Παροιμίες για τον Μάιο
Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.
Κάθου, γέρο, λίμενε (περίμενε) να φας το Μάη χορτάρι.
Ήρθεν ο Μάς; Των γυναικών ταμνάς.
Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ’ Αυγούστου το φεγγάρι.
Μάης άβροχος, τρυγητός χαρούμενος.
Οντά ’πρεπε δεν έβρεχε κι ο Μάης χαλαζώνει.
Όταν πρέπει δε βροντά και το Μάη δροσολογά.
Σαν έπρεπε δεν έβρεχε, το Μάη εχαμοβρόντα.
Στο κακορίζικο χωριό το Μάη ρίχνει το νερό.
Μην πάρεις το Μάη άλογο, μήτε γυναίκα τη Λαμπρή.
Ο Αύγουστος πουλά κρασί κι ο Μάης πουλά σιτάρι.
Το Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.
Οπού σπείρει ή δε σπείρει, το Μάη μετανοεί.
Ο γάμος ο μαγιάτικος πολλά κακά 'ποδίδει.
Το Μάη εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι.
Το Μάη βάζε εργάτες κι ας είναι κι ακαμάτες.
Ο Απρίλης έχει τ’ όνομα κι ο Μάης τα λουλούδια.
Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
Ο Απρίλης ο γρίλλης, ο Μάης ο πολυψωμάς. (το μήνα Απρίλιο οι γεωργοί έχουν λίγες αγροτικές εργασίες ενώ τον Μάιο έχουν πολλές και χρειάζονται πολλά ψωμιά για τους εργάτες)
Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.
Του καλού γεμιτζή (ναύτη) η γυναίκα το Μάη χήρεψε (στη θάλασσα τον Μάιο κάνει ξαφνικές και μεγάλες φουρτούνες).
Των καλών ναυτών τα ταίρια τον Απριλομάη χηρεύουν.
Μάης πενταδείληνος και πάντα δείλι θέλει.
Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.
Ο Μάης ρίχνει την δροσιά κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
Τον Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.
Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε τ’ αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.
Απρίλης, Μάης, κοντά ειν’ το θέρος.
Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.
Ο.Κ. |