει να κάνεις τα εξής. Καταρχήν να δώσεις το στίγμα του μέρους για το οποίο θα γράψεις. Στην συνέχεια να δώσεις στον αναγνώστη σου κάποια στοιχεία, ιστορικά ή μη, σχετικά με το μέρος αυτό. Τρίτον να του δώσεις αν έχεις κάποιες συμβουλές που θα του φανούν χρήσιμες όταν το επισκεφθεί με την σειρά του. Τέλος, αλλά και κυρίως, πρέπει να του μεταφέρεις εικόνες. Να τον ταξιδέψεις μαζί σου. Να δει μέσα από τις λέξεις αυτά που είδες εσύ με τα μάτια σου. Το τελευταίο κομμάτι είναι και το πιο δύσκολο. Κάθε φορά αισθάνομαι ότι αυτά που γράφω είναι αδύνατον να περιγράψουν ένα μέρος. Η αίσθηση αυτή είναι εντονότατη τώρα που θέλω να σας μιλήσω για την Κερκίνη. Αποφάσισα λοιπόν να μην το κάνω. Πρέπει οπωσδήποτε να δείτε αυτό το μέρος με τα μάτια σας. Δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Αφήνοντας λοιπό, την προσπάθεια μετάδοσης εικόνων, ας μιλήσουμε λίγο για το που και το τι είναι η λίμνη Κερκίνη.
Καταρχήν να πούμε ότι βρίσκεται στον νομό Σερρών. Πρόκειται για τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε μετά την λειτουργία του φράγματος στο χωριό Λιθότοπος. Το φράγμα αυτό κατασκευάστηκε το 1932 και έκοψε την ροή του ποταμού Στρυμώνα. Σκοπός του φράγματος ήταν να δημιουργηθούν καλλιεργήσιμες εκτάσεις καθώς και αρδευτική δυνατότητα σε αυτές.
Δεν είναι όμως τα παραπάνω που κάνουν την λίμνη Κερκίνη τόσο σημαντική. Η αξία της λίμνης βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι υδροβιότοπος με διεθνή σημασία βάση της σύμβασης Ramsar. Τόσο στην ίδια την λίμνη όσο και στις περιοχές γύρω από αυτήν η πανίδα και η χλωρίδα περιλαμβάνει είδη μεγάλης σπουδαιότητας και αξίας. Αναφερόμενοι μόνο στα πουλιά, θα πούμε ότι σε αυτόν τον υδροβιότοπο συναντάμε σχεδόν 300 είδη. Μεταξύ τους είναι ο αργυροπελεκάνος και η λαγγόνα, δύο πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση. Η Κερκίνη είναι σημαντική και για έναν ακόμα λόγο. Εκτός από τα είδη που μένουν μόνιμα στην περιοχή, τα αποδημητικά πουλιά την χρησιμοποιούν και σαν σταθμό στο μεταναστευτικό τους ταξίδι.
Όσοι από εσάς θέλετε να μάθετε περισσότερα, στο χωριό Λιθότοπος θα βρείτε το Κέντρο Ενημέρωσης. Οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί είναι ευγενέστατοι και έχουν τις γνώσεις για να σας δώσουν όποια πληροφορία χρειάζεστε.
Στα δυτικά της λίμνης υπάρχει χωματόδρομος που πηγαίνει παράλληλα με τις ακτές της. Οδηγήστε με μικρή ταχύτητα και μην χρησιμοποιήσετε την κόρνα του αυτοκινήτου σας. Για να βγάλετε φωτογραφίες καλό θα είναι να έχετε μηχανή με τηλεφακό. Όσο λιγότερο ενοχλούμε τα ζώα του υδροβιοτόπου τόσο το καλύτερο. Άλλωστε η λίμνη είναι δική τους. Η ευθύνη όμως για την επιβίωση τους είναι δική μας.
Στην Κερκίνη τελείωσε η πρώτη φάση αυτού του ταξιδιού ζωής. Μετά από εκεί κινήθηκα ανατολικά και έφτασα μέχρι τον Έβρο, αλλά αυτό είναι κάτι που θα πούμε κάποια άλλη φορά. |