Το κογιότ και η αρχή του θανάτου
Ινδιάνικος Μύθος της φυλής Caddo

Τον πρώτο καιρό της δημιουργίας του κόσμου δεν υπήρχε θάνατος. Αυξήθηκε όμως τόσο πολύ το πλήθος των ανθρώπων, αφού δεν πέθαινε κανείς, που η γη δεν χωρούσε πια άλλους. Τότε οι αρχηγοί των φυλών, συγκάλεσαν ένα συμβούλιο για να αποφασίσουν, πως θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που είχε προκύψει.
Ένας από τους αρχηγούς είπε, ότι ίσως είναι καλή ιδέα να πεθαίνουν οι άνθρωποι για λίγο διάστημα και μετά να ξαναεπιστρέφουν στην ζωή. Αμέσως μετά πετάχτηκε πάνω το κογιότ και είπε ότι οι άνθρωποι πρέπει να πεθαίνουν για πάντα. Τόνισε ότι η γη είναι μικρή και δεν χωράει όλους τους ανθρώπους. Και τελειώνοντας το λόγο του είπε, ότι αν οι άνθρωποι που θα πεθαίνουν επιστρέφουν ξανά στην ζωή, δεν θα υπάρχει αρκετή τροφή για όλους.
Όλοι οι υπόλοιποι στο συμβούλιο διαμαρτυρήθηκαν. Είπαν ότι δεν θέλουν οι συγγενείς και οι φίλοι τους να πεθαίνουν για πάντα. Αν γινόταν κάτι τέτοιο θα θρηνούσαν και θα ανησυχούσαν με αποτέλεσμα να μην υπάρξει ξανά ευτυχία στον κόσμο. Έτσι όλοι, εκτός από το κογιότ, αποφάσισαν να πεθαίνουν μεν οι άνθρωποι, αλλά μετά από λίγο καιρό να επιστρέψουν στην ζωή.
Οι μάγοι, έφτιαξαν γι’ αυτόν το σκοπό μια αχυροκαλύβα, της οποίας η πόρτα «κοιτούσε» στην ανατολή. Όταν την τελείωσαν, κάλεσαν τους ανθρώπους και τους είπαν ότι όταν κάποιος πεθαίνει, εκείνοι θα τον επαναφέρουν στη ζωή μέσα στο Μαγικό Σπίτι (έτσι ονόμασαν την αχυροκαλύβα). Ο αρχηγός των μάγων εξήγησε ότι όταν πεθαίνει κάποιος, οι μάγοι θα λένε ένα τραγούδι και με αυτό θα καλούν το πνεύμα του νεκρού μέσα στο Μαγικό Σπίτι. Όταν το πνεύμα μπει εκεί μέσα, εκείνοι θα το επαναφέρουν στη ζωή. Οι άνθρωποι, ευχαριστήθηκαν πολύ ακούγοντας τους μάγους, γιατί είχαν ανησυχήσει σχετικά με το πώς θα επανέρχονται στην ζωή οι νεκροί.
Όταν πέθανε ο πρώτος άνθρωπος, οι μάγοι μπήκαν στην αχυροκαλύβα και τραγούδησαν. Σε δέκα μέρες ένας ανεμοστρόβιλος εμφανίστηκε στην δύση και κατευθυνόταν προς το Μαγικό Σπίτι. Το κογιότ τον είδε, και καθώς ο ανεμοστρόβιλος ετοιμαζόταν να μπει στο σπίτι, το κογιότ έκλεισε την πόρτα. Το πνεύμα του ανθρώπου που βρισκόταν στον ανεμοστρόβιλο βρήκε την πόρτα κλειστή και έφυγε στροβιλίζοντας μακριά. Έτσι το κογιότ έκανε μόνιμο τον θάνατο και από τότε οι άνθρωποι θρηνούν τους νεκρούς τους και είναι δυστυχισμένοι. Όσο για τα πνεύματα των νεκρών, τριγυρνούν πάνω στην γη, ψάχνοντας κάποιο μέρος να πάνε, μέχρι να βρουν τον δρόμο που τα οδηγεί στην χώρα των πνευμάτων.
Το κογιότ βλέποντας τι είχε κάνει, φοβήθηκε και έφυγε μακριά. Από τότε πηγαίνει από το ένα μέρος στο άλλο, κοιτώντας συνεχώς πάνω από τους ώμους του μήπως κάποιος το καταδιώκει. Επίσης, από εκείνη τη μέρα, συνεχώς λιμοκτονεί, αφού κανείς δεν του δίνει τίποτα να φάει.

Σ.Κ.