Την προηγούμενη εβδομάδα ένας φίλος, που είναι μέσα στα εκδοτικά πράγματα της χώρας, μου είπε ότι ο αριθμός των νέων βιβλίων που εκδίδονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα είναι τετραψήφιος. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι πόσα και πόσα λογοτεχνικά αριστουργήματα σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων δεν θα διαβάσω ποτέ, δεδομένου ότι μέσα σε δώδεκα μήνες το πολύ να διαβάσω εκατό βιβλία (διαβάζω κάθε μέρα).
Ένα τέτοιο αριστούργημα είναι και το βιβλίο της Λένας Μαντά «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός τον Μάιο του 2007. Στις 594 σελίδες του βιβλίου η ταλαντούχα συγγραφέας του ζωγραφίζει με την πένα της.
Το πρώτο πράγμα που «ζωγραφίζει» είναι ένα σπίτι στους πρόποδες του Ολύμπου που το συντροφεύουν δύο μεγάλες καστανιές και ένα ποτάμι. Είναι το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Το σπίτι του Γεράσιμου και της Θοδώρας. Εκεί στέγασαν τον έρωτα τους και εκεί ήρθαν στην ζωή οι πέντε κόρες τους: η Μελισσάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή. Πέντε κορίτσια το ένα τελείως διαφορετικό από το άλλο, αλλά όλα με ένα κοινό όνειρο. Να ζήσουν μακριά από τον τόπο που γεννήθηκαν, μακριά από τον τόπο που τις «έπνιγε».
Ο Γεράσιμος, όταν ακόμα οι κόρες του ήταν μικρές, πέθανε και έτσι η Θεοδώρα μόνη της ανάθρεψε τα κορίτσια με κόπους (στα χρόνια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου) προσπαθώντας να τους εμφυσήσει την αγάπη για τον τόπο τους. Κατάφερε μόνο το πρώτο, δηλαδή να τις μεγαλώσει, αλλά δεν κατάφερε να τις κάνει να αγαπήσουν την ζωή στο χωριό τους. Έτσι μεγαλώνοντας άρχισε μία μια να φεύγει από την πατρική εστία.
Πρώτη έφυγε η Ιουλία που παντρεύτηκε τον Φωκά Καραπάνο, έναν πολιτικό μηχανικό από την Θεσσαλονίκη. Η ζωή την οδήγησε στο Καμερούν όπου εκτός από τρεις κόρες ήρθε στην ζωή της και μια μεγάλη φιλία.
Δεύτερη έφυγε από το σπίτι η Μελισσάνθη που παντρεύτηκε τον Απόστολο Φατούρο, ένα πλούσιο καπνέμπορα, που της πρόσφερε την μεγάλη ζωή μέσα στα πλούτη και τους κοσμικούς κύκλους της Αθήνας.
Η Ασπασία έφυγε από το σπίτι δίπλα στο ποτάμι, όταν παντρεύτηκε τον Σταύρο Μαντέκα ένα επαγγελματία οδηγό από την Λάρισα. Στην Καλαμάτα έζησε η τρίτη κόρη της Θοδώρας, απέκτησε δύο κόρες και έκανε πραγματικότητα το όνειρό της να τραγουδάει στις νυχτερινές πίστες.
Η Μαγδαληνή δεν παντρεύτηκε, αλλά στα δεκαοχτώ της έφυγε με την θεία της την Άννα (αδερφή της Θοδώρας) για την Αμερική ώστε να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Εκεί όμως ακολούθησε ένα διαφορετικό μονοπάτι. Το μονοπάτι της καρδιάς και την οικογένειας.
Τελευταία από την Θεοδώρα έφυγε η Πολυξένη η οποία μάλιστα το έσκασε από το σπίτι ένα βράδυ. Θέλοντας να γίνει ηθοποιός ακολούθησε ένα μπουλούκι (περιπλανώμενο θίασο) που πέρασε από το χωριό. Αφού έκανε τα πρώτα της βήματα στο «σανίδι» με το μπουλούκι αυτό, κατάφερε να γίνει μεγάλη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου αποκτώντας την φήμη που πάντα επιθυμούσε.
Τις ζωές των πέντε κοριτσιών μας διηγείται η Λένα Μαντά στο «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι». Ζωές που ξεκίνησαν με όνειρα εκ διαμέτρου αντίθετα αλλά που κατέληξαν σε μια κοινή επιθυμία. Ποια είναι αυτή; Θα τη μάθετε διαβάζοντας και απολαμβάνοντας αυτό το θαυμάσιο μυθιστόρημα.
Ξεκίνησα την ανάγνωση του ένα απόγευμα και ευτυχώς που την επομένη δεν είχα επείγουσες εργασίες. Απλά δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Η διήγηση ρέει αβίαστα και η αγωνία να μάθεις τι θα συμβεί στην επόμενη σελίδα είναι σχεδόν ηδονική με ένα βασανιστικό τρόπο. Βιάζεσαι να μάθεις την κατάληξη και όταν συμβαίνει αυτό, μετά από ώρες απολαυστικής ανάγνωσης, εύχεσαι να είχε άλλες τόσες σελίδες για να συνέχιζες το ταξίδι. Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι, είναι ένα από τα βιβλία που θα κοσμήσει την βιβλιοθήκη σας, θα σας χαρίσει ώρες απόλαυσης και θα μείνει στην καρδιά και στο μυαλό σας.
Πριν κλείσω αυτό το κείμενο οφείλω να δώσω καταρχήν θερμά συγχαρητήρια στην συγγραφέα του που έβαλε ένα όμορφο λιθαράκι στο κάστρο που λέγεται Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία. Συγχαρητήρια όμως οφείλω να δώσω τόσο στον εκδοτικό οίκο Ψυχογιό για την άριστη έκδοση όσο και στην Χρυσούλα Μπουκουβάλα για το θαυμάσιο εξώφυλλο του βιβλίου.
Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
«Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε... Να προσέχετε πάντα το ποτάμι... Μη σας παρασύρει…»
Η Μελισσάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ’ ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ’ ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, κάνοντας το όνειρο πραγματικότητα. Μόνο που καμιά φορά, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες που στοιχειώνουν και κυνηγούν...
Πέντε γυναίκες, πέντε ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα και ανατροπές, ενώ το σπίτι δίπλα στο ποτάμι περιμένει υπομονετικά αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί!
