Γιορτή της Μητέρας
Είναι ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό και κάθισα να γράψω δύο λόγια για την Γιορτή της Μητέρας. Δεν θα ήθελα να σας μιλήσω μόνο για το πως και πότε καθιερώθηκε αυτή η γιορτή. Μητέρα για τον καθένα από εμάς είναι ένα συγκεκριμένο άτομο και όχι μια αφηρημένη έννοια.
Έτσι όταν σκέφτομαι την λέξη μητέρα, το μυαλό μου γεμίζει από την μορφή της κυρά Σταυρούλας, της μάνας μου. Η κυρά Σταυρούλα είναι λοιπόν μια κλασσική Ελληνίδα μάνα, που αγαπά τα παιδιά της όσο τίποτα άλλο στον κόσμο αυτό. Που τα κακομαθαίνει από τότε που γεννήθηκαν μέχρι τώρα που έγιναν κοτζάμ γάιδαροι (δεν λέω γαϊδάρες γιατί έκανε μόνο δύο αγόρια). Που η ανιδιοτέλεια της αγάπης της σε κάνει να μένεις άφωνος. Που είναι μια αστείρευτη πηγή τρυφερότητας και δύναμης. Που την μια στιγμή την πικραίνεις και όχι μόνο σε συγχωρεί αμέσως άλλα τρέχει να σε παρηγορήσει κι όλας. Που παρ’ όλη την αγάπη και την αδυναμία που σου έχει σε αφήνει να τραβήξεις τον δρόμο σου και να κάνεις τα λάθη σου, μένοντας πάντα στο πλευρό σου για να σε βοηθήσει εάν την χρειαστείς. Αυτή είναι η μάνα μου η κυρά Σταυρούλα. Αυτή είναι η Ελληνίδα μάνα που γιορτάζει την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Ας δούμε όμως τα ιστορικά στοιχεία αυτής της εορτής. Στην Θεά Γαία (Μητέρα Γη) ήταν αφιερωμένη μια γιορτή των αρχαίων Ελλήνων που λάμβανε χώρα την άνοιξη. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτάσμου της Μητέρας. Την γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας την Ρέα. Η Ρέα ήταν Μητέρα του Δία και συνεπώς όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.
Στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία συναντάμε την Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στην Θεά Κυβέλη. Γιορτή που γινόταν κάθε Μάρτιο.
Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στον χρόνο, θα φτάσουμε στην Αγγλία του 15ου με 16ου αιώνα μ.Χ. όπου η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στις μητέρες και ονομάζεται Κυριακή της Μητέρας.
Πλησιάζοντας την σημερινή εποχή θα συναντήσουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής των αρχών του 20ου αιώνα, την δασκάλα Άννα Τζάβρις (Anna Javris), να αγωνίζεται για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Γιορτή αφιερωμένη, όπως ήθελε η ίδια, στην μητέρα της που αγωνίστηκε για την συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά την λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου. Οι αγώνες της Άννας Τζάβρις δικαιώθηκαν το 1915 όπου το Κογκρέσο καθιέρωσε την γιορτή αυτή.
Στην χώρα μας γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929. Τοποθετήθηκε την ημέρα αυτή θέλοντας να συνδυάσει την Γιορτή της Μητέρας με την χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 60 η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στην δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Θα ήθελα να κλείσω αυτό το κείμενο με ένα πολύ σύντομο λαϊκό μύθο που δείχνει την ανιδιοτέλεια της μητρικής αγάπης με θαυμαστό τρόπο. Κάποτε ήταν, αναφέρει ο μύθος, κάποιος που αγαπούσε πολύ μια κοπέλα. Αυτή του ζήτησε ως απόδειξη της αγάπης του, να της φέρει την καρδιά της μητέρας του. Εκείνος (ας μην χαρακτηρίσω τόσο αυτόν όσο και την αγαπημένη του) πήγε σκότωσε την μητέρα του και της ξερίζωσε την καρδιά με σκοπό να την προσφέρει στην γυναίκα που αγαπούσε. Προχωρώντας στον δρόμο, και κρατώντας στα χέρια του την καρδιά της μητέρας του, σκόνταψε και έπεσε. Τότε, σύμφωνα με τον μύθο, ακούστηκε μια φωνή από την μητρική καρδιά που έλεγε: «Χτύπησες παιδί μου;».
Έτσι είναι η καρδιά κάθε μητέρας. Η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου είναι μια ευκαιρία να της δείξουμε, με όποιο τρόπο μπορούμε, και την αγάπη του υιού ή της κόρης. Κι αυτό είναι κάτι που καλό θα είναι να το θυμόμαστε και να το κάνουμε όχι μόνο εκείνη την μέρα, όπως εκείνη μας δείχνει την δική της αγάπη κάθε στιγμή.
Χρόνια πολλά μάνα!
Δώστε τις ευχές σας στη μητέρα σας, με την κάρτα που έφτιαξε η Ματιά για τη γιορτή της μητέρας, κάνοντας κλικ εδώ!
Διαβάστε ποιήματα για την μητέρα κάνοντας κλικ εδώ!
Ν.Π. |
