Παροιμίες για τον Φεβρουάριο

Ό Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.

Ό Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.

Ό Φλεβάρης κι αν χιονίσει, πάλι άνοιξη θ' ανθίσει.

Ό Φλεβάρης κι αν φλεβίζει, πάλι η άνοιξη μυρίζει,
μα κι αν τύχη να θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.

Παπαντή καλοβρεμμένη, η κοφίνα γεμισμένη.

Κύριε ελέησον, Φλεβάρη, και στο χάλκωμα με βάνεις (χάλκωμα είναι το καζάνι και η παροιμία στην υπερβολή της εννοεί ότι από το πολύ κρύο μπαίνουμε μέσα στο καζάνι να ζεσταθούμε).

Ο μήνας Φλεβάρης ή τις φλέβες (του νερού) ανοίγει ή τις φλέβες κλείνει.

Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και πόρτες σφαλάει (βρέχει και κάνει κρύο).

Στις δέκα εφτά του Φλεβάρη θα ζεσταθεί το νύχι του βοδιού (στις 17 του Φεβρουαρίου αρχίζει να ζεσταίνει ο καιρός).

Στις δεκαπέντ’ από Φλεβάρη βαρεί το άλογο ποδάρι (ζεσταίνει ο καιρός).

Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.

Του Φλεβάρη είπαν να βρέξει και λησμόνησε να πάψει.

Φλεβάρη, φλέβες (νερού) μ’ άνοιξες.

Σου ‘πανε Φλεβάρη βρέξε και λησμόνησες να πάψεις.

Ο.Κ.