Κώστας Χατζηχρήστος

O Κώστας Χατζηχρήστος, ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς ηθοποιούς της Ελλάδας, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1921. Οι γονείς του είχαν έρθει στην Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη, μαζί με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας, τον καιρό του διωγμού των Ελλήνων της Πόλης. Μετά την γέννηση του Κώστα Χατζηχρήστου, η πολύτεκνη οικογένεια του ήρθε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή Παγκράτι.
Ο Κώστας Χατζηχρήστος αν και σπούδασε στην Στρατιωτική Σχολή Ανθυπασπιστών της Σύρου δεν ακολούθησε στρατιωτική καριέρα. Μετά την αποφοίτηση του από την σχολή, ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η αρχή της Ελληνικής Κατοχής από τους Γερμανούς θα βρει τον Χατζηχρήστο στην Νάουσα, παντρεμένο με την πρώτη του γυναίκα, την Νίτσα. Το νέο ζευγάρι θα φύγει για να εργαστεί στην Γερμανία από την οποία θα γυρίσουν λίγους μήνες αργότερα. Όπως έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξη του, παρά τρίχα γλύτωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης, αφού μέσα στο τρένο ταξίδευαν ανακατεμένοι όσοι πήγαιναν για να εργαστούν και όσοι οδηγούνταν από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Τι απέγινε η πρώτη γυναίκα του Χατζηχρήστου δεν γνωρίζουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι κάποια στιγμή, το 1943, ο Χατζηχρήστος βρίσκεται στην Λάρισα και τον κυνηγούν οι Γερμανοί για να τον συλλάβουν. Για να γλυτώσει τρύπωσε σε μια παράσταση που έδινε ο περιοδεύον θίασος του Λουκή Μυλωνά. Το εκπληκτικό είναι ότι δεν κρύφτηκε ανάμεσα στους θεατές της παράστασης, αλλά ανέβηκε στην σκηνή παριστάνοντας τον ηθοποιό. Οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να τον ανακαλύψουν αλλά τον ανακάλυψε το θέατρο. Οι αυτοσχεδιασμοί του σε εκείνη την παράσταση είχαν τόση επιτυχία που εντάχθηκε αμέσως στον θίασο. Αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση του Κώστα Χατζηχρήστου στην σκηνή.
Για πέντε χρόνια, μέχρι το 1948, θα συμμετέχει σε περιοδεύοντες θιάσους (τα λεγόμενα «Μπουλούκια»), ανεβάζοντας παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα. Το 1948 θα ενταχθεί στο βαριετέ της Κούλας Νικολαΐδου στην Αθήνα. Με αυτόν τον μουσικό θίασο, στο θέατρο «Βερντέν» θα ενσαρκώσει επί σκηνής για πρώτη φορά τον Θύμιο. Με αυτόν τον ρόλο, ο Χατζηχρήστος γίνεται γνωστός στο Αθηναϊκό κοινό, ενώ η επιτυχία των παραστάσεων αυτών προδιαγράφει την λαμπρή καριέρα που θα έχει ο ηθοποιός.
Την ίδια περίοδο παντρεύεται για δεύτερη φορά. Γυναίκα του είναι πλέον η Μαίρη Νικολαΐδου, με την οποία θα αποκτήσει την πρώτη του κόρη, την Τέτα. Η Τέτα μετά από αρκετά χρόνια θα γίνει σύζυγος του ηθοποιού Πέτρου Φυσσούν.
Το 1952 δημιουργεί τον πρώτο του θίασο. Θα ανεβάσει πολλές παραστάσεις και θα συνεργαστεί με γνωστούς ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων και η Καίτη Ντιριντάουα. Με την Καίτη θα παντρευτεί γύρω στο 1955 και θα αποκτήσει την δεύτερη κόρη του την Μαριαλένα. Οι παραστάσεις και οι επιτυχίες του Κώστα Χατζηχρήστου συνεχίζονται αδιάκοπα έως το 1961.
Το 1961, θα νοικιάσει μια αποθήκη στην Αθήνα που είναι ιδιοκτησία του Παναγίου Τάφου. Θα την μετατρέψει σε θέατρο, στο οποίο θα δώσει το όνομα του. Η αρχή λειτουργίας του θεάτρου αυτού έγινε ένα χρόνο αργότερα, δηλαδή το 1962. Στο δικό του πια θέατρο θα συνεχίσει να παίζει έως το 1983. Θα επιστρέψει ξανά το 1994 και θα παίξει για δύο χρόνια, έως δηλαδή το 1996. Η τελευταία παράσταση που έδωσε ο Χατζηχρήστος ήταν το έργο «Τρελάθηκα και σώθηκα».
Σε αυτό το θέατρο ανέβασε πλήθος παραστάσεων, πολλές από τις οποίες χαρακτηρίστηκαν υπερπαραγωγές τόσο λόγω των ακριβών σκηνικών όσο και του πλήθους των ηθοποιών που έπαιζαν σε αυτές. Αυτές οι υπερπαραγωγές είναι που θα τον οδηγήσουν σε οικονομικό αδιέξοδο, αφού παρ’ όλη την επιτυχία που είχαν δεν μπορούσαν τα έσοδα από τα εισιτήρια να καλύψουν τα έξοδα της παράστασης. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να χάσει το θέατρο λόγω χρεών. Από την άσχημη οικονομική κατάσταση δεν μπόρεσαν να τον σώσουν τα έσοδα από τις κινηματογραφικές ταινίες, αφού με αυτά τα χρήματα τροφοδοτούσε τις θεατρικές παραστάσεις.
Η καριέρα του στον κινηματογράφο ξεκίνησε με την ταινία «Ο πύργος των Ιπποτών» το 1952. Ακολούθησαν άλλες 74 ταινίες με τελευταία την «Άγριες κότες» το 1981. Σε τέσσερις από αυτές είχε γράψει το σενάριο, πέντε είχε σκηνοθετήσει μόνος του και τρεις είχε σκηνοθετήσει μαζί με άλλους.
Με την Καίτη Ντιριντάουα χώρισε το 1975. Τελευταία του σύζυγος ήταν η Ελένη Πανταζή, η οποία πέθανε πριν τον Κώστα Χατζηχρήστο σε ηλικία μόλις 42 ετών. Τόσο ο θάνατος της Ελένης, όσο και τα οικονομικά προβλήματα κατέβαλαν τον μεγάλο μας ηθοποιό. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε και από την επάρατη νόσο. Στις 31 Ιουλίου του 2001 εισάχθηκε στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών στο οποίο νοσηλεύτηκε έως την ημέρα του θανάτου του, στις 3 Οκτωβρίου του 2001. Η ταφή του έγινε στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών, δημοσία δαπάνη.
Στην συνέχεια του κειμένου, ακολουθεί λίστα με τις ταινίες του μεγάλου μας κωμικού, καθώς και μερικές από τις ατάκες του σε αυτές:

1. Ο πύργος των ιπποτών (1952)
2. Νύχτες της Αθήνας (1954)
3. Τρεις δραπέται του φρενοκομείου (1954)
4. Τα τρία μωρά (1955)
5. Πιάσαμε την καλή (1955 – είχε γράψει και το σενάριο)
6. Κάλιο αργά παρά ποτέ (1955)
7. Γκόλφω (1955)
8. Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)
9. Τρακαδόροι της Αθήνας (1956)
10. Τρία κωθώνια του Συντάγματος (1956)
11. Δολάρια και όνειρα (1956)
12. Κυνηγώντας τον έρωτα (1956)
13. Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο (1956 – είχε γράψει το σενάριο και είχε κάνει την σκηνοθεσία της ταινίας)
14. Μαρία η Πενταγιώτισσα (1957)
15. Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν (1957 – είχε γράψει και το σενάριο)
16. Τα τρία παιδιά Βολιώτικα (1957)
17. Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη (1957)
18. Ο θείος της Βιολέτας (1957)
19. Μανούλα θέλω να ζήσεις (1957)
20. Τρεις ντέτεκτιβς (1957)
21. Γερακίνα (1958)
22. Ο κόμης Χατζηχρήστος (1958)
23. Διακοπές στην Κολοπετινίτσα (1959)
24. Δράκουλας και Σια (1959)
25. Έρωτας με δόσεις (1959)
26. Λαός και Κολωνάκι (1959)

Ατάκα από την ταινία «Λαός και Κολωνάκι»:
Ξενίδης: «Α, δεν έχεις δίκιο. Η Καιτούλα είναι περίφημο κορίτσι.»
Χατζηχρήστος: «Ε, είναι. Είπα εγώ πως δεν είναι; Αλλά δεν κάνει για μένα.»
Ξενίδης: «Γιατί;»
Χατζηχρήστος: «Τι γιατί ρε; Εγώ την γυναίκα την θέλω πολυκατοικία. Να είναι πολυώροφη. Να πιάνεις το μήκος, το πλάτος, το φάρδος. Με τις βεράντες τις, με τα ρετιρέ της, με τα υπόγεια της. Να την βλέπω και να γεμίζει το μάτι μου πατώματα.»
Ξενίδης: «Δηλαδή στα μέτρα σου.»
Χατζηχρήστος: «Δεν παρατάς τα δουλέματα. Είμαστε τώρα εμείς για γυναικάκια;»

27. Η Λίζα τό ‘σκασε (1959)
28. Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959)
29. Σαρακατσάνισσα (1959)
30. Ο Θύμιος τά ‘κανε θάλασσα (1959)
31. Ο Ηλίας του 16ου (1959)

Ατάκα από την ταινία «Ο Ηλίας του 16ου»:
Χατζηχρήστος: «Αχ βρε κατακαημένε Βαγγέλη. Μα, το ζήτημα δεν είναι να μου ανοίξεις την όρεξη. Το ζήτημα είναι να μου την κλείσεις.»

Ατάκα από την ταινία «Ο Ηλίας του 16ου»:
Χατζηχρήστος: «Έβγαλε ένα μάτσο χαρτονομίσματα και έδωσε στην κυρία δέκα χιλιάρικα. Και το μάτσο, μάτσο. Ούτε που χλόμιασε καθόλου.»

Ατάκα από την ταινία «Ο Ηλίας του 16ου»:
Κρεβατά: «Τρέχτε, κύριε πόλισμαν.»
Χατζηχρήστος: «Τι, να παραβγούμε στο τρέξιμο;»

Ατάκα από την ταινία «Ο Ηλίας του 16ου»:
Χατζηχρήστος: «Α, μην τα θέλετε όλα δικά σας. Εγώ να τον βρω, εγώ και να τον συλλήψω! Μην είμαστε και πλεονέκτες! Βρέστε τον πρώτα εσείς και μετά με ειδοποιάτε και έρχομαι και τον κάνω αυτόν τον κύριο πέντε παράδες!»

32. Τα ντερβισόπαιδα (1960)
33. Αντίο ζωή (1960)
34. Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω (1960)
35. Ο Θύμιος τά 'χει 400 (1960)

Ατάκα από την ταινία «Ο Θύμιος τά 'χει 400»:
(Μέσα στο τραίνο)
Επιβάτης: «Τι θα γίνει επιτέλους μ’ αυτές τις κότες κύριε;»
Χατζηχρήστος: «Μα πώς κάνεις έτσι; Πίτουρο είσαι και φοβάσαι να μη σε φάνε;»

36. Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)
37. Το έξυπνο πουλί (1961)
38. Καπετάνιος για κλάματα (1961 – ήταν και ένας από τους σκηνοθέτες της ταινίας)
39. Το παιδί της πιάτσας (1961 – ήταν και ένας από τους σκηνοθέτες της ταινίας)
40. Ο σκληρός άνδρας (1961)
41. Η Αθήνα τη νύχτα (1962)
42. Ο Δήμος απ’ τα Τρίκαλα (1962)
43. Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962 – ήταν και ένας από τους σκηνοθέτες της ταινίας)
44. Ο ταξιτζής (1962 – είχε κάνει και την σκηνοθεσία)
45. Πεζοδρόμιο (1962)
46. Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτήζ (1963 – είχε γράψει το σενάριο και είχε κάνει την σκηνοθεσία της ταινίας)
47. Ο ανιψιός μου ο Μανόλης (1963)
48. Ο καζανόβας (1963)
49. Ο κύριος πτέραρχος (1963)
50. Ο ταυρομάχος προχωρεί (1963)
51. Της κακομοίρας (1963)

Ατάκα από την ταινία «Της κακομοίρας»:
Χατζηχρήστος: «Κουβάλησες και την ανιψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη.»
Μεντής: «Ποια ανιψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι.»
Χατζηχρήστος: «Γυναίκα σου; Δικιά σου;»
Μεντής: «Όχι του γείτονα. Με αγάπησε και με πήρε.»
Χατζηχρήστος: «Σ’ αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε; Ο άντρας σου είναι αυτός;»
Γυναίκα: «Ναι.»
Χατζηχρήστος: «Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα!»

Ατάκα από την ταινία «Της κακομοίρας»:
Δούκας: «Ζήκο. Σταμάτα γιατί θα προβώ σε ωμότητες.»
Χατζηχρήστος: «Κι εγώ θα προβώ σε ψημενότητες!»

Ατάκα από την ταινία «Της κακομοίρας»:
Δούκας: «Ζήκο. Θα σου ρίξω κλωτσιά και θα σε βάλω γκολ στο γήπεδο Καραϊσκάκη.»
Χατζηχρήστος: «Μπα; Κι εγώ αργώ ξέρεις να το σφυρίξω οφσάιντ!»

Ατάκα από την ταινία «Της κακομοίρας»:
(Μιλάει στο τηλέφωνο)
Χατζηχρήστος: «Τι να ‘χουμε; Ναι, νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση; Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα είναι τ' ανάσκελα! Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ’ όξω! Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια! Πάντως εσείς θα τα φάτε; Όχι, θα τ' ανάψετε! Ε, άμα ανάψουν ανάψανε! Μάλιστα θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει ο μικρός. Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!»

52. Ένας ζόρικος δεκανέας (1964)
53. Οι κληρονόμοι (1964)
54. Ο παράς κι ο φουκαράς (1964)
55. Η σοφερίνα (1964)
56. Ο θαλασσόλυκος (1964 – είχε κάνει και την σκηνοθεσία)
57. Όχι κύριε Τζόνσον (1965)
58. Πράκτωρ 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου (1965)
59. Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966)
60. Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις (1966)
61. Ο Μελέτης στην άμεσο δράση (1966)
62. Ο τετραπέρατος (1966)
63. Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967)
64. Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968)
65. Ο τυχεράκιας (1968)
66. Κακός, ψυχρός κι ανάποδος (1969)
67. Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα (1969)
68. Ο απίθανος (1970)
69. Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ’ άλλα (1970 – είχε κάνει και την σκηνοθεσία)
70. Ένας χίππυς με τσαρούχια (1970)
71. Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει (1971)
72. Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)
73. Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)
74. Γυναίκες στα όπλα (1979)
75. Άγριες κότες (1981)

Ο.Κ.