Β
Κατάσκοπος Κυβέλη Σεργίου. Η Ελληνίδα κατάσκοπος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα κατορθώματά της
Στην ηρωίδα Κυβέλη οφείλεται η πληροφορία ότι είχαν τελειώσει τα καύσιμα των Γερμανών και ότι είχε καθυστερήσει ο ανεφοδιασμός τους. Η πληροφορία αξιοποιήθηκε κατάλληλα κι έτσι κερδήθηκε η μάχη της ερήμου από τους συμμάχους, που σήμανε και το τέλος της ισχύος των Δυνάμεων του Άξονα. Συνέβαλε επίσης αποτελεσματικά με τις πληροφορίες της για τις κινήσεις του Κράιμπε στην πετυχημένη απόπειρα απαγωγής του. Σ’ εκείνη ανατέθηκε από την αγγλική προπαγάνδα να διαδώσει την είδηση, μετά την απαγωγή του Κράιμπε, ότι ο δράστης ήταν άγγλος πράκτορας που κινήθηκε οικειοθελώς, κάτι το οποίο αποπροσανατόλισε τους Γερμανούς και δεν προβήκανε σε απρόσμενα για το Ηράκλειο αντίποινα. Η μη εκτέλεση αντιποίνων ήταν και η αιτία η οποία οδήγησε στην επιτυχία της απαγωγής.
Η Κυβέλη φιλοξένησε τον άγγλο ταγματάρχη Πάτρικ Λι Φέρμορ στο πατρικό της σπίτι στην πόλη του Ηρακλείου, για την τοποθέτηση ναρκών σε πλοία τα οποία βρίσκουν τον υπεύθυνο αντίστασης του νομού Λασιθίου, όπου όταν τον εντόπισαν οι Γερμανοί, στο σπίτι μιας θείας της, όπου κρυβόταν και η ίδια. Κατάφερνε για κάποιο διάστημα να ενημερώνει την αντιστασιακή οργάνωση με συνθήματα, υποκλέπτοντας πληροφορίες από έναν υπαξιωματικό του Ναυτικού. Εκείνη έδωσε την πληροφορία για την πορεία γερμανικής αρμάδας από 27 πλοία με πολεμικό υλικό και τρόφιμα στους Γερμανούς της Αφρικής και έτσι ουδέποτε βυθίστηκαν τα πολύτιμα αυτά πλοία από την αγγλική αεροπορία. Εκείνη έμαθε έγκαιρα ότι οι Γερμανοί, ετοιμάζοντας την αποχώρησή τους από διάφορα σημεία της πόλης, «οχύρωναν» το λιμάνι προκειμένου να το ανατινάξουν. Με την Κυβέλη ως πληροφοριοδότη στην αντίσταση, κατόρθωσαν οι αγωνιστές να αποσυνδέσουν τις εκρηκτικές ύλες από το Ηράκλειο.
Η Κυβέλη, επίσης, βοήθησε πάρα πολλούς Γερμανούς που ήθελαν να αυτομολήσουν και μεταφέρονταν στην Αφρική από τα νότια παράλια της Κρήτης.
Κατάφερε επίσης να κάνει τον υπεύθυνο του ηλεκτρικού εργοστασίου Ηρακλείου να παραμείνει στη θέση του και να τον οδηγήσει με το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο και τον Ανδρέα Νάθενα, στο χωριό Κανλί- Καστέλλι.
Κάποια στιγμή φυλακίστηκε, βασανίστηκε, εδάρθη ανηλεώς, όμως άντεξε, παραμένοντας πιστή στις θέσεις των αγωνιστών μας. Στην φυλακή είχε μείνει αρκετό καιρό. Ήταν η μεγάλη της δοκιμασία, εξομολογιόταν πολλές φορές. Παρουσιάστηκε στο δικαστήριο ενώπιον του Γερμανού διοικητή και έξυπνα κατόρθωσε να τον κάνει να πει ενώπιον των Γερμανών δικαστών ότι δεν κατέδιδε αυτή τα μυστικά των Γερμανών στην Ελληνική αντίσταση. Αυτό ήταν αιτία να την ξαναπροσλάβουν ως διερμηνέα του γερμανού Φρούραρχου. Ήταν γενναία και μεγαλόψυχη κι ενώ γνώριζε ποιος ήταν ο προδότης της, Έλληνας και συντοπίτης της, ποτέ δεν τον πρόδωσε με τη σειρά της.
Κάποια στιγμή προς το τέλος του πολέμου οι Γερμανοί κατάλαβαν το ρόλο της στην αντίσταση, την αναζήτησαν, αλλά αυτή κατέφυγε σε Ανταρτική Ομάδα με την οπισθοχώρηση των Γερμανών από το Ηράκλειο.
Μια ιστορία που διηγήθηκε στο νοσοκομείο.
Στο νοσοκομείο διηγήθηκε μια ιστορία η οποία είναι απίστευτη και δεν έχει καταγραφεί αλλού. Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο γερμανικό φρουραρχείο αρκετά «μυστικά» του κατακτητή κατέδιδε για το αντιστασιακό της έργο. Κάποια στιγμή φοβήθηκε πάρα πολύ, όταν κάποιος από τους Γερμανούς την είδε να κρατάει χειρόγραφο στο οποίο είχε καταγράψει τα στοιχεία των Γερμανικών σκοπιών. Ειδοποιήθηκε έγκαιρα από την ελληνική αντίσταση και ζήτησε από το φρούραρχο ολιγοήμερη άδεια, προφασιζόμενη ξαφνική αδιαθεσία. Στη συνέχεια εξαφανίστηκε στο σπίτι της στο Καστέλλι Ηρακλείου το οποίο συνόρευε με το στρατιωτικό αεροδρόμιο που είχε δημιουργηθεί από τους Γερμανούς. Σε μια ξαφνική έφοδο των Γερμανών στο σπίτι της ξέφυγε από το παράθυρο του σπιτιού μέσα στο αεροδρόμιο. Αμέσως όρμησαν τα τεράστια σκυλιά τους να την κατασπαράξουν. Μόλις όμως την πλησίασαν την μύρισαν και άρχισαν να την αναγνωρίζουν ως την επίσημη διερμηνέα του φρούραρχου που είχε επισκεφθεί πολλές φορές το αεροδρόμιο. Την θυμήθηκαν, την οσφρίστηκαν και την θεώρησαν φίλη τους. Ως το τέλος της ζωής της απορούσε και η ίδια πως είχε γλιτώσει από το λυντσάρισμα.
Τι είπαν για αυτήν:
«Πολέμησε γενναία, σε ρόλους επικίνδυνους και την ευγνωμονούμε για την πολύτιμη βοήθειά της».
Πάτρικ Λι Φέρμορ, επικεφαλής της Αγγλικής Αντίστασης στην Κρήτη.
«Υπήρξε μία ηρωίδα της Αντίστασης κατά τη μάχη εναντίον των κατακτητών, από την ημέρα που άρχισε η ρίψη των αλεξιπτωτιστών, ως την απελευθέρωση, μία άλλη Μάτα Χάρι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της οποίας Μάτα Χάρι η πατρίδα της Ολλανδία, 80 χρόνια μετά το θάνατό της, αναγνώρισε την προσφορά της και μετέτρεψε το σπίτι της σε Μουσείο».
Ηλίας Αθανασάκης υπαρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών και Δολιοφθοράς νομού Ηρακλείου και Λασιθίου.
«Δέχθηκε τον πολύ δύσκολο ρόλο της πληροφοριοδότριας – πράκτορα των αγγλικών και ελληνικών μυστικών υπηρεσιών και αποδείχθηκε ότι ήταν η μορφή της αντίστασης, πρότυπο ηρωίδος γυναίκας, γυναίκα-παλικάρι τη λέγανε, γυναίκα με ιδανικά που καταξιώθηκε στη συνείδηση του κόσμου».
Αλέκος Δαριβιανάκης Βουλευτής Νομού Ηρακλείου.
«Έζησε στην πηγή, στην καρδιά της φωτιάς και διακινδύνευε λεπτό προς λεπτό τη ζωή της, αν γινόταν ο πραγματικός ρόλος της αντιληπτός από τους Γερμανούς. Ρόλο που έπαιξε θαυμάσια και αριστοτεχνικά στην τρυφερή ηλικία της κοπελίτσας των 20-22 χρόνων».
Κατερίνα Νικολιδάκη, δημοσιογράφος – ιστορικός, Μουσείο Κρητικής Εθνολογίας.
Β
Β
Αυτό το ebook είναι της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη και δημοσιεύεται στην Ματιά με την άδεια της. Εμείς από αυτές τις γραμμές θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά την συγγραφέα του για την άδεια δημοσίευσης που μας έδωσε.
Τα πνευματικά δικαιώματα του ανήκουν στην συγγραφέα του, Αμαλία Κ. Ηλιάδη. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, περιληπτική, κατά παράφραση ή διασκευή και απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης, ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του συγγραφέα. (Νόμος 2121/1993 & διεθνής σύμβαση της Βέρνης που έχει κυρωθεί με τον Ν.100/1975).
Για να μάθετε για την Αμαλία Κ. Ηλιάδη κάντε κλικ εδώ.
