Κάποτε, σε μία μικρή πόλη, μακριά απ' τη θάλασσα, ζούσε ένας ολιγόλογος και μαγκούφης φούρναρης που λεγόταν Τέλος. Ο μαστρο-Τέλος, όπως τον ήξεραν όλοι, είχε κάτι άσπρες μεγάλες μουστάκες και ροζιασμένες από την δουλειά παλάμες, που έμοιαζαν με σπάτουλες. Πάντως, αν και μονόχνωτος, συνέχιζε να έχει πελάτες μιας και ήταν πολύ καλός μάστορας στην τέχνη του...
...
Να φανταστείτε, μια μέρα που τον είχε πιάσει το καλλιτεχνικό του, έβαλε αλεύρι και νερό, έβαλε και λίγο προζύμι, δηλαδή λίγο παλιό ζυμάρι που βοηθάει στο φούσκωμα του ψωμιού, και έπλασε ένα καρβελάκι ολόιδιο με παιδί: με το κεφαλάκι του, τα ποδαράκια του και δύο χεράκια παχουλά, κολλημένα στο σώμα. Μέχρι και μάτια του έβαλε -δύο στρογγυλά ζυμαράκια το ένα δίπλα στο άλλο- και ένα στόμα από κάτω.
...
Ο φούρνος πύρωσε και κόρωσε, και την ώρα ακριβώς που έπρεπε, ούτε λεπτό αργότερα, ο μαστρο-Τέλος πήρε το φτυάρι του και ξεφούρνισε όλα τα καρβελάκια, μαζί κι εκείνο που έμοιαζε με παιδί.
...
Όμως, τι παράξενο! Όταν ζούληξε το ψωμένιο ανθρωπάκι, εκείνο κούνησε λίγο το κορμάκι του σαν να γαργαλήθηκε. Μάλιστα, έβγαλε κι ένα γελάκι. Έπειτα ανασηκώθηκε πάνω στον πάγκο, άνοιξε το ψωμένιο στόμα του και είπε:
«Καλημέρα!»
...
...έτσι, από μία έμπνευση της στιγμής, δημιουργήθηκε - γεννήθηκε ο Φρατζολάκης. Ο ήρωας του συγγραφέα Γιώργου Παναγιωτάκη στο παιδικό βιβλίο -για παιδιά από 7 ετών- με τίτλο: «Η θαυμαστή περιπέτεια του Φρατζολάκη». Ένα εξαιρετικό παιδικό ανάγνωσμα που κυκλοφόρησε το 2009 από τις εκδόσεις Κέδρος.
Ο Φρατζολάκης, αυτό το ψωμένιο παιδί, έγινε η αιτία να αλλάξουν πολλά πράγματα στο φούρνο αλλά κυρίως στην ζωή του μαστρο-Τέλου. Σαν να ήταν πραγματικό παιδί, άρχισε να κάνει δουλειές στο μαγαζί: σκούπιζε, έφερνε στο φούρναρη το προζύμι για να ζυμώσει, ακόμα και τα ρέστα έδινε στους πελάτες! Πέρασε έτσι μία εβδομάδα από την στιγμή που "ήρθε" στην ζωή. Και τότε...
Α! Την συνέχεια της θαυμαστής περιπέτειας του Φρατζολάκη, θα την μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο... δεν μου αρέσει να με λένε μαρτυριάρη!
Αυτό που μπορώ να σας αποκαλύψω πάντως είναι ότι η ιστορία που έπλασε ο Γιώργος Παναγιωτάκης δεν θα σας κάνει να βαρεθείτε ούτε μία στιγμή κατά την ανάγνωσή της. Είναι τρυφερή, με ενδιαφέρουσα πλοκή, και συνοδεύεται από μια ιδιαιτέρως πετυχημένη εικονογράφηση -την υπογράφει η Εύη Παναγιωτάκη- που κάνει πιο πλούσια την ιστορία και πιο διασκεδαστική. Οι εικόνες δε που ξεπηδούν, σαν χαρωπά λαγουδάκια, από τις γραμμές του βιβλίου, είναι ολοζώντανες! Με λίγα λόγια, το «Η θαυμαστή περιπέτεια του Φρατζολάκη» είναι ένα εξαιρετικό παιδικό βιβλίο που θα συνεπάρει τους λιλιπούτειους αναγνώστες του από την πρώτη σελίδα έως την τελευταία και θα τους κάνει να θέλουν να το ξαναδιαβάσουν ξανά και ξανά.
Φυσικά, όπως όλα τα παιδικά βιβλία, έτσι και το «Η θαυμαστή περιπέτεια του Φρατζολάκη» του Γιώργου Παναγιωτάκη, έχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Εκεί, στις τελευταίες σελίδες, ο συγγραφέας έχει αφήσει και ένα διαμάντι για τους μικρούς αναγνώστες του. Ένα μήνυμα, μία αλήθεια που είναι εξαιρετικά σημαντική και ιδιαιτέρως χρήσιμη για την διάπλαση του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου.
Άντε επειδή δεν κρατιέμαι, θα σας αποκαλύψω και κάτι άλλο... ο Φρατζολάκης δεν είναι το μόνο ζωντανό πλάσμα που έχει δημιουργηθεί από ζυμάρι... υπάρχουν τα φρατζολοκόριτσα, τα καρβελοαγοράκια, τα τσουρεκοπαλίκαρα, οι μπαγκετοκοπέλες, αλλά και οι παξιμαδόγεροι με τις φρυγανόγριες... θα τους γνωρίσετε όλους στις σελίδες του βιβλίου! Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Έχετε δει ποτέ σας ψωμόπαιδο; Αν όχι, το φταίξιμο δεν είναι δικό σας. Ξέρουν να κρύβονται πολύ καλά, πίσω από τα καρβέλια, στα ράφια των αρτοπωλείων... Όπως και να έχει, εδώ θα βρείτε την ιστορία του πιο διάσημου από όλα τα ψωμόπαιδα: του ξακουστού Φραντζολάκη! Θα μάθετε με ποιον ακριβώς τρόπο ζωντάνεψε, μα και πως περνούσε τις μέρες του. Τι έκανε όταν ξεραινόταν; Γιατί αποφάσισε να πάρει το προζύμι του και να φύγει; Ποιους συνάντησε στο δρόμο και πώς απέφυγε τις κακοτοπιές του ταξιδιού; Και ακόμη, πόσα ψωμόπαιδα χωρούν σε μια σχεδία και πώς κατάφερε ο Φραντζολάκης να φτάσει σ’ εκείνο που αποζητούσε χωρίς να χάσει αυτό που ήδη είχε;
Ένα βιβλίο για τα ολόφρεσκα ψωμόπαιδα που θέλουν να γίνουν άνθρωποι, μα και για τους ξεροψημένους ανθρώπους που δε χάνουν τη φρεσκάδα τους!
