Βίνσεντ Βαν Γκογκ (Vincent Van Gogh)

Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου του 1853 στο Ολλανδικό χωριό Γκρουτ Ζούντερτ. Γιος του προτεστάντη πάστορα Θεόδωρου Βαν Γκογκ και της Άννας Κορνηλίας Καρμπέντους, ήταν το πρώτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Στην πραγματικότητα πριν τον Βίνσεντ οι γονείς του είχαν αποκτήσει ένα παιδί, το οποίο είχε επίσης βαπτισθεί Βίνσεντ, αλλά πέθανε λίγο μετά την γέννηση του. Ο Βίνσεντ ένιωθε ότι όφειλε την ύπαρξη του στον θάνατο αυτού του παιδιού και αυτό ήταν κάτι που επηρέασε τον ψυχισμό του. Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του ένιωθε ανάξιος να αγαπηθεί και ταυτόχρονα αναζητούσε την αγάπη και την προσοχή των άλλων απεγνωσμένα.
Σε ηλικία 12 ετών αποχωρίστηκε την οικογένεια του, πηγαίνοντας στην πόλη Ζαντενμπούργκεν για να σπουδάσει. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1869, έπιασε δουλειά στο υποκατάστημα της Χάγης του Οίκου Γκουπίλ, που δραστηριοποιούνταν στο εμπόριο έργων τέχνης. Υπήρξε υποδειγματικός υπάλληλος με αποτέλεσμα το 1873 να μετατεθεί στο υποκατάστημα του Λονδίνου. Στην Αγγλική πρωτεύουσα ερωτεύθηκε την κόρη της σπιτονοικοκυράς του, Ευγενία Λόιερ. Ο πρώτος αυτός έρωτας του δεν βρήκε ανταπόκριση και η απογοήτευση αυτή, επιβάρυνε επιπλέον τον ψυχισμό του. Στην συνέχεια μετατέθηκε στο υποκατάστημα του Παρισίου από το οποίο απολύθηκε το 1876.
Μετά το Παρίσι επέστρεψε στην Ολλανδία όπου έπιασε δουλειά ως βοηθός σε ένα βιβλιοπωλείο. Λίγους μήνες αργότερα εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο της πόλης με σκοπό να σπουδάσει θεολογία. Δεν τα πήγε όμως καλά στις σπουδές του, τις οποίες και εγκατέλειψε ένα χρόνο μετά. Αφήνοντας το Άμστερνταμ πήγε στο Λάεκεν, στο οποίο εκπαιδεύτηκε ως ιεροκήρυκας. Η νέα του ιδιότητα, τον έφερε στην πόλη Βαζμ, όπου κατοικούσαν κυρίως ανθρακωρύχοι. Κοντά τους έμεινε περίπου ένα χρόνο και κατόπιν, το 1880, πήγε στις Βρυξέλλες με σκοπό να γίνει καλλιτέχνης.
Στις Βρυξέλλες γνώρισε τον Αντόν Βαν Ραπάρντ, φοιτητή τότε της Ακαδημίας Καλών Τεχνών. Ο Ραπάρντ έδειξε στον Βαν Γκογκ τις βασικές αρχές της ζωγραφικής. Από τις Βρυξέλλες έφυγε ένα χρόνο αργότερα και στα τέλη του 1881 εγκαταστάθηκε στην Χάγη, φιλοξενούμενος του ξαδέρφου του Αντόν Μοβ. Εκεί άρχισε να καλλιεργεί το ταλέντο του και έκανε την πρώτη σχέση του, με την Σίεν Χούρνικ. Το 1883 έφυγε από την Χάγη και πήγε στην Δρένδη. Στην Δρένδη συνέχισε να ζωγραφίζει αλλά νιώθοντας μοναξιά έφυγε και πήγε στους γονείς του που εκείνη την εποχή είχαν εγκατασταθεί στην πόλη Ντουένεν. Μαζί με τους γονείς του έμεινε μέχρι τον Νοέμβριο του 1885. Τον Μάιο του 1885 πέθανε ο πατέρας του Βαν Γκογκ. Όπως είπαμε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ο ζωγράφος έφυγε από το Ντουένεν και εγκαταστάθηκε στην Αμβέρσα όπου γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της πόλης και άρχισε να μελετά έργα άλλων ζωγράφων.
Λίγους μήνες αργότερα εγκατέλειψε τόσο τις σπουδές του όσο και την Αμβέρσα. Ο Μάρτιος του 1886, τον βρήκε φιλοξενούμενο του αδερφού του Τεό Βαν Γκογκ στο Παρίσι. ΜΕ την άφιξη του στην Γαλλική πρωτεύουσα, γράφτηκε ως σπουδαστής στο εργαστήριο του Φερνάντ Κορμόν. Εκεί γνώρισε και έκανε παρέα με πολλούς νέους καλλιτέχνες, ενώ την ίδια περίοδο αποφάσισε να χρησιμοποιεί περισσότερο χρώμα στους πίνακες του, θέλοντας να ζωγραφίζει έργα που θα εκπέμπουν αισιοδοξία αντί για μελαγχολία, όπως αυτά που ζωγράφιζε έως τότε. Ψάχνοντας θέματα για τους πίνακες του, επισκεπτόταν διάφορα σημεία της πόλης, αλλά έκανε και μικρές εκδρομές στα περίχωρα της όπου ζωγράφιζε επί τόπου τα σημεία που τον ενέπνεαν. Δύο χρόνια έζησε έτσι στο Παρίσι και το 1888, έφυγε και εγκαταστάθηκε στην πόλη Άρλ.
Εκεί έκανε λιτή ζωή και ζωγράφιζε συνεχώς. Τα χρήματα που χρειαζόταν για να ζήσει στην πόλη αυτή, της νότιας Γαλλίας, του τα έστελνε ο αδερφός του Τεό από το Παρίσι. Στην Άρλ, συγκατοίκησε για μικρό χρονικό διάστημα με τον ζωγράφο Πωλ Γκωγκέν. Η συγκατοίκηση αυτή κάθε άλλο παρά ήρεμη υπήρξε. Δύο μήνες μετά την έναρξή της, κατέληξε σε ένα βίαιο επεισόδιο, στο οποίο ο Βαν Γκόγκ απείλησε τον Γκωγκέν με ένα ξυράφι. Την επόμενη ημέρα ο Γκωγκέν είχε εγκαταλείψει την Άρλ, ενώ ο Βαν Γκογκ είχε κόψει, με το επίμαχο ξυράφι, ένα κομμάτι του δικού του αυτιού.
Το 1889 τα ψυχολογικά του προβλήματα εξελίχθηκαν κατά πάσα πιθανότητα σε παράνοια και μανιοκατάθλιψη. Γεγονός είναι ότι ο Βαν Γκογκ άρχισε να έχει παραισθήσεις με αποτέλεσμα να εισαχθεί σε ένα ίδρυμα ψυχικών νοσημάτων στο Σεν Ρεμί. Εκεί συνέχισε να ζωγραφίζει, κυρίως τοπία, κατά την διάρκεια των περιπάτων που έκανε με την συνοδεία φύλακα. Εκτός από τοπία ζωγράφιζε και αντίγραφα έργων άλλων ζωγράφων. Χρησιμοποιώντας έντονα χρώματα άφηνε την προσωπική του σφραγίδα σε αυτούς τους πίνακες, εκφράζοντας τα συναισθήματα που τον κατέκλυζαν εκείνη την περίοδο της ζωής του.
Το 1890 έφυγε από το Σεν Ρεμί και νοσηλεύτηκε στο Οβέρ Σιρ Ουάζ, στο Παρίσι, για να βρίσκεται κοντά στον αδερφό του Τεό. Οι δουλειές όμως και τα προβλήματα υγείας του Τεό, δεν του επιτρέπουν να επισκέπτεται συχνά τον αδερφό του. Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, αρχίζει να νιώθει εγκαταλελειμμένος, με αποτέλεσμα στις 27 Ιουλίου να αυτοπυροβοληθεί κατά την διάρκεια ενός περιπάτου. Τελικά, άφησε την τελευταία του πνοή, δύο μέρες μετά, στις 28 Ιουλίου του 1890, σε ηλικία μόλις 37 ετών.

Ο.Κ.

Διαβάστε επίσης το άρθρο "Βαν Γκογκ" της Βάσως Κ. Ηλιάδη κάνοντας κλικ εδώ!