Τα ταξίδια είναι έτσι κι αλλιώς μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες. Πολύ περισσότερο όταν το ταξίδι γίνεται σε μέρη που επισκέπτομαι για πρώτη φορά. Ένα τέτοιο ταξίδι ξεκινούσα χαράματα μιας Αυγουστιάτικης Τετάρτης. Προορισμός η Θράκη, με πρώτο σταθμό την Αλεξανδρούπολη.
Για να φτάσει κανείς από την Αθήνα στην Αλεξανδρούπολη υπάρχουν τρεις τρόποι: με τρένο, με αεροπλάνο και οδικώς με αυτοκίνητο ή ΚΤΕΛ. Μη θέλοντας να αφιερώσω πολλές ώρες για την μετάβασή μου εκεί επέλεξα τη λύση του αεροπλάνου. Για όσους δεν βιάζονται όμως, το συμβατικό τρένο κάνει περίπου 16 ώρες ενώ το intercity περίπου δέκα και μισή ώρες. Επίσης υπάρχει και το ΚΤΕΛ που χρειάζεται περίπου 11 ώρες. Η πτήση από το Ελευθέριος Βενιζέλος μέχρι το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, «Δημόκριτος», διαρκεί 40 λεπτά.
Ας γυρίσουμε όμως σε εκείνο το πρωινό της Τετάρτης που ξεκίνησα το ταξίδι μου. Μια οικονομική και καλή λύση για να φτάσεις ξημερώματα στο αεροδρόμιο, είναι τα δρομολόγια που κάνουν λεωφορεία του ΟΑΣΑ επί 24ώρου βάσεως από το Σύνταγμα και την Εθνική Άμυνα με εισιτήριο 3,20 ευρώ. Ένα από αυτά τα λεωφορεία πήρα κι εγώ και έφτασα πολύ σύντομα στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Παρ’ όλο που ήταν πολύ πρωί το αεροδρόμιο θύμιζε μελίσσι. Καλό θα είναι τουλάχιστον τέτοιες μέρες αυξημένης τουριστικής κίνησης να πηγαίνουμε στο αεροδρόμιο αρκετά πιο νωρίς ώστε να παίρνουμε την κάρτα επιβίβασης και να δίνουμε τις βαλίτσες με το πάσο μας και να μην τρέχουμε αλαφιασμένοι να προλάβουμε την πτήση. Αφού έκανα τα παραπάνω περιηγήθηκα στους χώρους του αεροδρομίου που είναι γεμάτο από καταστήματα που μπορούν να
ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των ταξιδιωτών. Την προκαθορισμένη ώρα προχώρησα στον έλεγχο των χειραποσκευών και μετά πέρασα στην αίθουσα αναμονής των επιβατών. Σε λίγη ώρα ακολούθησε η επιβίβαση στο αεροπλάνο και η απογείωση. Η Αθήνα κατάφωτη και πανέμορφη φαινόταν από το παράθυρο του αεροπλάνου να μικραίνει όσο το αεροπλάνο απομακρυνόταν από το έδαφος. Κάποια στιγμή άρχισε να ξημερώνει και τα παράθυρα του αεροσκάφους των Ολυμπιακών Αερογραμμών γέμισαν με τα υπέροχα χρώματα της αυγής. Το ταξίδι ήταν τόσο απολαυστικό που δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα και από κάτω μας απλωνόταν η Αλεξανδρούπολη. Το αεροδρόμιο είναι έξω από την πόλη (η απόσταση είναι περίπου 7 χιλιόμετρα) και σε αυτήν μπορείς να πας είτε με ταξί είτε με κάποιο από τα ΚΤΕΛ που περνούν από τον δρόμο έξω από το αεροδρόμιο.
Έφτασα λοιπόν στην Αλεξανδρούπολη που σιγά σιγά ξεκινούσε τη νέα μέρα της. Άφησα τις αποσκευές μου στο ξενοδοχείο, και βγήκα να πάρω την πρώτη γεύση ξεκινώντας από τον παραλιακό δρόμο της. Αριστερά μου στο λιμάνι περίμενε ένα πλοίο που θα μετέφερε τουρίστες στη μαγευτική Σαμοθράκη. Άρχισα να περπατάω στο πεζοδρόμιο του παραλιακού δρόμου και να θαυμάζω τις ομορφιές της πόλης. Καθώς το ένα βήμα διαδεχόταν το άλλο ο ονομαστός φάρος καταλάμβανε όλο και μεγαλύτερο μέρος στο οπτικό μου πεδίο. Ένα οπτικό πεδίο που ήταν γεμάτο από τα τραπεζάκια και τις καρέκλες των καταστημάτων, δείγμα του πόσο πολλοί απολάμβαναν τον καφέ τους, το ποτό τους ή το φαγητό τους στην παραλία της όμορφης πόλης του Βορρά.
Η ώρα είχε προχωρήσει και ένα ένα τα καταστήματα άρχισαν να ανοίγουν. Έτσι κάθισα κι εγώ σε ένα όμορφο καφέ για να απολαύσω την ησυχία και την ηρεμία του τοπίου πίνοντας το καφεδάκι μου. Την ίδια ώρα αρκετά περιστέρια και δεκαοχτούρες έπαιρναν το μπάνιο τους στην βάση του φάρου που είχε όμορφους τεχνητούς καταρράκτες νερού. Αφού τέλειωσα τον καφέ μου συνέχισα τον περίπατό μου. Ανακάλυψα ότι στο λιθόστρωτο δρόμο που ξεκινούσε από το φάρο, υπήρχε άφθονο πράσινο με δροσερές σκιές, παγκάκια και βρύσες με νερό. Όλο και περισσότερος κόσμος μαζευόταν όσο περνούσε η ώρα. Συνταξιούχοι που έπαιζαν το ταβλάκι τους, νεαρά ζευγάρια που απολάμβαναν μια ρομαντική βόλτα και μητέρες με τα πιτσιρίκια τους που έπαιζαν στις παιδικές χαρές. Η ομορφιά τριγύρω μου, ο συνδυασμός του πράσινου των δέντρων με το μπλε της θάλασσας, η δροσιά των φυλλωμάτων και τα χαρούμενα τιτιβίσματα των πουλιών με έκαναν να μην θέλω να φύγω από αυτό το πάρκο και να αποφασίσω ότι τα πρωινά των διακοπών μου εκεί θα τα περνούσα σε αυτό το σημείο της πόλης.
Όπως ανακάλυψα τις επόμενες ημέρες, στον παραλιακό αυτό δρόμο υπάρχουν ταβέρνες, ξενυχτάδικα – μπαράκια με φοβερό περιβάλλον δίπλα στη θάλασσα. Στο τέλος του υπάρχει η πλαζ της Αλεξανδρούπολης. Εκεί δίπλα είναι και το δημοτικό πάρκο με μια λιμνούλα με πάπιες. Όμορφη είναι και η εκκλησία της Αγίας Κυριακής που βρίσκεται εκεί κοντά.
Την επομένη μαζί με την παρέα μου κάναμε μια μεγάλη βόλτα στην αγορά της Αλεξανδρούπολης που στήνεται κάθε Πέμπτη κοντά στον φάρο. Το μεσημέρι επιλέξαμε την ονομαστή ταβέρνα «Κληματαριά» (πλατεία Πολυτεχνείου) και απολαύσαμε πεντανόστιμα μαγειρευτά φαγητά σε μια χαρά τιμές. Το ίδιο απόγευμα επιλέξαμε να κάνουμε το πρώτο μας μπάνιο στην περιοχή, και γι’ αυτό πήγαμε στην παραλία της Αγίας Παρασκευής (είναι συνέχεια της παραλίας της Μάκρης)
που βρίσκεται στα δυτικά της πόλης. Είναι μια όμορφη και καθαρή παραλία που εκτός από το μπάνιο σου υπάρχουν ταβερνάκια για να φας αλλά και το εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή.
Οι μέρες των διακοπών μας κυλούσαν όμορφα με μπανάκια, καλό φαγητό, νυχτερινό ξεφάντωμα και εξερευνητικές εξορμήσεις. Μια από αυτές τις εξορμήσεις ήταν και αυτή στο Δέλτα του Έβρου. Για την ξενάγηση των τουριστών σε αυτήν την πανέμορφη αλλά και ταυτόχρονα οικολογικά ευαίσθητη περιοχή υπάρχει το Κέντρο Πληροφόρησης Δέλτα Έβρου που διοργανώνει ξεναγήσεις με λεωφορεία και βαρκάκια στο Δέλτα του ποταμού. Οι ξεναγήσεις αυτές ξεκινούν από τα Λουτρά της Τραϊανούπολης που βρίσκεται ανατολικά της Αλεξανδρούπολης.
Αφού ενημερωθήκαμε στις εγκαταστάσεις του κέντρου πληροφόρησης γνωρίσαμε το Δέλτα του Έβρου από κοντά με τη βοήθεια ενός ξεναγού. Το Δέλτα είναι μια περιοχή εξαιρετικού κάλλους στην οποία ζουν πολλά είδη πουλιών και φύονται επίσης πολλά είδη φυτών. Ένας από τους λόγους που η περιοχή είναι προστατευμένη είναι το γεγονός ότι σε αυτήν ξεχειμωνιάζουν πολλά πουλιά ενώ άλλα την χρησιμοποιούν ως μεταναστευτικό σταθμό.
Η επίσκεψή μας στο Δέλτα του Έβρου ξύπνησε μέσα μας τα φυσιολατρικά ένστικτα, και έτσι πήραμε την απόφαση, μια άλλη μέρα, να επισκεφθούμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Αλεξανδρούπολης.
Στο μουσείο αυτό, που βρίσκεται
έξω από την πόλη στα ανατολικά της, στην περιοχή Πλατανότοπος Μαΐστρου πήραμε μια καλή γεύση από τα οικοσυστήματα της περιοχής, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας, παρουσιασμένα με όμορφο, πρωτότυπο και τον πλέον σύγχρονο τρόπο (εκτός των άλλων υπάρχει και αίθουσα πολυθεάματος με προβολέα LCD και εξελιγμένο ηχητικό σύστημα).
Ενημερωθήκαμε για τα χερσαία οικοσυστήματα: των βουνών του Έβρου, του Δάσους της Δαδιάς, των Τριών Βρυσών αλλά και του όρους Φεγγάρι στην
Σαμοθράκη. Βρήκαμε πληροφορίες για το υγρό στοιχείο του Έβρου με πρωταγωνιστή το Δέλτα του ποταμού.
Σε μια πολύ
όμορφη αίθουσα του μουσείου είδαμε σειρές παλαιών και σύγχρονων φωτογραφιών που απεικόνιζαν τις αστικές και αγροτικές δραστηριότητες των κατοίκων της περιοχής, παρακολουθώντας έτσι την εξέλιξή τους στο χρόνο. Ακόμα και η θαλάσσια ζωή είχε την παρουσίασή της σε αυτό το θαυμάσιο μουσείο που κατά τη γνώμη μας πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε όταν βρεθείτε στην Αλεξανδρούπολη.
Ένα άλλο μέρος που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε όταν βρεθείτε στην Αλεξανδρούπολη είναι το Δάσος της Δαδιάς και το οικοτουριστικό κέντρο στο δάσος αυτό.
