Γυρίστηκε το 1954, παραγωγής της FINOS FILMS, σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου και σενάριο των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου.
Λένε ότι σε αυτήν την ταινία ο ρόλος του Λογοθετίδη ήταν καθαρά κωμικός σε αντίθεση με ρόλους του σε άλλες ταινίες που κάτω από το κωμικό στοιχείο τους είχαν μια δραματική διάσταση.
Στο "Ούτε γάτα Ούτε ζημιά" ο Βασίλης Λογοθετίδης είναι ο Λαλάκης Μακρυκώστας, παντρεμένος με την Πόπη την οποία όμως απατά με την Λολότα. Όταν η Πόπη το ανακαλύπτει (από την υπηρέτρια που άκουσε τηλεφώνημα), για να τον εκδικηθεί, ενδίδει στο φλέρτ του θαυμαστή της Νίκου Κουτρουμπά και πηγαίνει εκδρομή μαζί του σε ένα χωριό την Θυμαριά. Την ίδια ώρα ο Λαλάκης ταξιδεύει με την Λολότα για Θεσσαλονίκη, όμως από σύμπτωση κατεβαίνουν στη Θυμαριά για να πιει η Λολότα μια ασπιρίνη και χάνουν το τρένο. Ο σταθμάρχης της Θυμαριάς που θα αναγκαστεί να τους φιλοξενήσει, είναι φίλος του Νίκου και φιλοξενεί ήδη εκεί τον Νίκο με την Πόπη. 
Έτσι Πόπη και Λαλάκης πέφτουν πρόσωπο με πρόσωπο! Η Πόπη, του συστήνεται ως Μαρία Κουτρουμπά παριστάνοντας τη γυναίκα του Νίκου και διαδραματίζονται απανωτές κωμικές σκηνές καθώς ο Λαλάκης προσπαθεί να αποδείξει όλο το βράδυ ότι η "Μαρία" δεν είναι άλλη από τη γυναίκα του Πόπη. Όταν την επόμενη μέρα ο Λαλάκης γυρνά εσπευσμένα στην Αθήνα, η Πόπη που βρίσκεται ήδη εκεί, παριστάνει την ανήξερη. Όμως όλα αποκαλύπτονται και η ταινία έχει αίσιο τέλος καθώς οι δύο σύζυγοι συγχωρούν ο ένας τον άλλο για την απιστία τους.
Λαλάκης Μακρυκώστας: Βασίλης Λογοθετίδης
Πόπη Μακρυκώστα: Ιλια Λιβυκού
Νίκος Κουτρουμπάς: Λάμπρος Κωνσταντάρας
Λολότα: Ρένα Στρατηγού
Σταθμάρχης: Μίμης Φωτόπουλος
Κική (φίλη Πόπης): Χάρις Καμίλη
Γυναίκα σταθμάρχη: Μαργαρίτα Λαμπρινού
Υπηρέτρια Τασία: Ντίνα Σταθάτου
Βαγγέλης (βοηθός του σταθμάρχη): Βαγγέλης Πρωτόπαππας
Λιάπης (κάτοικος της Θυμαριάς): Ραλλής Αγγελίδης
Ατάκες διαλόγων:
Λαλάκης: Και τι είπαμε ότι είναι εδώ κύριε σταθμάρχα μου;
Σταθμάρχης: Θυμαριά.
Λαλάκης: Και τι είναι αυτή η Θυμαριά;
Σταθμάρχης: Ένα χωριουδάκι. Αλλά τι χωριό; Κόμβος!!!!
Λαλάκης: Κόμβος; Πωπω Λολότα!! Σε κόμβο πέσαμε! Υπάρχει κανένα ξενοδοχείο καθαρό εδώ κοντά;
Σταθμάρχης: Όχι
Λαλάκης: Ακάθαρτο;
Σταθμάρχης: Δυστυχώς
Λαλάκης: Ε! Τι κόμβος είναι τότε; Τουλάχιστον καμία φλογέρα υπάρχει να την αράξουμε σε καμία ραχούλα;
Λολότα: Μα τι λες...
Λαλάκης: Άσε με ρε Λολότα. Έχω δει κόμβους και κόμβους αλλά σαν τον δικό σου το κόμβο κύριε σταθμάρχα μου πρώτη φορά βλέπω!!!
Λαλάκης: Διευθύνων σύμβουλος είμαι Πόπη μου και το ξενοδοχείο μεγάλο, Μediteranean, μπορεί να με επισκεφθεί κανένας νομάρχης, κανένας δήμαρχος, πως θα βγω; με φανέλα κετσέ και σώβρακο ναξιώτικο;
Πόπη: Καλά και με τα σώβρακα σκοπεύεις να υποδεχτείς τις αρχές του τόπου;
Σταθμάρχης: Κυρία Μαρία βρήκα το σερνικοβότανο που σας έλεγα. Όποια γυναίκα βάλει στο κρασί λίγο από αυτό το βοτάνι, τον άρπαξε το γιο.
Μαρία (Πόπη): Στην υγειά σας!
Λαλακης: Μην το πιεις! Μην το πιεις! Ω! Ρε το ήπιε! Ω! Ρε θα ξεπετάξει κανένα δασοφύλακα!
Μαρία (Πόπη): Αχ! Ένα ρίγος.
Μαρία (Πόπη): Αχ! Αχ!
Λαλάκης: Δύο ρίγη! Δουλεύει βλέπεις και το σερνικοβότανο!!!
Λολότα: Να Λαλάκη! Με αυτά θα φύγουμε!
Λαλάκης: Άσε με ρε Λολότα, για κάου-μπόυ με πέρασες να ανέβω στο γαϊδούρι; Άντε άνθρωπε μου, πάρε τα γαϊδουράκια σου και άντε στην ευχή της Παναγίας. Να πάρε και αυτά να τους πάρεις λίγο χορταράκι. Δώρο από τον κύριο Μακρυκώστα να τους πεις!
Ατάκες του Λαλάκη:
«Ο άντρας... Ε! Άντρας είναι, θα πάει από εδώ, από εκεί, αν κάνει και κάτι δεν χάθηκε ο κόσμος. Ενώ η γυναίκα είναι η τιμή του σπιτιού. Τόσο δα να κάνει, αμέσως κερατάς ο κύριος! Ενώ ότι και να κάνει ο άντρας, κανείς δεν θα πει τη γυναίκα του κυρία κερατού!!!»
«Θεσσαλονίκη σου λέει ο άλλος, μεγάλη πόλη, συμπρωτεύουσα! Κόοοσμος πάει-έρχεται...
Θεσσαλονίκη σου λέει ο άλλος, επαρχία! Θάλασσες, βουνά, λαγκάδια...»
«Ε, ώσπου να κατέβω, να πάρω την ασπιρίνη, φρου-φρου-φρου ο σταθμάρχης, του-του-του η ταχεία, ντάγκα-νταγκα το καμπανάκι, ξέμεινα!!»
