Ο Άγιος Πορφύριος λέει το Πιστεύω εις ένα Θεόν
Ακούστε το Σύμβολο της Πίστεως από τον Άγιο Πορφύριο.
Το Πιστεύω των Ορθοδόξων
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γής, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιό του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων·
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των προφητών.
Εις μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Αμήν
Το Πιστεύω – ή Σύμβολο της Πίστεως – είναι η πιο σύντομη ομολογία της Χριστιανικής Πίστης.
Στο μυστήριο της Βάπτισης ο Νονός ή η Νονά απαγγέλλουν το Πιστεύω.
Το παρακάτω κείμενο μας έστειλε ο κ. Ιωαννίδης Δ. Αχιλλέας (Εκπαιδευτικός – Αρθρογράφος), τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ!
Το Σύμβολο της Χριστιανικής Πίστης, «το Πιστεύω» όπως συνηθίζεται να λέγεται, συντάχθηκε από τις δυο πρώτες Οικουμενικές Συνόδους που πραγματοποιήθηκαν η μεν πρώτη στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325μ.Χ. και η δεύτερη στην Κωνσταντινούπολη το 381μ.Χ. Γι’ αυτό ονομάζεται και «Σύμβολο Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως».
Είναι μια σύνοψη των βασικών, των θεμελιωδών, δογμάτων της Χριστιανικής Πίστης. Σκοπός της σύνταξης του Πιστεύω είναι να διαχωρίσει τους πραγματικούς, τους γνήσιους Χριστιανούς από τους αιρετικούς. Κάθε ένα άρθρο του είναι βασισμένο στο Λόγο του Θεού. Παρακάτω παραθέτουμε τα μέρη από τον Λόγο του Θεού στα οποία στηρίζεται κάθε ένα άρθρο.
Πιστεύω εις ένα Θεόν
«σε μας υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, κι εμείς σ’ αυτόν»
(Α Κορινθίους 8:6)
«ένας Θεός και Πατέρας όλων, αυτός που είναι επάνω απ’ όλους, και διαμέσου όλων, και μέσα σε όλους εσάς» (Εφεσίους 4:6)
«Επειδή, ένας Θεός υπάρχει»
(Α Τιμόθεο 2:5)
Πατέρα
«Να είστε, λοιπόν, εσείς τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας, που είναι στους ουρανούς, είναι τέλειος»
(Ματθαίος 5:48)
«Έτσι, λοιπόν, να προσεύχεστε εσείς: Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς»
(Ματθαίος 6:9)
«Και πατέρα σας μη ονομάσετε επάνω στη γη επειδή, ένας είναι ο Πατέρας σας, αυτός που είναι τους ουρανούς»
(Ματθαίος 23:9)
Παντοκράτορα
«ΚΑΙ όταν ο Άβραμ ήταν 99 χρόνων, ο Κύριος φάνηκε στον Άβραμ, και του είπε: Εγώ είμαι ο Θεός ο Παντοκράτορας περπάτα μπροστά μου, και να είσαι τέλειος»
(Γένεση 17:1)
«Και ο Θεός τού είπε: Εγώ είμαι ο Θεός ο Παντοκράτορας»
(Γένεση 35:11)
«Γι’ αυτό, βγείτε έξω από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε», λέει ο Κύριος, «και μη αγγίξετε τίποτε ακάθαρτο» και «εγώ θα σας δεχθώ, και θα είμαι Πατέρας σας, κι εσείς θα είστε γιοι μου και θυγατέρες», λέει ο Κύριος, ο Παντοκράτορας»
(Β Κορινθίους 6:17-18)
«Και άκουσα έναν άλλον από το θυσιαστήριο, να λέει: Ναι, Κύριε, Θεέ, Παντοκράτορα, οι κρίσεις σου είναι αληθινές και δίκαιες»
(Αποκάλυψη 16:7)
Ποιητήν ουρανού και γής
«ΣΤΗΝ αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη»
(Γένεση 1:1)
«Και εκείνοι, καθώς τα άκουσαν, ύψωσαν τη φωνή τους προς τον Θεό ως μια ψυχή, και είπαν: Δέσποτα, εσύ είσαι ο Θεός, που έκανες τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα, και όλα όσα είναι μέσα σ’ αυτά»
(Πράξεις 4:24)
ορατών τε πάντων και αοράτων.
«αλλά, σε μας υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, κι εμείς σ’ αυτόν»
(Α Κορινθίους 8:6)
«επειδή, διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου αυτού και γι’ αυτόν»
(Κολοσσαείς 1:16)
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν
«και ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, κι εμείς διαμέσου αυτού»
(Α Κορινθίους 8:6)
«Γι’ αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε άλλο ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, σε δόξα τού Πατέρα Θεού»
(Φιλιππησίους 2:9-11)
«αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς»
(Ρωμαίους 10:9)
τον Υιό του Θεού τον μονογενή
«Και αποκρινόμενος ο Σίμωνας Πέτρος, είπε: Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός τού ζωντανού Θεού»
(Ματθαίος 16:16)
«Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια…; Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό ο Μονογενής Υιός, που είναι στην αγκαλιά τού Πατέρα, εκείνος τον φανέρωσε»
(Ιωάννης 1:14,18)
«Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή»
(Ιωάννης 3:16 )
τον εκ του Πατρός γεννηθέντα
«Επειδή, σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: «Εσύ είσαι Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα;». Και πάλι: «Εγώ θα είμαι σ’ αυτόν Πατέρας, κι αυτός θα είναι σε μένα Υιός;». Και όταν πάλι εισαγάγει τον πρωτότοκο στην οικουμένη, λέει: «Και ας προσκυνήσουν σ’ αυτόν όλοι οι άγγελοι του Θεού».
(Εβραίους 1:5-6)
προ πάντων των αιώνων
«ΣΤΗΝ αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος. Αυτός ήταν στην αρχή προς τον Θεό»
(Ιωάννης 1:1-2)
«Και, τώρα, εσύ Πατέρα, δόξασέ με κοντά σου, με τη δόξα που είχα κοντά σε σένα, πριν γίνει ο κόσμος»
(Ιωάννης 17:5)
«κι Αυτός είναι πριν από όλα»
(Κολοσσαείς 1:17)
«Ο ΘΕΟΣ, τον παλιό καιρό, αφού, πολλές φορές και με πολλούς τρόπους, μίλησε στους πατέρες μας διαμέσου των προφητών, σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες μίλησε σε μας διαμέσου τού Υιού, τον οποίο έθεσε κληρονόμο των πάντων, διαμέσου τού οποίου έκανε και τους αιώνες»
(Εβραίους 1:1-2)
«χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία μη έχοντας ούτε αρχή ημερών ούτε τέλος ζωής αλλά, αφομοιωμένος με τον Υιό τού Θεού μένει ιερέας πάντοτε»
(Εβραίους 7:3)
φως εκ φωτός
«κάθε αγαθή δόση, και κάθε τέλειο δώρημα, είναι από πάνω, το οποίο κατεβαίνει από τον Πατέρα των φώτων, στον οποίο δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής»
(Ιάκωβος 1:17)
«Και αυτή είναι η υπόσχεση, την οποία ακούσαμε απ’ αυτόν και την αναγγέλλουμε σε σας, ότι: Ο Θεός είναι φως και σ’ αυτόν δεν υπάρχει κανένα σκοτάδι»
(Α Ιωάννη 1:5)
«ο οποίος αυτός μόνος έχει την αθανασία, που κατοικεί σε απρόσιτο φως, τον οποίο κανένας από τους ανθρώπους δεν είδε ούτε μπορεί να δει στον οποίο ας είναι τιμή και αιώνια κυριαρχική εξουσία. Αμήν»
(Α Τιμόθεο 6:16)
«Μέσα σ’ αυτόν ήταν ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων. Και το φως μέσα στο σκοτάδι φέγγει, και το σκοτάδι δεν το κατέλαβε…; Υπήρξε ένας άνθρωπος αποσταλμένος από τον Θεό, που ονομαζόταν Ιωάννης. Αυτός ήρθε προς μαρτυρία, για να δώσει μαρτυρία σχετικά με το φως, για να πιστέψουν όλοι διαμέσου αυτού. Δεν ήταν εκείνος το φως, αλλά για να δώσει μαρτυρία σχετικά με το φως. Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο.
(Ιωάννης 1:4-9)
«Ο Ιησούς, λοιπόν, μίλησε πάλι προς αυτούς, λέγοντας: Εγώ είμαι το φως τού κόσμου όποιος ακολουθεί εμένα, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως τής ζωής»
(Ιωάννης 8:12)
Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού
«ΣΤΗΝ αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος»
(Ιωάννης 1:1)
«Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε με Πνεύμα, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα»
(Α Τιμόθεο 3:16)
«Ξέρουμε, όμως, ότι ο Υιός τού Θεού ήρθε, και μας έδωσε νόηση για να γνωρίζουμε τον αληθινό και είμαστε σε ενότητα με τον αληθινό, με τον Υιό του, τον Ιησού Χριστό αυτός είναι ο αληθινός Θεός, και η αιώνια ζωή»
(Α Ιωάννη 5:20)
γεννηθέντα ού ποιηθέντα
«Επειδή, σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: «Εσύ είσαι Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα;». Και πάλι: «Εγώ θα είμαι σ’ αυτόν Πατέρας, κι αυτός θα είναι σε μένα Υιός;». Και όταν πάλι εισαγάγει τον πρωτότοκο στην οικουμένη, λέει: «Και ας προσκυνήσουν σ’ αυτόν όλοι οι άγγελοι του Θεού».
(Εβραίους 1:5,6)
«ο οποίος είναι εικόνα τού αόρατου Θεού, πρωτότοκος κάθε κτίσης»
(Κολοσσαείς 1:15)
ομοούσιον τω Πατρί
«Του έλεγαν, λοιπόν: Πού είναι ο Πατέρας σου; Ο Ιησούς αποκρίθηκε: Ούτε εμένα ξέρετε ούτε τον Πατέρα μου αν ξέρατε εμένα, θα ξέρατε και τον Πατέρα μου.
(Ιωάννης 8:19)
«Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα»
(Ιωάννης 10:30)
«Λέει σ’ αυτόν ο Φίλιππος: Κύριε, δείξε σε μας τον Πατέρα, και μας αρκεί. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Τόσον καιρό είμαι μαζί σας, και δεν με γνώρισες, Φίλιππε; Όποιος είδε εμένα, είδε τον Πατέρα και πώς εσύ λες: Δείξε σε μας τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα, και ο Πατέρας είναι σε ενότητα με μένα; Τα λόγια που εγώ μιλάω σε σας, δεν τα μιλάω από τον εαυτό μου αλλά, ο Πατέρας που μένει σε ενότητα με μένα, αυτός εκτελεί τα έργα. Πιστεύετε σε μένα ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα, και ο Πατέρας είναι σε ενότητα με μένα ειδάλλως, εξαιτίας αυτών των έργων πιστεύετε σε μένα»
(Ιωάννης 14:8-11)
«Να είναι, μάλιστα, σε σας το ίδιο φρόνημα, που ήταν και στον Ιησού Χριστό ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους»
(Φιλιππισίους 2:5-7)
«αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει τα πάντα με τον λόγο τής δύναμής του, αφού διαμέσου τού εαυτού του έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μας, κάθησε στα δεξιά τής μεγαλοσύνης στα υψηλά»
(Εβραίους 1:3)
διού τα πάντα εγένετο
«Όλα έγιναν διαμέσου αυτού και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει»
(Ιωάννης 1:3)
«επειδή, διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου αυτού και γι’ αυτόν»
(Κολοσσαείς 1:16)
«αλλά, σε μας υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, κι εμείς σ’ αυτόν και ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, κι εμείς διαμέσου αυτού»
(Α Κορινθίους 8:6)
«και να φωτίσω όλους, ποια είναι η κοινωνία τού μυστηρίου που ήταν κρυμμένο από τους αιώνες στον Θεό, ο οποίος έκτισε τα πάντα διαμέσου τού Ιησού Χριστού»
(Εφεσίους 3:9)
«Επειδή, έπρεπε σ’ αυτόν, για τον οποίο υπάρχουν τα πάντα, και διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, φέρνοντας στη δόξα πολλούς γιους, να παραστήσει τέλειον τον αρχηγό τής σωτηρίας τους διαμέσου των παθημάτων»
(Εβραίους 2:10)
τον δι ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρία
«Και όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός τού ανθρώπου για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού. Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού.
(Ιωάννης 3:14-17)
«Και δεν υπάρχει διαμέσου κανενός άλλου η σωτηρία επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου τού οποίου πρέπει να σωθούμε»
(Πράξεις 4:12)
«Επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο»
(Λουκάς 19:10)
«και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους»
(Ματθαίος 1:21)
«Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας»
(Ρωμαίους 6:23)
κατελθόντα εκ των ουρανών
«Και κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό, παρά αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό, ο Υιός τού ανθρώπου, αυτός που είναι στον ουρανό»
(Ιωάννης 3:13)
«Αυτός είναι ο άρτος, που κατέβηκε από τον ουρανό όχι όπως οι πατέρες σας έφαγαν το μάννα, και πέθαναν όποιος τρώει τούτον τον άρτο, θα ζήσει στον αιώνα»
(Ιωάννης 6:58)
και σαρκωθέντα
«Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας»
(Ιωάννης 1:14)
«Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα»
(Α Τιμόθεο 3:16)
εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου
«ΚΑΙ η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν ως εξής: Αφού η μητέρα του Μαρία αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, πριν βρεθούν μαζί, βρέθηκε έγκυος, από το Άγιο Πνεύμα»
(Ματθαίος 1:18)
«Και ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό. Και πρόσεξε, θα μείνεις έγκυος, και θα γεννήσεις έναν γιο και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ…; Και η Μαριάμ είπε στον άγγελο: Πώς θα είναι αυτό, επειδή δεν γνωρίζω άνδρα; Και ο άγγελος, απαντώντας, της είπε: Πνεύμα Άγιο θάρθει επάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει γι’ αυτό και εκείνο που θα γεννηθεί από σένα θα είναι άγιο, θα ονομαστεί Υιός Θεού.
(Λουκάς 1:30-35)
και ενανθρωπήσαντα
«Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια»
(Ιωάννης 1:14)
«και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού. Γι’ αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε άλλο»
(Φιλιππισίους 2:7-8)
Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος, κι αυτός παρόμοια έγινε μέτοχος από τα ίδια»
(Εβραίους 2:14)
σταυρωθέντα τε
«Και όταν ήρθαν στον τόπο, που ονομάζεται Κρανίο, εκεί τον σταύρωσαν, και τους κακούργους, τον έναν μεν από τα δεξιά, τον άλλον δε από τα αριστερά»
(Λουκάς 23:33)
«Τότε, λοιπόν, τον παρέδωσε σ’ αυτούς, για να σταυρωθεί. Και παρέλαβαν τον Ιησού, και τον οδήγησαν έξω. Και βαστάζοντας τον σταυρό του βγήκε έξω στην τοποθεσία, που λέγεται τόπος Κρανίου, ο οποίος στην Εβραϊκή λέγεται Γολγοθάς όπου τον σταύρωσαν, και άλλους δύο μαζί του, από τη μια και από την άλλη πλευρά, στο μέσον δε τον Ιησού.
(Ιωάννης 19:16,18)
«τούτον, παίρνοντάς τον, παραδομένον σύμφωνα με την ορισμένη βουλή και πρόγνωση του Θεού, με άνομα χέρια, αφού τον σταυρώσατε, τον θανατώσατε»
(Πράξεις 2:23)
υπέρ ημών
«Ένας, μάλιστα, κάποιος απ’ αυτούς, ο Καϊάφας, που ήταν αρχιερέας εκείνου τού χρόνου, τους είπε: Εσείς δεν ξέρετε τίποτε ούτε συλλογίζεστε ότι, μας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος για χάρη τού λαού, και να μη χαθεί ολόκληρο το έθνος. Και τούτο δεν το είπε από τον εαυτό του, αλλά επειδή ήταν αρχιερέας εκείνου τού χρόνου, προφήτευσε ότι ο Ιησούς επρόκειτο να πεθάνει χάρη τού έθνους και όχι μονάχα για χάρη τού έθνους, αλλά και για να συγκεντρώσει σε ένα τα διασκορπισμένα παιδιά τού Θεού.
(Ιωάννης 11:49-52)
«Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν…; Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού»
(Β Κορινθίους 5:14, 21)
επί Ποντίου Πιλάτου
«Και αφού τον έδεσαν, τον έφεραν και τον παρέδωσαν στον Πόντιο Πιλάτο, τον ηγεμόνα…; Και βλέποντας ο Πιλάτος ότι δεν ωφελεί σε τίποτε, αλλά μάλλον γίνεται θόρυβος, παίρνοντας νερό, ένιψε τα χέρια του μπροστά από το πλήθος, λέγοντας: Είμαι αθώος από το αίμα αυτού τού δικαίου αφορά εσάς»
(Ματθαίος 27:2,24)
και παθόντα
«Και αφού τον σταύρωσαν…;»
(Ματθαίος 27:35)
«Και βαστάζοντας τον σταυρό του βγήκε έξω στην τοποθεσία, που λέγεται τόπος Κρανίου, ο οποίος στην Εβραϊκή λέγεται Γολγοθάς όπου τον σταύρωσαν»
(Ιωάννης 19:17-18)
«Γι’ αυτό και ο Ιησούς, για να αγιάσει τον λαό διαμέσου τού δικού του αίματος, έπαθε έξω από την πύλη»
(Εβραίους 13:12)
«Επειδή, και ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου τού Πνεύματος»
(Α Πέτρου 3:18)
και ταφέντα
«Πήραν, λοιπόν, το σώμα τού Ιησού, και το έδεσαν με σάβανα μαζί με τα αρώματα, όπως είναι συνήθεια στους Ιουδαίους να ενταφιάζουν. Και στον τόπο, όπου σταυρώθηκε, ήταν ένας κήπος, και μέσα στον κήπο υπήρχε ένα καινούργιο μνήμα, στο οποίο κανένας δεν είχε ακόμα τοποθετηθεί. Εκεί, λοιπόν, έβαλαν τον Ιησού, εξαιτίας τής Παρασκευής των Ιουδαίων, επειδή ήταν κοντά το μνήμα.
(Ιωάννης 19:40-42)
«Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές και ότι θάφτηκε…;»
(Α Κορινθίους 15:3-4)
και αναστάντα την τρίτη ημέρα,
«και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές»
(Α Κορινθίους 15:4)
«στους οποίους και φανέρωσε τον εαυτό του ζωντανό, μετά το πάθος του, με πολλά τεκμήρια, καθώς εμφανιζόταν σ’ αυτούς για 40 ημέρες, λέγοντάς τους τα σχετικά με τη βασιλεία τού Θεού»
(Πράξεις 1:3)
«τούτον ο Θεός τον ανέστησε την τρίτη ημέρα»
(Πράξεις 10:40)
κατά τας Γραφάς
«Κι αυτός είπε σ’ αυτούς: Ω, ανόητοι και βραδείς στην καρδιά στο να πιστεύετε σε όλα όσα μίλησαν οι προφήτες δεν έπρεπε ο Χριστός να τα πάθει αυτά, και να μπει μέσα στη δόξα του; Και αφού άρχισε από τον Μωυσή και από όλους τούς προφήτες, τους εξηγούσε τα γραμμένα για τον εαυτό του σε όλες τις γραφές»
(Λουκάς 24:25-27)
«ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές
(Α Κορινθίους 15:3-4)
«Επειδή, δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη, ούτε θα αφήσεις τον Όσιό σου να δει φθορά»
(Ψαλμός 16:10)
και ανελθόντα εις τους ουρανούς
«Ο μεν Κύριος, λοιπόν, αφού τους μίλησε, αναλήφθηκε στον ουρανό, και κάθισε στα δεξιά τού Θεού»
(Μάρκος 16:19)
«Και ενώ τους ευλογούσε, αποχωρίστηκε απ’ αυτούς, και ανυψωνόταν προς τον ουρανό»
(Λουκάς 24:51)
«Και όταν τα είπε αυτά, ενώ αυτοί τον έβλεπαν, αναλήφθηκε, και από κάτω του μια νεφέλη τον πήρε από τα μάτια τους»
(Πράξεις 1:9)
«Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε με Πνεύμα, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα»
(Α Τιμόθεο 3:16)
και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός
«την οποία ενέργησε στον Χριστό, καθώς τον ανέστησε από τους νεκρούς και τον κάθισε στα δεξιά του στα επουράνια»
(Εφεσίους 1:20)
«Αν, λοιπόν, συναναστηθήκατε μαζί με τον Χριστό, τα άνω ζητάτε, όπου είναι ο Χριστός καθισμένος στα δεξιά τού Θεού»
(Κολοσσαείς 3:1)
«αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει τα πάντα με τον λόγο τής δύναμής του, αφού διαμέσου τού εαυτού του έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μας, κάθισε στα δεξιά τής μεγαλοσύνης στα υψηλά»
(Εβραίους 1:3)
«Αλλά, αυτός, αφού πρόσφερε μία θυσία υπέρ των αμαρτιών, κάθισε για πάντα στα δεξιά τού Θεού»
(Εβραίους 10:12)
«Ο οποίος είναι στα δεξιά τού Θεού, καθώς πορεύτηκε στον ουρανό, και στον οποίο υποτάχθηκαν άγγελοι και εξουσίες και δυνάμεις»
(Α Πέτρου 3:22)
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης
«Και, τότε, θα φανεί το σημείο τού Υιού τού ανθρώπου στον ουρανό και, τότε, θα θρηνήσουν όλες οι φυλές τής γης, και θα δουν τον Υιό τού ανθρώπου να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και πολλή δόξα»
(Ματθαίος 24:30)
«Επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου πρόκειται νάρθει μέσα στη δόξα τού Πατέρα του μαζί με τους αγγέλους του και τότε θα αποδώσει στον καθέναν σύμφωνα με την πράξη του»
(Ματθαίος 16:27)
«Και τότε θα δουν τον Υιό τού ανθρώπου να έρχεται μέσα σε σύννεφα, με πολλή δύναμη και δόξα»
(Μάρκος 13:26)
«Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ»
(Ιωάννης14:3)
«Και όταν τα είπε αυτά, ενώ αυτοί τον έβλεπαν, αναλήφθηκε, και από κάτω του μια νεφέλη τον πήρε από τα μάτια τους. Και ενώ αυτοί εξακολουθούσαν να ατενίζουν στον ουρανό, καθώς αυτός ανέβαινε, ξάφνου, δύο άνδρες με λευκά ενδύματα στάθηκαν κοντά τους οι οποίοι και είπαν: Άνδρες Γαλιλαίοι, γιατί στέκεστε κοιτάζοντας στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από σας στον ουρανό, θάρθει έτσι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πορεύεται στον ουρανό»
(Πράξεις 1:9-11)
κρίναι ζώντας και νεκρούς
«και μας παρήγγειλε να κηρύξουμε στον λαό, και να δώσουμε μαρτυρία, ότι αυτός είναι ο ορισμένος από τον Θεό κριτής ζωντανών και νεκρών»
(Πράξεις 10:42)
«Παραγγέλλω, λοιπόν, εγώ επίσημα σε σένα μπροστά στον Θεό, και στον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος πρόκειται να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, κατά την επιφάνειά του και τη βασιλεία του»
(Β Τιμόθεο 4:1)
«Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση»
(Εβραίους 9:27)
ού της Βασιλείας ούκ έσται τέλος.
«και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο τού Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος»
(Λουκάς 1:33)
«Και νύχτα δεν θα υπάρχει εκεί και δεν έχουν ανάγκη από λύχνο και φως τού ήλιου, επειδή ο Κύριος ο Θεός τούς φωτίζει και θα βασιλεύσουν στους αιώνες των αιώνων»
(Αποκάλυψη 22:5)
Και είς το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον,
«Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα και όπου είναι το Πνεύμα τού Κυρίου, εκεί υπάρχει ελευθερία»
(Β Κορινθίους 3:17)
«Και ο Πέτρος είπε: Ανανία, γιατί γέμισε ο σατανάς την καρδιά σου, ώστε να πεις ψέματα στο Άγιο Πνεύμα, και να κρατήσεις από την τιμή τού χωραφιού; Ενώ έμενε απούλητο, δεν ήταν δικό σου; Και όταν πουλήθηκε, δεν ήταν στην εξουσία σου; Γιατί έβαλες μέσα στην καρδιά σου αυτό το πράγμα; Δεν είπες ψέματα σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό
(Πράξεις 5:3-4)
το Ζωοποιόν
«Και αν το Πνεύμα εκείνου, που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, κατοικεί μέσα σας, αυτός που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, θα ζωοποιήσει και τα θνητά σας σώματα, διαμέσου τού Πνεύματός του, που κατοικεί μέσα σας»
(Ρωμαίους 8:11)
«Το πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί, η σάρκα δεν ωφελεί τίποτε τα λόγια που εγώ σας μιλάω, είναι πνεύμα και είναι ζωή»
(Ιωάννης 6:63)
«Όταν, όμως, φανερώθηκε η αγαθότητα και η φιλανθρωπία τού Σωτήρα μας Θεού, όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος, το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Σωτήρα μας»
(Τίτος 3:4-6)
το εκ του Πατρός εκπορευόμενον
«Όταν, όμως, έρθει ο Παράκλητος, που εγώ θα στείλω σε σας από τον Πατέρα, το Πνεύμα τής αλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, εκείνος θα δώσει μαρτυρία για μένα»
(Ιωάννης 15:26)
το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον
«Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος»
(Ματθαίος 28:19)
«Αν ονειδίζεστε εξαιτίας τού ονόματος του Χριστού, είστε μακάριοι επειδή, το Πνεύμα τής δόξας και το Πνεύμα τού Θεού αναπαύεται επάνω σας από μεν το δικό τους μέρος βλασφημείται, από δε το δικό σας δοξάζεται»
(Α Πέτρου 4:14)
το λαλήσαν δια των προφητών.
«Επειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού»
(Β΄ Πέτρου 1:21)
«Το Πνεύμα τού Κυρίου μίλησε μέσα από μένα, και ο λόγος του ήρθε επάνω στη γλώσσα μου»
(Β Σαμουήλ 23:2)
«Και καθώς ήσαν ασύμφωνοι αναμεταξύ τους, αναχωρούσαν, αφού ο Παύλος είπε έναν λόγο, ότι: Καλά μίλησε το Πνεύμα το Άγιο στους πατέρες μας διαμέσου τού προφήτη Ησαΐα που έλεγε: «Πήγαινε σε τούτο τον λαό και πες: Με την ακοή θα ακούσετε, και δεν θα εννοήσετε και βλέποντας θα δείτε, και δεν θα καταλάβετε.
(Πράξεις 28:25-26)
Είς μίαν
«Προσέχετε, λοιπόν, στον εαυτό σας, και σε ολόκληρο το ποίμνιο, στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σάς έβαλε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία τού Θεού, που απέκτησε με το ίδιο του το αίμα»
(Πράξεις 20:28)
«και υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του και τον έδωσε ως κεφαλή πιο πάνω από όλους στην εκκλησία, η οποία είναι το σώμα του, το πλήρωμα εκείνου που, σε όλα, γεμίζει με πληρότητα τα πάντα»
(Εφεσίους 1:22-23)
«Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό»
(Γαλάτες 3:28)
«Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα»
(Α Κορινθίους 12:13)
Αγίαν
«προς την εκκλησία τού Θεού, που είναι στην Κόρινθο, τους αγιασμένους εν Χριστώ Ιησού, τους προσκαλεσμένους αγίους, μαζί με όλους εκείνους που σε κάθε τόπο επικαλούνται το όνομα του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας, που είναι και δικός τους και δικός μας»
(Α Κορινθίους 1:2)
«Και μερικοί υπήρξατε τέτοιοι αλλά λουστήκατε, αλλά αγιαστήκατε, αλλά δικαιωθήκατε, στο όνομα του Κυρίου Ιησού, και με το Πνεύμα τού Θεού μας»
(Α Κορινθίους 6:11)
«Ο ΠΑΥΛΟΣ, απόστολος του Ιησού Χριστού, κατά το θέλημα του Θεού, και ο αδελφός Τιμόθεος, προς την εκκλησία τού Θεού, που είναι στην Κόρινθο, μαζί με όλους τούς αγίους, που είναι σε ολόκληρη την Αχαΐα»
(Β Κορινθίους 1:1)
«Εσείς, όμως, είστε «γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο», λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές εκείνου, ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως»
(Α Πέτρου 2:9)
«Οι άνδρες, αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη της, για να την αγιάσει, αφού την καθάρισε με το λουτρό τού νερού διαμέσου τού λόγου»
(Εφεσίους 5:25-26)
καθολικήν (παγκόσμια)
«ΠΑΥΛΟΣ, προσκαλεσμένος απόστολος του Ιησού Χριστού κατά το θέλημα του Θεού, και ο αδελφός Σωσθένης, προς την εκκλησία τού Θεού, που είναι στην Κόρινθο, τους αγιασμένους εν Χριστώ Ιησού, τους προσκαλεσμένους αγίους, μαζί με όλους εκείνους που σε κάθε τόπο επικαλούνται το όνομα του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας, που είναι και δικός τους και δικός μας»
(Α Κορινθίους 1:1-2)
«Και όταν ήρθε, κήρυξε ευαγγέλιο ειρήνης σε σας που ήσασταν μακριά, και σ’ αυτούς που ήσαν κοντά επειδή, διαμέσου αυτού έχουμε και οι δύο την είσοδο προς τον Πατέρα με ένα Πνεύμα»
(Εφ 2:17-18)
«Και άλλα πρόβατα έχω, που δεν είναι απ’ αυτή την αυλή πρέπει να συγκεντρώσω και εκείνα και θα ακούσουν τη φωνή μου και θα γίνει ένα ποίμνιο, ένας ποιμένας»
(Ιωάννης 10:16)
«Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος»
(Ματθαίος 28:19)
«Ύστερα απ’ αυτά, είδα, και ξάφνου, ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας δεν μπορούσε να απαριθμήσει, από κάθε έθνος και φυλές και λαούς και γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν μπροστά στον θρόνο και μπροστά στο Αρνίο, ντυμένοι με λευκές στολές και έχοντας στα χέρια τους φοίνικες»
(Αποκάλυψη 7:9)
και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
«Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές. Και κάθε ψυχή την κατέλαβε φόβος και διαμέσου των αποστόλων γίνονταν πολλά τέρατα και σημεία. Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους, σύμφωνα με ό,τι κάθε ένας είχε ανάγκη. Και καθημερινά έμεναν σταθερά ως μια ψυχή μέσα στο ιερό, και έκοβαν τον άρτο σε σπίτια και έτρωγαν μαζί την τροφή με αγαλλίαση και απλότητα καρδιάς, δοξολογώντας τον Θεό, και βρίσκοντας χάρη μπροστά σε ολόκληρο τον λαό. Και ο Κύριος πρόσθετε καθημερινά στην εκκλησία αυτούς που σώζονταν»
(Πράξεις 2:42-47)
«εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός»
(Εφεσίους 2:20)
Ομολογώ εν βάπτισμα
«Ένα σώμα και ένα Πνεύμα, όπως και προσκληθήκατε με μία ελπίδα τής πρόσκλησής σας ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάπτισμα»
(Εφεσίους 4:4-5)
«Δεδομένου ότι, όσοι βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό»
(Γαλάτες 3:27)
εις άφεσιν αμαρτιών.
«Και ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Να μετανοήσετε, και κάθε ένας από σας να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών και θα λάβετε τη δωρεά τού Αγίου Πνεύματος»
(Πράξεις 2:38)
«καθόσον συνθαφτήκατε μαζί του στο βάπτισμα με τον οποίο και συναναστηθήκατε διαμέσου τής πίστης τής ενέργειας του Θεού, ο οποίος τον ανέστησε από τους νεκρούς»
(Κολοσσαείς 2:12)
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών
«Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι έρχεται ώρα, και ήδη είναι, όταν οι νεκροί θα ακούσουν τη φωνή τού Υιού τού Θεού, και εκείνοι που άκουσαν θα ζήσουν…; και θα βγουν έξω εκείνοι που έπραξαν τα αγαθά, σε ανάσταση ζωής εκείνοι δε που έπραξαν τα φαύλα, σε ανάσταση κρίσης»
(Ιωάννης 5:25,29)
«Και το θέλημα του Πατέρα, που με απέστειλε, είναι τούτο: Κάθε τι που μου έδωσε, να μη απολέσω τίποτε απ’ αυτό, αλλά να το αναστήσω κατά την έσχατη ημέρα. Και το θέλημα εκείνου που με απέστειλε είναι τούτο: Καθένας που βλέπει τον Υιό και πιστεύει σ’ αυτόν, να έχει αιώνια ζωή, και εγώ θα τον αναστήσω κατά την έσχατη ημέρα …; Κανένας δεν μπορεί νάρθει σε μένα, αν δεν τον ελκύσει ο Πατέρας που με απέστειλε και εγώ θα τον αναστήσω κατά την έσχατη ημέρα…; Όποιος τρώει τη σάρκα μου, και πίνει το αίμα μου, έχει αιώνια ζωή, και εγώ θα τον αναστήσω κατά την έσχατη ημέρα.
(Ιωάννης 6:39-40,44,54)
«ξέροντας ότι Αυτός που ανέστησε τον Κύριο Ιησού, θα αναστήσει κι εμάς διαμέσου τού Ιησού, και θα μας παραστήσει μαζί σας»
(Β Κορινθίους 4:14)
«Δεν θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί, για όσους έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε, όπως και οι υπόλοιποι, που δεν έχουν ελπίδα. Επειδή, αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, αυτούς που κοιμήθηκαν με πίστη στον Ιησού, θα τους φέρει μαζί του. Επειδή, σας λέμε τούτο διαμέσου του λόγου τού Κυρίου, ότι εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε στην παρουσία τού Κυρίου, δεν θα προλάβουμε αυτούς που κοιμήθηκαν δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, με σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο.
(Α΄ Θεσσαλονικείς 4:13-17)
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος
«Και θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση ενώ οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή»
(Ματθαίος 25:46)
«και θα βγουν έξω εκείνοι που έπραξαν τα αγαθά, σε ανάσταση ζωής εκείνοι δε που έπραξαν τα φαύλα, σε ανάσταση κρίσης»
(Ιωάννης 5:29)
«Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα ειδάλλως, θα σας έλεγα πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ»
(Ιωάννης 14:2-3)
«σ’ εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή»
(Ρωμαίος 2:7)
«Και άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: Δέστε, η σκηνή τού Θεού μαζί με τους ανθρώπους, και θα σκηνώσει μαζί τους, κι αυτοί θα είναι λαοί του, κι αυτός ο Θεός θα είναι μαζί τους Θεός τους. Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πλέον επειδή, τα πρώτα παρήλθαν»
(Αποκάλυψη 21:3-4)
«Και δεν θα υπάρχει κανένα ανάθεμα πλέον και ο θρόνος τού Θεού και του Αρνίου θα είναι μέσα σ’ αυτή και οι δούλοι του θα τον λατρεύσουν. Και θα δουν το πρόσωπό του, και το όνομά του θα είναι επάνω στα μέτωπά τους»
(Αποκάλυψη 22:3-4)
Αμήν.
Το σύμβολο της Πίστεως του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας
Το παρακάτω είναι το Σύμβολο του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου. Αρχαίο αντίγραφό του σώζεται στην Βιβλιοθήκη του Αγίου Μάρκου στην Βενετία και είναι γνήσιο και συμφωνεί με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Το Σύμβολο του αγίου Αθανασίου ή Symbolum Quicunqve είναι ένα από τα πιο παλιά Σύμβολα της Χριστιανικής Πίστης.
Όστις βούλεται σωθήναι, προ πάντων χρη αυτώ την Καθολικήν κρατήσαι Πίστιν, ην ει μη τις σώαν και άμωμον τηρήσειεν, άνευ δισταγμού, εις τον αιώνα απολείται.
Πίστις δε Καθολική αυτή εστιν, ίνα ένα Θεόν εν Τριάδι, και Τριάδα εν Μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τας υποστάσεις, μήτε την ουσίαν μερίζοντες·
άλλη γαρ εστιν η του Πατρός υπόστασις, άλλη του Υιού, και άλλη του αγίου Πνεύματος· αλλά Πατρός και Υιού και αγίου Πνεύματος μία εστί Θεότης, ίση δόξα, συναϊδιος η μεγαλειότης.
Οίος ο Πατήρ, τοιούτος και ο Υιός, τοιούτο και το Πνεύμα το άγιον.
Άκτιστος ο Πατήρ, άκτιστος ο Υιός, άκτιστον και το άγιον Πνεύμα.
Ακατάληπτος ο Πατήρ, ακατάληπτος ο Υιός, ακατάληπτον και το Πνεύμα το άγιον.
Αιώνιος ο Πατήρ, αιώνιος ο Υιός, αιώνιον και το άγιον Πνεύμα· πλην ου τρεις αιώνιοι, αλλ’ εις αιώνιος· ώσπερ ουδέ τρεις άκτιστοι, ουδέ τρεις ακατάληπτοι, αλλ’ εις άκτιστος, και εις ακατάληπτος.
Ομοίως παντοκράτωρ ο Πατήρ, παντοκράτωρ ο Υιός, παντοκράτωρ το Πνεύμα το άγιον· πλην ου τρεις παντοκράτορες, αλλ’ εις παντοκράτωρ.
Ούτω, Θεός ο Πατήρ, Θεός ο Υιός, Θεός και το Πνεύμα το άγιον· πλην ου τρεις Θεοί, αλλ’ εις Θεός.
Ωσαύτως, Κύριος ο Πατήρ, Κύριος ο Υιός, Κύριον και το Πνεύμα το άγιον.
Πλην ου τρεις Κύριοι, αλλ’ εις εστί Κύριος· ότι, ώσπερ μοναδικώς εκάστην υπόστασιν Θεόν και Κύριον ομολογείν Χριστιανική αληθεία αναγκαζόμεθα, ούτε τρεις Θεούς, ή τρεις Κυρίους λέγειν, Καθολική ευσεβεία κωλυόμεθα.
Ο Πατήρ απ’ ουδενός εστί πεποιημένος, ούτε δεδημιουργημένος, ούτε γεγεννημένος· ο Υιός από μόνου του Πατρός εστιν, ου πεποιημένος, ουδέ δεδημιουργημένος, αλλά γεγεννημένος· το Πνεύμα το άγιον από του Πατρός, ου πεποιημένον, ούτε δεδημιουργημένον, ούτε γεγεννημένον, αλλ’ εκπορευτόν.
Εις ουν εστί Πατήρ, ου τρεις Πατέρες· εις Υιός, ου τρεις Υιοί· εν Πνεύμα άγιον, ου τρία Πνεύματα άγια· και εν αυτή τη Τριάδι, ουδέν πρώτον, ή ύστερον· ουδέν μείζον, ή έλαττον· αλλ’ όλαι αι τρεις υποστάσεις συνδιαιωνίζουσαι εαυταίς εισί και ίσαι· ώστε κατά πάντα, ως είρηται, και Τριάς εν Μονάδι, και Μονάς εν Τριάδι λατρεύεται.
Ο θέλων ουν σωθήναι ούτω περί της αγίας Τριάδος φρονείτω· πλην αναγκαίον έτι εστί, προς αιώνιον σωτηρίαν, όπως και την ενανθρώπησιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ορθώς πιστεύη· Έστιν ουν Πίστις ορθή, ίνα πιστεύωμεν και ομολογώμεν, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο του Θεού Υιός, και Θεός και Άνθρωπος εστί.
Θεός εστιν εκ της ουσίας του Πατρός, προ αιώνων γεννηθείς· και Άνθρωπος εστιν εκ της ουσίας της Μητρός, εν χρόνω γεννηθείς.
Τέλειος Θεός, και τέλειος Άνθρωπος, εκ ψυχής λογικής, και ανθρωπίνης σαρκός υποστάς· ίσος τω Πατρί, κατά την θεότητα· ελάττων του Πατρός κατά την ανθρωπότητα· ος, ει και Θεός υπάρχει και Άνθρωπος, όμως ου δύο, αλλ’ εις εστι Χριστός· εις δε, ου τροπή Θεότητος εις σάρκα, αλλά προσλήψει ανθρωπότητος εις Θεότητα· εις πάντως, ου συγχύσει φύσεων, αλλ’ ενώσει υποστάσεων· ώσπερ γαρ ψυχή λογική και σαρξ, εις εστιν άνθρωπος, ούτω Θεός και Άνθρωπος, εις εστι Χριστός ο παθών διά την ημετέραν σωτηρίαν, και κατελθών εις τον Άδην, και τη τρίτη ημέρα αναστάς εκ των νεκρών, και ανελθών εις τους ουρανούς και καθήμενος εκ δεξιών του Θεού και Πατρός του παντοκράτορος· όθεν ελεύσεται κρίναι ζώντας και νεκρούς· ου τη παρουσία πάντες άνθρωποι αναστήσονται συν τοις εαυτών σώμασιν, αποδώσοντες περί των ιδίων έργων λόγον· και οι μεν τα αγαθά πράξαντες, πορεύσονται εις ζωήν αιώνιον· οι δε τα φαύλα, εις το πυρ το αιώνιον.
Αυτή εστίν η Καθολική Πίστις, ην ει μη τις πιστώς τε και βεβαίως πιστεύση, σωθήναι ου δυνήσεται.
Παλαιό Σύμβολο της Ρώμης
Πιστεύω ούν εις θεòν πατέρα παντοκράτορα·
και εις Χριστόν Ιησούν, τον υιόν αυτού τον μονογενή, τον κύριον ημών,
τον γεννηθέντα εκ πνεύματος αγίου και Μαρίας της παρθένου,
τον επί Ποντίου Πιλάτου σταυρωθέντα και ταφέντα
και τη τρίτη ημέρα αναστάντα εκ των νεκρών,
αναβάντα εις τους ουρανούς
και καθήμενον εν δεξια του πατρός, όθεν έρχεται κρίνειν ζώντας και νεκρούς·
και εις τò άγιον πνεύμα,
αγίαν εκκλησίαν,
άφεσιν αμαρτιών,
σαρκός ανάστασιν,
ζωήν αιώνιον.
Αμήν
Το Παλαιό Σύμβολο της Ρώμης υπάρχει σε επιστολή της Συνόδου του Μιλάνου (389) προς τον Πάπα Σιρίκιο, που βρισκόταν στον θρόνο της Ρώμης από το 384 ως το 399μΧ. Ο Άγιος Αμβρόσιος ίσως ήταν ο συγγραφέας της επιστολής. Η εξέλιξή του ήταν το Σύμβολο των Αποστόλων.
Το Σύμβολο των Αποστόλων
Πιστεύω εις Θεòν Πατέρα Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης.
Και εις Ιησούν Χριστòν, Υιόν Αυτού τον Μονογενή, τον Κύριον ημών,
τον συλληφθέντα εκ πνεύματος αγίου,
γεννηθέντα εκ Μαρίας της Παρθένου,
παθόντα υπό Ποντίου Πιλάτου, σταυρωθέντα, θανόντα, και ταφέντα,
κατελθόντα εις τα κατώτατα, τη τρίτη ημέρα αναστάντα απò των νεκρών,
ανελθόντα εις τους ουρανούς,
καθεζόμενον εν δεξιά Θεού Πατρός Παντοδυνάμου,
εκείθεν ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς.
Πιστεύω εις το Πνεύμα το Άγιον, αγίαν καθολικήν εκκλησίαν, αγίων κοινωνίαν, άφεσιν αμαρτιών, σαρκός ανάστασιν, ζωήν αιώνιον.
Αμήν.
Το Σύμβολο των Αποστόλων πιθανότατα γράφηκε τον 6ο ή τον 7ο αιώνα στην Νότιο Γαλλία. Τη γενική χρήση του επέβαλε ο Καρλομάγνος (747-814). Ορισμένοι Καθολικοί μελετητές θεωρούν ότι το χρησιμοποιούσαν οι Άγιοι Απόστολοι, αλλά προφανώς είναι ψευδεπίγραφο.
Ο Ιωάννης Καρμίρης, στο βιβλίο του ‘Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας’ γράφει σχετικά με το Σύμβολο των Αποστόλων τα παρακάτω. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, απάντησε στους Παπικούς (Καθολικούς) στη Σύνοδο της Φεράρας “εμείς ούτε έχουμε, ούτε είδαμε Σύμβολο των Αποστόλων”. Εν τούτοις, όπως σημειώνει ο Καρμίρης, μολονότι αυτό το Σύμβολο έχει μυθώδη και άγνωστη προέλευση, δεν πρέπει να του αποδώσουμε λιγότερη σχετική αξία, επειδή είναι αρχαία, σαφής καί σύντομη ομολογία της χριστιανικής πίστεως, με την οποία πλήθος Χριστιανών κατηχήθησαν και ενα ικανό πλήθος μαρτύρων και απολογητών ομολόγησαν την Πίστη τους (κυρίως στη Δύση) μπροστά σε Βασιλείς και ειδωλολάτρες.
Τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως (το Πιστεύω σε πολυτονικό)
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς.
Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἀμήν.
Δείτε επίσης:
– Σύντομες προσευχές για διάφορες περιστάσεις
Άλλες Γλώσσες
Πιστεύω gr
Верую. Символ веры ru
Het Geloof nl
Trosbekendelse dk