Οι Κόρε. Ύδρο. σχηματίστηκαν στην Κέρκυρα το φθινόπωρο του 1993 από τον Παντελή Δημητριάδη και το Γιώργο Αρβανιτάκη μαζί με δύο σχολικούς τους φίλους και σύντομα απέκτησαν cult φήμη στους underground μαθητικούς κύκλους του νησιού, στηριζόμενη σε μια σειρά από ανεπεξέργαστες, άχρονες «no-fi» σπιτικές ηχογραφήσεις trash αισθητικής, που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι σε μερικές δεκάδες αντίτυπα, αλλά και σε μια γενικότερη παρα-καλλιτεχνική δραστηριότητα, που περιλάμβανε περίεργες «ζωντανές εμφανίσεις», πρωτόλεια «video-clips», χιουμοριστικές «ταινίες» μικρού μήκους κ.λπ.
Η πρώτη αυτή, αποκηρυγμένη πλέον στο μεγαλύτερο μέρος της, περίοδος των Κόρε. Ύδρο. συνεχίστηκε με κάποιες αλλαγές στη σύνθεση (προσχώρηση του Κωνσταντίνου Αμύγδαλου το 1997 και παραίτηση του ιδρυτικού μέλους Σπύρου Καταγή το 2000, μετά από 7 χρόνια ανεξάντλητης παραγωγής με το συγκρότημα) ως το καλοκαίρι του 2001, όταν το τρίο ηχογράφησε τα 
τελευταία τραγούδια του πριν την προσχώρηση του Αλέξανδρου Μακρή, που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για μια νέα αρχή για το συγκρότημα, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στα 15 κομμάτια του δίσκου Αν Όλα Τέλειωναν Εδώ (παραγωγή του ίδιου του συγκροτήματος), που κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2003 από την ιστορική ανεξάρτητη εταιρεία Wipe Out Records σε 515 αντίτυπα και έγινε δεκτός με ενθουσιώδεις κριτικές από τον εγχώριο μουσικό τύπο. Ακολούθησε η αποκλειστικά online κυκλοφορία (με δωρεάν διάθεση από την επίσημη ιστοσελίδα του συγκροτήματος) του mini album Εφτά Μήνες Μετά, με παραλειπόμενα από τα sessions του Αν Όλα Τέλειωναν Εδώ αλλά και μεταγενέστερες ηχογραφήσεις, ενώ το Φεβρουάριο του 2004 εκδόθηκε το πρώτο επίσημο video των Κόρε. Ύδρο., για το τραγούδι «Η Καλοσύνη Σου», που ξεχώρισε περισσότερο μέσα από το Αν Όλα Τέλειωναν Εδώ.
Το Σεπτέμβριο του 2005 το συγκρότημα συμφώνησε αναπάντεχα με τη δισκογραφική εταιρία MINOS-EMI για την κυκλοφορία του νέου του δίσκου, που είχε ήδη ηχογραφηθεί από τον Παντελή, τον Αλέξανδρο και τα τρία νέα μέλη -φίλους και περιστασιακούς συνεργάτες του συγκροτήματος από το παρελθόν- που είχαν στο μεταξύ προστεθεί στη βασική καλλιτεχνική ομάδα των Κόρε. Ύδρο., τον ντράμερ Αλέξη Αποστολίδη [05.2004] και τους κιθαρίστες Σπύρο Σπυράκο [01.2005] και Νίκο Βαρότση [05.2005], «απαλλάσσοντας» το Γιώργο και τον Κωνσταντίνο από τις μουσικές τους «υποχρεώσεις», προς χάριν της απερίσπαστης ενασχόλησής τους με το εικαστικό μέρος των δραστηριοτήτων του συγκροτήματος, που άλλωστε ήταν ανέκαθεν το πρωτεύον αντικείμενό τους. Ο δεύτερος «κανονικός» δίσκος των Κόρε. Ύδρο. Φτηνή Ποπ για την Ελίτ, ηχογραφημένος -κατά το μεγαλύτερο μέρος του την άνοιξη του 2005- στο «σπιτικό» studio του συγκροτήματος στην Κέρκυρα, κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2006 από την ΕΜΙ (υπό το label της Capitol), σε μια ευτυχή συμπόρευση DIY attitude και φιλοδοξίας. Ο δίσκος γνωρίζει πρωτοφανή κριτική αποδοχή αλλά και απρόσμενη εμπορική επιτυχία, έχοντας φτάσει ως το #21 του επίσημου ελληνικού album chart της IFPI, με το τραγούδι «Όχι πια Έρωτες» να απολαμβάνει εξαιρετικό ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό airplay σε όλη την Ελλάδα.
Το Μάρτιο του 2006 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ζωντανή εμφάνιση των Κόρε. Ύδρο. στην Αθήνα (Gagarin 205), ενώ είχε ήδη επισημοποιηθεί η συνεργασία του συγκροτήματος με τον μπασίστα Παναγιώτη Διαμάντη, ο οποίος σκηνοθέτησε και το δεύτερο video-clip από τη Φτηνή Ποπ για την Ελίτ, για το τραγούδι «Τώρα που δεν Έχω Κανέναν» [εκδόθηκε 06.2006]. Ακολούθησε [11.2006] το σκηνοθετημένο από το συγκρότημα video-clip του «Οι Εραστές του Τίποτα», ενώ σε μερικές μέρες πρόκειται να εκδοθεί και το τέταρτο video-clip από τη ΦΠγτΕ για το τραγούδι «Άλλη Μια Νύχτα Σύγχυσης και Γέλιου». Το Νοέμβριο του 2006 η Φτηνή Ποπ για την Ελίτ ονομάστηκε από το μουσικό περιοδικό SONIK (τεύχος 22) «ο σημαντικότερος ελληνικός δίσκος της δεκαετίας μέχρι στιγμής».
Οι ζωντανές εμφανίσεις των Κόρε. Ύδρο. κορυφώθηκαν έναν ακριβώς χρόνο από την κυκλοφορία της ΦΠγτΕ [15.02.2007] με την επανεμφάνιση τους στο Gagarin 205 μπροστά σε ένα φανατικό κοινό και με αντίκτυπο που καθιστά τη συγκεκριμένη εμφάνιση σταθμό στην ιστορία του συγκροτήματος.
