Μαθήματα Ιστορίας #5 με τη Μαρία Ευθυμίου

Καλησπέρα σε όλους, γεια σας.

Έχουμε μπει, αν θυμάστε, στις θρησκείες και στο προηγούμενό μας μάθημα είσα που αντιμετωπίσαμε τα πρώτα στοιχεία για την αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου.

Αν θυμάστε, ζώσα θρησκεία του κόσμου που θεωρείται ο Ινδουισμός.

Ο Ινδουισμός, σας θυμίζω, είναι θρησκεία ενός στην ουσία λαού, αλλά επειδή αυτός είναι τερατωδώς πολυάριθμος, η Ινδή δηλαδή, ο Ινδουισμός από μόνος του είναι η τρίτη θρησκεία στον κόσμο.

Άρα δεν είναι καθόλου αδιάφορη η θρησκεία να την προσεγγίσει κανείς.

Αφήστε που θεωρείτε ότι έπαιξε ρόλο, Ε, μπορώ να έχω το χαρτί σας, είναι εύκολο.

Ο Ινδουισμός, λοιπόν, υπολογίζεται, σας θυμίζω, είναι πράγματα που είπαμε στο προηγούμενό μας μάθημα, ότι δημιουργήθηκε γύρω στο 1550 π.Χ. και σχετίζεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, με την κάθοδο ινδοευρωπαϊκών φίλων στην Ινδία.

πριν από την κάθοδο αυτή υποτίθεται, χωρίς να ξέρουμε ακριβώς, ότι στην Ινδία δεν ήσαν οι κάτοικοι ινδοευρωπαϊκής προελεύσεως και αυτό οι ειδικοί το στηρίζουν και στο γεγονός ότι στο νότο της Ινδίας μέχρι σήμερα ομιλούνται γλώσσες που δεν είναι ινδοευρωπαϊκές.

Άρα τα στοιχεία που νομίζουν ότι βρίσκουν μέσα στις Βέδες, όπως σας είπα, γιατί το ιερό βιβλίο των Ινδουιστών είναι οι Βέδες, οι Βραχμάνεα και οι Ουπανισάδες είναι ιερά βιβλία που γράφτηκαν στη διάρκεια σχεδόν 800 χρόνων και πάνω στη διάρκεια λοιπόν με διαβάζοντας τις Βέδες οι ειδικοί βρίσκουν στοιχεία μέσα στους μύθους εσείς κι εγώ άμα τα διαβάσουμε δεν θα τα βρούμε αλλά το μάτι του ειδικού το καταλαβαίνει, ότι οι ΒΕΔΕΣ καταγράφουν ανάμεσα στα άλλα την κάθοδο αυτών των ινδοευρωπαϊκών φύλων, τις μάχες που δώσανε με τους ντόπιους, τις νίκες που είχανε και, ως φαίνεται, καθώς κατέβαιναν όλο και νοτιότερα προς την Ινδία, πίεζαν τα προηγούμενα φύλα και νοτιότερα.

Τέλος, πάντων, αυτά πάει πολύ πίσω στα πράγματα.

Ο Ινδουισμός, όπως είπαμε και στο προηγούμενο μας μάθημα, σχετίζεται με μια μεγάλη σύλληψη της απόλυτου κύκλου.

Όλα στη ζωή είναι κύκλος.

Τα πάντα είναι κύκλος.

Δεν υπάρχει τίποτα ευθύγραμμο.

Όχι μόνο η δική μας ζωή, όλης της ζωής του κόσμου αυτού.

τα πάντα είναι σε κύκλο, γεννιούνται, πεθαίνουν, αλλά δεν είναι θάνατος, ο κάθε θάνατος δεν είναι θάνατος, είναι μία αρχή μιας άλλης κατάστασης και επομένως τα πάντα είναι σε μετεξέλιξη και αυτή είναι η μόνη σύλληψη που μπορεί να έχει για τον κόσμο ο Ινδουιστής.

Δηλαδή της συνεχούς επανάληψης και επανακύκλωσης αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο, τον τρόπο των προηγηθέντων.

Ο Ινδουισμός θεωρεί ότι υπάρχει μια τεράστια δύναμη που την ονομάζει βράχμα.

Αυτό που θα λέγαμε, ίσως εμείς, Θεός, μόνο που εκείνοι το συζητούν αυτό με άλλη κλίμακα, η οποία δύναμη είναι κατά κάποιο τρόπο ο ρυθμιστής του δικαίου, ο ρυθμιστής της κίνησης αυτού του μεγάλου κύκλου Και εξ’ αυτού, ή στον Ινδουισμό, δεν υπάρχει θρήνος γι’ αυτό που πεθαίνει.

Γιατί δεν πέθανε ακριβώς.

Εξ’ αυτού, σε πολλά περιοχές της Ινδίας, τους νεκρούς δεν τους κλαίνε.

Και δεν καταλαβαίνουν εσύ γιατί κλαις το δικό σου νεκρό, μα δεν πέθανε.

Καταλαβαίνετε, είναι λόγω του γεγονότος ότι έχουν αυτή τη σύλληψη ότι τα πάντα είναι κύκλος πιστεύουν φυσικά στην μετεμψύχωση.

Όπως καταλαβαίνετε, ο Ινδουισμός είναι κατεξοχήν θρησκεία η οποία πιστεύει στην μετεμψύχωση, ότι δηλαδή είμαστε μια ενέργεια, είμαστε μια κατάσταση, η οποία μπαίνει σε κυκλωτικές διαδρομές στο θνητό σώμα ενός ανθρώπου Και το ενδιαφέρον βέβαια με τους Ινδούς είναι ότι αυτή η μετεμψύχωση είναι προκαθορισμένη σε σχέση με το τι πράττεις στην παρούσα ζωή σου, αυτήν την δράση, προκαθορίζει σε ποια τη θέση σου στην επόμενη μετεμψύχωση.

Αυτό το κύκλος των πραγμάτων έχει γεννήσει στον Ινδουισμό μία παράξενη κοινωνική κατάσταση που είναι μοναδικής τους στην Ινδία.

Είναι πατέντα τους δηλαδή δεν υπάρχει σε άλλο μέρος της γης γιατί μετεμψύχωση έχουν και άλλες θρησκείες αλλά το να μετεμψυχώνεσαι σε μία συγκεκριμένη κοινωνική ροή σε ένα συγκεκριμένη κοινωνική ζώνη Αυτό είναι η ινδουιστική σύλληψη.

Και παίζει ρόλος πάρα πολύ στη ζωή των Ινδουιστών.

Αν θα λέγαμε κάτι για τα πρέπει στη ζωή του Ινδουιστή, είναι η καρτερία, είναι η αγάπη, είναι η διάθεση να προσφέρεις, η μεγαλοσύνη της ψυχής και βέβαια επειδή στον Ινδουισμό όλα συμβαίνουν και όλα δεν συμβαίνουν καταλαβαίνετε με τη σύλληψή τους αυτά που σου συμβαίνουν δεν είναι ακριβώς αυτά που σου συμβαίνουν διότι κάθε τι που συμβαίνει έχει μία πορεία Και αυτό που νομίζεις ότι σου συνέβη τώρα, μετά από κάποιο διάστημα θα δεις ότι δεν ήταν όπως νομίζεις όταν σου συνέβη.

Σας έχει συμβεί αυτό; Πολλές φορές.

Σε εμένα πολλές φορές.

Να μου συμβεί κάτι, να νομίζω ότι είναι το α, και μετά από πέντε ή δέκα χρόνια να το ξανακοιτάξω πίσω και να καταλάβω ότι ήταν το ψ.

Επομένως ο Ινδουισμός σου λέει ότι ναι μεν συμβαίνουν πράγματα αλλά αυτά εμπεριέχουν ακριβώς μέσα του στον κύκλο και γι’ αυτό κράτησε ήρεμη συμπεριφορά και στάση γιατί όλα είναι κύκλος και εξ’ αυτού κράτησε μια καρτερική στάση.

Η καρτερική στάση φέρνει γαλήνη.

Η γαλήνη φέρνει καλύτερη προσέγγιση σε αυτό που σου συμβαίνει, επομένως δίνει έμφαση σε αυτούς τους κύκλους.

Τώρα, στον Ινδουισμό, αυτό το ο Ινδουισμός επειδή δίνει μεγάλη έμφαση στη γαλήνη, όλες οι ανατολικές βέβαια θρησκείες, το είπαμε και στο προηγούμενό μας μάθημα, δίνουν πολύ μεγάλη έμφαση στη γαλήνη.

διότι θεωρούν ότι κανένα θετικό πρόσημο συμπεριφοράς δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν δεν έχεις κερδίσει την εσωτερική σου γαλήνη.

Κατά κάποιο τρόπο, σου λένε να έχεις προηγηθεί το γνώθει σ’ αυτόν.

Δηλαδή να έχεις προσεγγίσει τον εαυτό σου, να τον έχεις αναλύσει, να τον έχεις κατατάξει, να έχεις βάλει τα πράγματα σε μια τέτοια σειρά που να είσαι ήρεμος.

Αν είσαι γαλήνιος και ήρεμος, τότε μόνο μπορείς να είσαι πραγματικά αγαπάς, πραγματικά να βοηθάς, πραγματικά να είσαι φιλάνθρωπος, γιατί αλλιώς ο άνθρωπος ο ταραγμένος, ο άνθρωπος ο ανασφαλής, ο άνθρωπος ο πλεγματικός, ο άνθρωπος που νιώθει σε άμυνα, ο άνθρωπος που νιώθει μίσος, που νιώθει έντονα αισθήματα, έχει μια ψυχή σκαντζόχοιρου, που τον κάνει να μην μπορεί να είναι πραγματικά καλός.

Καταλαβαίνετε τώρα αυτές τις πλευρές της συζήτησης.

στον Ινδουισμό, η διαδικασία για να κατακτήσεις αυτήν την κατάσταση ψυχής, διότι πρόκειται περί καταστάσεως ψυχής, περνάει, μισό λεπτό γιατί έρχονται φίλοι πολλοί, Η κάθοδος των μυρίων.

Όλοι θα βρείτε θέση πιστεύω και στα σκαλοπάτια.

Μας συμβαίνει όταν ξεκινάμε σε λίγο.

Περιμένουν οι φίλοι, ξεκουράζονται κι εκείνοι.

Αλλά δόξα του Θεού όλοι βολευόμαστε τελικά.

Οι άνθρωποι εδώ έχουν μια σοφία στην επίλυση του πράγματος.

Λοιπόν, αν θέλετε κάνουμε και την σχετική μας ησυχία.

Στον Ινδουισμό, ο Ινδουισμός σου λέει βέβαια ότι μπορείς να φτάσεις αυτό.

Είναι ένα άθλημα στην ουσία, έτσι, η εσωτερική διαδρομή.

Αυτό πώς το πετυχαίνεις με την παρατήρησή σου, με την συνεχή σου εγρήγορση για αυτό, αλλά κυρίως μέσω του διαλογισμού.

Όλες οι ανατολικές θρησκείες έχουν την έννοια του διαλογισμού, που είναι μια διαδικασία και όχι διαδικασία μονοδιάστατη.

Υπάρχουν πολλών τρόπων διαλογισμοί και διαφορετικών, αν θέλετε, εσωτερικών διαδρομών τελικά διαλογισμοί.

Ο Ινδουισμός, ενώ πιστεύει πάρα πολύ στον διαλογισμό, που είναι ατομική διαδικασία, Ο κάθε ένας διαλογίζεται μόνος του.

Είναι πραγματικά ατομική διαδικασία.

Ο Ινδουισμός πιστεύει στην βοήθεια που μπορείς να έχεις σε αυτή τη διαδικασία.

Πιστεύει δηλαδή ότι μπορείς να βρεθείς κοντά σε δάσκαλους, σε δάσκαλους, οι οποίοι έχουν φτάσει οι ίδιοι μέσα από κάποια διαδικασία σε βαθύ, σε βαθιά γνώση του εαυτού τους και μπορούν να κατευθύνουν την δικιά σου δράση.

Αυτοί λέγονται συνήθως, δεν θυμάμαι αν το είπαμε στο προηγούμενό μας μάθημα, Guru ή Baba.

Επίσης στον Ινδουισμό πιστεύεται ότι μπορεί κάποιος να βοηθηθεί με συγκεκριμένες ασκήσεις, ασκήσεις της αναπνοής, ασκήσεις του σώματος.

Ο Ινδουισμός έχει μελετήσει το σώμα, έχει ενδιαφέρον.

Ας πούμε, οι Κινέζοι έχουν μελετήσει εδώ και πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, χιλιάδες χρόνια, το ανθρώπινο σώμα, σε λεπτομέρειες, καταπληκτικές λεπτομέρειες, για να προλαβαίνουν τις ασθένειες.

Εξού και οι βελονισμοί και τα λοιπά.

Ο Ινδουισμός επίσης μελέτησε με εντυπωσιακό τρόπο το ανθρώπινο σώμα για να βοηθηθεί κανείς στον διαλογισμό.

Δηλαδή, να βρει τα σημεία μέσω των οποίων το σώμα θα βοηθηθεί να έρθει σε χαλαρό σημείο και φτάνοντας στο σωστό σημείο να υποβοηθηθεί η ψυχική κατάσταση που θα βοηθήσει το διαλογισμό, που θα σε βοηθήσει να φτάσεις στη γαλήνη, Είναι που θα, που θα.

Καταλάβατε, είναι μια σειρά πραγμάτων.

Στον Ινδουισμό, αυτή η διαδικασία συνδυάζεται και με πρωταθλητισμούς.

Δε σου το ζητάει να τα κάνεις όλα αυτά ο Ινδουισμός.

Είπαμε, οι ανατολικές θρησκείες σε αφήνουν να βρεις τον δρόμο σου.

Αλλά υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που τις χαρακτηρίζουν.

τον Ινδουισμό επειδή στην πραγματικότητα η βάση του είναι ότι όλα τα πράγματα είναι και δεν είναι αυτό οδηγεί αρκετούς Ινδουιστές χιλιάδες χρόνια τώρα να βάζουν τον εαυτό τους σε ένα σκληρότατο άθλημα να φτάσουν δηλαδή να ξεπερνούν τα ανθρώπινα Παραδείγματος χάριν, να μην πονούν, να μην πεινούν, να μην διψούν.

Και στον Ινδουισμό υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ασκούνται σε αυτό το πράγμα.

Και βλέπει κανείς τις μεγάλες Ινδουιστικές εορτές, πρέπει να σας πω ότι η μεγαλύτερη γιορτή που γίνεται στην ανθρωπότητα ολόκληρη, Λέγεται Kumbh Mela Και συμβαίνει κάθε 12 χρόνια νομίζω στην Ινδία Σε ένα ιερό τους τόπο Στο οποίο και συγκεντρώνονται περί τα 100 εκατομμύρια άνθρωποι Είναι η μόνη συγκέντρωση ανθρώπων που φαίνεται από το φεγγάρι Στο Θεό σας δηλαδή Δης η Σίντια βεβαίως Είναι Ινδία, μπορεί να εκατό εκατομμύρια άνθρωποι έτσι δηλαδή.

Οι Ινδοί έχουν πάρα πολλές γιορτές, πάρα πολλές γιορτές και πάρα πολλές γιορτές με ποικιλία χρωμάτων και φρούτων κτλ κτλ για τις χιλιάδες κυριολεκτικά θεοτήτων που υπάρχουν στις Βέδες, που αναφέρονται στις Βέδες, είναι κυριολεκτικά χιλιάδες, είναι πάνω από 100.000 θεοτήτων.

Σας το λέω σε αυτό το σημείο ότι μοιάζει ότι είναι μια πολυθεϊστική θρησκεία η δική θρησκεία, σωστά; Μοιάζει; Μοιάζει, όχι απλώς μοιάζει, μοιάζει να είναι ο πρωταθλητής πολυθεϊστικής των πολυθεϊστικών θρησκειών.

Αν μιλήσεις με έναν ψαγμένο Ινδουιστή και του πεις ότι η δικιά σας θρησκεία είναι πολυθεϊστική, πρώτον δεν το νοιάζει ο ορισμός.

Δηλαδή δεν είναι γι’ αυτόν τίποτα σπουδαίο αν το ορίσεις πολυθεϊστικό ή μονοθεϊστικό.

Δεν είναι μες τις αξίες του αυτό το πράγμα.

Όμως, αν είναι ψαγμένος αυτό σας είπα, θα σου πει η δικιά σας θρησκεία είναι μονοθεϊστική.

Θα του πεις, αν είσαι χριστιανός, ναι.

Και θα πει ποια είναι η διαφορά της δικιάς μας θρησκείας απ’ τη δικιά σου.

Στη δικιά μας θρησκεία, όλοι οι θεοί υποτάσσονται στο βράχμα.

Εσείς έχετε τέτοιους που υποτάσσονται στο Θεό; Μήπως έχετε αγίους, θα σου πούνε.

Καταλάβατε τι θέλω να πω.

Δηλαδή, για εκείνους, αυτή είναι περίπου η διάσταση.

Ο Κρίσνα είναι ένας μεγάλος θεός, αλλά δεν είναι αυτόνομος, το μεγάλο, η μεγάλη ομπρέλα όλων των πραγμάτων είναι το βράχμα.

Το βράχμα.

Επομένως μοιάζει σαν να εξαρτώνται όλοι αυτοί οι χιλιάδες θεοί από το βράχμα, τη μεγάλη δύναμη.

Από την πλευρά αυτή μπορεί κανείς να την πει και για μονοθεϊστική, αλλά σας είπα δεν είναι θέμα αυτό, δεν είναι θέμα.

Λέγαμε λοιπόν πριν για τον Ινδουισμό, όπου πολλοί άνθρωποι μέσα σε αυτήν την τάση του Ινδουισμού θεωρούν ότι είναι πολύ σπουδαίο να εκπαιδεύσουν τον εαυτό τους σε καταστάσεις που σε άλλες, σε έναν μέσο άνθρωπο είναι έκτακτες, παράξενες.

Και αυτό έχει αξία στη ζωή της Ινδίας.

Δηλαδή οι άνθρωποι οι οποίοι φτάνουν σε τέτοιο πρωταθλητισμό να αντέχουν τον πόνο, να θεωρούν ότι ο πόνος δεν είναι πόνος.

ότι η πείνα δεν είναι πείνα, ότι η φωτιά δεν είναι φωτιά, έχει αξία σε αυτήν την κοινωνία.

Μοιάζεις σαν να έχεις φτάσει σε υψηλό επίπεδο στο άθλημα του να ελέγχεις τον εαυτό σου.

Διότι πίσω από αυτό είναι το ελέγχω το σώμα μου.

Το σώμα μου δεν είναι παρά ένα θνητό κατασκεύασμα.

Ποιο είναι η δύναμη στο σώμα, είναι η ψυχή.

Άρα, αν εγώ ελέγξω την ψυχή, τότε ελέγχω και το σώμα.

Αυτή είναι η κεντρική, είναι πίσω από την κεντρική ιδέα.

Επομένως, πίσω από αυτή την κεντρική ιδέα βρίσκονται παράξενοι άνθρωποι.

Δηλαδή, στην Ινδία, σε διάφορες τελετές της Ινδίας, υπάρχουν…

υπάρχει παρέλαση ανθρώπων, οι οποίοι την ώρα που ψέλνουν, παίρνουν ένα μαχαίρι και το περνάνε όλοι μαζί από το ένα μάγουλο στο άλλο.

Και βγαίνει το μαχαίρι από το ένα μάγουλο στο άλλο και εσύ μένεις ξερός και εκείνοι συνεχίζουν λες και δεν έγινε τίποτα διότι έχουν φτάσει στο σημείο να μην πονούν από αυτή τη διαδικασία λέμε Ινδός φακίρης ας πούμε το γενικό ένα αστείο ας πούμε έτσι είναι τέλος πάντων στερεότυπο ο Ινδός φακίρης τι είναι είναι κάποιος άνθρωπος ο οποίος ζει πάνω σε καρφιά κτλ κτλ Τελικά, και τελικά, δεν είναι ψέμα.

Υπάρχουν τέτοιες πλευρές στην Ινδία.

Άνθρωποι, ο οποίοι ζουν πάνω σε καρφιά, πάνω σε στύλους, πάνω σε μυτερά αντικείμενα και λένε ότι δεν τα καταλαβαίνουν.

Δεν παθαίνουν τίποτα, μάλιστα.

Ό,τι πείτε, δεν είναι δικιά μας.

Αυτό το οποίο έχουμε εμείς τα αναστενάρια.

Στην Ινδία, δεν θυμάμαι αν το είπαμε στο προηγούμενό μας μάθημα, Οι αναστενάρηδες ας πούμε, δεν τους λένε έτσι, περπατούν πάνω σε απόσταση, όχι πέντε και έξι μέτρα, μισό χιλιόμετρο, αναμμένα κάρβουνα και σου λένε δεν καίγουμε τα πόδια τους.

Δεν έχουν καεί, εσύ μένεις ξερός, αυτοί το θεωρούνε φυσικό και δεν καταλαβαίνουν εσύ γιατί εκπλήττεσαι.

Υπάρχουν στην Ινδία αυτά τα πράγματα, υπάρχουν άτομα τα οποία κάνουν πράξεις και φτάνουν σε σημεία που μοιάζουν να μην είναι ανθρώπινα.

Θέλω σε αυτό το σημείο να σας πω μια παρένθεση.

Στον 4ο αιώνα μετά Χριστόν, στην Χριστιανική θρησκεία που ήταν καινούργια θρησκεία, ακόμη ήταν πολύ νεαρή, παρουσιάστηκε μια τάση ερημιτών, οι οποίοι πήγαιναν στις ερήμους της Αιγύπτου και της Συρίας και ζούσαν βασανιστικά.

Χωρίς να τρώνε, χωρίς να πίνουν, άλλος έμενε πάνω σε στύλο.

Αυτή η τάση του χριστιανισμού, αυτόν τον αιώνα, είχε σεβασμό βέβαια μεταξύ των χριστιανών, αλλά υπήρξε αντίδραση από στελέχη της χριστιανικής θρησκείας, λέγοντας ότι αυτά τα πράγματα, με όλο το σεβασμό, δεν είναι χριστιανικά, είναι ανατολικά.

Όταν λέγαν τη λέξη ανατολικά, εννοούσαν Ινδουιστικά.

Ότι τέτοια πράγματα κάνουν οι Ινδουιστές.

Άρα δεν ταιριάζει στο χριστιανισμό να γίνονται τέτοια πράγματα, με όλο το σεβασμό.

και όπως ξέρετε πάψανε δεν συνεχίστηκαν συνεχίστηκε ο κοινοβιακός βίος στα μοναστήρια και κάποιοι ερημίτες κάποιοι οι οποίοι δεν μπαίνανε σε βασανιστικές διαδικασίες αλλά απομονώνονταν έτσι για να έχουν θέλω να σας πω ότι ο Ινδουισμός δεν είναι μόνο στον τόπο του έχει περάσει με διάφορα νήματα κάποιες εικόνες που κάποια στιγμή και ο χριστιανισμός αναμετρήθηκε με αυτό.

Λογικό είναι, δεν είναι παράξενο.

Τώρα, στον Ινδουισμό, όπως σας είπα, συμβαίνουν τέτοιες δράσεις, αλλά το πιο χαρακτηριστικό πράγμα της θρησκείας είναι, όπως σας είπα και στο προηγούμενο μάθημα, ότι οι Βέδες και οι Ουπανισάδες είναι ιερά κείμενα για τους Ινδούς αλλά τελείως διαφορετικού κλίματος, θα έλεγε κανείς αν το διαβάζαμε εσείς και εγώ που δεν έχουμε τον κώδικα που έχει ο Ινδός στο διάβασμά του.

Οι Βέδες είναι οργιαστικά κείμενα, δίνουν έμφαση στο… όπως είναι η αρχαία ελληνική μυθολογία, γεμάτοι έρωτες.

Έρωτες να δουν τα μάτια σου, έρωτες μεταξύ ανθρώπων, έρωτες μεταξύ θεών, έρωτες θεών και ανθρώπων, έρωτες ζώων και ανθρώπων, όλα τα έχει ο Μπαχτσές.

Βέβαια, όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα τεκταινομένων που έχουν μια αβαρήτητα και σας διάβασα την προηγούμενη φορά και κάποιο κείμενο.

Και δεν θυμάμαι αν σας είπα ότι στην Ινδία υπάρχουν ναοί σκαλισμένοι από πάνω μέχρι κάτω με εικόνες ερωτικές, δηλαδή εικόνες απερίγραπτα ερωτικές.

Το είπαμε την προηγούμενη φορά, όχι.

Απερίγραπτα όμως ερωτικές και απόλυτα σκανδαλώδεις για τη δική μας λογική, διότι δεν έχουν όριο.

Και όποιος καταλάβει.

Τι θέλω να σας πω σε αυτό.

Ότι για τους Ινδούς η ερωτική πράξη είναι ιερό πράγμα.

Είναι τμήμα της θρησκείας και δεν καταλαβαίνουν τα δικά μας χαχανίσματα.

Θεέ μου κολαστήκαμε σήμερα.

Κι είμαστε και στο Μέγαρο και χωρίς τον Πέδρο.

Είναι σοβαρό το θέμα, είναι σοβαρό το θέμα.

Λοιπόν, αυτές τώρα, αυτή είναι η ινδουιστική που είναι ξακουστή.

Αν ένας σκηνοθέτης του ταινιών πορνό έχει ξεμείνει από ιδέες, πάει σ’ αυτούς τους ναούς και αμέσως του έρχονται άλλες 100.

Δεν το συζητούμε.

Πρέπει να σας πω ότι το Κάμα Σούτρα είναι φυσικά ιερό βιβλίο.

Εμείς το διαβάζουμε στην εφηβεία μας εδώ πέρα.

όλοι οι έφηβοι διαβάζουν την Κάμα Σούτρα έτσι γιατί είναι και η εποχή των ορμών και των ορμονών.

Αλλά για τους Ινδούς είναι απόλυτα ιερό βιβλίο. Δεν καταλαβαίνουν γιατί χαχανίζεις.

Δεν καταλαβαίνουν γιατί όταν πας στο ναό, αυτούς τους ναούς που είναι με τέτοιες παραστάσεις, εσύ δεν ξέρεις από πού να βγεις, ας πούμε, και εκείνη είναι μέσα σε απόλυτη έκσταση, σε απόλυτη ευλάβεια, έχουμε άλλους κώδικες σε αυτό το σημείο.

Για να φτάσω το θέμα σε ακόμη βαρύτερες πληροφορίες προς ναυτιλλομένους, στους ινδουιστικούς ναούς όταν μπαίνεις υπάρχει ένας πίδακας, καθαρτικός θα λέγε κανείς σε μία δεξαμενή, ένας μικρός πίδακας, ο οποίος και εκπορεύεται από ένα πέος σε στύση.

Από ένα φαλλό θα λέγαμε.

Δηλαδή το νερό που βγαίνει στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της στήσης. Και για εκείνους είναι ιερό πράγμα.

Σε πολλά ινδικά κρατίδια, πάνω από το σπίτι τους, στο κεφαλόσκαλο, Πώς εμείς μετά το Πάσχα κάνουμε ένα σταυρό με το καπνό της λαμπάδας του Πάσχα, εκείνοι ζωγραφίζουν ένα πέος σε στύση και κόκκινα σπέρματα που φεύγουν από αυτό.

Οι εκατοντάδες να καλύπτουν όλο τον τοίχο.

Κάτι σαν το ρόδι που έχουμε εμείς, ας πούμε.

Δηλαδή, είναι το καλό.

Αυτό που φέρνει το καλό, αυτό που φέρνει την προστασία, αυτό που φέρνει την πληθώρα των αγαθών, εσείς και εγώ πάλι θα χανίζαμε, δεν θα ξέρουμε από πού να φύγουμε.

Ο Ινδός απλούστατος άνθρωπος μπαίνει και βγαίνει από το σπίτι του, δεν καταλαβαίνει εσύ, γιατί δεν καταλαβαίνεις.

Να σας πω κάτι.

Προ 4-5 χρόνων το ίδρυμα Γουλανδρής στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης είχε μια καταπληκτική έκθεση με τον τίτλο «Έρως».

Και εξέθετε τα θέματα του έρωτος στην αρχαία Ελλάδα.

Όταν πήγα εγώ σε αυτή την έκθεση, νόμιζα ότι θα μείνω μισή ώρα και έμεινα ώρες διότι διαβάζοντας τις επιγραφές που μας είχαν εκεί και τις επεξηγήσεις κάτω από τα αντικείμενα, μου είχαν πέσει τα σαγόνια διότι δεν είχα συλλάβει τι γινόταν στην αρχαία Ελλάδα στο ερωτικό ζήτημα και πως οι φαλλοί ήταν παντού, ότι φεύγανε χαιρετώντας τους φαλλούς και προσκυνώντας τους φαλλούς και στους δρόμους οι οδοδείκτες ήταν φαλλοί κτλ.

Να σας πω κάτι.

Λόγω φαίνεται ότι οι Ινδοί σαν Ινδοευρωπαίοι που είναι, όσοι φαίνεται οι μελετητές, μελετώντας και τους Πέρσες.

Οι Πέρσες είναι ξεχωριστός πολιτισμός, κοντινός στην Ινδία, επίσης Ινδοευρωπαίων, οι οποίοι ήτανε απίστευτα ερωτικός λαός.

Άρα υπάρχει μια υπόθεση ότι οι Ινδοευρωπαίοι, στην παλιά τους διαμόρφωση, είχαν πολύ έντονο ερωτισμό, που μάλλον διασώζει πιο πολύ από όλους η Ινδία σήμερα.

Δεν πάει περίπτωση ότι συνέβη ή συνέβη.

Η Ινδία έχει πάρα πολύ ψηλά αυτό το ζήτημα.

Γι’ αυτό και όπως θα ξέρετε ενώ στην Κίνα έχει επιβληθεί, τώρα πάω να το αναιρέσουν, την τακτική του ενός παιδιού, στην Ινδία δεν πιάνει το ζήτημα.

Προσπάθησαν και εκεί να το αντιμετωπίσουν.

Αλλά οι ενδύπωνοι όχι.

Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, δεν υπάρχει.

Ξεχάστε το! Γι’ αυτό και όπως ξέρετε σε λίγο θα είναι πολυπληθέστεροι από τους Κινέζους, εν πάση περιπτώσει.

Τώρα, έτσι στην Ινδία υπάρχει ένας πρωταθλητισμός σε διάφορα πράγματα.

Θα έλεγε κανείς πρωταθλητισμός στο ερωτικό κλίμα και πρωταθλητισμός στο ασκητικό κλίμα.

Δηλαδή είναι μια χώρα που για μας είναι σχιζοφρενική.

Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.

Και εκείνοι δεν μπορούν να καταλάβουν πως δεν καταλαβαίνουμε.

Έτσι θα μείνουμε, μου φαίνεται, διότι στην Ινδία επίσης υπάρχει σαν μεγάλη αξία η εγκράτεια.

Πιστεύουν ότι όσο πιο εγκρατής είσαι, τόσο πιο μεγάλες πιθανότητες έχεις στην επόμενη μετεμψύχωση να είσαι σε καλύτερη θέση.

Εξ αυτού υπάρχει έντονη η προσπάθεια της εγκράτειας και κάποιοι, μερικά εκατομμύρια άνθρωποι, όχι κάποιοι, μερικά εκατομμύρια άνθρωποι φυσικά σε χώρα δίκαστη της εκατομμυρίου, ζουν επί δεκαετίες στην άκρη σε ένα σημείο, στη θάση του λωτού, σε διαλογισμό, τρώνε ένα ραδίκι την ημέρα, αν το φάνε, επί δεκαετίες διαλογίζονται, διαλογίζονται, διαλογίζονται, πεθαίνουν, τους καίνε, ρίχνουν τη στάχτη τους στο Γάγγη, κατά προτίμηση, που είναι ένας ιερός ποταμός, και θεωρείται ότι με αυτή την εγκράτεια, αυτή την απόλυτο ασκητισμό, έχεις κερδίσει πολλούς πόντους στην επόμενη μετεμψύχωση και αυτές οι μετεμψυχώσεις είναι αναπόφευτες, έχουν τον κύκλο τους, αλλά το ιδανικό είναι να φτάσεις σε τέτοιου σημείου αρετής, εγκράτειας, άψογης συμπεριφοράς, που να μη χρειαστεί ξανά να μετεμψυχωθείς.

Δηλαδή, να ενωθείς με το βράχμα.

Αυτό που λέμε εμείς, η ένωση με το Θεό.

Θέλω να πω, να ενωθείς με το βράχμα.

Μάλιστα.

Τώρα, αυτή η πλευρά του κύκλου των μετεμψυχώσεων έχει συνδεθεί με την έννοια της κάστας, όπως σας είπα στο προηγούμενο μάθημα ή το λέμε τώρα.

Η κάστα, όπως είπαμε, είναι μόνο στην Ινδία και είναι μια διαστρωμάτωση, θα έλεγε κανείς, της κοινωνίας οριζοντίως.

Για τους Ινδούς αυτό που θα σας πω δεν είναι ταξική διαστρωμάτωση.

Είναι θεϊκή διαστρωμάτωση.

Εσείς κι εγώ άμα τα ακούσουμε αμέσως θα πούμε α, χωρίσανε την κοινωνία ταξικά.

Εκείνοι θα σου πούνε όχι, καμία σχέση.

Το δικό σου το μυαλό το σκέφτεται έτσι.

Τι είναι οι κάστες, οι κάστες καταρχήν είναι τέσσερις, οι εξής χίλιες τέσσερις.

Και θα σας εξηγήσω τι είναι αυτό.

Οι κάστες χωρίζονται στην ανώτερη κάστα που λέγονται Βραχμάνοι.

Προφανώς επειδή είναι κοντά, κοντύτερα στο Βραχμάνοι.

Ο όρος της κάθε κάστας δεν σημαίνει αναγκαστικά καθόλου αυτό που λέει.

Δηλαδή, οι δεύτεροι κάστα ονομάζονται πολεμιστές.

Δεν είναι πολεμιστές, αλλά έτσι ονομάζονται, πολεμιστές.

Η τρίτη κάστα είναι οι έμποροι.

Η τέταρτη κάστα οι τεχνίτες.

Και υπάρχει και η μη κάστα.

Θα σας εξηγήσω.

Πριν περάσω στη μη κάστα θα σας πω για αυτές τις κάστες, γιατί σας είπα ότι είναι τέσσερις ή εξής, απείρες τέσσερις, δηλαδή, οι άνθρωποι στην Ινδία παντρεύονται τα άτομα στην ίδια κάστα.

Είναι βαρύ να παντρευτείς σε άλλη κάστα.

Στις τέσσερις παραδεκτές κάστες γίνεται δεκτός ο γάμος και δεν είναι πάντα απλό το θέμα, αλλά το παιδί που θα προκύψει θα ανήκει σε μια κάστα ίσο με την απόσταση μεταξύ των δύο Καστών.

Επομένως, αν αυτό με τη σειρά του παντρευτεί ένα άλλο, καταλαβαίνετε πόσες αποστάσεις έχουμε μεταξύ μας.

Εδώ είναι μια κόλαση δηλαδή.

Και επειδή το ζήτημα των Καστών είναι τόσο περίπλοκο στην Ινδία, υπάρχει και το διεθνές ανέκδοτο της εξήγησης γιατί στην Ινδία βγαίνουν τόσο καταπληκτικά μαθηματικά μυαλά.

Δεν ξέρω αν ξέρετε η Ινδία έχει παράδοση σε πολύ δυνατά μαθηματικά μυαλά.

Όχι όλη η Ινδία αλλά εντάξει είναι και ένα δισεκατομμύριο βέβαια στατιστικά.

Δεν θα βγουν διάνυες στα μαθηματικά.

Αλλά τους συμβαίνει των Ινδών στην ιστορία.

Ξέρετε οι δεκαδικοί αριθμοί που χρησιμοποιούμε που τους λέμε αραβικούς αριθμούς.

Δεν είναι; Οι αριθμοί που χρησιμοποιούμε τους λέμε αραβικούς αριθμούς.

Δεν είναι αραβική, είναι ινδική.

Τους πήραν οι άραβες από την Ινδία, τους είδαν οι άραβες στην Ινδία και ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος από τους άραβες.

Γι’ αυτό και λέγονται αραβικοί.

Είναι ινδικοί αριθμοί.

Λοιπόν, το αστείο, ας πούμε, είναι ότι, ε, βέβαια, στην Ινδία μόνο και μόνο για να καταλάβεις τις κάστες, έχεις γίνει Einstein.

Δηλαδή είναι τέτοια εκπαίδευση του μυαλού για να κατατάξεις τις κάστα, τις αποστάσεις, τους κανόνες Γιατί κάθε κάστα έχει τους δικούς τους κανόνες, εσωτερικούς κανόνες ζωής και τα λοιπά Είναι πάρα πολύ περίπλοκο Τώρα γιατί βρίσκεσαι σε αυτή την κάστα; Γιατί στην προηγούμενη ζωή σου είχες πράξει τέτοιες πράξεις και κατατάχτηκες στους Βραχμάνους.

Άρα ήσουν πολύ καλός στην προηγούμενη ζωή σου, είχες τηρήσει τα πράγματα σωστά.

Μάλιστα.

Κοιτάξτε να δείτε τώρα.

Αυτός ο κύκλος δεν μπορεί να αλλάξει στην παρούσα ζωή.

Δηλαδή, στην παρούσα ζωή, εκεί που γεννήθηκες, γεννήθηκες, τελείωσε.

Εκεί θα πεθάνεις.

στην επόμενη ζωή θα έχεις άλλη θέση ανάλογα με όσα έχεις πράξει σε αυτή τη ζωή.

Κοιτάξτε να δείτε, το σύστημα έχει μια δικαιοσύνη, διότι αν ένας βραχμάνος δηλαδή της ανώτατης ζώνης πράξει τα ακατονόμαστα σε αυτή τη ζωή, στην επόμενη του ζωή θα βρεθεί στην κατρακύλα.

Αντιστρόφως, ο πιο… της χαμηλότερης κάστες, μπορεί στην επόμενη ζωή να βρεθεί σε ψηλή θέση.

Άρα, προσέξτε να δείτε από αυτό που σας λέω, ποιος το κανονίζει αυτό το βράχμα, έτσι, είναι η μεγάλη δύναμη που κανονίζει αυτή την… που κανονίζει αυτή την…

Οι γονείς σου δεν είναι ακριβώς οι γονείς σου.

Διότι το βράχμα τοποθετεί την ύπαρξή σου στην γαστέρα μιας γυναικός που ανήκει στην κάστα που πρέπει να βγεις.

Καταλάβατε; Δηλαδή, το ότι δύο άνθρωποι, ένας άντρας και μια γυναίκα έχουν ενωθεί, είναι μία βιολογική ένωση.

Αλλά η ύπαρξη του ανθρώπου έχει σχέση με την μετεμψύχωση, τον κύκλο των μετεμψυχώσεων.

Έτσι, ο μεγάλος γονιός όλων είναι το βράχμα.

Οι γονείς σου είναι βιολογικοί φορείς της μεγάλης διαδικασίας.

επιλέχθηκαν, είσαι σε κάστα επειδή γεννιέσαι σε κάστα.

Άρα είσαι σε αυτή τη ζώνη.

Άρα οι γονείς σου ήδη ανήκουν σε αυτή την κάστα και εσύ γεννιέσαι σε αυτή την κάστα.

Τόσο καλά.

Τώρα προσέξτε, εκτός από αυτές από τις κάστες που είπαμε υπάρχει και η μη κάστα.

Που είναι το πιο βαρύ κομμάτι της Ινδικής ζωής.

Είναι εκατομμύρια άνθρωποι, υπολογίζονται μέσα στο χρόνο τουλάχιστον το ένα πέμπτο των Ινδών, που ανήκουν σε μια ομάδα απόλυτα περιφρονημένη που ονομάζονται «Δαλίτ» ή «Παρία».

Τη λέξη «Παρία» την έχουμε και στην ελληνική γλώσσα και καμιά φορά λέμε τις φράσεις Με τις φράσεις «εγώ δεν θα γίνω παρίας», που θέλει να πει άτομο που τον έχεις παραπεταμένο, που δεν του δίνεις καμία σημασία.

Στις 2 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στις φρικτότερες συνθήκες που μπορεί κανείς να φανταστεί, παν φτωχοί, παραμερισμένοι.

Οι δουλειές που κάνουν και μπορούν να κάνουν είναι οι βρωμερότερες, οι πιο επικίνδυνες δουλειές που μπορεί να υπάρχουν στην κοινωνία.

Οι υπόλοιπες κάστες τους αποφεύγουν, μην τύχει και τους ακουμπήσουν.

Έχει σημασία αυτό που σας λέω, διότι αυτή η ομάδα, η μη ομάδα, η ομάδα που είναι μη ομάδα στην ουσία, δεν πρέπει να την αγγίξεις, διότι αν τους αγγίξεις, η αθλιότητά τους μεταφέρεται σε σένα και βλάπτει τον κύκλο σου.

Δηλαδή, θα σου κοστίσει στην επόμενη μετεμψύχωση.

Άρα, τους αποφεύγεις, δεν τους ακουμπάς.

Και το πράγμα, για χιλιάδες χρόνια, θα σας πω γιατί λέω αυτή τη φράση, Οι Dalit κολυμπούν, ας πούμε, σε σημεία νερών που είναι στην άκρη και δεν θα μπει κανείς άλλος παραπέρα.

Διότι μην τύχει και ακουμπήσει με οποιοδήποτε τρόπο η ελεεινότητα τους στο σώμα ανθρώπων της πίνουν από διαφορετικά πηγάδια νερό.

περπατούν σε διαφορετικά μονοπάτια.

Υπάρχουν μονοπάτια των Ντάλιτ, για να μην πατήσεις πάνω στα ελεεινά τους πόδια.

Τότε οι άνθρωποι περπατούσαν οι γυμνοπόδαροι, οπότε ακουμπούσες το ίχνος του ελεεινού αυτού ανθρώπου.

Αυτοί είναι εκατομμύρια στην Ινδία.

Και ζουν, όπως σας είπα, αυτή τη σκληρότατη ζωή, διότι τους περιφρονούν.

Κοιτάξτε να δείτε γιατί είσαι Ντάλιτ.

Ο κάθε Ντάλιτ ξέρει γιατί είναι Ντάλιτ.

Διότι στην προηγούμενη ζωή του είχε κάνει τα ανομολόγητα.

Επομένως έχει μια εξήγηση και εκείνος και η κοινωνία για αυτά που ζει ο Ντάλιτ.

Ο Ντάλιτ.

Να σκεφτείτε ότι είναι σχεδόν υποχρέωση για κάποιους των άλλων καστών να εκφράζουν με πολύ έντονο τρόπο την περιφρόνησή τους στους Ντάλιτ.

Δηλαδή να υφίστανται οι Ντάλιτ συνεχή υπενθύμιση.

Πόσο αισχροί είναι και πόσο περιφρονημένοι είναι.

Μοιάζει η αντινομία.

Διότι στον Ινδουισμό υπάρχει πολύ μεγάλη καρτερία για την αγάπη, για την συμπαράσταση κτλ.

Αλλά σ’ αυτούς τους ανθρώπους, όχι.

Μια φίλη αγαπημένη που είναι εδώ και έχει πάει στην Ινδία μου, έλεγε ότι είχε πάει στην Ινδία και περπατούσε στο δρόμο με έναν της φίλων Ινδό που δεν ήταν Ντάλιτ και στο δρόμο είναι πάμπολλοι πέτες άνθρωποι τραγικής εικόνας και εκείνη έβγαλε να δώσει σε κάποιον χρήματα και ο άλλος της έπιασε από το χέρι και της είπε τι κάνεις, τρελάθηκες! Τον καταστρέφεις τον άνθρωπο, ας τον! Καταλάβατε γιατί για εκείνους πρέπει να ζήσει οπωσδήποτε τα επιχείρια της προηγούμενης δράσης του αν θέλει να ζήσει στην άλλη ζωή καλύτερα.

Αλλιώς θα ξαναμπεί στον ίδιο κύκλο.

Για μας μοιάζει τρελό, για εκείνους είναι φυσικό.

Τώρα, δεν είναι.

Χρησιμοποιώ παρούς σε παρόντα χρόνο.

Διότι στην Ινδία, η Ινδία διοικήθηκε για αιώνες από τους Άγγλους, όπως γνωρίζετε, για ενάμιση περίπου αιώνα.

Οι Άγγλοι είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν διάφορες τέτοιες αποτρόπαιες πλευρές και κάποια έθιμα, δεν ξέρω αν το ξέρετε, μάλιστα βρήκαν και τον μπελά τους, γιατί στην Ινδία είναι άπειρα κρατίδια.

Όταν λέμε Ινδία δεν εννοούμε μια χώρα.

Εννοούμε περίπου πεντακόσια πραγματικότητες, τις εξής χιλιάδες πραγματικότητες, διότι υπάρχουν πάρα πολλά κρατίδια.

Η Ινδία είναι καμωμένη από πάρα πολλά κρατίδια που το καθένα έχει και τη δικιά του.

Λέμε κάτι γενικά αλλά μπορεί στο ένα κρατίδιο να ισχύει, στο άλλο να μην ισχύει, στο ένα να έχει αυτή τη μορφή, στο άλλο να έχει την άλλη μορφή.

Λοιπόν, σε κάποια κρατίδια της Ινδίας υπάρχει το έθιμο να καίγεται η χήρα μαζί με τον τεθνεώτα σύζυγό της.

Θα το ξέρετε αυτό.

Βάζουν τον τεθνεώτα και ρίχνουν και την χείρα επάνω.

Λοιπόν, οι Άγγλοι, στην περίοδο των 150, οι άντρες όλοι εδώ πολύ το χαρίκανε, βλέπω.

Στο βάθος όλοι κρύβουμε έναν Ινδό.

Λοιπόν, οι Άγγλοι προσπάθησαν να το σταματήσουν, τέτοια έθιμα που τους φάνηκαν τρομερά και βρήκαν τον μπελά τους γιατί έγιναν εξεγέρσεις κτλ κτλ.

Γιατί σας το λέω αυτά, διότι μόλις τέλειωσε ο κύκλος της αγγλικής κυριαρχίας στην Ινδία, αυτός τέλειωσε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο του 1947, έγινε η Ινδία τελικά ανεξάρτητο κράτος και όχι μόνο έγινε ανεξάρτητο κράτος αλλά τη συνέβη να σπάσει στα τρία.

Αυτό είναι το βαρύτερο πράγμα που έχει συμβεί στην ιστορία της Ινδίας τώρα το 47 διότι θα σας εξηγήσω έσπασε στα τρία και το Πακιστάν ήταν Ινδία, ή το Μπαγκλαντές ήταν Ινδία, έσπασε το 47 τέλος πάντων και η Βουλή Ινδία συνεκλήθηκε, αποφάσισε ότι θα έχει δημοκρατικό πολίτευμα.

Δυτικού τύπου δημοκρατικό πολίτευμα, αυτό που λέμε δημοκρατία.

Έτσι από το 1947 και μετά μέχρι σήμερα η Ινδία είναι η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο.

Δεν υπάρχει χώρα που να έχει δημοκρατία, αυτό που λέμε, δημοκρατία, δηλαδή ελευθεροτυπία, ελευθερία ίδρυσης κομμάτων, εκλογές, κοινοβούλιο, αυτό το κύκλο.

Η Ινδία είναι η μεγαλύτερη χώρα με δημοκρατία στον κόσμο.

Όταν γίνονται εκλογές, μόνο η Ινδία μπορούσε να κάνει εκλογές.

Καταλαβαίνετε τώρα, εδώ γίνονται εκλογές σε ένα λαό 10 εκατομμυρίων και πάντα περιπτώσει είναι μια ιστορία.

Φανταστείτε ένα λαό ενός δισεκατομμυρίου, 200 εκατομμυρίων είναι μια ιστορία.

Ευτυχώς τα μαθηματικά τους βοηθάνε, έχουν βρει κάποιες λύσεις και έτσι και αλλιώς δεν κάνουν όλοι μαζί εκλογές γιατί θα ήταν κόλαση να πάνε ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι να ψηφίσουν, καταλαβαίνετε τέλος πάντων.

Κλείνει αυτή η παρένθεση αυτό για να πούμε ότι η Ινδία έγινε δημοκρατική χώρα το 47 και μάλιστα επέλεξε κάτι που της ταιριάζει, είναι ομοσπονδία.

Είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία η Ινδία.

Συγκεκριμένα είναι η μεγαλύτερη ομοσπονδία στον κόσμο.

Η ομοσπονδία είναι και οι Ηνωμένες Πολιτείες όπως ξέρετε έτσι, στην ΗΠΑ, υπάρχουν πολιτείες, η κάθε μία έχει τη δική της κυβέρνηση, το δικό της κυβερνήτη, δικές εκλογές και όλοι μαζί εκλέγουν κάτι κεντρικό στην Ουάσινγκτον.

Ομοσπονδία είναι και η Γερμανία όπως γνωρίζετε, έτσι.

Επίσης, γι’ αυτό κάθε τόσο ακούς, αύριο γίνονται εκλογές στο τάδε κράτη ίδιο της Γερμανίας, γιατί, γιατί είναι ομοσπονδία.

Κάποια στιγμή εκλέγεται η κεντρική.

Το ίδιο είναι και η Ινδία.

Αφού υιοθέτησαν αυτό το σύστημα, κατέληξαν ότι θα είναι η Δημοκρατία το σύστημά τους, απεφάσισαν, έβγαλαν κάποιους πρώτους μεγάλους νόμους.

Και στους πρώτους μεγάλους νόμους που ψήφισε αυτός ο μεγάλος λαός και η Πανάρχη ο λαός, ήταν η κατάργηση των καστών.

Στην Ινδία, νομικά έχουν καταργηθεί οι κάστες.

Αλλά όπως καταλαβαίνετε, κάποιο φαινόμενο, Μια πραγματικότητα που έχει κυλίσει τρεις χιλιάδες χρόνια, δεν σταματά με ένα νόμο.

Υπάρχει μια αδράνεια στις κοινωνίες σε σχέση με αυτά τα οποία έχουν συνηθίσει.

Δύσκολα αλλάζουν πράγματα, σας το λέω όλοι μας.

Μπορείς τα λόγια να λέμε ότι εγώ είμαι έτσι και αυτό όταν θα έρθει η ώρα δεν είσαι έτσι.

Γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα αυτό το οποίο ξέρουν, δεν το αλλάζουν εύκολα.

Λοιπόν, έτσι συμβαίνει και στην Ινδία.

Ενώ έχουν καταργηθεί οι κάστες, εκεί είναι οι κάστες.

Και αν είναι κάπως αδυνατισμένες στις μεγάλες πόλεις, στην μεγάλη Ινδική ύπεθρο, οι κάστες ζουν και βασιλεύουν στην πράξη, όχι στο νόμο.

Αλλά η ζωή έχει και πολλά χαριτωμένα, να σας πω.

Επειδή το Ινδικό Κοινοβούλιο έχει αποφασίσει την κατάργηση των καστών, από το 47 μέχρι σήμερα είναι σχεδόν πόσο, 70 χρόνια; Σχεδόν 70 χρόνια, δηλαδή είναι πολύ καιρός θα έλεγε κανείς, για τα ανθρώπινα μέτρα είναι λίγους.

Και έβλεπε το Κοινοβούλιο πριν καμιά εικοσαριά χρόνια το Ινδικό Κοινοβούλιο ότι δεν προχωράει εύκολα μέσα στην κοινωνία, βρε παιδί μου, το σπάσιμο αυτού του αποστήματος.

Οι βουλευτές του Ινδικού Κοινοβουλίου σε μία τους επαναστατική συζήτηση αποφάσισαν το ανήκουστο.

Προκειμένου να εκπαιδευτεί ο Ινδός το σπάσιμο αυτής της έννοιας των Καστών, Εξέλεξαν, πρόεδρο της Δημοκρατίας, έναν δάλιτ.

Δηλαδή, πέσανε όλη οι φούρνοι του κόσμου, με αυτή την απόφαση.

Το κοινοβούλιο έμοιαζε να έχει κάνει μια επαναστατική κίνηση και οι βουλευτές θερμότατοι, ήταν υπέρ αυτής της λύσεις, διότι πρέπει ο λαός μας να εκπαιδευτεί, μάλιστα, μάλιστα, μάλιστα.

Αυτός ο Ντάλιτ που εξελέγει, που ήταν ένας σεβάσμιος κύριος, έρχεται στο Κοινοβούλιο.

Βγάζει έναν λόγο και ως ήθιστε στέκεται στην άκρη για να τον χαιρετήσουν τα μέλη του Κοινοβουλίου.

Εδώ σε θέλω, εδώ σε θέλω διότι εσύ με ψήφισες έναν Ντάλιτ, Αλλά δεν περνούσε από το νους ότι θα τον ακουμπήσεις.

Κι όλα, καταλάβατε, και έγιναν σκηνές απείρου κάλλους, διότι πολλοί από αυτούς που ψήφισαν με μεγάλα λόγια και λέγοντας ότι είναι απαράδεκτο να υπάρχει αυτό το πρέμυρο, όταν φτάσαν μπροστά από τον Πρόεδρο, δεν έδωσαν χείρα, σου λέγουν.

Έχει γούστο να μου τύχει κάτι στην επόμενη, Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά.

Θέλω να πω οι άνθρωποι άλλα λέμε, άλλα κάνουμε.

Είναι ανθρώπινο, είναι ανθρώπινο, εν πάση περιπτώσει.

Τώρα, στο ερώτημα, οι Ντάλιτ, αυτοί οι Ντάλιτ, τόσα χιλιάδες χρόνια, δέχονται τη μοίρα τους, έτσι, με έναν τρόπο τέλος πάντων ήρεμο ή αντιδρούν.

Η απάντηση που θα έλεγε κανείς είναι ότι κατά κανόνα τόσες χιλιάδες χρόνια, τόσοι εκατομμύρια άνθρωποι κατά κανόνα δέχονται την μοίρα τους, την υπομένουν με καρτερία και με την ερμηνεία που σας είπα που σας είπα ότι για να είμαι Dalit ποιος ξέρει τι έχω κάνει και να λέω και δόξα του Θεού που είμαι εδώ.

Δηλαδή, όμως υπάρχουν και το όμως.

Δηλαδή υπάρχουν περιπτώσεις Dalit που αντέδρασαν σε αυτό.

Μια τέτοια ομάδα πριν περίπου χίλια χρόνια έφυγε από το Ραντζαστάν με ένα κρατίδιο της Ινδίας.

Ήταν Dalit εξαγριωμένοι με αυτό που τους συνέβαινε.

Αυτοί έφυγαν από την Ινδία και πήραν των οματιών τους.

κινούμενοι προς τα δυτικά.

Κάποιοι έμειναν προς την Περσία, άλλοι κινήθηκαν παραπέρα, άλλοι κινήθηκαν παραπέρα, άλλοι κινήθηκαν παραπέρα, και φτάσανε στο Βυζάντιο.

Εκεί στο Βυζάντιο, όταν φτάσανε, η κοινωνία κατάλαβε ότι είναι κάποιοι άνθρωποι που ήρθαν από μακριά και είναι φτωχοί, Είναι δυστυχισμένοι, είναι παραμερισμένοι και έμαθαν ότι στη χώρα τους δεν τους αγγίζεις.

Γι’ αυτό και λέγονται ανέγγιχτοι.

Αυτοί οι Dalit λέγονται αλλιώς και ανέγγιχτοι.

Δεν τους αγγίζεις.

Γιατί αλλιώς παίρνεις από την αθλιότητά τους.

Έτσι τους ονόμασαν Αθίγγανους.

Από το δεν φύγω, δεν ακουμπώ, είναι οι Τσιγγάνοι.

Οι Τσιγγάνοι είναι Dalit, που έφυγαν από την Ινδία πριν περίπου χίλια χρόνια από τώρα.

Βρέθηκαν στο Βυζάντιο και ξανά άλλοι προχώρησαν προχώρησαν προς όλους.

Σήμερα Τσιγγάνοι υπάρχουν ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, γιατί πήγαν και μετανάστες κτλ κτλ, σε όλες τις χώρες.

και το ενδιαφέρον είναι ότι τους έμεινε η ονομασία της Βυζαντινή.

Δηλαδή η λέξη «Τσιγγάνος» είναι η παραφθορά του Αθίγγανος.

Και έτσι λέγονται και στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες «Ζιτάν» κτλ

Θέλω να πω, να μια ομάδα που αντέδρασε.

Τώρα, εκείνο όμως που συμβαίνει το βαρύτερο στην Ινδία είναι ότι εδώ και χίλια χρόνια περίπου, και περισσότερο δηλαδή από περίπου το 750 μετά Χριστόν, δηλαδή χίλια 300 χρόνια περίπου, η Ινδία πολιορκείται κατά κάποιο τρόπο από μια άλλη θρησκεία που λέγεται Ισλάμ.

Ο Ινδουισμός παραμένει ο κεντρικός πυρήνας της Ινδίας, αλλά από τον 8ο αιώνα η Ινδία έχει κατακτηθεί σε ένα της μέρους από άραβες πολεμιστές, το δυτικό της κομμάτι, στον 8ο αιώνα εδώ.

Στον 10ο αιώνα, γύρω στο 1000-1050 μ.Χ., κατέκτησε ένα μέρος, όχι μικρό, της Ινδίας, μια ομάδα Μουσουλμάνων πολεμιστών, οι οποίοι δημιούργησαν ένα βασίλειο, εδώ, στη βόρεια Ινδία, για αρκετούς αιώνες.

Αυτοί ήταν Μουσουλμάνοι, Τούρκο-Αφγανοί.

και ο ηγεμόνας τους ονομαζόταν Μαχμούντ του Γασνί.

Και δημιούργησε μια δυναστεία που ονομάζονται Γασνεβίδες.

Στον δέκατο μερικούς αιώνες αργότερα, ενώ οι Γασνεβίδες ακόμη τα ξέφτια τους ήταν εδώ, έρχεται μια άλλη μουσουλμανική δύναμη από την Περσία αυτή τη φορά.

και τουρκο-πέρσες και δημιουργούν μια μεγάλη αυτοκρατορία στην Ινδία, που έφτανε μέχρι περίπου σ’ αυτό το σημείο και αυτή η αυτοκρατορία διήκησε την Ινδία, το κεντρικό και βόρειο κομμάτι της Ινδίας, δηλαδή το μεγαλύτερο κομμάτι της Ινδίας, μέχρι την έλευση των Άγγλων, δηλαδή μέχρι περίπου το 1800.

Η Ινδία δηλαδή έχει εκτεθεί για μεγάλο διάστημα στην συστηματική επαφή με το Ισλάμ και στη διάρκεια αυτής της μακράς επαφής με το Ισλάμ, πολλοί Ινδουιστές έχουν αλλάξει πίστη.

Και έγιναν, δημιουργήθηκαν στην Ινδία, εκατομμύρια Μουσουλμάνοι, πρώην Ινδουιστές που έγιναν Μουσουλμάνοι.

Γιατί σας το λέω αυτό.

Από όλη την διαστρωμάτωση της ινδικής κοινωνίας, εκείνοι που είναι πιο επιρρεπείς στο να τάσσονται στο Ισλάμ, στη μουσουλμανική θρησκεία, είναι Νταλιτ.

Οι οποίοι πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα ξεφύγουν από τα δεινά που τους συμβαίνουν.

Όχι όλοι, αλλά υπάρχουν ικανοί αριθμοί που αλλάζουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Η επέλαση του Ισλάμ, η επέκταση του Ισλάμ στην Ινδία, είναι το πρόβλημα νούμερο ένα αυτής της χώρας και σήμερα.

Γιατί το Ισλάμ κερδίζει κάθε χρονιά ένα σοβαρό αριθμό Ινδών προς το μέρος του.

προς το μέρος του.

Άρα η Ινδία φοβάται ότι μπορεί να της ξανασυμβεί αυτό που της συνέβη και το 47, δηλαδή να σπάσει σε τρία κράτη, ακριβώς γιατί…

τμήματα της είχαν πια σαφή πλειοψηφία μουσουλμανικού πληθυσμού.

Να το το Πακιστάν, να το το Μπαγκλαντές, ποιος ξέρει τι περιμένει την Ινδία στο μέλλον.

Όχι μόνο βέβαια την Ινδία.

Αλλά λέω τώρα μια και μιλούμε για την Ινδία.

Τώρα να αφήσουμε την Ινδία και να κινηθούμε και τον Ινδουισμό και να κινηθούμε σε μία θρησκεία η οποία γεννάται στην Ινδία.

Αυτή η θρησκεία γεννάται στον πέμπτο αιώνα π.Χ.

από ένα άτομο που γεννήθηκε στον έκτο αλλά κυρίως έδρασε στον πέμπτο αιώνα π.Χ. και λέγεται Βούδας.

Σιντάρτα Γκαουτάμα, το όνομά του.

Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα ήταν Ινδουιστής, γεννήθηκε από Ινδουιστές και δίδαξε σε Ινδουιστές. Αλλά είχε την τύχη του Ιησού.

Ο Ιησούς δεν ήταν Εβραίος, γεννήθηκε από Εβραίους και δίδαξε σε Εβραίους. Όμως οι Εβραίοι δεν τον δέχθηκαν.

Λίγοι Εβραίοι τον δέχτηκαν, οι περισσότεροι Εβραίοι δεν τον δέχτηκαν ούτε τον δέχονται.

Το ίδιο συνέβη και με τον Βούδα πεντακόσια χρόνια πριν τον Ιησού.

Ήταν Ινδουιστής, οι γονείς του ήταν Ινδουιστές, γεννήθηκε σε Ινδουιστικό περιβάλλον, δίδαξε σε Ινδουιστές, αλλά αναλογικά λίγοι Ινδουιστές τον δέχτηκαν, άλλοι τον δέχτηκαν παραπέρα.

Τώρα, ο Σιντάρτα Γκαουτάμα, όπως σας είπα και στο προηγούμενο μας μάθημα, δημιούργησε αυτή τη θρησκεία που λέγεται Βουδισμός.

Ο ίδιος δεν κατάλαβε ότι δημιουργεί καμιά θρησκεία. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω.

Ο ίδιος ήταν ένας δάσκαλος, που έλεγε αυτά τα οποία είχε αισθανθεί, θα έλεγε κανείς ένας φιλόσοφος.

Όμως, θεοποιήθηκε.

Αν το μάθαινε, θα έμενε έκπληκτος, δεν είχε στο νου του ότι θα γίνει Θεός.

Σε όλη την Ανατολή, σας έχω πει, κανένας από τους ιδρυτές θρησκείας, όλες τις θρησκείες από αυτές που θα συζητήσουμε, δεν είπε ότι είναι Θεός.

Με την εξαίρεση του Ιησού Χριστού, που οι μαθητές του λένε ότι είναι γιος του Θεού.

Αλλιώς όλοι αυτοί ήταν άνθρωποι, δίδαξαν ως άνθρωποι, ο καθένας είχε τις ιδέες του, Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα τώρα, γύρω από τον Σιντάρτα Γκαουτάμα υπάρχουν ιστορίες.

Κάθε θρησκεία έχει τις δικές της ιστορίες.

όπως ξέρετε, ο καθένας ακούει τις ιστορίες της άλλης θρησκείας και λέει «ααα παραμύθια», και ο άλλος ακούει τις ιστορίες της δικές σου θρησκείας και λέει «ααα παραμύθια», τώρα θα πούμε τις ιστορίες της βουδιστικής πλευράς οι οποίες έχουν και το νόημά τους, διότι θα δείτε ότι συμβολίζουν μια διαδρομή ανθρώπινη που ο βουδισμός κατά κάποιο τρόπο Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα τώρα σύμφωνα με τις ιστορίες της βουδιστικής πλευράς, γεννήθηκε όπως σας είπα στον έκτο αιώνα π.Χ. έδρασε κατά κύριο λόγος στον πέμπτο αιώνα π.Χ. Έχει σε αυτό το σημείο σημασία να σας πω ότι αυτός ο έκτος αιώνας π.Χ. Ο Ιησούς Χριστού γέννησε σαν από θαύμα σε διάφορες περιοχές της γης, απομακρυσμένες πολλές φορές μεταξύ τους, τεράστιας κλίμακας φιλοσόφους και στοχαστές.

Αλλά τεράστιας κλίμακας.

Σε σημείο που γίνεται συζήτηση, τι συνέβη και συνέπεσε τόσο σπουδαίας προσωπικότητες να γεννηθούν παραλλήλως, σχεδόν την ίδια χρονιά.

Θυμάστε κάποτε που ήταν ένας Ντένικεν που όλα τα εξηγούσε με τους Αρείους που κατέβηκαν κατά καιρούς.

Ε, αυτός μας εξηγούσε τον 6ο αιώνα…

αυτός είχε εύκολη ερμηνεία ρε παιδί μου, ήταν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.

Τον έκτο αιώνα π.Χ. κατέβηκαν οι εξωγήινοι και δίδαξαν σε διάφορα σημεία και έτσι αυτοί οι σπουδαίοι στοχαστές στην ουσία πέρασαν από φροντιστήριο από τους εξωγήινους τέλος πάντων.

Τον έκτο αιώνα π.Χ. οι Έλληνες Ίωνες φιλόσοφοι σπάνε τα ταμία της σύλληψης των μεγαλειωδών σκέψεων της ερμηνείας της ανθρωπότητας.

Άμα πάμε παραπέρα προς την πλευρά των Εβραίων, είναι ο αιώνες που ο προφήτης Ησαΐας γράφει τις προφητείες του.

Άμα κινηθούμε ανατολικότερα στην Περσία ένας προφήτης που ονομάζεται Ζωροάστρις ή Ζαρατούστρας, συστηματοποιεί μια από τις αρχαιότερες θρησκείες της ανθρωπότητας.

Πάμε στην Ινδία, ο Σιντάρτα Γκαουτάμα, ο Βούδας.

Πάμε στην Κίνα, ο Λάο Τσε που δημιουργεί τον Ταοϊσμό, ο Κούνκ Φου Τσε που δημιουργεί τον κομφουκιανισμό.

Δηλαδή έχουμε ένα ανθοδέσμη σπουδαίων φιλοσόφων και είναι όλοι μαζί στην ίδια ροή του χρόνου.

Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα ανήκει σε αυτήν την καταπληκτική ομάδα, Είναι εξοχωρηστάρων από τον άλλον.

Αυτός τώρα σύμφωνα με τις βουδιστικές ιστορίες, γεννήθηκε μέσα σε μια ευκατάστατη οικογένεια της βορείου Ινδίας.

Οι γονείς του τον αγαπούσαν πάρα πολύ και ήθελαν να μην πληγωθεί στη ζωή του καθόλου.

και εξ αυτού τον έκλεισαν σε ένα χρυσό, σε μια χρυσή φυλακή, ένα υπέροχο σπίτι με θαυμάσια παροχές, με υπέροχους κήπους ολόγυρα κτλ κτλ μην τύχει και ο συνταρτάκος τους στεναχωρηθεί.

με όλο μου το επιστημονικό κύρος, σας υπογράφω ότι η μάνα του ήταν Ελληνίδα.

Δεν υπάρχει πέρα, δηλαδή, έληξε αυτό το ζήτημα.

Δεν υπάρχει, βλέπω, οι μαμάδες εδώ, οι Ελληνίδες χειροκροτούν.

Μην τύχει και ο συντάρτα αισθανθεί την παραμικρή στεναχώρια.

Στο κρεβάτι το νερό το παιδί μην τύχει και σηκωθεί το καημένο και κουραστεί.

Εν πάση περιπτώσει ο Σιντάρτα έζησε μια ζωή χαρισάμενη σε αυτή τη χρυσή φυλακή.

Παντρεύτηκε, του φέραν τις πιο ωραίες γυναίκες, διάλεξε την ωραιότερη, έκανε παιδιά, του φέρνανε ό,τι ήθελε να χαρεί.

Ζούσε υπέροχα, αλλά τον έτρωγε το σκουλήκι.

Τι γίνεται παρά έξω.

Και κάποια στιγμή βρήκε μια δίοδο και βγήκε από αυτή τη φυλακή.

Δηλαδή οι γονείς του δεν είχαν καν καλή δουλειά, καταλάβατε τι θέλω να σας πω.

Το οποίο ενισχύει την υπόθεσή μου την αυστηρά επιστημονική, ότι κείνανε και τσατραπάτρα δουλειές κάπου, δηλαδή καταλάβατε.

Τώρα ο Σιντάρτα βγήκε έξω από αυτό το πλαστό περιβάλλον και συνάντησε τη ζωή της πόλης.

Έμεινε ξερός.

Δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι αυτοί είναι ζωοί.

Είδε ανθρώπους με πόνο, με θλίψη, αναπηρίες, μανάδες που κλαίγανε παιδιά, φτώχια, δυστυχία.

Έπαθε σοκ τεράστιο.

Τι είναι αυτό το πράγμα, δεν μπορούσε να το κατατάξει.

Γύρισε πίσω στο κονάκι του, για να γλύψει τις πληγές του, να κατατάξει αυτό που είδε.

ξανά άρχισε να κάνει την προηγούμενη ζωή, άρα πια δεν τον χωρούσε ο τόπος, ήθελε να καταλάβει τι γίνεται στη ζωή και τελικά κάποια στιγμή εγκατέλειψε τελείως το χώρο αυτό, τελείως και έφυγε πια να γίνει ο Βούδας.

Εκείνος δεν ήξερε ότι θα γίνει κάτι, αλλά εκείνη τη στιγμή έψαχνε απάντηση στο μεγάλα ερωτήματα που του είχαν τεθεί.

Στην πραγματικότητα αυτή η ιστορία περιγράφει τη διαδρομή του ανθρώπου από την άγνοια, κατά κάποιο τρόπο, στη γνώση.

Αυτό του συνέβηκε, δηλαδή βγήκε και είδε.

Τώρα, σαν σωστός Ινδουιστής που ήταν ο Βούδας, αφού βγήκε πια και άφησε γονείς και παιδιά και σύζυγο, προσπάθησε να έρθει σε επαφή με Ινδουιστές, γκουρού και μπάμπα Ινδουιστής ήτανε, Οι Ινδουιστές ήτανε για να τον καθοδηγήσουν.

Μπήκε σε διαδικασίες διαλογισμού, επισκέφτηκε και άλλους, και άλλους σοφούς οι Ινδουιστές, αλλά δεν έβρισκε την απάντηση που ήθελε.

Ο Ινδουισμός δηλαδή δεν του αρκούσε οι απαντήσεις του Ινδουισμού, αυτό θέλει να πει αυτή η ιστορία.

και έτσι έχοντας ήδη ωριμάσει και αναρωτηθεί και βασανιστεί και περιηγηθεί και είχε πλέον γίνει ένας ρακένδυτος άνθρωπος.

Ζούσε με το τίποτα, δεν είχε πλέον τίποτα να τον υποστηρίζει, ήταν ένας περιφερόμενος θα έλεγε κανείς Ινδουιστής από αυτούς που υπάρχουν που ζουν.

Κάποια στιγμή, απεφάσισε να σταθεί κάτω από ένα δέντρο, έκτοτες είναι ιερό δέντρο για το Βουδισμό, και να ζήσει σε απόλυτο διαλογισμό, μη τρώγοντας, μη πίνοντας, ινδουιστικά πράγματα αυτά, έτσι δεν είναι, για 40 ημέρες.

Καθώς διαλογίστηκε τόσο έντονα, πρέπει να σας πω ότι όταν βγήκε έξω από το σπίτι του, ήταν 30 ετών, Αυτό το 30 έχει μία σημασία, ως φαίνεται.

Εκεί στα 30 σου αρχίζεις να καταλαβαίνεις τον κόσμο, κάπως έτσι.

Λοιπόν, κάθισε κάτω από αυτό το δέντρο και στοχάστηκε, διαλογίστηκε, σε απόλυτα ινδουιστική βάση, με εγκράτεια κτλ.

Αν τέλειωσε αυτή η διαδικασία, φωτίστηκε.

Έγινε Βούδας.

Βούδας θα πει φωτισμένος.

Είναι η λέξη φως.

Γι’ αυτό και οι Βέδες περιέχουν τη λέξη φως.

Φωτίστηκε, τότε έγινε Βούδας.

Και ένα από τα πράγματα τα οποία κατάλαβε, φωτιζόμενος, είναι ότι αυτό που έκανε, δεν χρειάζεται.

Δηλαδή, η υπερβολικός ασκητισμός είναι λάθος.

Σε τι κατέληξε δηλαδή ο Βούδας, αφού έκανε αυτό τον κύκλο της ατομικής του συζήτησης, ότι οι υπερβολές του Ινδουισμού, ο μεγάλος ερωτισμός, ή ο απόλυτος ασκητισμός, έτσι, η Ινδική κοινωνία είναι η κοινωνία με τους περισσότερους ασκητές στον κόσμο μέχρι σήμερα, είναι λάθος.

Γιατί η απάντηση στη ζωή είναι η μέση οδός.

Το μέσον, το μέτρο.

Σας θυμίζει; Έχει ενδιαφέρον αυτό το πράγμα.

Ότι έχει προηγηθεί, αλλά περίπου την ίδια εποχή, λίγο αργότερα, και οι αρχαίοι Έλληνες μιλούν για το μέτρο, για το μέσο, τη μέση οδό, δηλαδή.

Τι είπε ο Βούδας σε αυτή τη συνάθεια.

Ο Βούδας ξεκινά με δύο θα έλεγε κανείς σημεία.

Το ένα είναι ότι ο στόχος της ζωής του ανθρώπου είναι να ζει ευτυχισμένα.

Ξεκινώντας από το αξίωμα ότι στη ζωή δεν υπάρχει περίπτωση να μη συμβούν τις τυχίες.

Μοιάζει να αντιτάσσεται το ένα στο άλλο, αλλά πάει μαζί.

Η ζωή είναι πλεγμένη με δύσκολες καταστάσεις.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τη ζήσει κανείς.

Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο.

Όμως αυτό που πρέπει να ζούμε στη ζωή μας είναι μια ήρεμη κατάσταση, γλυκύτητας που να αντλεί σοφία και από τις κακές μας συνάφιες, δηλαδή τα δύσκολα περιστατικά.

Αυτά τα δύσκολα που θα μας τυχαίνουν πρέπει να μπορούμε να τα εισπράττουμε, προσέξτε, ο Βούδας δεν δέχεται του Ινδουισμού το ξεπέρασμα του ανθρώπινου.

Γιατί ο Ινδουισμός, αν θέλετε, επειδή έχει αυτό τον πρωταθλητισμό, σου ζητάει να μην ζεις εδώ κατά κάποιο τρόπο, να ζεις πάνω.

Ο Βούδας σου λέει, εδώ στη ζωή σου θα τα ζήσεις.

Και καλά θα ρθουν και κακά θα ρθουν και θα τα ζήσεις.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έρθει κάτι κακό και να μην το αισθανθείς.

Όμως πρόσεξε, λέει ο Βούδας, το κακό που έχεις σου τυχαίνει δεν είναι…

θα μπορέσεις να το αντιμετωπίσεις, άλφα.

Εάν θυμηθείς αμέσως ότι δεν είσαι αδελφέ ο πρώτος που σου έχει συμβεί, στην ανθρώπινη ζωή το ίδιο κακό που σου έχει συμβεί συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε μερικά εκατομμύρια ανθρώπων και στη ζωή που έχει κυλίσει δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ζήσει αυτό το κακό, όποιο κακό και να είναι.

Θυμήσου το αυτό το πράγμα διότι αλλιώς νομίζεις ότι τα κακά μόνο σε σένα συμβαίνουν.

Οι άνθρωποι τείνουμε ό,τι μας συμβαίνει να νομίζουμε ότι είναι το πιο βαρύ πράγμα και εξ αυτού να χάνουμε την αίσθηση του μέτρου σε σχέση με το κακό που έχει συμβεί.

Ένα το κρατούμενο.

Δεύτερο κρατούμενο, ό,τι κακό κι αν σου συμβεί, κράτησε όσο μπορείς μια απόσταση απ’ τον εαυτό σου.

Δες το και από μακριά.

Διότι όσο το αφήνεις να είναι μέσα σου αυτό σε κυριαρχεί και σε καταπίνει.

Αφού το ζήσεις, γιατί δεν μπορεί, κάποιο διάστημα θα το ζήσεις.

Αλλά πάρ’ το και επεξεργάσου το έτσι και κάνε ένα βήμα πριν, δες τον εαυτό σου και πες γιατί αντιδρώ έτσι γι’ αυτό που μου συνέβη.

Μήπως αντιδρώ τόσο πολύ, γιατί νιώθω ανασφαλής, γιατί έχω μνήμες από μια άλλη ιστορία που μου είχε συμβεί και στην ουσία αντιδρώ Ή αντιδρώ περισσότερο έντονα λόγο των αισθημάτων που μου είχε προξενήσει μια προηγούμενη ιστορία.

Καταλαβαίνετε αυτό.

Άρα ψάξε τον εαυτό σου διότι έτσι θα το βάλεις σε ένα καλύτερο σιρτάρι αυτό το πράγμα.

Και αν το βάλεις σε καλύτερο σιρτάρι τότε θα είσαι πιο ήρεμος και με την καλύτερη ψυχολογική θέση που κάθε στιγμή θα βάζεις τον εαυτό σου Τόσο καλύτερα θα αντιμετωπίζει αυτό το ανάποδο που σου συνέβη, το οποίο εξάλλου, και σε αυτό συμφωνεί με τον Ινδουισμό, πιθανότατα να φανεί αργότερα ότι δεν ήταν τόσο βαρύ.

Το ίδιο θα κάνεις και με το πολύ καλό που σου συνέβη.

Μην νομίζεις ότι σου συνέβη και κάτι τόσο καλό.

Όλα τα πολύ καλά που μας συμβαίνουν, την ώρα που μας συμβαίνουν τα πολύ καλά, και μιλούσαν ότι είναι πάρα πολύ καλά.

Περνάει ο χρόνος και αυτά μπαίνουν σε μία θέση που μοιάζει ότι καλά ήταν, αλλά εντάξει δεν είναι και τόσο.

Όλα τελικά συγκλίνουν.

Γι’ αυτό θέλω να σας πω κάτι που διάβασα στην εφημερίδα πριν από κάποιο διάστημα.

Στις ΗΠΑ έγινε μια μεγάλη έρευνα ανάμεσα σε ανθρώπους τους οποίους την ίδια μέρα, δηλαδή διάλεξαν ανθρώπους, που την ίδια μέρα τους είχε συμβεί σε άλλους κάτι πολύ καλό και σε άλλους κάτι πολύ κακό.

Συγκεκριμένα πήραν ανθρώπους οι οποίοι είχαν κερδίσει το ΛΟΤΟ και την ίδια μέρα ανθρώπους οι οποίοι έμειναν ανάπηροι από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα.

Την ίδια μέρα όμως.

και τους παρακολούθησαν για 2-3 χρόνια.

Όταν έγινε το περιστατικό, ο Τζακ Πότ του Λότο χοροπηδούσε χαρούμενος τι σπουδαίο πράγμα τους συνέβη.

Ο άλλος ήταν τσακισμένος από το γεγονός ότι δεν είχε πλέον πόδια, δεν είχε πλέον μάτια, δεν είχε πλέον χέρια.

Τρία χρόνια αργότερα και οι δύο πλευρές ήταν περίπου στην ίδια ψυχολογική κατάσταση.

Αυτός που είχε κεντρίσει τα πολλά χρήματα πλέον, είχε παρέλθει αυτή η ιστορία, είχε μπει σε άλλες κανονικότητες, ο δε άνθρωπος που είχε ζήσει αυτή τη μεγάλη πληγή, μέσα στα χρόνια που κύλησαν, το κατέταξε, Το ισορρόπησε και το έκανε και δύναμη.

Και ήταν άνθρωποι που εξηγούσαν ότι από όταν έμεινα ανάπηρος έγινα καλύτερος άνθρωπος. Έχω καλύτερες δυνατότητες. Έβαλα τον εαυτό μου σε άλλη θέση. Και τώρα μπορώ να κάνω και περισσότερα πράγματα που έκανα όταν δεν ήμουν ανάπηρος.

Επομένως, δεν είναι ακριβώς το κακό ή το καλό που μας έτυχε, αλλά το πως εμείς επεξεργαζόμαστε αυτά που μας έτυχαν.

Από αυτή την πλευρά οι θέσεις του Βούδα, όπως καταλαβαίνετε, δίνουν μια κατεύθυνση ζωής.

Όλες αυτές οι ανατολικές θρησκείες δίνουν κατευθύνσεις ζωής και στην διαδικασία αυτή ο Βούδας, όπως και όλες οι ανατολικές θρησκείες, δίνει μεγάλη έμφαση στη γαλήνη δηλαδή να επεξεργάζεσαι τις καταστάσεις έτσι ώστε τελικά να μπορείς να τις βλέπεις με γαλήνη Το ανώτατο σημείο γαλήνης στο βούδα είναι η Νιρβάνα είναι ένας όρος βουδιστικός ότι φτάνεις, έχεις επεξεργαστεί τόσο πολύ τον ψυχισμό σου ούτως ώστε, ό,τι κι αν συμβεί τελικά, να μπορείς να ηρεμείς, να γαληνεύεις, να το φιλοσοφείς, να το κατατάσσεις και έτσι να είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, με αυτή την έννοια, όχι τριλαλά τριλαλό, αλλά ένας άνθρωπος ο οποίος έχει κερδίσει την ουσία της ζωής και βλέπεις τα πράγματα το κέντρο τους και όχι το εγωιστικό περίγυρό τους διότι ο κάθε άνθρωπος νομίζει ότι μόνο αυτός του συμβαίνει μόνο αυτός και στα καλά και στα κακά.

Για όλα κόψε κάτι και για τα πολύ κακά και για τα πολύ καλά.

Απατάσαι για το μέγεθός τους λέει ο Βούδας και δεν δίνεις και στη ζωή τη δυνατότητα να σου δείξει τις εξελίξεις της.

Αν αντιμετωπίζεις τα πράματα με απολυτότητες και με τότε, δεν αφήνεις να εξελιχθούν και πράματα, διότι η ζωή συνεχώς εξελίσσεται και φέρνει κι άλλα.

Και αν εσύ είσαι ένας σκαντζόχοιρος γεμάτος αρνητικά αισθήματα, δεν τα βλέπεις καν αυτά που σου έχει φέρει η ζωή.

τα άλλα τα προσπερνάς και χάνεις δρόμους και δρομάκια και λεωφόρους.

Τώρα, αυτή η φιλοσοφία του, αυτή η στάση του Βούδα, δεν μένει στο γενικό λόγο, όπως σας είπα.

Ο Βουδισμός πιστεύει, επειδή πιστεύει ότι πρέπει να επεξεργάζεσαι τον εαυτό σου, αυτός σου, σωστά, όπως σας είπα, δίνει ολόκληρα κεφάλαια για το κάθε θέμα.

Ζήλια.

Η ζήλια σου τρώει τα σωθικά, σωστά, σε εξουθενώνει.

Ένα κεφάλαιο, ζήλια, να μην έχεις ζήλια, ναι λέει ο Βούδας αλλά πώς θα φτάσεις να μην έχεις ζήλια, άμα καταλάβεις γιατί ο άνθρωπος έχει ζήλια.

Οπότε, αρχίζει ένα κεφάλαιο.

Ζήλια έχουμε.

Άλφα, γιατί αισθανόμαστε…

Τώρα λέω ανοησίες, έτσι.

Γιατί αισθανόμαστε ανασφαλείς και θέλουμε να κερδίσουμε την προσοχή του Α, Γ, Δ, Β.

Πώς αντιμετωπίζω τον εαυτό μου όταν έχει μπει σε φάση ζήλιας.

Μπορεί κάποιος να το αντιμετωπίσει καταλαβαίνοντας αυτά.

Δεύτερον, κάνοντας αυτό.

Θέλω να σας πω με αυτό, ότι στον Βουδισμό υπάρχει ανάλυση των συναισθημάτων και των αισθημάτων, ούτως ώστε εσύ να βοηθηθείς στο δρόμο σου.

Ανατολική θρησκεία είναι.

Δεν υπάρχει ένας δρόμος, εσύ παίρνεις το δρόμο και εσύ τον καθοδηγείς, εσύ το δρόμο σου.

Άρχισε να κάνεις τον δρόμο σου, εσύ κάνεις τον δρόμο σου.

Εξ’ αυτού θέλω να σας πω το εξής.

Η βουδιστική θρησκεία έχει τεράστια ψυχανάλυση.

Όταν άρχισε στο δυτικό κόσμο, στο 18ο και κυρίως στο 19ο αιώνα, να υπάρχει ψυχανάλυση, ψυχολογία, κτλ, και να γράφονται βιβλία και έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα, οι οποίοι είναι και κατά κανόνα έτσι ευγενείς άνθρωποι, δεν φέρονται, είπαν με όλο το σεβασμό, απλώς αν σας ενδιαφέρει δηλαδή, αυτά έχουν λεχθεί δυο χιλιάδες χρόνια πριν.

Αν θέλετε τα διαβάζετε, αλλιώς δεν πειράζει.

Απλώς εμείς θέλουμε να σας πούμε ότι έχουν λεχθεί.

Και έχουν δίκιο, διότι πράγματι αναλύουν τον άνθρωπο.

Τώρα, ο Βουδισμός δεν είναι του Βούδα μόνο οι σκέψεις.

Χιλιάδες Βουδιστές, στοχαστές, όλα αυτά τα χρόνια συγγράφουν και προσθέτουν και τα λοιπά, είναι μια πλουσιότατη θρησκεία από αυτή την πλευρά.

Τώρα, στον Βουδισμό, ο Βουδισμός, όπως σας είπα, Βρήκε πρόσφορο έδαφος, δεν πειράζει, εγώ έφταιξα, μονίμως έχω αίσθηση, δεν μπορώ να έχω καταστρέψει από εδώ.

Ο βουδισμός βρήκε γόνιμο έδαφος στην Κίνα, στην Κορέα, στην Ιαπωνία, στην Ινδοκίνα και δεν έχει σχίσμα ακριβώς, αλλά έχει διάφορες τάσεις, υπάρχουν δηλαδή τάσεις στον βουδισμό.

Πάνω δε στα Ιμαλάια υπάρχουν και κάποιες ειδικές περιπτώσεις όπως το Θηβέτ που πιστεύουν στο Δαλάι, Λάμα κτλ.

Θέλω να σας πω ο Βουδισμός είναι μεγάλη θρησκεία και έχει κάποιες ποικιλίες προσεγγίσεις.

Πάντως οι κεντρικοί του αρχές είναι αυτοί που σας είπα.

Καταρχήν, ο Βουδισμός, εκείνο τα επαναστατικά βήματα που έκανε σε σχέση με τον Ινδουισμό, διότι η βάση του είναι ινδουιστική, αλλά έκανε βήμα πέρα από τον Ινδουισμό.

Αναίρεσε, όπως σας είπα, διέγραψε τις υπερβολές του, δεν πιστεύει καθόλου στον βασανιστικό ασκητισμό.

Στο βουδισμό δεν υπάρχουν άνθρωποι που κάθονται πάνω σε ένα στύλο και πάνω σε καρφιά και τα λοιπά διότι ο βουδισμός δεν το πιστεύει αυτό το πράγμα.

Δεν πιστεύει ότι είναι άθλημα της ψυχής, μέσα σου μπες και έχεις πολλά να κάνεις μέσα στην ψυχή σου, δεν σου χρειάζονται καρφιά.

Αυτή είναι η δικιά του προσέγγιση, δεν λέω ότι είναι καλύτερη ή χειρότερη.

Αρνείται λοιπόν τον ασκητισμό και τον βασανιστικό ασκητισμό.

Διαγράφει τον κύκλο μέσω των καστών.

Άλλο μεγάλο σημείο έτσι.

Στο βουδισμό δεν έχουμε κάστες, αυτό είναι ινδουιστική σύλληψη.

Όχι ότι διαγράφει την μετεμψύχωση, αλλά δεν της δίνει μεγάλο χώρο και βέβαια υπάρχουν και τάσεις του βουδισμού που δεν ασχολούνται καθόλου με αυτό το κομμάτι.

Σου λένε φεύγει ο άνθρωπος, η ψυχή του πάει σε διαδρομές, Δεν είναι δικό μας ζήτημα να καταλάβουμε αυτές οι διαδρομές.

Τώρα, ο Βουδισμός από όλες τις ανατολικές θρησκείες, φιλοσοφίες, είναι αυτός που ταιριάζει πιο πολύ στον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο.

Δηλαδή κατά καιρούς και ο Ινδουισμός, όπως ξέρετε κι αυτός, δημιουργεί έλξεις πολλούς δυτικούς και πηγαίνουν άνθρωποι εκεί για να περάσουν κοντά σε Μπάμπα κάποιες…

οι Beatles είχαν πάει, αν θυμάστε, αφού πήγαν οι Beatles πλέον, έπρεπε…

ήταν μια εποχή στο 60 που είχαν πάει οι Beatles και ζούσαν κοντά σε έναν γκουρού, δεν τον θυμάμαι πώς…

οπότε το πράγμα…

λέω στον Ινδουισμό.

Και η Φρειδερίκη, σωστά, σωστά…

Τώρα, ο Ινδουισμός έχει, ελκύει, ελκύει.

Αλλά εκείνος που ελκύει περισσότερο είναι ο Βουδισμός.

Ο Βουδισμός, ακριβώς επειδή έχει διαγράψει τις υπερβολές, είναι πιο προσιτός στον μέσο άνθρωπο και επειδή επίσης ταιριάζει στον δυτικό άνθρωπο και το διαβάζει, επειδή σου λέει, ζήσε τη ζωή σου.

Όχι σε άλλο επίπεδο.

Αυτή τη ζωή ζεις, την ο δυτικός άνθρωπος ξέρει να ζει απτά.

Το μεταφυσικό είναι για εκείνον λίγο πιο μακριά.

Ο βουδισμός σου λέει ζήσε τη ζωή σου, ζήσε τέστιμα τάσου, αλλά βρες αυτή τη διαδρομή για να σωθείς.

Και επειδή γαληνεύει, ως φαίνεται, όταν τον διαβάζεις, αρκετοί επώνυμοι και στοχαστές, σας θυμίζω ο Νίκος Καζαντζάκης, πήγε στην Κίνα και γύρισε τόσο συγκινημένος από τον βουδισμό, που σχεδόν αφορίστηκε.

Όπως ξέρετε έτσι, θέλω να πω, είναι δείγμα του πράγματος.

Ο Στηβ Τζομπς ας πούμε στα απομνημονεύματά του, έχει πεθάνει ο άνθρωπος, λέει ότι όλη μέρα ασχολιόταν, πώς τη λένε η εταιρεία του, είναι η Apple.

Εδώ εσείς και εγώ ασχολιούμαστε με πέντε πραγματάκια και το βράδυ είμαστε πτόμα από το άγχος.

Εκείνος ασχολείται με μια εταιρεία που έχει δεν ξέρω πόσες χιλιάδες εργαζομένους και καταλαβαίνετε τι προβλήματα ζούσε όλη του την ημέρα.

Και το βράδυ γυρνούσε στο σπίτι και άνοιγε κάποιο πόνημα ας πούμε βουδιστικό τον βοηθούσε ως φαίνα.

Βοηθούσε, όσο φαίνεται αυτό, να γαληνέψει, να τακτοποιήσει το μυαλό του.

Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι που έχουν γίνει βουδιστές.

Δεν χρειάζεται να γίνεις βουδιστής, διαβάζεις βουδισμό σαν να διαβάζεις ένα φιλόσοφο.

Αλλάζεις θρήσκευμα, λέω τώρα.

Κάποιοι αλλάξαν και θρήσκευμα, όπως ξέρετε ο Richard Geere, πούμε.

Κοιτάξτε, χαλάλι του, εντάξει! Δε θέλω…

Ας την ευχή του Θεού, τί να κάνουμε τώρα.

Είναι πολύ όμορφος, εντάξει.

Ας γίνει και βουδιστής ρε παιδί μου, τί να κάνουμε τώρα.

Αφού σας εξέφρασα τα συναισθήματά μου, κάνουμε το διάλειμμα μας για να συνεχίσει.

[01:27:17.160 –> 01:27:19.280] …και ενέχονται αυστηρά πράγματα.

Τώρα είμαστε στο βούδα με τη γλυκή τιτά του.

Απλώς να σας πω κάτι πριν αφήσουμε τον βουδισμό.

Στο Βουδισμό, όπως σας είπα, διαγράφτηκε ο ασκητισμός, αυτός ο μονήρης βασανιστικός ασκητισμός, όμως στο Βουδισμό έχει υιοθετηθεί πάρα πολύ κάτι το οποίο και υιοθέτησαν και άλλες θρησκείες, δηλαδή την μοναστική ζωή.

Στο Βουδισμό υπάρχουν πάρα πολλά μοναστήρια.

Είναι η θρησκεία με τα περισσότερα μοναστήρια στον κόσμο.

Να σκεφτείτε, υπάρχουν βουδιστικές χώρες, στις οποίες ο ένας στους τρεις είναι μοναχός.

Είναι και φτωχές χώρες βέβαια και προφανώς, είναι και μια λύση να είναι τα στόματα λιγότερα, αλλά αυτή είναι η σύλληψη του βουδισμού για το…

δηλαδή η απάντηση του βουδισμού θέλετε να καθίσετε σε μια άκρη.

Είναι άκρη να παρακαλέσω αν σας είναι δυνατό να πάτε μια θέση.

Όχι παρακαλώ, τι λέτε για να μπορέσετε να καθίσετε.

Ναι, αλλά ελάχιστα.

Ελάχιστα, ναι.

Η συντριπτική ποιοψηφία είναι ανδρών και στον Βουδισμό είναι ολόκληρες πολιτείες τα μοναστήρια.

Δεν είναι απλώς μοναστήρια.

Ακόμη και τα δικά μας μεγάλα μοναστήρια που λες ρε παιδί μου τι μεγάλο μοναστήρι Είναι με ένα ανθυποχώρος των βουδιστικών μοναστηριών Είναι πολιτείες ολόκληρες Προσέξτε γιατί δεν είναι ασκητισμός αυτός Είναι μια κοινωνική, μια κοινοκτημονική ζωή Όπου όλοι μαζί ζουν, ξυπνούν, τρών μαζί το πρωινό τους προσεύχονται, βγαίνουν εργάζονται στα χωράφια, γυρνούν πίσω είναι μια ομαδική ζωή αφιερωμένη στην πνευματική διαδρομή και τα λοιπά αλλά δεν είναι ο ασκητισμός, θέλω να σας πω αυτό τον ασκητισμό, τον ινδουιστικό δεν τον επιθυμούν ούτε ένας μόνος του κάπου τελείως αποκομμένος να βουρλίζεται και να βασανίζεται, πιστεύει στην ομαδικότητα ο Βουδισμός Πιστεύει από τη φύση του, πιστεύει στην κοινωνικότητα του ανθρώπου, γι’ αυτό και δίνει έμφαση στο Μοναστήρι παρά στο Μονίρες.

Τέλος πάντων.

Αφήνουμε τώρα το Βουδισμό για να πάμε ακόμη ανατολικότερα στην Κίνα.

Η Κίνα είναι μητέρα πολλών φιλοσοφικών τάσεων, σπουδαιότατων φιλοσόφων.

εκεί να παρουσιάζει στην ιστορία τις στρατιές, κυριολεκτικά.

Σοφών και φιλοσόφων και τεχνικών και μηχανικών και αστρονόμων και όλα.

Καλά, είναι και ταιριόχωρα, δηλαδή όταν έχεις τόσους πολλούς κατοίκους, επίσης έχεις ποσοστιαία την πιθανότητα να έχεις μεγάλο αριθμό τέτοιων ανθρώπων, Ανθρώπων, αλλά έχει και μια τάση η Κίνα σ’ αυτές τις αναζητήσεις.

Τώρα, στην Κίνα, από τις θρησκείες που γεννήθηκαν στην Κίνα, τρεις θα μας απασχολήσουν τώρα.

Η μία είναι ο ταοϊσμός, η άλλη είναι το ζεν και η τρίτη είναι ο κομφουκιανισμός.

Όχι, αυτές θα τις απαριθμώ με τη σειρά που θα…

θα μιλήσω γι’ αυτές.

Δεν είναι όμως και η σειρά τους η χρονολογική, γιατί το Ζεν είναι νεότερη αναλογικά τάση αν την πήκαν οι στρισκοί, αλλά είναι μια νεότερη έκφαση αυτών των συλλήψεων.

Τώρα, ο Λάου Τσε είναι ο ιδρυτής του Ταοϊσμού.

Ο Λάο Τσε ανήκει σε αυτές τις περιπτώσεις των στοχαστών που γεννήθηκαν τον 6ο αιώνα π.Χ. και πέθαναν τον 5ο αιώνα, έχοντας διδάξει και αυτόν τον αιώνα στην Κίνα.

Τώρα την εποχή που δίδαξε ο Λάο Τσε και θα πούμε και λίγο αργότερα μιλώντας για τον Κομφούκιο, είναι η ίδια εποχή που δίδαξε και ο Κομφούκιος.

Οι δυο αυτοί μεγάλοι στοχαστές γεννήθηκαν περίπου την ίδια εποχή.

Ο Λάο Τσέ, λίγο νεότερο, λίγο πρωιμότερα, και ο Κομφούκιος λίγο αργότερα.

Και είναι αυτός ο 5ο αιώνας π.Χ. που έδρασαν, κατά κύριο λόγο, κατά των οποίων, και αυτό έχει σημασία, η Κίνα την εποχή εκείνη ήτανε σπασμένη σε πολλά Βασίλεια.

Αντιμαχόμενα μεταξύ τους, υπήρχε βία, υπήρχε αναστάτωση, Ακριβώς γιατί υπήρχαν πολλά Βασίλεια και αυτό έπαιξε ρόλο, ως φαίνεται, στις σκέψεις των δύο αυτών μεγάλων στοχαστών, του Λάο Τσε και του Κομφούκιου, που είχαν ταραχθεί από το περιβάλλον το οποίο συναντούσαν.

Τώρα, ο Λάο Τσε πιθανόν να μην υπήρξε.

Δεν ξέρω αν σας έχω πει, για αρκετούς ιδρυτές θρησκειών υπάρχει η υποψία πως μπορεί να μην υπήρξαν πραγματικά, αλλά να πλάστηκαν και να έγινε πιστευτή αυτή η κατασκευή μέσα σε αυτούς που υπάρχει ένα ερωτηματικό είναι ο λαός ΩΤΣΕ.

Θέλω απλώς να σας πω ότι υπάρχουν επίσης άνθρωποι και ειδικοί, οι οποίοι θεωρούν ότι υπάρχει ερωτηματικό για τον Ιησού, ότι δεν έχουμε στοιχεία καθόλου επαρκή ότι υπήρξε ο Ιησούς.

Θέλω να πω υπάρχει και αυτό και υπάρχει και για τον Λάο Τσε.

Τώρα, εν πάση περιπτώσεις υπάρχει, δεν υπάρχει, τον Λάο Τσε η Κίνα τον λατρεύει.

Είναι ένας στοχαστής που ξεπερνά τα όσα είπε, διότι οι Κινέζοι, επειδή τους ταιριάζει τόσο πολύ ο τρόπος της σκέψης του και ο τρόπος της διαδρομής που προτείνει, του έχουνε πιστώσει όλα τα καλά που έχει παραγάγει η κοινωνία τους μέσα στους αιώνες, που είναι προφανές ότι δεν σχετίζονται με τον Λάο Τσε, αλλά εκείνοι θέλουν να του το πιστώνουν.

Παράδειγμα, ως χάρη, της κατακτήσεις των Κινέζων στην ιατρική παρακολούθηση και στο βελονισμό που έχει προκύψει από αυτό, που όπως ξέρετε σήμερα γίνεται δεκτός και πλέον και από τη δυτική ιατρική ότι έχει βάσει.

Υπάρχει μια τάση στην Κίνα ότι είναι του Λάο Τσε.

Η λατρεία των Κινέζων, η ερμηνεία των Κινέζων για τις ενέργειες που υπάρχουν ολόγυρά μας και μέσα μας και τα λοιπά και η μελέτη αυτών των ενεργειών που καταλήγουν σε διάφορα όπως το Feng Shui Το ξέρετε το Feng Shui Πριν 10 χρόνια πριν την κρίση Μόλις ήρθε η κρίση το ξεχάσαμε το Feng Shui αυθωρεί και παραχρήμα, διότι είχε αρχίσει η τρέλα με το Feng Shui και αρχίσαμε ξαφνικά να μαθαίνουμε ότι το κρεβάτι μας δεν είναι στη σωστή πλευρά.

Βρε παιδάκι μου γιατί δεν είναι, το και το…

Δηλαδή τι θα πάθω που εγώ τόσα χρόνια το έχω σε λάθος μέρος και κοιμάμαι καλά.

Ξέρετε τώρα όλα αυτά, εν πάση περιπτώσει, το ξέχασε η ελληνική κοινωνία.

Είχε έρθει όμως και αυτό.

Στην Κίνα βέβαια είναι χιλιάδων ετών αυτή η ιστορία, με το feng shui και τις ενέργειες και είναι για αυτούς πάρα πολύ σεβαστό πράγμα.

Προς τα πού κάνεις το άνοιγμα, προς τα πού είναι το κρεβάτι, προς τα πού είναι η τουαλέτα, σημαντικότατο αυτό, για τη συνολική λειτουργία και τα λοιπά.

Προσέξτε πρέπει να σας πω ότι οι Κινέζοι το εννοούν το feng shui και δεν είναι αστείο.

διάβαζα πριν από χρόνια το Hong Kong ήταν αγγλική αποικία μέχρι πρόσφατα και είναι κάποια 20 χρόνια έχω ξεχάσει τώρα που έγινε κινέζικο και λίγο χρόνια μετά στις εφημερίδες είχα διαβάσει ένα άρθρο που είχε μου έτσι μου φάνηκε ενδιαφέρον στο οποίο έλεγε ότι με το που έγινε Κινέζικο το Hong Kong χιλιάδες Hongkongκιανών έκαναν αγωγές στην εισαγγελία του Hongkong λέγοντας ότι ο γείτονας έχει κτίσει έτσι το σπίτι του που του κόβει την καλή ενέργεια γιατί, γιατί στην περίοδο της αγγλικής κυριαρχίας η πολεοδομική υπηρεσία, η πολεοδομία, όταν έδινε άδειες οικοδόμησης, δεν λάμβανε υπόψη της το Feng Shui και έγιναν εξ’ αυτού τερατώδη πράγματα, διότι κτίστηκαν ένα σωρό οικοδομές που η μία κόβει το Feng Shui της άλλης και μιαν και έγινε Κινέζικο το Hong Kong, Πολλοί άνθρωποι κάναν δικαστικές αγώνες να γκρεμιστεί του μπροστινού το σπίτι, κτλ κτλ, λέγοντας ότι επειδή έκτισε έτσι, αυτός, πέθανε ο πατέρας μου από αυτό, η μάνα μου αυτό κτλ, και έγραφε το άρθρο, τέλος πάντων είναι δημοσιογραφικό, δεν ξέρω πόσο τέλος πάντων ήταν, ελπίζω να είχε βάση, ότι ήταν τόσες πολλές δικαστικές ιστορίες που είπε η νέα διοίκηση του Χογκόγκου ότι παιδιά δεν πάει.

Μπορούμε να ανατινάξουμε τώρα την πόλη.

Όποιος αισθάνεται άσχημα από το φενξούι ας πάει σε άλλες συνοδείες έξω πιο έξω τέλος πάντων να είναι σωστός ο προσανατολισμός γιατί αλλιώς θα τρελαθούμε.

Θέλω να σας πω είναι πολύ συνδυασμένο με αυτό.

Τώρα επίσης στο Λάο Τσε αποδίδουν διάφορες τους συνήθειες, τον τρόπο με τον οποίο γυμνάζονται.

Οι Κινέζοι γυμνάζονται με έναν ειδικά αργό τρόπο που λέγεται τα έτσι.

Και αυτό έχει έρθει στη Δύση και είναι ένας τρόπος γυμναστικής πολύ αργός.

Γίνεται πάντα στη φύση, πρέπει να είσαι δίπλα σε ποτάμι, σε λίμνη, μέσα στο πράσινο, τέλος πάντων γιατί έχει σχέση με την ενέργεια, οι Κινέζοι δίνουν μεγάλη έμφαση στην ενέργεια και είναι πολύ αριές κινήσεις που εσύ τις βλέπεις και νομίζεις ότι είναι απλές, αλλά όσοι κάνουν τα έτσι σου λένε ότι δεν είναι καθόλου απλές, και γυμνάζεσαι ότι όταν τελειώσει αυτή η διαδικασία αισθάνεσαι τους μύες σου και το σώμα σου.

Δεν έχω κάνει, αλλά για να το λένε οι άνθρωποι έτσι θα είναι.

Και αυτό το πιστώνουν στον Λάου Τσε, την χορτοφαγία τους, επειδή οι Κινέζοι είναι πάρα πολύ χορτοφάγοι.

Τρώνε βέβαια και πρωτεΐνες, αλλά είναι πολύ χορτοφάγοι.

Το αποδίδουν και αυτό στις οδηγίες του Λάου Τσε, ο οποίος είπε να τρως ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει.

Το λέω για τη δίαιτα, έτσι, για τη διατροφή αυτό.

Καταλαβαίνετε, ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, το οποίο και εξάλλου μας το λέει και οι σύγχρονες οδηγίες καλής διατροφής.

Πάση περιπτώσει, άλλες συνήθειες των Κινέζων, που σχετίζονται με τη φύση και τις ακολουθούν, Είναι παραδείγματος χάρη είναι η συνήθειά τους, μία φορά τουλάχιστον την εβδομάδα, το πουλάκι που έχουν στο κλουβί, διότι στην Κίνα αγαπούν πολύ τα ωδικά πτηνά και έχουν πολλοί άνθρωποι κλουβιά με ωδικά πτηνά.

Αυτά σε κάθε κομμό, πολύ πόλη, χωριό, υπάρχει ραντεβού, ρε παιδί μου, μέσα στη εβδομάδα, Οι ιδιοκτήτες των κλουβιών σε μια συγκεκριμένη ώρα, μια συγκεκριμένη ημέρα, έχουν σαν ένα ώρα το ραντεβού να βρεθούν στο τάδε πάρκο, στο τάδε κήπο, στο τάδε όχθη.

Βλέπεις, ας πούμε, το ραντεβού είναι στις 6 ώρα, 5,5 ώρα γεμίζουν οι δρόμοι με ανθρώπους που κρατούν κλουβάκια, πηγαίνουν στο συγκεκριμένο σημείο, αποθέτουν κάτω τα κλούβια, γίνεται μια πολυκατοικία με τα πουλάκια.

Αρχίζουν τα πουλιά να συνομιλούν, διότι αυτός είναι ο στόχος.

Φυσικά, τα πουλιά χρειάζονται και αυτά συζήτηση και κοινωνική ζωή κτλ.

Αφήνεις τα πουλάκια εκεί να συζητούν για αρκετή ώρα αλλά και εσύ ως ιδιοκτήτης του πουλακίου πηγαίνεις στην άκρη που είναι οι ιδιοκτήτες και συζητάς και εσύ περιμένοντας τα πουλάκια να συζητήσουν και γενικά είναι μια ώρα που είσαι στη φύση και συζητούν άνθρωποι από τη μια πλευρά και πουλάκια από την άλλη μετά τα ξαναπαίρνεις στη μοναξιά τους και πάνε στην άλλη.

Όλα αυτά οι Κινέζοι τα αποδίδουν στο Λάο Τσε, τον οποίο αγαπούν, είναι η ψυχή τους κατά κάποιο τρόπο.

Ο Λάο Τσε τώρα δημιούργησε, όπως σας είπα, αυτή την θρησκεία, έχει θεοποιηθεί, που λέγεται ταό.

Ταό, Ταοϊσμός από τη λέξη μονοπάτι.

Και στην ουσία ο Lao Tse κωδικοποίησε την αγάπη των Κινέζων για τη φύση και τη λατρεία των Κινέζων για τη φύση.

Σας θυμίζω ότι η Ασθάν θα έλεγε κανείς ότι υπάρχει μια επίσημη θρησκεία στην Κίνα.

Αυτή είναι η λατρεία της φύσεως, δηλαδή είναι παγανιστές, και η λατρεία των προγόνων.

Όλα τα άλλα είναι επιπρόσθετα στην Κίνα.

Σας θυμίζω ότι στην Κίνα οι εορτές που γίνονται σχετίζονται με τη φύση.

Είναι η γιορτή της Τίγρης, η γιορτή του ποταμού, είναι παγανιστικές γιορτές.

Τώρα, ο Λάο Τσε πήγε παραπέρα τον παγανισμό των Κινέζων, αυτό είναι που έκανε, διότι πιστεύει ότι η σοφία, τη σοφία ο άνθρωπος, την αντλεί από τη φύση.

Ένας είναι δάσκαλος, η φύση.

Και επειδή και εμείς είμαστε τμήματα της φύσεως, άρα συνομιλώντας με τη φύση και συνομιλώντας με τον εαυτό μας που είναι φύση, τότε βρίσκουμε απάντηση στα ερωτήματά μας.

Και βρίσκουμε τρόπους συμπεριφοράς και τρόπους συναισθηματικής διαδρομής.

Στην παρατήρηση του αυτή, πιστεύοντας στη φύση, δίνει μεγάλη έμφαση στο διαλογισμό, διότι ο διαλογισμός σε κάνει να μπεις μέσα σου, που μέσα σου εδρεύει η φύση, σωστά.

Άρα, όσο πιο πολύ μπαίνεις βαθιά μέσα σου, τόσο πιο πολύ συναντάς το σημείο της σοφίας.

Κρατήστε το αυτό, διότι η επόμενη σύλληψη, η σύλληψη του Ζεν, το κάνει αυτό το σημείο απόλυτο.

Στην περίπτωση τώρα του Λάουτσε, ο οποίος πιστεύει πάρα πολύ και αυτό στη Γαλήνη, σου λέει να συνομιλείς με ό,τι σημαίνει φύση.

Φύση σημαίνει ο εαυτός σου, φύση σημαίνει και ο απέναντί σου, δηλαδή ο άλλος άνθρωπος είναι επίσης φύση.

Άρα παρατηρώντας τον, η συνομιλία δεν είναι μόνο λεκτική, είναι και παρατήρησης.

Συνομιλώντας με αυτόν βλέπεις ένα άλλο κομμάτι της φύσης ή της παραβίασης της φύσης.

Άρα συνομιλείς και καταλαβαίνεις ποια είναι η δικιά σου διαχείριση της φύσης.

Στα έργα του πολύ συχνά χρησιμοποιεί παραδείγματα από την φύση για να σου δείξει πώς μπορείς εσύ να δεις σοφία από αυτό.

Λέγοντά σου παραδείγματος χάρην ότι το ίδιο ποτάμι δεν το διαβαίνεις ποτέ.

Δεν έχεις ποτέ.

Διότι όταν διαβαίνεις το ποτάμι, το νερό που διασχίζεις, στην περίπτωση που επιχειρήσεις 10 λεπτά αργότερα να το ξαναπεράσεις, δεν είναι το ίδιο νερό.

Είναι άλλο νερό.

Και εξίσου, εσύ, 10 λεπτά αργότερα δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος.

Είμαστε σε συνεχή ροή, σαν άνθρωποι.

Μπορεί να βλέπουμε τις αλλαγές μας μέσα στο βαθύ χρόνο, αλλά αν τότε μαχήσουμε ακόμη και στο ένα λεπτό, έχουμε κάπως αλλάξει.

Άρα ούτε εσύ περνάς το ποτάμι, ούτε το ποτάμι είναι ίδιο.

Με αυτό θέλει να σου δείξει τον τρόπο που θα αντιμετωπίζει στη ζωή, στην ρευστότητά της, στην πολυπλοκότητα των όψεων της.

Ας πούμε άλλο του παράδειγμα σε σχέση με την δράση μας στη ζωή.

Ο Lao Tse θέλει να ζεις στη ζωή, να χαίρεσαι τη ζωή, να χαίρεσαι τις επαφές, τις φιλίες, τον έρωτα δίνει έτσι σημασία σε αυτό αλλά πιστεύει ότι μπορείς να είσαι πλήρης και χωρίς αυτά μόνο με τις εσωτερικές σου διαδρομές διότι μέσα σου κρύβεται όλη η φύση έτσι κι αλλιώς επομένως μπορείς να έχεις πληρότητα και στην ατομική σου συζήτηση δεν σου αποκλείει το μεν, δεν σου αποκλείει το δε.

Ό,τι σου ταιριάζει πάνω σε αυτό.

Το σημαντικό είναι η παρατήρηση της φύσης και το να πειστείς ότι εσύ είσαι τμήμα της φύσης.

Αυτό είναι για αυτό μου πολύ σημαντικό.

Τώρα, ας πούμε, άλλο του παράδειγμα είναι δύο σύννεφα πάνω στον ουρανό, που τρέχουν με πολύ ένταση καθώς τα φυσάει ο έρας, όταν ενώνονται, στην ουσία αναμυγνύονται.

Άρα και στη ζωή μας, όταν δύο άνθρωποι συνομιλούν και έχουν διαφορετικές απόψεις, που πιθανόν να είναι αντικρουόμενες, είναι σημαντικό να συγκλίνουν.

Δηλαδή, αυτές οι δύο τους απόψεις να τις επεξεργαστούν, ούτε σώστε να συγκλίνουν.

Αυτό είναι σοφία της φύσης.

Αλλιώς αν μένεις σε αντικρουόμενες πλευρές, τότε θα φέρεις δεινά, θα φέρεις εντάξεις.

Άλλο του παράδειγμα από το ποτάμι πάλι.

στο ποτάμι ρέει το νερό και βρίσκει εμπόδια.

Ένα βράχο ας πούμε ριγμένο στο νερό.

Τι κάνει το νερό ως προς το βράχο, το πιέζει συνεχώς και ταυτόχρονος το παρακάμπτει.

Επομένως τη ζωή σου αν βάλεις ένα στόχο, έχει την ευελιξία να βρίσκεις και παράπλευρες διαδρομές, Αλλά, εφόσον αυτός ο στόχος σου είναι σημαντικός, με ήρεμη επιμονή, επίμενε να το κατακτήσεις.

Επομένως, στα γραπτά του βλέπεις τέτοιες πλευρές, σοφία ας πούμε, που αντλούνται από τη φύση.

Τώρα, θέλω να σας διαβάσω ένα κείμενο από τον Λάου Τσε.

Άδειασε από κάθε τί τον εαυτό σου.

Άσε το μυαλό να γαληνέψει ειρηνικά.

Τα μύρια όντα υψώνονται και πέφτουν, ενώ ο εαυτός σου παρακολουθεί το γυρισμό τους.

Αναπτύσσονται και ανθούν και ύστερα στην πηγή ξαναγυρνούν.

Την επιστροφή στην πηγή χαρακτηρίζει η ηρεμία που είναι ο τρόπος της φύσης.

Με ανοιχτό μυαλό θα είσαι ανοιχτόκαρδος.

Ανοιχτόκαρδος το φέρσιμό σου θα είναι αρχοντικό.

Αρχοντικός θα πλησιάζεις το θεϊκό.

Θεϊκός γίνεσαι ένα με το ταό τη διαδρομή.

Η ενότητα με το ταό είναι αιώνια.

Και ενώ το σώμα πεθαίνει, το ταό δεν χάνεται ποτέ.

Η διαδρομή δηλαδή αυτής της αναζήτησης είναι αιώνια.

Ο Lao Tse λοιπόν ταιριάζει στους Κινέζους από αυτή την πλευρά την κωδικοποίηση της αγάπης για τη φύση.

και την πίστη ότι η απάντηση είναι μέσα μας.

Φυσικά οι οθετοί δεν το συζητούμε το διαλογισμό, δεν το συζητούμε ότι πιστεύει στη Γαλήνη, όλες αυτές οι ανατολικές θρησκείες θεωρείται αυτονοητοί.

Τώρα, 600 χρόνια μετά Χριστόν, πολύ αργότερα από τον Λαουτσέ, δημιουργείται στην Κίνα ένα ρεύμα που λέγεται Ζεν.

Το Ζεν είναι σχετικά καινούριο δηλαδή είναι 1400 χρόνων, δεν είναι 2500 χιλιάδων χρόνων, το οποίο είναι ένα συνδυασμός του τάοισμου και του βουδισμού.

Συνδυάζει την πίστη του Βουδισμού στη δύναμη της Γαλλήνης και την πίστη του Ταοϊσμού στη δύναμη του Ταό.

Δηλαδή της απάντησης μέσα από τη φύση.

Αλλά το Ζεν το φτάνει το πράγμα σε απολυτότητα.

Τι δηλαδή; Ο Ταοϊσμός πιστεύει και στη συνομιλία, κάθε τύπου συνομιλία.

Το Ζεν δεν πιστεύει καθόλου στη συνομιλία.

Πρώτα πρώτα δεν πιστεύει καθόλου στη συζήτηση μεταξύ των ανθρώπων, τα λόγια των ανθρώπων.

των ανθρώπων.

Καθόλου.

Θεωρεί ότι οι άνθρωποι όταν συζητούν, απλώς κατασκευάζουν φράσεις.

Που δεν τις εννοούν.

Είναι φράσεις που πολλές φορές εμπεριέχουν πονηρία.

Εμπεριέχουν την διάθεση να παγιδεύσουν τον άλλον.

Και εξ’ αυτού, είναι πλάνη.

Δεν είναι πραγματική αναζήτηση.

την απάντηση την δίνει μόνο ο μονήρης στοχασμός για τον καθένα.

Μόνος σου, απόλυτα μόνος σου, θα μπεις σε διαλογισμό τόσο βαθύ, τόσο επίμονο, τόσο πειθαρχημένο, που θα βάλεις τον εαυτό σου, θα καταφέρεις να απαντάς θέτοντας ερωτήσεις.

Ο Άγιος δεν λέει ρώτα τον εαυτό σου.

Η απάντηση υπάρχει μέσα σου.

Αρκεί να μάθεις να την ακούς.

Τι εννοεί με αυτό ότι ο καθένας μας μπαίνει στην εσωτερική του διαδρομή, πετά συνέχεια σκουπίδια από τα οποία είναι γεμάτη η δίοδος και φτάνουμε κάποτε στην πηγή της σοφίας, η οποία είναι τόσο βαθιά και απρόσωπη, δηλαδή είναι η απόλυτη σοφία της φύσης, που στην πραγματικότητα όταν φτάνουμε σε αυτήν την κοινωνία ας πούμε με το άφατο μεγάλο της φύσης, δεν είμαστε καν εμείς πλέον.

Δηλαδή έχουμε διαχυθεί στο μεγάλο.

Σχεδόν χάνεις τον εαυτό σου μέσα από αυτή τη διαδικασία, όπως είναι λυτρωτική διαδικασία, διότι έχεις φτάσει στην πηγή της φύσης.

Εξ’ αυτούς το Ζεν υπάρχει πολύ επίμονη και μονήρης, όπως σας είπα, μονήρης διαλογισμός, ο οποίος, και εδώ πάλι γυρνώ, το Ζεν είναι της μόδας, την ξανά, πολύ της μόδας, σε ανθρώπους σαν εμένα και εσάς που δεν νομίζω ότι έχουμε την παραμικρή υπομονή για τέτοιους διαλογισμούς που ζητάει το Ζεν.

Όμως είναι της μόδας στο δυτικό άνθρωπο κυρίως αισθητικά.

Διότι το Ζεν ακούς κάτι φράσης του τύπου «Πω πω το έκανες στο σαλόνι σου πολύ Ζεν φιληνάδα».

Τι εννοεί με αυτό; Εννοεί ότι το σαλόνι της φιληνάδας δεν έχει παρά λίγα έπιπλα, πολύ λίγα έπιπλα, λυτά, χωρίς καθόλου μπιχλιμπίδια, χωρίς στολίδια, με μόνο τη φύση να συμμετέχει.

Έτσι είναι και τα Ιαπωνεζικά σπίτια, όπως ξέρετε, Επειδή η χώρα στην οποία τέργισε πιο πολύ το Ζεν, ποια άλλη θα είναι η χώρα της αυτοπειθαρχίας, η Ιαπωνία και η Κορέα.

Αυτές οι δύο χώρες έχουν τη πιο μεγάλη επαφή με το Ζεν, το οποίο γεννήθηκε στην Κίνα.

Είναι Κινέζικο προϊόν το Ζεν, αλλά επειδή οι Κινέζοι είναι εξωστρεφείς λαός και λίγο απείθαρχος και λίγο…

δεν τους πολυταίριασε αλλά το εξήγαγαν στους διπλανούς τους που είναι πολύ πιθαρχημένοι οι Κορεάτες δηλαδή και οι Ιάπωνες και έτσι αν υπάρχουν άνθρωποι που ασκούν το Ζεν σε αυτή τη γη πιο πολύ είναι Κορεάτες και Ιάπωνες όχι ότι είναι όλοι οι Κορεάτες και όλοι οι Ιάπωνες όχι αλλά είναι αρκετοί Και το Ζεν συνδυάζεται με αυτή τη λιτότητα σε όλα, ακριβώς επειδή ο δρόμος είναι ένας καθαρός και μόνο εσωτερικός, τους ταιριάζει η απλότητα.

Και σας έλεγα για την αισθητική.

Τα χρώματα, όταν κάποιος διαλογίζεται στο Ζεν, αν είναι στη φύση, καλώς, αν δεν είναι στη φύση και είναι σε ένα δωμάτιο, δεν θέλει να τον περισπούν έντονα πράγματα.

Γι’ αυτό και τα χρώματα είναι PAL στο σαλόνι της φίλης σας που είναι Zen.

Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι ένας τοίχος φωτεινός, γιατί το Zen έχει χρώματα έτσι απαλά.

Επίσης το Zen συνδυάζεται με καθαριότητα.

Οι άνθρωποι που επειδή πετάς τα σκουπίδια και επιπλέον φτάνει σε καθαρότητα κατά κάποιο τρόπο.

Είναι μια καθαρή εσωτερική διαδικασία και το περιβάλλον που βρίσκεσαι πρέπει να είναι αστραφτερά καθαρό.

Εξού και οι Ιάπωνες.

Ένας ειδικός λαός περί την καθαριότητα.

Εξού και το Τόκιο.

Δεν ξέρω αν ξέρετε.

Στο Τόκιο, 22-24 εκατομμύρια άνθρωποι, που είναι ο ένας πάνω στον άλλον κυριολεκτικά, δεν υπάρχει στο δρόμο ένα σκουπιδάκι.

και δεν μπορούν να διανοηθούν ότι κάποιος θα πετάξει.

Κάτω σκουπίδι, ε, αδερφέ…

Οι Ιαπωνέζικοι και η Κορεάτικη κοινωνία, έχουν αναγάγει την καθαριότητα σε θεϊκή υποχρέωση, κατά κάποιον τρόπο.

Αυτοί επειδή είναι και παγανιστές, δεν θέλουν να λερώνεται κιόλας.

Καλά, δε οι Ιάπωνες, σας είπα πριν μιλώντας, Είναι συντοϊστές και στον Σιντοϊσμό δεν είναι μόνο η λατρεία της φύσης.

Στον Σιντοϊσμό υπάρχουν και άλλοι δύο θεοί.

Δεν θυμάμαι αν σας το είπα.

Είναι η ίδια η Ιαπωνία.

Η Ιαπωνία είναι θεός, είναι θεά, την οποία και λατρεύουν, θεϊκά λατρεύουν.

Όχι αγαπώ την πατρίδα μου, είναι πέραν του αγαπώ την πατρίδα μου.

Είναι θεά η Ιαπωνία και ο αυτοκράτορας της που είναι επίσης θεός.

Και στην Ιαπωνία επειδή είναι θεά η πατρίδα δεν την λερώνεις, τη σέβεσαι, δεν την καταστρέφεις κτλ.

Και βέβαια είναι θεός και ο αυτοκράτορας.

Πρέπει να σας πω ότι εδώ έχουμε συγγένεια.

Διότι η Ιαπωνία είναι κόρη του ήλιου και ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας είναι γιος του ήλιου, άρα η Ιαπωνία και ο αυτοκράτορας είναι αδέλφια.

Δεν σας το λέω στον αέρα, έτσι είναι, έτσι είναι.

Θέλω να πω στην Ιαπωνία υπάρχει και ο Σιντοϊσμός, ο οποίος δίνει έμφαση σε αυτά τα πράγματα και έτσι οι Ιάπωνες είναι ξακουστοί για την καθαριότητα άνθρωποι.

Δεν ξέρω αν ξέρετε, αν έχετε ακούσει ποτέ από Ελληνίδα ξεναγό, η Έλληνα ξεναγό, εντυπώσεις του από τους Ιάπωνες που έρχονται στην Ελλάδα, αξίζει, βρείτε κάποιον ξεναγό ή ξένα άντρα ή γυναίκα και θα σας πει, οι Ιάπωνες όταν έρχονται στην Ελλάδα και οι Κορεάτες έρχονται εκστασιασμένοι, διότι σ’ αυτές τις χώρες Άλλες, η έννοια του φιλοσόφου, του σοφού, του λογίου, έχει τεράστιο κύρος και στην ιστορία τους.

Τους σοφούς τους τιμούν πάρα πολύ.

Είχε κυλήσει η ανθρωπότητα χωρίς επαφή της μιας πλευράς του κόσμου με την άλλη.

Αλλά τα τελευταία 200 χρόνια, και φυσικά όσο πλησιάζουμε στο τώρα, μαθαίνει ο ένας για τον άλλον.

Έτσι και στην Ιαπωνία, στην Κίνα, στην Κορέα, μαθεύτηκε, και διδάσκονται πλέον και στα σχολεία τους, τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους.

Μαθαίνουν γι’ αυτούς τους φιλοσόφους και σου λέει, «Θεέ μου, να πάμε οπωσδήποτε στην Ελλάδα».

Έχω μια φίλη ξεναγό, η οποία μου λέει ότι είναι τόσο προκατειλημμένοι, ευμένως, για αυτό που θα δούνε, που όταν κατεβαίνουν από το αεροπλάνο και προσγειώνονται, κάποιοι από αυτούς είναι βουρκωμένοι.

Που είναι δύσκολο πράγμα για τον Ιάπωνα να βουρκώσει, γιατί οι Ιάπωνες, ξέρετε, δεν εκφράζουν τα αισθήματά τους, είναι και η γλώσσα τους.

Έτσι, το έχετε δει, για πονέζικο έργο, στην Ιαπωνία δεν εκφράζεις τα αισθήματά σου, τα πολύ δυνατά, ούτε τα πολύ καλά, ούτε τα άσχημα.

Είσαι γενικά πολύ ελεγχόμενος.

Μιλάμε για αυτοπειθαρχία και έλεγχο.

Θα έχετε δει κι εσείς οι Ιαπωνέζικα έργα.

Εγώ καμιά φορά γελάω διότι η γλώσσα τους είναι τόσο ισορροπημένη η έκφραση της που στη γλώσσα τους δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει.

Λέει ο άντρας και η γυναίκα, λέει ο άντρας τη γυναίκα.

Και εσύ νομίζεις έτσι όπως της είπε ότι αύριο θα σε σφάξω.

Και από κάτω γράφει, αγάπη μου το φουστανάκι σου σου πάει πολύ.

Μνήσθητί μου, Κύριε, πού βγαίνει αυτό το αγάπη μου, σου πάει πολύ το φουστανάκι.

Αγάπη μου το φουστανάκι σου σου πάει πολύ.

Μνήσθητί μου, Κύριε, πού βγαίνει αυτό το αγάπη μου σου πάει πολύ το φουστανάκι.

Και ο άλλος έχει πει ολού.

Θέλω να σας πω εκεί έχουμε άλλη κλίμακα τέλος πάντων.

Είναι Ιάπωνες ρε παιδί μου, ο κάθε λαός έχει.

Αυτοί τώρα οι άνθρωποι έχοντας αυτή την εσωτερική τους πειθαρχία και τα λοιπά και το Ζεν και όλα αυτά.

και το λατρεία για τη χώρα τους και την καθαριότητα.

Οι άνθρωποι που έχουν πάει στην Ιαπωνία λένε ότι πάνω στις σκουπιδοτενεκέδες μπορείς να φας.

Αστράφτουν, αστράφτουν, δηλαδή τέτοιο πράγμα.

Λοιπόν, κατεβαίνουν αυτοί οι φουκαράδες στην Ελλάδα φτιαγμένοι, τελείως.

και όπως λένε οι ξεναγοί είναι τόσο συγκινημένοι που και καλοπροαίρετοι που αργούνε να δούνε κάποια στιγμή τη δεύτερη τρίτη μέρα κάποιος θα ψελλίσει μα εδώ ανοίγουνε το παράθυρο στην εθνική οδό και πετάνε πλαστικά μπουκάλια.

Δηλαδή αυτό είναι πιο βαρύ και την ατομική βόμβα που τους ρίξανε οι Αμερικάνοι.

Καταλάβατε.

Και όπως λένε κάποιοι, έχω κι εγώ μια φίλη που είναι ξεναγός και είναι πολύ ευτυχής όπως μου λέει που ξεναγεί οι Ιαπωνέζους διότι είναι τόσο πειθαρχημένος λαός που έχει λύσει το πρόβλημά της.

Διότι τους λέει αύριο πάμε στην Κνωσό, εννιά η ώρα στο Πούλμαν.

Εννιά παρά πέντε, δεν χρειάζεται να μετρήσεις τίποτα.

Φεύγεις διότι δεν υπάρχει περίπτωση ο Ιαπωνέζος να μην είναι εκεί από τις εννιά παρά τέταρτο.

Δηλαδή ξέρω κάποιες άλλες χώρες που στις 9.15 αρχίζουν να άρχονται κάποιοι.

Στις 9.30 πέφτουν τηλέφωνα κινητά.

Βρε παιδί μου σε ποιο δωμάτιο είναι ο Γιάννης.

Παίρνει τηλέφωνο το Γιάννη και ο Γιάννης ξυρίζεται και λέει καλά ρε παιδιά τι έγινε, τι έγινε.

σε περιμένει ένα πούλμαν τρία τέταρτα, Γιάννη.

Ε, καλά, δεν χάθηκε κι ο κόσμος.

Το πάν είναι να είσαι άνετος.

Λοιπόν, πας περιπτώσει, αυτοί οι άνθρωποι είναι ελεηνοί, όπως καταλαβαίνετε, είναι πραγματικά απαράδεκτοι.

Και εννιά παρά πέντε είναι εκεί πέρα, οπότε δεν τους μετράς και φεύγεις.

Πάει, τελείωσε.

Και όπως μου λέει, με άλλα δάκρυα έρχονται, με άλλα δάκρυα φεύγουν.

Ναι, εν πάση περιπτώση, τι να κάνουμε, δεν είμαστε άλλοι οι λαοί, καλοπροαίρετη είναι οι άνθρωποι, καλά να είναι εκεί που είναι, κι εμείς καλά, όχι και τόσο καλά, εδώ που είμαστε.

Λέγαμε για το Ζεν, γιατί οι Ιαπωνέζοι τους ταιριάζει, Τους ταιριάζει αυτή η πειθαρχία, αυτή η εσωτερική αναζήτηση.

Και τώρα, εδώ τίθεται ένα ερώτημα.

Αφού το Ζεν λέει ότι δεν υπάρχει οδηγία, τίποτα.

Μόνος σου θα μπεις και θα σκάβεις και θα σκάβεις και θα σκάβεις και θα βρεις την πηγή και πού θα σου απαντά.

Το ερώτημα, υπάρχουν δάσκαλοι του Ζεν; Τι λέτε, λογικά θα πρέπει να υπάρχουν δάσκαλοι του Ζεν.

Όχι, συμφωνούμε, αφού δεν υπάρχει κάποιος να σε καθοδηγεί, τι θα πει αυτό πάλι μόνος σου.

Λαμβάνω την τιμή να σας αναφέρω, ότι υπάρχουν δάσκαλοι του Ζεν, για να σου θυμίζουν ότι δεν υπάρχουν δάσκαλοι του Ζεν.

Δηλαδή, ενώ εσύ μπαίνεις αυτήν την διαδικασία, ενδεχομένως κάποιος στον οποίο να ανατρέχεις, σου πει πρόσεξε, μήπως δεν είναι αυθεντικό αυτό που έκανες, μήπως δεν μπήκες αλλά άρχισες από μία αφετηρία που…

Μέχρι εκεί μπορεί να σου πει, παραπέρα δεν μπορεί, γιατί είναι δικιά σου τελείως η απάντηση.

Τώρα υπάρχουν πολλά κείμενα, Zen, τα οποία εγώ μια φορά αγόρασα, έχω ένα βιβλίο στο σπίτι, δεν κατάλαβα σχεδόν καμία από αυτές.

Είναι, δηλαδή νομίζω ότι τις καταλαβαίνω, αλλά είναι στα όρια του αλλόκοτου για σένα.

Θα σας διαβάσω μία για να καταλάβετε.

Διότι αφού δεν υπάρχει τρόπος κάποιος να σου εξηγήσει, οι ιστορίες Ζεν όλες καταλήγουν σε αυτό, ότι δεν μπορώ να σου πω.

Άρα είναι λίγο, για σένα είσαι αμήχανος μπροστά σε αυτό.

Κατάλαβα τι λέει.

Εγώ κάτι καταλαβαίνω αλλά αυτό θέλει να πει, μάλλον κάτι άλλο θέλει να πει.

Μένεις λίγο…

Ε, τώρα, άμα κανείς ασχοληθεί επισταμένως, προφανώς θα μπει καλύτερα.

θα πει καλύτερα, εγώ δεν το έκανα.

Να σας διαβάσω μια ιστορία.

Αυτή η ιστοριούλα μιλά για έναν Κάκουα, ο οποίος πήγε στην Κίνα, έμαθε το Ζεν δηλαδή, και όταν γύρισε πίσω, ο αυτοκράτορας τον κάλεσε για να τον μυήσει.

Ο Κάκουα επισκέφτηκε την Κίνα και δέχτηκε την αληθινή διδασκαλία, Δηλαδή το Ζεν.

Σωστά το λέει.

Το Ζεν ξεκίνησε από την Κίνα, άρα σωστά το τοποθετεί.

Δεν ταξίδεψε πουθενά όσο ήταν εκεί.

Σε διαρκή στοχασμό ζούσε σε ένα μακρινό μέρος ενός βουνού.

Όποτε τον έβρισκαν και του ζητούσαν να κηρύξει, έλεγε λίγα λόγια και αμέσως αποτραβιόταν σε άλλο μέρος του βουνού για να μην τον βρίσκουν.

Άρα και εδώ η μονήρης διαδικασία.

Όταν γύρισε στην Ιαπωνία, ο αυτοκράτορας άκουσε για τον Κάκουα και του ζήτησε να έλθει να του κηρύξει το Ζεν για να το μάθει αυτός και η υπήκοοι του.

Ο Κάκουα στάθηκε μπροστά στον αυτοκράτορα σιωπηλός.

Έβγαλε μία φλογέρα από τις πτυχές της ρόμπας του και έπαιξε μια σύντομη νότα.

Υποκλίθηκε ευγενικά και εξαφανίστηκε.

Του εξήγησε το Ζεν, ό,τι κατάλαβε ο αυτοκράτορας.

Έπαιξε μια νότα απ’ το φλάουτο.

Τι με ρωτάς ρε Μπάρμπα, ήταν σαν να του λέει.

Δεν το πει αυτό γιατί είναι ο αυτοκράτορας.

Δεν υπάρχει περίπτωση να σου το εξηγήσω.

Μπες μόνος σου στη διαδικασία.

Μάλιστα.

Τώρα αφήσαμε για τελευταίων έναν πολύ μεγάλο, στοχαστή, Κινέζο, που επίσης έχει θεοποιηθεί, τον Κομφούκιο δηλαδή, αυτός κι αν ξύπναγε από τον τάφο του και μάθαινε ότι έχει θεοποιηθεί, θα είχαν όλες τις τρίχες της κεφαλής του, διότι ο Κομφούκιος, ο οποίος ειρήσθει εν παρόδω θεωρείται το άτομο που έχει επηρεάσει περισσότερα ανθρώπους στην παγκόσμια ιστορία.

Και τούτο διότι οι διδασκαλίες του Κομφούκιου εδώ και δυόμιση χιλιάδες χρόνια επηρεάζουν την Κίνα, την Κορέα, την Ιαπωνία, την Ινδοκίνα.

Είναι χώρες τις οποίες κατοικεί το ένα πέμπτο της γης, θα σας γελάσω.

Επομένως κανένας δεν έχει επηρεάσει επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια τόσα εκατομμύρια ανθρώπων.

Ο Κομφούκιος, ο Κούγκφουτσε έζησε και αυτό στην Κίνα όπως σας είπα.

Γεννήθηκε τον 6ο αιώνα, έδρασε τον 5ο και πέθαινε τον 5ο αιώνα π.Χ. Πάλι, όπως σας είπα, σε αυτή την ίδια Κίνα που σας ανέφερα στον Λάουτσε, που ήταν πολύ διασπασμένη σε πολλά Βασίλεια και εξ’ αυτού υπήρχε αναρχία, υπήρχε βία, υπήρχε κακό κοινωνικό κλίμα.

Ο Κομφούκιος καταγότανε από οικογένεια ευκατάστατη, που όμως είχε ξεπέσει και εργαζόταν ως δημόσιος λειτουργός.

Ήταν δημόσιος υπάλληλος δηλαδή στην Κίνα.

Παρατηρώντας και ζώντας στο κλίμα του δημοσίου, κάνω μια παρένθεση, η Κίνα ήταν μια χώρα γεωργών.

το 90% του πληθυσμού της, ζούσες, ήταν παραγωγικό και ζούσες στην Ύπαιθρο.

Είχε και πόλης βέβαια.

Και δεν είχε κανένα μεγάλο δημόσιο, όπου να είναι διορισμένοι 10 φορές περισσότεροι από όσοι χρειάζονται, είχε ένα δημόσιο, κανονικό ρε παιδί μου, δεν είναι θέμα.

Αλλά για τον Κομφούκιο, αυτή η λειτουργία του κράτους τον ενδιαφέρει πολύ.

Πώς λειτουργεί το κράτος.

Είναι ένας πολιτικός επιστήμονας ο Κομφούκιος.

Ξεκινά αγωνιώντας για το κράτος.

Μέχρι τώρα οι φιλόσοφοι που είπαμε αγωνιούν για το άτομο.

Φυσικά όλοι συνομιλούν γιατί ποιος έκανε η κότα τα βγό και το αυγό την κότα.

Αλλά ο Κομφούκιος ξεκινά από το κράτος θεωρώντας ότι όταν ένα κράτος Είναι ένα κράτος, δυσλειτουργεί, είναι άδικο, είναι διεφθαρμένο, δεν κατανέμει τον πλούτο ούτως ώστε να ζουν οι άνθρωποι με αξιοπρέπεια.

Τότε είναι δύσκολο για το άτομο να ζει μέσα σε γαλήνη, σε ηρεμία, σε ευτυχία, να φτάνει σε υψηλά επίπεδα διότι τον συνθλίβει η ζωή του.

Εξ’ αυτού πιστεύει ότι πρέπει όλοι οι άνθρωποι να ζουν με έναν συγκεκριμένο, με αρχές, τις οποίες θα σας πω, για το καλό του σύνολου και εφόσον λειτουργεί καλά το σύνολο και εκείνοι θα λειτουργούν καλά.

Ποιες είναι οι αξίες του; Μεγάλη του αξία είναι η αγάπη, στην οποία δίνει μεγάλη έμφαση, η συμπαράσταση, η συμπόνια.

Σας λέω, ας πούμε σε αυτό μοιάζει με τον Βουδισμό που είπαμε πριν.

Ο Βουδισμός επίσης πιστεύει πολύ στη συμπόνια και στην ενσυναίσθηση.

Δηλαδή να μπορείς να μπεις στη θέση του άλλου.

Ό,τι σου συμβαίνει να μπαίνεις στη θέση του άλλου.

Αυτό είναι μεγάλη δικλίδα στο Βουδισμό και είναι και στον Κομφουκιανισμό.

Διότι τότε είσαι λιγότερο αλαζόνας και σέβεσαι τον άλλο περισσότερο.

Εξ’ αυτού δίνει και ο Κομφουκιανισμός μεγάλη έμφαση σε αυτό το ζήτημα.

Ο Κομφούκιος είναι ο πρώτος που είπε τη φράση, που αργότερα ξαναείπε ο Δυτικός Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός, να μην κάνεις τον άλλον αυτό που δεν θα ήθελες εσύ να κάνει ο άλλος σε σένα.

Το θεωρεί βασικό σημείο της ανθρώπινης συνύπαρξης αυτό.

Το σεβασμό στον άλλον.

Αλλά όπως σας είπα, το σεβασμό στον άλλον το βλέπει κοινωνικά.

Και αυτό σε κάνει καλύτερο ακριβώς διότι εσύ σέβεσαι την κοινωνία.

Ο άνθρωπος που δεν σέβεται την κοινωνία για τον Κομφούκιο είναι χαμένο κορμί.

Δεν υπάρχει περίπτωση να σωθεί.

Ο άνθρωπος που δεν σέβεται το σύνολο.

Άρα δίνει μεγάλη έμφαση σε αυτό.

Τώρα, για να προχωρήσει περισσότερο τη σκέψη του, τονίζει δύο σημεία τα οποία είναι κορυφαία για αυτόν.

Το ένα σημείο είναι η έννοια του δασκάλου.

Για τον Κομφούκιο, ο δάσκαλος είναι κορυφαία αξία.

Προσέξτε όμως, όχι ο δάσκαλος, δάσκαλος μόνο, δεν το συζητούμε, αλλά όλοι είμαστε δάσκαλοι.

Τι εννοεί; Στη ζωή μας ο καθένας με τις πράξεις του, όχι τα λόγια του.

Τα λόγια είναι ψεύτικα.

Είναι και εάν αυτός συμφωνεί.

Αυτά που λέμε δεν αντιστοιχούν με αυτά που σκεπτόμαστε.

Αλλά αυτά που κάνουμε είναι αλήθειες.

Και αυτά διδάσκουν.

Βγαίνεις, πας, είσαι έξω από ένα σχολείο ρε παιδί μου και βγαίνουν τα παιδάκια.

Και είναι 40 μανάδες και πατεράδες που υποδέχονται τα παιδιά τους.

Και το παιδάκι το ένα, πέντε παιδάκια κλαίνε, τρία παιδάκια παρατηρείς.

Έτσι, επειδή και εσύ περιμένεις το παιδί σου μόνο από το μάτι σου, χωρίς να πέφτει πάνω στις συμπεριφορές.

Πώς φέρεται ο ένας γονιός σε αυτό, πώς φέρεται ο άλλος γονιός στην ίδια περίσταση και λες κοίταξε να δεις αυτός εδώ με ποια λεπτότητα αντιμετωπίζει το παιδί, πόσο το καταλαβαίνει.

Ο άλλος του αστράφτει ένα χαστούκι, ο τρίτος του λέει θα πάμε στο σπίτι και θα δεις τι θα γίνει.

Δηλαδή έχεις πέντε-δέκα συμπεριφορές που τις βλέπεις έτσι επειδή ζεις κάθε στιγμή.

και για σένα αυτό είναι σχολείο.

Ο καθένας από αυτού σε εκείνη τη στιγμή είναι δάσκαλος για σένα.

Όπως και εσύ, είσαι δάσκαλος για τον άλλον.

Κάθε στιγμή είμαστε δάσκαλοι όλοι.

Του καλού ή του κακού.

Και μπορεί στη μια περίσταση να είμαστε του καλού, στην άλλη περίπτωση να είμαστε του κακού.

Είναι πάρα πολύ σπουδαίο να πειθαρχήσουμε και να διαμορφώσουμε έτσι τον εαυτό μας, Ποιο είναι αυτό μας που να είμαστε σταθερά δάσκαλοι του καλού.

Ποιοι είναι οι πιο σπουδαίοι δάσκαλοι του καλού όλοι μας, αλλά κυρίως αυτοί που είναι σε μια θέση υπεροχής.

Δηλαδή, στην οικογένεια, οι μεγάλοι δάσκαλοι είναι ο πατέρας και η μάνα.

Όχι με τα λόγια, με τις πράξεις.

Τα παιδιά από αυτούς τους δύο εισπράττουν συμπεριφορές, στάσεις ζωής, ήθος ή μη ήθος, όλα από τους γονείς μας.

Είναι μεγάλοι δάσκαλοι.

Δάσκαλοι είναι οι προϊστάμενοι κάθε χώρο που βρισκόμαστε.

Αν στην κοινωνία μας είναι ένα χωριό, οι διοικούντες στο χωριό, οι δημογέροντες είναι δάσκαλοι.

γιατί όλο το χωριό αναγκαστικά τους παρακολουθεί, τους βλέπει πιο πολύ στη συμπεριφορά τους.

Αυτοί είναι δάσκαλοι.

Στο σχολείο που εργάζομαι, λέω τώρα φένω ένα παράδειγμα, επειδή είμαι εκπαιδευτικός, ο δάσκαλος του δασκάλου είναι ο διευθυντής.

Αυτός δίνει το στίγμα του σχολείου.

Αυτός, αν δεν πάει 7,5 ώρα αυτός, πώς θα ρθουνε οι άλλοι στις 8.

Εσύ θα δώσεις το στίγμα και εσύ, ο δάσκαλος, εσύ δείχνεις τους δασκάλους πως να φέρονται σωστά μέσα στο σχολείο.

Και φυσικά, ανώτατοι δάσκαλοι είναι η διοίκηση όλης της χώρας.

Οι υπουργοί, ο αυτοκράτορας, στην περίπτωση ακούω διάφορες…

Ο αυτοκράτορας, γιατί εκείνα τότε είχε…

για χιλιάδες χρόνια αυτοκράτορας, είναι ανώτατος δάσκαλος του καλού ή του κακού.

Διότι αυτούς τους ανθρώπους, όλη η κοινωνία τους κοιτάει, από αυτούς παίρνει παραδείγματα και από αυτούς μπορεί μια κοινωνία να σαπίσει ή να αναγεννηθεί.

Επομένως αυτή την έννοια του δασκάλου την τονίζει πάρα πολύ και όπως καταλαβαίνετε υπογραμμίζει την υποχρέωση όλων και ακόμα περισσότερο δεν είναι ότι το ακόμα περισσότερο απλώς επειδή εκείνοι είναι περισσότερο εκτεθειμένοι και ποδηγετούν, ας πούμε, την ψυχή πολύ περισσότερων ανθρώπων και ο φίλος να είναι απόλυτα σωστή.

Μάλιστα.

Ένα είναι η έννοια λοιπόν του δασκάλου.

Δεύτεροι είναι η έννοια του ρόλου.

Ο Κομφούκιος πιστεύει πάρα πολύ ότι ο κάθε άνθρωπος σε κάθε περίσταση που στην οποία βρίσκεται πρέπει να αντλεί πληρότητα.

Αλλιώς η ζωή του είναι μίζερη και ο ίδιος είναι ένας μίζερος γκρινιάρης, την έννοια της γκρίνιας, δεν μπορεί να την ανεχθεί.

Αυτό το μίρι, μίρι, μίρι, μου φταίει ο άλλος, μου φταίει η ζωή, και τα λοιπά, θεωρεί ότι είναι δείγμα σχεδόν μη ανθρώπου.

Διότι για να είσαι άνθρωπος, α, πρέπει όποια περίσταση κι αν είσαι, να την συλλαμβάνεις, να την επεξεργάζεσαι, να την κάνεις να έχει ουσία ακόμα και αν θέλεις να την αλλάξεις.

Διότι έτσι δίνεις ουσία στη ζωή σου κάθε στιγμή.

Τι θέλω να πει με αυτό.

Ας πούμε ένα παράδειγμα.

Ένας χαμάλης στο λιμάνι ρε παιδί μου, Κοινωνικά μπορεί να θεωρείται, τέλος πάντων, χαμηλή η δουλειά του.

Και εξ’ αυτού μπορεί κάποιος να του λέει, «Ω, είσαι μηδαμινός, επειδή είσαι χαμάλης στη δουλειά».

Εσύ δεν ακούς κανέναν.

Η δουλειά που κάνεις είναι σημαντικότατα.

Ποιος θα σηκώσει τα βάρη από το ένα σημείο να πάει στο άλλο.

Πώς θα λειτουργείς η κοινωνία αν δεν μετακινούνται αυτά τα βάρη να πάνε εκεί.

Αυτό που κάνεις είναι σημαντικότατο και να είσαι περήφανος που τα κάνεις.

Τι είπες.

Θέλεις να γίνεις δικηγόρος.

Δικηγόρος, μπράβο! Να γίνεις δικηγόρος.

Ο Κομφούκιος δεν αρνείται καθόλου την κοινωνική κινητικότητα.

Θέλεις να γίνεις, να γίνεις.

Βάλε το στόχο, κάνε αυτό που νομίζεις και μπορεί η ζωή να τα καταφέρεις και να γίνεις δικηγόρος.

Αφού σε αρέσει να γίνει δικηγόρος, προσέξτε όμως τι λέει.

Αν δεν είχες καταφέρει να χαρείς το γεγονός ότι ήσουν χαμάλης, ούτε όταν γίνεις δικηγόρος θα είσαι καλός δικηγόρος.

Γιατί απλά δεν ξέρεις να ζεις.

Δεν ξέρεις να δίνεις ουσία στη ζωή σου σε καμία περίσταση.

Επομένως σε κάθε θέση που είσαι, αυτό που είσαι, μικρό ή μεγάλο, δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο, όλα είναι μεγάλα.

Ένας αυτοκράτορας, ο οποίος δεν εργάζεται καλά, δεν είναι καλός δάσκαλος.

Δεν δίνει το σωστό παράδειγμα.

Είναι σκουλήκι μπροστά σε ένα χαμάλη, ο οποίος έχει, χαίρεται αυτό που είναι και κάνει και είναι καλός δάσκαλος αυτό που είναι.

Καλά λαβατε τι εννοεί.

Επομένως, σου ζητάει να είσαι απόλυτα έντιμος.

Είχε ερωτηθεί, δάσκαλε υπάρχει αθανασία; διότι οι Κινέζοι πιστεύουν στον μεγάλο ουρανό, ο οποίος εποπτεύει και απονέμει η δικαιοσύνη και αποσύρει την υποστήριξή του όταν κάποιος δεν φέρεται σωστά.

Ο Κομφούκιος σε αυτό είναι μέσα.

Είχε ρωτηθεί λοιπόν, πρώτα πρώτα ρωτήθηκε, δάσκαλε να πιστεύουμε στα πνεύματα, να πιστεύουμε στα πνεύματα των προγόνων μας, και είπε εκείνος να πιστεύουμε, αλλά μη δίνουμε και πολύ μεγάλη έμφαση.

Δηλαδή δεν είναι το θέμα μας αυτό να τιμούμε τους προγόνους μας, γιατί είναι σοβαρό πράγμα να τιμάς αυτόν που πέρασε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Το θέμα μας είναι εσύ, τι κάνεις τώρα στην κοινωνία.

Και μη μου κρύβεσαι πίσω από άλλες ιστορίες.

Σ’ έχω πιάσει άθλιε να αλλάζεις την έννοια των λόγων.

Να στρεψοδικείς.

Διότι όταν ερωτήθηκε αν υπάρχει αθανασία, είπε ένα πράγμα είναι αθανασία.

Η εντιμότητα.

Η απόλυτη εντιμότητα.

Αυτό κάνει τον άνθρωπο αθάνατο.

Όχι ότι δεν πεθαίνει.

Αλλά είναι το άρωμα της εντιμότητας εκείνο το οποίο μένει και μένει και μένει και βοηθά την ανθρωπότητα να υπάρχει.

Τι είναι εντιμότητα; Να είσαι ειλικρινής, να είσαι εργατικότατος σε ό,τι κάνεις.

Η έννοια της εργασίας είναι ιερή έννοια στον Κομφούκιο, διότι η κοινωνία είναι χώρος δημιουργών, όχι χώρος παρασίτων.

Άρα, ο καθένας οφείλει σε ό,τι και να έχει, να εργάζεται με όλη του την ψυχή, με όλη του την αφοσίωση, με απόλυτη εντιμότητα.

Τι είναι η εντιμότητα; να λες την αλήθεια, να μη στρέψω δικής, να μη λες ότι φταίει άλλος.

Ο Κομφούκιος όταν ακούει κάποιον να λέει δεν φταίει εγώ, φταίει ο άλλος, τελειώσαμε εδώ, τελειώσαμε, δεν το συζητούμε, έχουμε πέσει στο μηδέν.

Να μην διανοηθείς ποτέ να πεις ψέματα, να μην διανοηθείς ποτέ να κλέψεις, να μην διανοηθείς ποτέ να χρηματιστείς.

Λέει το εξής.

Η έννοια του κλέβω, παραδείγματος χάριν, όπως σας είπα ο Κομφούκιος έχει μεγάλη αγωνία για την κοινωνία. Κλέφτης με μεγάλο κάπα είναι αυτός που δεν πληρώνει τον φόρο του. Διότι οι κοινωνίες ζουν από τον φόρο για να υπάρχουν σχολεία, να υπάρχουν δρόμοι, να υπάρχουν τα πάντα.

Πρέπει να πληρώνουμε το φόρο.

Έρχεται η συζήτηση για το δίκαιο του φόρου, αλλά πρέπει να πληρώνεις το φόρμο.

Τι είναι κλέβω; Εδώ το πράγμα αρχίζει και χοντραίνει, διότι ο Κομφούκιος θεωρεί λιγότερο κλέφτη τον κλέφτη.

Δηλαδή, τι λέει, ο κλέφτης που μπαίνει στο σπίτι σου και ανοίγει το συρτάρι και παίρνει τα χρήματα, είναι ένας καθαρός κλέφτης, φανερός κλέφτης.

Κλέβει και το ξέρεις.

Είναι ελεεινό, είναι τρισάθλιο.

Ο φοβερότερος κλέφτης είναι αυτός που κλέβει τον Κινέζικο λαό.

Ο Κομφούκιος έχει θεοποιήσει τον απλό Κινέζο, ο οποίος, όπως λέει, δίνει φόρο από το σπυρί, το στάρι που παράγει για να λειτουργεί η χώρα.

Και κάποιος κλέβει αυτό το φόρο.

Το δημόσιο αγαθό για τον Κομφούκιο είναι ιερό.

όποιος το βλάπτει, μαύρο φίδι που τον έφαγε.

Δεν υπάρχει αυτός ο άνθρωπος.

Προσέξτε να δείτε, εξ’ αυτού το πράγμα γίνεται λίγο βαρύ.

Διότι κλέφτη θεωρεί κάθε δημόσιο άτομο, το οποίο αμίβεται για εργασία από το δημόσιο, και δεν εργάζεται με όλο του το πάθος.

Όλο το ωράριο.

Δηλαδή, εάν κάποιος αμείβεται από τον Κινέζικο λαό για 10 ώρες εργασίας την ημέρα, τότε δεν υπήρχε οχτάωρο, και ανταυτού εργάζεται τρεις, πλαγίως και επί τη δύο, διότι τις υπόλοιπες 7 μπορεί να είναι στο γραφείο του Λαλέιν στον υπολογιστή και να παίζει πασιέντζες, Κλέβει κυριολεκτικά από τον Κινέζικο λαό 7 ώρες εργασίας την ημέρα.

Στην πραγματικότητα αυτός ο άνθρωπος βάζει το χέρι του στην τσέπη του Κινέζου αγρότη και του παίρνει τα χρήματα ωμά.

Και από την άλλη παριστάνει ότι δεν είναι και κλέφτης.

Γι’ αυτό είναι διπλά επικίνδυνος από τον άλλο κλέφτη.

Κλέφτης είναι όποιος εργάζεται πάλι σε θέση δημόσια και έχει τηλέφωνο δίπλα του.

Το τηλέφωνο στο γραφείο του το πληρώνει ο κινέζικος λαός για να κάνει τηλεφωνήματα σε σχέση με την εργασία του.

Δεν είναι το τηλέφωνο δίπλα για να παίρνει τηλεφωνήματα στην Καλή του που είναι στην Αυστραλία, στη θεία του που είναι στις ΗΠΑ και τα λοιπά.

Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης ξαφνικά να γεμίζουν τα γραφεία από ανθρώπους που δεν υπήρχαν για να παίρνουν συνέχεια τηλέφωνα και τα λοιπά.

Αυτοί είναι κλέφτες.

Κοινοί κλέφτες.

Όπως κλέφτης φυσικά είναι και εκείνος που χειρίζεται το δημόσιο χρήμα όντας υπουργός, όντας αυτοκράτορας και δεν το σέβεται, το σπαταλάει ή το ιδιοποιείται.

Κλέφτης, άρα χαμένος από χέρι.

Προσέξτε.

Το άλλο το οποίο τον απασχολεί είναι το πώς η διοίκηση οφείλει να επιστατεί τα πράγματα.

Δηλαδή, αν είσαι διοικών, ακόμα και αν είσαι μάνα και πατέρας, διοικών είσαι, πρέπει συνεχώς να παρατηρείς την οικογένειά σου στις πράξεις της.

Να βλέπεις αν τηρείται η εντιμότητα.

Άρα και ο διευθυντής του σχολείου και ο διευθυντής της ΔΕΙ και ο αυτοκράτορας και οι υπουργοί πρέπει συνεχώς να παρατηρούν και να επιστατούν.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η σύλληψή του στηρίζεται στην καλή λειτουργία της κοινωνίας.

Μέχρι στιγμής αυτά που είπαμε μπορεί να σας άφησαν κάποια αχλή.

Στον Κομφούκιο μπορούμε να αναγνωρίσουμε δύο επαναστατικά σημεία.

αυτά που ακούσαμε, δεν ξέρω καθίσου πώς τα εισπράττει, αλλά στον Κομφούκιο υπάρχουν δύο πραγματικά επαναστατικά σημεία, ιδιαίτερα για την εποχή του.

Το ένα είναι ότι ο Κομφούκιος δεν δίνει καμία βαρύτητα στην έννοια της ευγένειας και της αριστοκρατίας.

Την εποχή που συζητούμε σε πολλές κοινωνίες του κόσμου, το να είσαι γιος αριστοκρατικής οικογένειας, στην πραγματικότητα, ήταν συνώνυμο με τη διοίκηση.

Δηλαδή η διοίκηση ήταν στα χέρια των ευγενών και των αριστοκρατών.

Ο Κομφούκιος δεν πιστεύει καθόλου σε αυτήν την διάσταση.

Πιστεύει ότι ένας ευγενής, αν είναι έντιμος και αληθής και τα λοιπά, είναι ένας αξιότατος άνθρωπος και του οφείλει κάποιος σεβασμό.

Το ίδιο σπουδαίος είναι και ο χαμάλης που είναι έντιμος.

Αν είναι ανέντιμος ο ευγενής, τότε είναι για πέταμα.

Το ίδιο είναι για πέταμα και ο ανέντιμος χαμάλης.

Δεν θεωρεί ότι ταξικά είναι πάντα ο φτωχός καλός και ο πλούσιος κακός.

Και καλοί και κακοί υπάρχουν και στις δύο πλευρές.

Επομένως δίνει αυτή τη διάσταση και επομένως είναι πολύ αποφασισμένος στο ότι για αυτόν είναι βέβαιο ότι πρέπει να υπάρχει κοινωνική κινητικότητα.

Δηλαδή, όπως σας είπα πριν, χαμάλης, αυτοκράτορας να γίνει.

Όχι δικηγόρος, αυτοκράτορας να γίνει.

Να γίνει, αλλά να είναι έντιμος.

Να είναι εργατικός, να είναι αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει.

Σ’ αυτό είναι επαναστατικός.

Και στο δεύτερο, που θα σας πω πριν αποχαιρετιστούμε, γιατί πήγε εννιά η ώρα, είναι, εγώ θα μπορώ να σας ξημερώσω, αλλά ξέρω ότι έχετε χαρά.

Το δεύτερο, που αυτό είναι πραγματικά επαναστατικό στον Κομφούκιο, είναι ότι έχεις ατομική ευθύνη να σταματάς τη διαφθορά, το ψέμα σε κάθε του πλευρά.

Πρώτο πρώτο, ο Κομφούκιος λέει, ποτέ μη διανοηθείς να πας σε κάποιον ισχυρότερο και να του ζητήσεις και να ζητήσεις κάτι ειδικά για σένα, για τον γιό σου, για τον ανιψιό σου, γιατί αυτό σαπίζει την κοινωνία, κυριολεκτικά σαπίζει.

Και όπως λέει ο Κομφούκιος, εδώ όταν γίνεται κάτι τέτοιο, έχουμε δύο σκουλίκια.

Αυτόν ο οποίος διανοείται να πάει και να ζητήσει κάτι ειδικά για τον ίδιο, για τον αδελφό του, για τον ξάδελφό του και αυτόν ο οποίος το υπηρετεί αυτό το πράγμα.

Δύο σκουλήκια έχουμε εδώ πέρα, ένα το κρατούμε.

Το δε δεύτερο, ξέρω τώρα χρειάζονται υπογλώσσια όλοι μας, το δε δεύτερο που λέει είναι και σχετίζεται με την έννοια της γενναιότητας.

Για τον Κομφούκιο ο γενναίος δεν είναι αυτός που πολεμάει, Γενέως είναι αυτός που πολεμάει στον εαυτό του και στον άλλον και στο δίπλα και στην κοινωνία τη διαφθορά, το ψέμα, την κλεψιά, την συμμετοχή στην σύψη της κοινωνίας.

Επομένως λέει, ποια είναι η υποχρέωσή σου α, να είσαι έτοιμος, δίκαιος, καθαρός, κτλ κτλ, εργατικός, να μην κλέβεις με τίποτα, με καμία έννοια να μην κλέβεις.

Δεύτερον, εάν εντοπίσεις την μάνα σου, τον αδελφό σου, τον φίλο σου, τον συνάδελφό σου, τον πρωθυπουργό, τον αυτοκράτορα να είναι διεφθαρμένοι, πραγματικά όμως διεφθαρμένοι, προσέξτε σε αυτό είναι κάθετος.

Πιστεύει ότι μια κοινωνία που λέει τη φράση όλοι είναι διεφθαρμένοι όποιος, με συγχωρείτε, όποιος λέει τη φράση όλοι είναι κλέφτες όλοι είναι διεφθαρμένοι τότε αυτός είναι διεφθαρμένος, οπωσδήποτε.

Το λέει για να καλυφθεί πίσω από τη γενήκεψη για να κλέβει ο ίδιος και να είναι διεφθαρμένος ο ίδιος.

Όχι, λέει ο Κομφούκιος.

Στις κοινωνίες ακόμα και τις πιο διεφθαρμένους, επομένως υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι, εντιμότατοι άνθρωποι.

Και όταν ακούτε κάποιον να γενικεύει, να’ στε βέβαιοι ότι από πίσω υπάρχει η διαφορά δικιά του.

Γι’ αυτό…

Άμα ζούσε ο Κομφούκιος θα το χαιρότανε αυτό που λένε, μη χειροκροτείτε.

Οπότε λέει, πρόσεξε πρώτα να είσαι εσύ έντιμος να παρακολουθείς τον άλλον που υποψιάζεσαι με καλή προαίρεση, γιατί μπορεί ο άνθρωπος ο οποίος έχει προκατασκευασμένη άποψη, αυτό που έχει προκατασκευασμένο θα το δει και θα αδικήσει έναν έντιμο άνθρωπο εάν αποφασίσει ότι είναι διεφθαρμένος και δεν τον παρακολουθεί με πραγματικά καλοπροαίρετη διάθεση.

Αν όμως, πραγματικά παρακολουθώντας τον με καλοπροαίρετη διάθεση, διακρίνει ότι πράγματι είναι στη διαφθορά και ο ίδιος δεν είναι διεφθαρμένος, τότε ένας είναι ο λόγος ύπαρξής του πάνω στη γη.

Να σταματήσει αυτή τη διαφθορά τώρα, με κάθε κόστος.

Η ζωή σου δεν αξίζει αν δεν το σταματήσεις αυτό το πράγμα.

Είναι ο αδελφός σου, είναι ο γείτονας, είναι ο διευθυντής σου, είναι ο αυτοκράτορας, βγες και τέλειωνε και ας μη ζήσεις από αυτό.

Τότε κάνεις τον ρόλο σου σαν ανθρώπου.

Δεν τελειώσαμε αλλά σας χαιρετώ.

Να είστε καλά, να είστε καλά.

Ευχαριστώ.