Μαθήματα Ιστορίας #3 με τη Μαρία Ευθυμίου

Καλησπέρα σε όλους. Γεια σας. Ευχαριστώ πολύ.

Εγώ πρέπει να χειροκροτήσω που είμαστε σήμερα εδώ όλοι, παρόλα αυτά.

Να σας πω λίγο για το χαρτί το οποίο σας μοίρασα.

Δεν ξέρω αν το είδατε.

Και την προηγούμενη φορά είχα αφήσει, αλλά σήμερα τα φέρα ποιον παιδιωτικά.

Πρόκειται για μια καταπληκτική προσπάθεια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, την ετοιμάσαμε πέρυσι, αλλά φέτος που ξεκινάει, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Δηλαδή ο καλός Θεός ήθελε να είναι επίκαιρο αυτό το πράγμα, διότι σκεφθήκαμε ότι αξίζει να προσεγγίσει κανείς τα θέματα της Εγγύς και Μέσης Ανατολής ιστορικά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, για να είναι καταληπτά κάποια φαινόμενα που τρέχουν και που όλους μας προβληματίζουν, και όταν το σκεφτήκαμε, το σκεφτήκαμε λίγο, έτσι τι να πω, θεωρητικά και τώρα που ξεκινάει σε μία εβδομάδα ο πρώτος κύκλος αυτού του προγράμματος δυστυχώς είναι πάρα πολύ επίκαιρο διότι όλοι μας θέλουμε να καταλάβουμε τι γίνεται στην Εγγύς και Μέση Ανατολή που θα την έχουμε μπροστά μας πάρα πολύ δυναμικά και βαριά στους δεκαετίες που έρχονται.

Αυτό το πρόγραμμα που βλέπετε λέγεται διαδρομές, αν το είδατε.

Περιλαμβάνει κύκλους που φτάνουν από την βαθιά αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Σας προτρέπω να το διαβάσετε, γιατί πιστεύω ότι θα βρείτε πολύ ενδιαφέρον στους κύκλους αυτούς.

Θα χαρούμε πολύ ως τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας να συναντηθούμε σε μικρότερους κύκλους, γιατί όλα αυτά γίνονται σε μικρότερους κύκλους, από ειδήμονες που ξέρουν πολύ καλά.

Παραδείγματος χάρη, το πρόγραμμα που ξεκινά τώρα σε 10 μέρες, το έχει επάνω του κ. Κοπανιάς, ο οποίος θα μας μιλήσει για τους αρχαίους λαούς της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, που ο ίδιος σκάβει σε περιοχές του Ιράκ κάθε καλοκαίρι με τις βόμβες να ίπτανται πάνω από το κεφάλι του και ανασκάπτει μια πόλη 6.000 χρόνων π.Χ.

γνωρίζει να διαβάζει αρχαίες επιγραφές της περιοχής, διάφορες γλώσσες.

Θέλω να πω, θα έχετε κοντά σας πραγματικούς ειδήμονες, που θα δώσουν απαντήσεις ενδεχομένως σε ερωτήσεις που έχουμε.

Αυτά για το χαρτί που σας μοίρασα.

Αν το διαβάσετε προσεκτικά, θα δείτε πώς μπορείτε να κινηθείτε γι’ αυτό.

Τώρα όμως να γυρίσουμε στο θέμα μας, που το θέμα μας το αφήσαμε την προηγούμενη φορά.

Μπορώ να έχω το χάρτη, σας παρακαλώ.

Το αφήσαμε μιλώντας για τις κατακτήσεις του ανθρώπου μετά τη Γεωργική Επανάσταση.

Είπαμε ότι η Γεωργική Επανάσταση είναι ό,τι σημαντικότερο συνέβη στην ανθρώπινη ιστορία από την αρχή μέχρι σήμερα.

Γιατί; Γιατί αυτή η τομή της Γεωργικής Επανάστασης, γύρω στο 10.000 π.Χ., αλλάξε τελείως τον τρόπο ζωής του ανθρώπου.

Είναι χθεσινό αυτό που συνέβη.

Μιλάμε για τη Γεωργική Επανάσταση.

Συνέβη χθες.

Δηλαδή, αν η ιστορία της ανθρωπότητας είναι όλο αυτό το διάνυσμα, η Γεωργική Επανάσταση συνέβη στο τελευταίο χιλιοστόμετρο αυτού του διανύσματος τώρα, χθες.

10.000 χρόνια δεν είναι τίποτα στην ανθρώπινη ιστορία.

Είναι ένα τσακ.

Και όμως μέσα σε αυτό το τσακ, άλλαξε η ζωή του ανθρώπου από τα εκατομμύρια χρόνια, που ήμασταν νομάδες, κυνηγοί και καρποσυλλέκτες.

Εγκατασταθήκαμε σε ένα τόπο, αποκτήσαμε νόμους, αποκτήσαμε αρχές, αποκτήσαμε θεσμούς, αποκτήσαμε διοίκηση, αποκτήσαμε πολιτική, αποκτήσαμε δικαστές, Αποκτήσαμε νόμους, αποκτήσαμε τεχνικούς εμπόρους, χρήματα, νόμισμα και κάναμε μεγάλα άλματα μέσα σε αυτό το διάστημα της Γεωργικής Επανάστασης στην υφαντουργική, στην κεραμική, στην μεταλλουργία.

Μπήκαμε δηλαδή στην διαδικασία τήξης των μετάλλων και όλα αυτά μέσα στα τελευταία 10-15 χρόνια μας μετέτρεψαν σε αυτό που είμαστε σήμερα και πού συνεχίζουμε να προχωρούμε και ποιος ξέρει σε κάποιες χιλιετίες από τώρα, ποια άλλη τομή θα λέμε.

Η επόμενη μεγάλη τομή που την έζησαν οι κοντοί μας πρόγονοι είναι η Βιομηχανική Επανάσταση που συνέβη το 1770 περίπου πριν από 200 χρόνια ούτε 200 τόσα χρόνια στην Αγγλία, ενώ η πρώτη μεγάλη επανάσταση του κόσμου Συνέβη, όπως είπαμε, εδώ στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, ακριβώς στην περιοχή την οποία μελετούν οι διαδρομές που σας έδωσα στο χαρτί που σας λέω, σε αυτή εδώ την ευρύτερη περιοχή, έγινε, ως φαίνεται, αυτό το μεγάλο άλμα.

Τώρα, εκείνο που είπαμε στο προηγούμενό μας μάθημα επίσης, είναι ότι ο άνθρωπος χρειάστηκε να γεωμετρήσει, να μπει στη διαδικασία των μαθηματικών, στην διαδικασία της γραφής και αυτό λέμε ότι συνέβη γύρω στο 3400 π.Χ.

του Σουμέριου, η γραφή να μετρήσει το χρόνο, να μετρήσει το έτος, επέλεξε σεληνιακή μέτρηση.

Οι περισσότεροι αρχαίοι λαοί επέλεξαν τη σεληνιακή μέτρηση του χρόνου και μέχρι σήμερα.

Οι Άραβες θα γνωρίζετε ότι έχουν σεληνιακό ημερολόγιο, οι Εβραίοι εξακολουθούν να έχουν σεληνιακό ημερολόγιο.

Αλλά ο πρώτος λαός που μέτρησε το χρόνο, ως φαίνεται με ακρίβεια, 365 ημέρες και 6 ώρες αυτό είναι που σε σκοτώνει, διότι δεν είναι 365 ημέρες, είναι και ένα τέταρτο της ημέρες, είναι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι.

Γενικά έχουμε κατακτήσεις σε επίπεδα που εντυπωσιάζουν, που η ανθρωπότητα κάποια στιγμή τα έχασε μετά την εγκαθίδρυση, μετά το 400-500 μ.Χ., που διαγράφηκαν οι κατακτήσεις της αρχαιότητος, της αρχαίας ελληνικής και όχι μόνον.

Σας λέω ότι οι φοίνικες, γύρω στο 2000 π.Χ., και το 1500 αυτή ήταν μεγάλη, όπως γνωρίζετε, ναυτικοί, κατέληξαν στο ότι η Γη είναι στρογγυλή από τα ταξίδια τους, από τον τρόπο που έβλεπαν τον ορίζοντα και τον τρόπο με τον οποίο έφταναν σε διάφορα λιμάνια, έκαναν τους υπολογισμούς τους.

Βέβαια, οι Έλληνες στοχαστές, όπως ο Αρίσταρχος ο Σάμιος, ας πούμε, με το 300 π.Χ., ο οποίος κατέληξε ότι η Γη κινείται γύρω από τον ήλιο, κι όχι ο ήλιος γύρω από τη Γη.

Είμαστε στο 300 π.Χ.

Ο Ερατοσθένης το 225 π.Χ., βιβλιοθηκάριο στην Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας, που μέτρησε την περίμετρο της Γης, στον Θεό σας, την περίμετρο της Γης από μια ακτίνα φωτός που έπεφτε σε ένα πηγάδι, είδε την κλήση της ακτίνας και υπολόγισε την περίμετρο της Γης.

Μιλάμε για κορυφαία μυαλά, μιλάμε για τον άνθρωπο, το είδος μας στα ανώτερά του.

Και υπολόγισε την περίμετρο της Γης σε 39.375 χιλιόμετρα.

Η απόκλιση είναι ελάχιστη.

διότι η πραγματική περίμετρος είναι σχεδόν 40.000.

Ελάχιστη η απόκλιση.

Δηλαδή, ο άνθρωπος αυτός έφτασε σε ένα συμπέρασμα ακριβείας για την περίμετρο της Γης.

Ο ύπαρχος αστρονόμος πάλι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου Έλληνας υπολόγισε την απόσταση Γης-Σελήνης σε 384.400 χιλιόμετρα, ενώ απέχει περίπου 400.000.

Η απόκλιση είναι και πάλι ελάχιστη.

Μιλάμε για κατακτήσεις.

Αυτές οι κατακτήσεις σχετίζονται με το γεγονός της Επανάστασης αυτής που είπαμε, της Γεωργικής Επανάστασης, η οποία με τη σειρά της έφερε πολλές πλευρές, όπως είπαμε, στην οργάνωση των πραγμάτων και έφερε εξελίξεις και στην οργάνωση της κυριαρχίας των δύο φύλων.

Θα έλεγε κανείς ότι τώρα στη Γεωργική Επανάσταση θα έπρεπε να έχουμε ισότητα των φίλων.

Λογικά.

Θα έλεγε κανείς.

Διότι η Γεωργία είναι σκληρή, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολη που να μην μπορεί να την ασκήσει η γυναίκα.

Λαμβάνω την τιμή να σας αναφέρω ότι μάλλον οι γυναίκες έχουν δουλέψει πιο πολύ στα χωράφια ιστορικά από τους άντρες.

Βέβαια, τα δύσκολα, δηλαδή η άροση που θέλει τη δύναμη, συνήθως χρειάζεται άντρα, αλλά πάρα πολλές αγροτικές εργασίες, οι περισσότερες γίνονται και από μια δυναμική γυναίκα, βγαίνουν πέρα.

Άλλα, θα έλεγε κανείς ότι θα έπρεπε σε αυτήν την φάση του ανθρώπου να έχουμε ισότητα των δύο φύλων.

Δεν είχαμε.

Αντιθέτως, είχαμε μια σαφέστατη υπεροχή του άντρα.

Και σε όλη τη Γεωργική Επανάσταση υπερισχύει κοινωνικά το αρσενικό με απόσταση.

Αυτό συνέβη διότι η Γεωργική Επανάσταση χρειαζότανε την δύναμη του άντρα, όχι τόσο για την ίδια την Γεωργική διαδικασία, αλλά για τα περιτέρων.

Δηλαδή, για την άμυνα των οικισμών, για την φύλαξη των αποθηκών, για τον πόλεμο.

Γιατί η Γεωργική Επανάσταση φέρνει πολύ πόλεμο μαζί της.

Γιατί οι Γεωργοί έχουν πλεονάσματα, άρα χτυπιούνται από άλλους λαούς που δεν έχουν μπει στη Γεωργική Επανάσταση και επιθυμούν να λεηλατήσουν.

και ένα το κρατούμενο και δεύτερο το κρατούμενο, ότι πλέον όταν δημιουργήθηκαν βασίλεια και κράτη και η Γεωργική Επανάσταση έφτασε σε οριμότητες, τότε το ένα Γεωργικό Κράτος συγκρούονταν με το άλλο Γεωργικό Κράτος πλέον, γιατί ήταν κράτη, διεκδικώντας εδάφη συγκρουόμενα για συμφέροντα κτλ.

Έτσι η Γεωργική Επανάσταση έφερε πολύ πόλεμο μαζί της.

και στον πόλεμο χρειάζεται η δύναμη του άντρα.

Τώρα, ένα άλλο γεγονός που πάει μαζί με τη Γεωργική Επανάσταση είναι η εξημέρωση των ζώων.

Πολύ συχνά η Γεωργική Επανάσταση περιγράφεται ως η εξημέρωση των φυτών.

Δηλαδή ο άνθρωπος πήρε τα φυτά και τα δάμασε, κατά κάποιο τρόπο.

Δεν θυμάμαι να σας είπα στην προηγούμενά, να μας μαθήσετε, Στο προηγούμενο μας μάθημα, αν κανείς δει, τα άγρια δημητριακά, το άγριο καλαμπόκι, είναι τόσα δά.

Δεν τα βλέπει το μάτι σου.

Και σήμερα είναι δυο μέτρα ψηλά και τα καλαμπόκια είναι να φαεί μόνα τους.

Τα καλαμπόκια, το τρως ένα καλαμπόκι και τέλειωσε.

Δεν σου χρειάζεται τίποτα άλλο.

Το άγριο καλαμπόκι είναι ένα τόσο δα μικρό πραγματάκι.

Δηλαδή, το πήραμε αυτά τα φυτά και τα αλλάξαμε τελείως μέσα από τις διαδικασίες της εξημέρωσης τους.

Τα κάναμε δικά μας, γι’ αυτό και η Γεωργική Επανάσταση ονομάζεται η Εξημέρωση των Φυτών.

Τώρα, παράλληλα με την Εξημέρωση των Φυτών, έχουμε και την Εξημέρωση των Ζώων.

Είναι τμήμα της Γεωργικής Επανάστασης η Εξημέρωση των Ζώων.

Προσέξτε, εξημέρωση των ζώων οπωσδήποτε είχε επιχειρηθεί και πριν, από το 10, 12 και 15 χιλιάδες π.Χ., όπως και οι γεωργικές προσπάθειες οπωσδήποτε είναι πολύ παλαιότερες και κάπου καταστάλαξαν, εκεί γύρω στο 15, 12 χιλιάδες π.Χ.

Οπωσδήποτε στη μακρά κυνηγετική περίοδο, οι μελετητές πιστεύουν ότι είχε δαμαστεί ο λύκος και είχε εξημερωθεί ο λύκος, δηλαδή χρησιμοποιήθηκε ο σκύλος.

Είναι φυσικό, διότι ήμασταν κυνηγοί και χρειάστηκε αυτό το ζώο.

Άλλοι μελετητές βρίσκουν ότι και είχε επιχειρηθεί αρκετά νωρίς και κάνουν υποθέσεις το πρόβατο.

Τώρα, το βέβαιο είναι ότι εκεί γύρω στο 8.500 π.Χ.

Πάλι στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, δηλαδή στην συνήθη ύποπτο περιοχή για τις πρωτοπορίες του ανθρώπου, είμαστε βέβαιοι ότι είχε εξημερωθεί το πρόβατο.

Το πρόβατο, ως φαίνεται, ήταν το πιο πρόσφορο ζώο για εξημέρωση από αυτά τα γαλακτοφόρα ζώα.

Είναι σπουδαίο το πρόβατο, γιατί σου δίνει γάλα, σου δίνει μαλλί, σου δίνει κρέας και κυρίως είναι πρόβατο.

Δηλαδή, έχει το χαρακτηριστικό ότι κινείται σε κοπάδια ακολουθώντας τύφλα έναν αρχηγό.

Επομένως αυτό το γεγονός του προβάτου, για αυτό λένε άησα τα πρόβατα πήγαμε όλοι, ακριβώς διότι το πρόβατο ακολουθεί έναν αρχηγό.

Ήταν εύκολο για τον άνθρωπο επομένως να δαμάσει το πρόβατο, διότι δαμάζοντας τον αρχηγό, δάμαζε σ’ όλο το κοπάδι.

Και εξ’ αυτού το πρόβατο μοιάζει να ήταν το προσφορότερο, να εξημερωθεί και επιπλέον είναι και ζώο της περιοχής μας, όπως είναι τα δημητριακά ζώο της περιοχής, ήταν άγριο ζώο στην ευρύτερη περιοχή.

Σταδιακά ο άνθρωπος δάμασε το γουρούνι, δάμασε τη χήνα, δάμασε την κότα, την κατσίκα και γύρω στο 2500 π.Χ.

το άλογο.

Αυτά τα ζώα τώρα γιατί να δαμαστούν τα ζώα, διότι τώρα πια δεν μπορείς να είσαι κυνηγός όπως ήσουν πριν, Αφού έχεις γίνει γεωργός, είσαι δεσμευμένος σε μια περιοχή.

Δια βίου σε αυτή την περιοχή.

Και εσύ έχεις συνηθίσει να τρως κρέας, διότι έχεις προϋπάρξει για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια κυνηγός.

Σου χρειάζεται η πρωτεΐνη του κρέατος και τώρα δεν μπορείς να είσαι σωστός κυνηγός, διότι εντάξει μπορεί να βγεις για κανένα κυνήγι.

Αλλά, καταρχήν, είσαι δεσμευμένος με την γη σου.

Έτσι, το να φέρεις εσύ τα ζώα στην περιοχή σου, ήταν η λύση.

Και ταυτόχρονος, δηλαδή, είχες το κρέας σου χωρίς να χρειάζεται να κάνεις εκστρατείες κυνηγετικές.

Αυτό τώρα, το γεγονός ότι δαμάστηκαν, εξημερώθηκαν τα ζώα, θα φέρει στην ανθρώπινη ιστορία εξελίξεις, διότι στους κάμπους, στις πεδιάδες, στις έφορες περιοχές, οι άνθρωποι είναι κατά κύριο λόγο γεωργοί και κατά δευτερεύοντα λόγο κτινοτρόφοι.

Δηλαδή έχουν και κάποια ζώα.

Δεν είναι ότι ασχολούνται με τα ζώα σε πλήρη χρόνο.

Δεν είναι δηλαδή επαγγελματίες κτηνοτρόφοι.

Έχουν και κάποια ζώα.

Όσο ανεβαίνει κανείς στα ορεινότερα, τότε η γη κατά κανόνα γίνεται λιγότερο παραγωγική, είναι λιγότερο εύφορη, οπότε όσο ψηλότερα, τόσο περισσότερη έμφαση δίνεις στα ζώα και λιγότερη στα φυτά.

Εξ’αυτού έχουμε μια διαβάθμιση του δαμαστή του φυτού και του δαμαστή των ζώων και έχουμε δύο έννοιες, την έννοια του γεωργού και την έννοια του κτηνοτρόφου.

Ο κάθε γεωργός κτηνοτροφίζει και λίγο και ο κάθε κτηνοτρόφος γεωργίζει και λίγο.

αλλά οι κτηνοτρόφοι κατά κανόνα είναι στα ψηλά βουνά.

Όσο πιο ψηλά, τόσο πιο κτηνοτρόφος, όσο χαμηλώνεις, τόσο και πιο γεωργός.

Αυτή η διάσταση την κρατάμε διότι θα φέρει μια μεγάλη σύγκρουση στην ανθρώπινη ιστορία που είναι η σύγκρουση του κτηνοτρόφου με τον γεωργό.

Στην ανθρώπινη ιστορία.

Οι Άβελ και Κάιν, μήπως παραπέμπουν στην προαιώνια σύγκρουση κτηνοτρόφου με γεωργό;

Έχει σημασία αυτό διότι ο κτηνοτρόφος των Ψηλών Βουνών, των Ψηλών Βουνών, όχι των ημιορεινών, το χειμώνα μεταφέρει τα ποίμνιά του στις πεδιάδες, στις πεδιάδες, άρα καταστρέφει τις καλλιέργειες των γεωργών και επομένως γεωργοί και κτηνοτρόφοι βρίσκονται στα μαχαίρια χιλιάδες χρόνια.

Τώρα, μάλιστα θα θυμάστε ότι μέχρι πρόσφατα και στην Ελλάδα είχαμε ειδική αγροφυλακή, ειδικό σώμα φύλαξης της τάξης στις αγροτικές περιοχές, Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, διότι τα ποίμνια των κτηνοτρόφων καταστρέφουν εδώ και χιλιάδες χρόνια τις καλλιέργειες των γεωργών, κατεβαίνοντας προς τις πεδιάδες.

Αυτή λοιπόν η ιστορία διαμορφώθηκε και πάλι, είναι προϊόν της γεωργικής επανάστασης, που η γεωργική επανάσταση, όπως είπαμε, έχει δύο σκέλη.

Την εξημέρωση των φυτών και την εξημέρωση των ζώων.

Τώρα, εκτός όμως από τους ορεινούς κτηνοτρόφους, που είναι πάγια αυτή η ιστορία, υπάρχουν και κτηνοτρόφοι που είναι μόνο κτηνοτρόφοι, γιατί η γη στην οποία αναπτύσσουν τα ποίμνια τους, δεν μπορεί να παράσχει έδαφος προς καλλιέργιαν.

Αυτοί οι κτηνοτρόφοι θα μας απασχολήσουν σήμερα και θα μας πάνε μακριά.

Σήμερα το μάθημα θέλει την εγρήγορσή σας.

Πρώτα πρώτα θα ανεβούμε σ’ άλογα.

Μέχρι τώρα ήμασταν επί εδάφους.

Σε πεδιάδες κινούμασταν.

Τώρα θα ανεβούμε στο άλογο, το οποίο και ξημερώθηκε, όπως υπολογίζεται, γύρω στο 2000 π.Χ.

και μάλλον η εξημέρωσή του, κατά τους ειδικούς, πάντα λέω το μάλλον γιατί είναι και θεωρίες, συνέβη σε αυτήν εδώ τη ζώνη.

Αυτό το θηρίο της Ευρασίας.

Μιλάμε για την Ήπειρο που λέγεται Ευρασία.

Δεν έχουμε ξεφύγει από τη Γεωργική Επανάσταση.

θα νομίσετε ότι διαφεύγουμε, ξεφεύγουμε από αυτήν.

Όχι, είμαστε στην καρδιά της Γεωργικής Επανάστασης.

Διότι όσο είναι η Γεωργική Επανάσταση εξημέρωση φυτών, είναι και εξημέρωση των ζώων.

Εδώ σε αυτή τη ζώνη της Κεντρικής Ασίας, η διαμόρφωση του κλίματος έφερε και μια ειδική εικόνα του εδάφους.

Εδώ ονομάζεται η περιοχή των στεπών.

Η λέξη στέπα.

Πολύ συχνά αναφέρεται στα πονήματα ως άγονη γη.

Άγονη γη.

Είναι μια ζώνη άγονη. Είναι άγονη αυτή η ζώνη για γεωφυσικούς λόγους, διότι στην περιοχή αυτή το χειμώνα, το κρύο είναι πάρα πολύ βαρύ.

Οι θερμοκρασίες πέφτουν και στο μείον 40, και στο μείον 30, και στο μείον 20 για μέρες ολόκληρες, ενώ το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες ανέρχονται πολύ και στον 40 και φτάνουν και στον 50, αναλόγως με τις περιοχές.

Δηλαδή, μέσα στη διάρκεια του χρόνου, η απόκλιση της θερμοκρασίας αγγίζει τους 90, τους 100 βαθμούς, είναι τερατώδης αυτή η διαμόρφωση του κλίματος και κάνει την Γη μέσα στα χιλιάδες και τα εκατομμύρια χρόνια να είναι πάρα πολύ σκληρή.

Όταν πας σ’ αυτές τις περιοχές της στέπας, η Γη είναι σαν ατσάλι.

Τη χτυπάς και είναι σαν ατσάλι, έχω βρεθεί εκεί και το έχω ζήσει αυτό το πράγμα και είναι εντυπωσιακό.

Δεν μπορεί κανείς δηλαδή να χώσει κάτι σε αυτή τη γη.

Είναι από τη φύση της πάρα πολύ σκληρή.

Δεύτερον, το κλίμα είναι τέτοιο…

Καλώς ήρθατε και στα σκαλοπάτια μπορείτε να καθίσετε για να μην είστε ορθοί.

Το κλίμα είναι τέτοιο που δημιουργεί την εξής κατάσταση.

Αν κυλήσει κανείς την απέραντη αυτή ζώνη, δεν θα δει δάση.

Σε κάποιες περιοχές θα δει δάση.

Τι θα δει; Απέραντες εκτάσεις γυμνές.

Με ένα ψωρο-θάμνο εδώ.

20 χιλιόμετρα παραπέρα, άλλος ένας θάμνος, ψωρο-θάμνος και αυτός.

5 χιλιόμετρα παραπέρα, ένα δεντράκι που το καημένο προσπαθεί να ζήσει με τα χίλια μύρια, καθόλου βλάστηση.

Όμως, όταν λιώνουν τα χιόνια προς την άνοιξη, η γη εκεί καλύπτεται από βάλτους.

γιατί το χειμώνα έχει καλυφθεί από πάγους.

Όταν λιώσουν τα χιόνια και οι πάγοι, είναι τόσα τα νερά που για ένα διάστημα γίνεται ένας βούρκος, σαν απέραντος αυτή η περιοχή.

Σιγά-σιγά η γη το πίνει αυτό το νερό και προς το λίγο συμπροχωρημένη άνοιξη γεμίζει ο τόπος με πράσινο χορτάρι.

Αυτό το πράσινο χορτάρι είναι σαν γκαζόν.

Χιλιόμετρα, χιλιάδες χιλιόμετρα εκεί που πάει το μάτι.

Και αυτό το χορτάρι διατηρείται.

Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο.

Προς το τέλος Οκτωβρίου αρχίζει ο καιρός να βαραίνει.

Προς τα μέσα Νοεμβρίου αρχίζουν τα χιόνια και τελειώνει το πανηγύρι και μπαίνει στη λευκή περίοδο αυτή η ζώνη.

Γιατί το λέω αυτό.

Διότι αυτή η ζώνη της ανθρωπότητας, στέπα δεν έχει μόνο η Ασία.

Η Ασία έχει την μεγαλύτερη ζώνη στέπας σε ολόκληρη τη γη.

Στέπες υπάρχουν και σε άλλα σημεία.

Παραδείγματος χάριν, σε σημεία της Αμερικής, σε σημεία της Κίνας, Υπάρχουν στεποειδείς κατασκευές του εδάφους, διαμορφώσεις του εδάφους.

Αλλά εδώ έχουμε την απόλυτη στέπα.

Τι συμβαίνει εκεί; Οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτή τη στέπα έπρεπε να επιβιώσουν στο κλίμα που προείπαμε και στο έδαφος που είπαμε, στις δυνατότητες του εδάφους που είπαμε.

Αυτό το έδαφος που σας περιέγραψα δεν μπορεί να οργωθεί.

Δεν μπορεί να οργωθεί.

Πριν από κάποια χρόνια, όταν ήμουν στα 20 μου, δηλαδή πριν καμιά 40 χρόνια, μου είχε πέσει στα χέρια μου ένα βιβλίο, μια αυτοβιογραφία του Λεονίντ Μπρέσνιεφ.

ο οποίος, Λεονίντ Μπρέσνιεφ υπήρξε γενικός γραμματέας του κομμουνιστικού κόμματος σοβιετικής Ένωσης και μας περιέγραφε, σαν όνειρο το θυμάμαι αυτό το βιβλιαράκι, περιέγραφε τα πρώτα του χρόνια που ήταν νέος κομμουνιστής και είχε μπει στο κομμουνιστικό κόμμα και σε πολύ νεαρή ηλικία το κομμουνιστικό κόμμα τον έβαλε, είχε πάρει την εξουσία και τον έβαλε διοικητή σε μια περιοχή του Ουσμπεκισταν, του Καζακσταν, θα σας γελάσω, δηλαδή τις περιοχές εδώ της στέπας, που τότε ήταν τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης.

Όλο αυτό που δείχνουμε στο χάρτη ήταν σοσιαλιστικές δημοκρατίες και ανήκαν στην Σοβιετική Ένωση.

Τον έστειλαν λοιπόν σε αυτή τη Στέπα, θα σας γελάσω στο ακριβές σημείο, να μετατρέψει ένα τμήμα στέπας σε γεωργική περιοχή.

Και όπως μας εξηγούσε εκεί στο βιβλίο του, δώσανε τρακτέρ, ειδικά κατασκευασμένα, με ατσάλι ενισχυμένο στα δόντια του, γιατί στη στέπα δεν λείπει το νερό, δεν είναι έρημος η στέπα.

Η έρημος είναι ένα τελείως άλλο πράγμα.

Στην έρημο δεν υπάρχει νερό, έχεις άμμο.

Στη στέπα δεν έχεις τέτοιο πράγμα.

Κυλάνε ποτάμια, λίμνες, βούρκοι, έλη.

Το νερό είναι περίσιο στη στέπα.

Άρα λογικά θα μπορούσες να έχεις γεωργία.

Αλλά δεν είχες γεωργία για χιλιάδες χρόνια, γιατί δεν μπορούσε κανείς να αξιοποιήσει αυτή τη στέπα.

Λοιπόν, και μας εξηγούσε ο Λεονίντ Μπρέσνιεφ ότι με αυτά τα καινούργια τρακτέρ που του έδωσαν, πήγε στην τάδε περιοχή του Ουσμπεκιστάν, του Καζακστάν και ξεκίνησε μαζί με άλλους κομμουνιστές την προσπάθεια άρροσης σε κάποια σημεία και το αποτέλεσμα ήταν σε λίγη ώρα τα τρακτέρ να έχουν γίνει, διαλύθηκαν τελείως.

Τέλειωσε.

Έστειλε λοιπόν, τέλος πάντων, μήνυμα στην Κεντρική Επιτροπή, ότι οι σύντροφοι το προσπάθησαν το πράγμα, αλλά αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί κανένα τρακτέρ, σπάσαν όλα τα ατσάλια και τέλος πάντων δημιούργησαν νέα τρακτέρ με ακόμη πιο ενισχυμένα ατσάλια, για να…

Και τελικά οι Σοβιετικοί θα θυμάσουν ότι κάποια τμήματα εκεί στο Καζακστάν, στο Ουσμπεκιστάν, αν τα μετέτρεψαν σε γεωργική γη, αυτά στον 20ο αιώνα με ειδικά ατσάλια.

Δεν γινότανε τις προηγούμενες.

Και εξακολουθεί.

Αυτή η τεράστια έκταση εξακολουθεί στην πραγματικότητα να είναι όπως σας την περιγράφω, στέπα-στεπένια.

Τελείως στεπένια.

Λοιπόν, εδώ ο άνθρωπος, πρώτα-πρώτα να εξηγήσουμε κάτι, η στέπα δεν είναι βεβαια νία, είναι τεράστια έκταση όταν στις παρυφές της, στα βορειότερα της σημεία, υπάρχουν και βουνά με χιόνια και δάση και αρχίζουν δάση που λέγονται Τάιγκα.

Τάιγκα, δηλαδή με λεπτά, πολύ πυκνά δάση, με ψηλούς κορμούς.

Εδώ δηλαδή υπάρχουν ζώνες Τάιγκα.

Βορειότερα αυτό εδώ πέρα, το μεγάλο κομμάτι, είναι τούντρα.

Τούντρα.

Δηλαδή πια είναι τόσο χαμηλές οι θερμοκρασίες που ζούνε μόνο κάποιοι τάρανδοι και άνθρωποι που ζούνε απ’ τους τάρανδους, νομάδες και αυτοί.

Και η τροφή είναι σπογκοειδή.

Μια σπογγοειδή βλάστηση που από αυτήν ζήσεις δεν ζεις και παραπέρα εδώ πέρα είναι πάγος.

Πάγος πλέον.

Λοιπόν, η στέπα δεν είναι ενιαία.

μέσα της υπάρχουν και έρημοι και καθώς προχωράει προς τα όρια της βρίσκεται σε άλλα περιβάλλοντα, δηλαδή σβήνει προς τις περιοχές των πεδιάδων.

Η Στέπα δηλαδή στην καρδιά της είναι αυτό που σας περιγράφω, αλλά προς το νότο της καθώς πλησιάζει άλλες θερμοκρασίες, εξελίσσεται σε πεδιάδα.

Σε αυτό το αφιλόξενο τμήμα της Γης αναπτύχθηκαν άνθρωποι της Γεωργικής Επανάστασης που όμως δεν ήταν καθόλου γεωργικοί, ήταν μόνο κτηνοτρόφοι.

Δηλαδή μετείχαν στο άλλο σκέλος της Γεωργικής Επανάστασης την εξημέρωση των ζώων.

Και αυτοί ζήσανε και ζούνε μέχρι σήμερα, κατά κύριο λόγο, από το πρόβατο.

Το πρόβατο της στέπας.

Τα πρόβατα της στέπας σε κάποιες περιοχές, ανάλογα με τη ζώνη, έχουν και καμήλες.

Καμήλες βακτριανές.

Με δύο καμπούρες.

Και βέβαια αυτό που λέει η φίλη μας, τα ζώα που σας περιγράφω, δηλαδή το πρόβατο της στέπας, είναι κοντό, χοντρό, με πλατιά πέλματα και πλούσιο μαλλί για να μπορεί να βγάζει πέρα τον κρύο χειμώνα.

Και όλα αυτά τα υπομένουν οι άνθρωποι της στέπας πάνω σε άλογα.

Το πολυτιμότερο ζώο της στέπας είναι το άλογο, που σας είπα ότι σύμφωνα με τους ειδικούς, πιστεύετε ότι μάλλον αυτοί εξημέρωσαν και το άλογο.

Οι άνθρωποι αυτής της περιοχής εξημέρωσαν το άλογο.

Το άλογο τώρα αυτών των ανθρώπων της στέπας δεν είναι το αραβικό άτι που ξέρουμε με το λεπτό κορμό, αλλά είναι κοντό.

Το υψηλότερο σημείο του σώματος του είναι 1,55, τα αυτιά του δηλαδή.

Εγώ είμαι 1,65, δηλαδή κάπου εδώ θα έρχεται αυτό το ζώο.

Κοντό, κοντό ζώο.

Δηλαδή το πηδάς επάνω του με μεγάλη ευκολία, γιατί είναι κοντό.

Είναι χοντρό, με μεγάλα πέλματα και επίσης έχει και γερό τρίχωμα, για να το και βγάλει και αυτό πέρα.

Το άλογο της στέπας δεν είναι γρήγορο, δεν έχει το χάρισμα αυτό, του αραβικού ατιού που τρέχει τόσο γρήγορα, αλλά είναι χαρακτηριστικό στην αντοχή του.

Είναι ζώα αντοχής, όχι ταχύτητας.

Και αυτά τα ζώα τα τρώνε ή τα καβαλάνε, το πρόβατο το τρώνε ή το καβαλάνε το άλογο, οι άνθρωποι της στέπας, που είναι και αυτοί κοντοί, λες και για να ζήσεις στην τέπα πρέπει να έχεις μια τέτοια κοψιά.

και οι άνθρωποι είναι βραχύσωμοι, στιβαροί, με έτσι βαριά πέλματα, για να βγάλουν πέρα αυτό το κλίμα.

Τώρα, γιατί μας ενδιαφέρουν αυτοί οι άνθρωποι; Πάρα πολύ μας ενδιαφέρουν.

Γιατί αυτοί οι άνθρωποι άλλαξαν τον κόσμο, χωρίς να έχουν καμία πρόθεση γι’ αυτό.

τον άλλαξαν με την απόλυτη βία τους, την καταπληκτική μαχητικότητά τους και έφεραν τα πάνω κάτω στην Ευρασία.

Γιατί, τι συνέβη εκεί στη Στέπα; Ας πάρουμε πάλι τα πράγματα.

Αυτοί οι άνθρωποι της Στέπας είναι μόνο κτηνοτρόφοι, μόνο κτηνοτρόφοι.

Άρα έχουνε χωριά, έχουν οικισμό, τι λέτε.

Έχει νόημα άμα είσαι κτηνοτρόφος να έχεις κάπου σταθερή εγκατάσταση.

Καμία.

Ο κτηνοτρόφος θέλει με τα πρόβατά του να μετακινείται.

Να πηγαίνει σε ένα σημείο που έχει βοσκοτόπια φρέσκα.

Βοσκοτόπια τρώει το κοπάδι εκεί πέρα, τα τρυγάει, Παίρνεις τα πράγματα σου, πας παραπέρα, πας παραπέρα, πας παραπέρα.

Άρα εδώ έχουμε πάλι νομάδες.

Δηλαδή, σε αυτή εδώ τη ζώνη της ανθρωπότητας, μέχρι σήμερα ακόμη, βέβαια τώρα είναι σε μετάλλαξη, αλλά δηλαδή βλέπεις και τέσσερα επί τέσσερα τώρα στη Στέπα, άμα πας.

Αλλά κατά κανόνα έχεις τέτοια εικόνα που σας περιγράφω τώρα.

Δηλαδή, χιλιάδες άνθρωποι ζουν ακόμη όπως ζούσαν εδώ και χιλιάδες χρόνια.

οι άνθρωποι εκεί, δηλαδή με τα άλογά τους, μικρές ομάδες οικογενειακές, μικρές, οι οποίες έχουν όλοι μαζί μερικές εκατοντάδες ζώα, πρόβατα, τα οποία και μετακινούν για τη βόσκηση και κάθε τόσο στήνουν μια σκηνή.

Αυτή η σκηνή συνήθως λέγεται γιουρτ.

Έχει διάφορα ονόματα, λέγεται γιουρτ.

Αυτή η γιουρτ είναι καμωμένη από καλάμια στην στέπα.

Δεν έχεις ξύλα, δεν βρίσκεις εύκολα ξυλεία, εκτός αν την πάρεις από δασικές περιοχές που είναι συνοριακές.

Ούτε σε συμφέρον να έχεις ξύλα γιατί είναι βαριά.

Όμως καλάμια έχουν πολλά, γιατί έχουν λιμνάζοντα ήδη.

Από αυτά λοιπόν τα καλάμια έχουν έτοιμες στημένες, κάποιες δέσμες, τις οποίες και βάζουν σαν βάσεις και πάνω σε αυτές ρίχνουνε κετσέ.

Ο κετσές είναι ύφασμα καμωμένο από μαλλί προβάτων, το οποίο έχει χτυπηθεί πάρα πολύ δυνατά με όλο το λίπος, για να είναι αδιάβροχο.

Γίνεται ένα πανί που είναι αδιάβροχο, ακριβώς επειδή έχει όλο το λίπος επάνω.

Και το πολύ άγριο χειμώνα πάνω από το κετσέ, που στους γιουρτ στείλνουν και δέρματα, τα οποία επιπλέον δίνουν μια φύλαξη.

Στο εσωτερικό της σκηνής κρέμονται χαλιά.

Οι άνθρωποι αυτοί υφαίνουν υπέροχα χαλιά από το μαλλί που έχουν σε αφθονία.

Ανάμεσα στην πανίδα και στη χλωρίδα της στέπας υπάρχουν πολλά μικρο-φυτά, που είναι βαφικά φυτά, που μπορούν να δώσουν βαφικές ύλες και έτσι βάφουν τα μαλλιά τους και παράγουν υπέροχα έργα τέχνης, που είναι τα χαλιά των στεπών.

Αυτά τα χαλιά τα κρεμούν στο εσωτερικό του γιουρτ, το χειμώνα κυρίως, για να ενισχύσουν την προφύλαξη από το πολύ το κρύο.

Ρίχνουν και κάτω χαλιά, γενικά χαλιά στα χαλιά, όχι χαλιά, Γιατί ένα από αυτούς ο λόγος είναι ότι έχουν ανάγκη και από χρώμα.

Η στέπα είναι ένα μονότονο πράγμα.

Μεγαλειώδες.

Αλλά δεν έχει ποικιλία, δεν έχει χρώματα πολλά, ενώ μέσα στις γιούρτ τους οριάζει το χρώμα.

Μάλιστα.

Αυτοί λοιπόν τώρα πάνω στα λογά τους οδηγούν τα ζώα και εξ’αυτού είναι νο-μα-δες.

Δεν έχουν σταθερή κατοικία και ζουν σε ευρύτερες οικογένειες, δηλαδή μια, δυο, τρεις, τέσσερις, πέντε οικογένειες κινούνται περίπου κοντά η μία στην άλλη για να έχει υποστήριξη στις διάφορες ανάγκες και καμιά άλλη εικοσαριά, τριανταριά, τέτοιες ομάδες, επίσης κινούνται σε μια γενική ευρύτερη περιοχή και συγκροτούν φυλή.

Δηλαδή, ανήκεις στη Στέπα σε κάποια ομάδα και όλοι μαζί ανήκεις σε μια φυλή.

Η φυλή μπορεί να είναι 500, 1000, 1500 ατόμων.

Η Στέπα δεν είναι πολλοί άνθρωποι, είναι πολύ αραιά κατοικημένοι.

Δεν μπορεί να αντέξει πολλούς ανθρώπους η Στέπα, δεν έχει τη δυνατότητα να τους θρέψει.

Αλλά αυτούς που αντέχει, είναι ο Θεός να σε φυλάει.

Διότι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι απόλυτοι κτηνοτρόφοι, σωστά.

Θυμάστε τι είπαμε πριν.

Ο κτηνοτρόφος σε σχέση με τον Γεωργό είναι πιο σκληραγωγημένος.

Μήπως πάρα πολύ πιο σκληραγωγημένος.

Ιστορικά αυτός που πολεμάει αποτελεσματικά είναι ο άνθρωπος του βουνού.

Κρατήστε το αυτό, ο άνθρωπος που ζει με τα ζώα ή πάνω στα βουνά ή στη στέπα.

Ο κτηνοτρόφος ξέρει να σφάζει.

Η δουλειά του είναι να σφάζει.

Σφάζει με τον αέρα, να ξεκοιλιάζει, να κόβει λαρύγγια.

Κρατήστε το αυτό, διότι η δουλειά του είναι να σφάζει.

Όλοι οι κτηνοτρόφοι είναι εξοικειωμένοι με το αίμα με την σφαγή και είναι σκληραγωγημένη γιατί ακολουθείς το ζώο τρέχει στο κυνηγάς αυτό πηγαίνει εδώ πηγαίνει εκεί κτλ και γύρω σου είναι κάτι τύποι μαλθακή δεν ξέρω τι τους γίνεται εκεί πέρα έχουν κάτι και χτυπάνε κάτω τη γη Δεν είναι τυχαίο και θα σας εξηγήσω ότι τα καλύτερα τμήματα σ’ όλους τους στρατούς της Γης, τα πιο αποτελεσματικά τους τμήματα στρατού κατά κανόνα είναι ορεινά τμήματα.

Και στους δικούς μας πολέμους και των βαλκανικούς πολέμους και στον 1ο και στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τους άθλους τους έκαναν Έλληνες ορεινών τμημάτων, δηλαδή κτηνοτρόφοι.

Οι κτηνοτρόφοι μας, σκληραγωγημένοι, άνθρωποι του βουνού.

Να σας πω κάτι.

Μετά από τον γιο μου και την κόρη σας, ο πιο πολύτιμος άνθρωπος αυτή τη γη είναι ο πάπας.

Ο πάπας της Ρώμης.

Είναι το πιο πολύτιμο άτομο της Γης.

Κανένα άτομο δεν περιμένει ένα δισεκατομμύριο, 200 εκατομμύρια ανθρώπους.

Κανένα.

Εκτός από τον Γενικό Γραμματεία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, να σας πούμε που είναι τέλος πάντων κάπως αλλιώς το πράγμα.

Ο πάπας λοιπόν, που είναι το πολυτιμότερο άτομο στη Γη, φυλάσσεται από ποιους; Η προσωπική φρουρά του πάπα, μήπως θυμάστε από ποια χώρα είναι, είναι ελβετική φρουρά.

Είναι μια ειδική φρουρά που έχει τοποθετηθεί στον πάπα από το μεσαίωνα, γιατί οι Ελβετοί ήταν συνώνυμοι του φοβερού πολεμιστή.

Μη βλέπετε ότι τώρα 200-300 χρόνια δεν έχουν πολεμήσει.

Εξακολουθούν να έχουν έναν από τους πιο ετοιμοπόλεμους στρατούς στον κόσμο.

Δεν ξέρω αν το ξέρετε η Ελβετία.

Έχει από τους πιο ετοιμοπόλεμους στρατούς στον κόσμο και κάθε χρόνο, κάθε χρόνο, επί 20-30 χρόνια, κάθε άντρα στην Ελβετία.

Κάθε χρόνο καλείται 10 μέρες για εκπαίδευση.

Στην Ελβετία που δεν έχει πόλεμο δόξα 300 χρόνια.

Κλείνει η παρένθεση.

Οι Ελβετοί στην περίοδο του μεσαίου να ήταν ξακουστή πολεμιστές ακριβώς γιατί ήταν πάνω στα βουνά.

Και επομένως φυλάει δέγεται ο Πάπας από κτηνοτροφικούς…

Καλά τώρα αυτή οι τύποι εντάξει εκεί που τον φυλάνε δεν είναι πια.

Αλλά έχει μείνει ιστορικά το πράγμα να φυλάσσεται από κτηνοτρόφους ο Πάπας.

Το λέω αυτό διότι…

αν οι κτηνοτρόφοι γενικά είναι σκληραγωγημένοι…

Τούτοι εδώ οι κτηνοτρόφοι είναι το εκατό της σκληραγωγίας.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι εξοικειωμένοι.

Στο μείον 40, στο μείον 30, στο συν 40, στο συν 50.

Στο να μην τρώνε για μέρες.

Να μην πίνουν για μέρες.

Να μην κοιμούνται για μέρες.

Να καβαλάνε το άλογό τους.

Τους ανθρώπους της στέπας το άλογο είναι προέκταση του σώματός τους.

Δεν είναι άλλο ζώο, είναι το ίδιο τους το σώμα.

Όταν κατεβαίνουν από το άλογο μπερδεύονται, δεν περπατάνε καλά, γενικά ζαλίζονται.

Πάνω στο άλογο είναι οι καλοί τους.

Πάνω στο άλογο μπορούν να ζουν 24 ώρες στο 24 ώρες πάνω στο άλογο.

Να μην κατεβαίνουν, όλοι τους τις ανάγκες εκεί πάνω στο άλογο να τρώνε.

Και γιατί είναι τόσο λιτοδίαιτοι, ξακουστή λιτοδίαιτοι, οι λιτοδιαιτώτες, το σνακτος, ας πούμε, είναι ένα κομμάτι ωμό κρέας έτσι κομμένο, το οποίος το βάζεις εκεί που ιππεύεις από κάτω και καθώς ιππεύεις και το χτυπάς, τακατούκα, τακατούκα, τακατούκα, αυτό γίνεται έτσι λεπτό, λίγο σαν τσιπς, να πούμε, και άμα σε κόψει καμιά πίνα, κάνεις ένα τσακ, τρως λίγο από δάφτο και πορεύεσαι για λίγο.

Μάλιστα.

Αυτοί οι τύποι τώρα ζούνε, όπως σας είπα, σε φυλές και σε μικρές ομάδες, έχουν τεράστιο σεβασμό μέσα στην ομάδα τους και στους γέροντές τους.

Οι γέροντες, οι γερόντισσες τους σημαίνουν πάρα πολλά για αυτούς, διότι είναι η σοφία της φυλής οι γέροντες.

Αυτοί θυμούνται και δίνουν οδηγίες.

Μην πάμε προς τα δω, την άλλη φορά θυμάμαι πριν κάποια χρόνια σε αυτά τα λιβάδια μας είχε τύχει αυτό.

Καλύτερα προς τα εκεί.

Είναι οι τάδε φυλή μας είχε κάνει θέματα.

Προσέξτε για τα λοιπά.

Έχουν μεγάλο σεβασμό στο.

Και τεράστια πειθαρχία στο εσωτερικό τους.

στο εσωτερικό τους.

Δηλαδή, ξέρει ο καθένας πού και πώς θα σταθεί όταν θα είναι να επιτεθεί.

Να επιτεθεί σε ποιον; Καταρχήν, στη γειτονική φυλή.

Η μία φυλή με την άλλη.

Στην Στέπα η σύγκρουση είναι αυτονόητη.

Είναι αυτονόητη διότι πολλές φορές στο τέλος του χειμώνα, άμα ο χειμώνας παραταθεί και έχουν λείψει οι τροφές που είχαν μαζέψει από το φθινόπωρο πολύ χόρτο για να έχουν να δίνουν στα ζώα τους το χειμώνα, όταν, αν συμβεί να παραταθεί ο χειμώνας, τότε το καλύτερο που είχες να κάνεις είναι να επιτεθείς στη διπλανή φυλή, να τις κλέψεις, αν είχε αποθέματα από χόρτα, και να τους κλέψεις ζώα.

και εκείνη βέβαια να επιτεθεί σε σένα να σου κλέψει χόρτα και ζώα.

Επομένως γινόταν ένας ωραίος πόλεμος για αυτή την ιστορία.

Ακόμη και γυναίκα για να πάρεις, προτιμούσες να επιτεθείς στην κοινωνική φίλη και να την κλέψεις.

Αυτή τότε η φυλή ερχόταν και σου έκανε έναν ωραίο πόλεμο και της έκανες κι εσύ έναν ωραίο πόλεμο και το χαιρόσουν πολύ αυτό το γάμο.

Αχ, απολαύσαμε ένα γάμο.

Τόσοι νεκροί, τόσοι τραυματίες κτλ.

και π.χ.

ήταν μέσα, είναι μέσα στη στέπα αυτή η ιστορία.

Και ήταν καλό να κλέβεις νύφη από άλλη φυλή, διότι αν γινόταν ενδογαμίες επί μεγάλο διάστημα, οι φυλές θα είχαν εξαφανιστεί.

Αντιθέτως με το κλέπτην κοπέλα από άλλη φυλή και περνούσες ωραία γιατί σκοτωνόσουν, ας πούμε, με ένα ωραίο απόγευμα γινόταν μια, ή κανένα μήνα σκοτωνόσουν μεταξύ σου, και μετά, τέλος πάντων, είχες και καλή ανάμιξη βιολογικών στοιχείων.

Μάλιστα, αυτές οι φυλές κατά κανόνα συγκρούονται μεταξύ τους ή μπορεί να έχουν συμμαχία σήμερα η μία φυλή με την άλλη, εναντίον της τρίτης, την άλλη χρονιά, συμμαχία με την τρίτη, εναντίον της δεύτερης.

Εσείς γενικά η Στέπα είναι μια περιοχή τρομερών μετακινήσεων και συγκρούσεων.

Μικρής κλίμακας, γιατί είναι μια φυλή εναντίον της άλλης.

Δεν είναι μεγάλη, αλλά είναι ανελέητη, αδυσώπητη, γιατί ξέρουν να σφάζουν και είναι καταπληκτική στο σφάξιμο.

Και τους αρέσει γενικά.

Δώσ’ μου πόλεμο και πάρε μου την ψυχή.

Δεν είναι ότι τον επιδιώκουν ακριβώς, αλλά είναι απόλυτα εξηγηωμένοι με αυτό και έχουν εκπαιδευτεί από μικρά παιδιά.

Είναι εκπαιδευμένοι στον πόλεμο.

Στον πόλεμο χρησιμοποιούν το φοβερότερο όπλο τους.

Το ένα τους φοβερότερο όπλο είναι η ίδια τους η εξοικείωση με το άλογο.

Οι καταπληκτικότεροι ιππείς στην ανθρώπινη ιστορία είναι αυτοί οι άνθρωποι.

Είναι πέραν της λέξης ιππέας.

Συνήθως λέμε κάποιον ιππέα γιατί έχει εξοικειωθεί με το άλογο.

Εδώ δεν τους λέμε καν ιππείς.

Αυτή είναι τμήμα του αλόγου.

Δεν είναι πέραν αυτού.

Ήταν ξακουστή γιατί το δεύτερο όπλο τους είναι το τόξο τους.

Το τόξο της στέπας θεωρείται από τους παγκόσμιους ιστορικούς ότι τα δύο όπλα που άλλαξαν τον κόσμο στην αρχαιότητα είναι το ρωμαϊκό σπαθί και το τόξο της στέπας.

Το τόξο της στέπας είναι πάρα πολύ μεγάλο, εξαιρετικά δύσκαμπτο, δηλαδή για να το τραβήξεις πρέπει να έχεις πολύ μεγάλη μυαϊκή δυναμή.

Υπολογίζεται ότι το τόξο είναι δικιά τους εφεύρεση των ανθρώπων της στέπας επίσης, οι οποίοι είχαν όλα τα υλικά, δηλαδή είχαν τους τένοντες των ζώων, των ζώων, τα κόκαλα των ζώων κλπ.

Και δημιούργησαν αυτό το φοβερό τόξο της στέπας, το οποίο μπορεί να στείλει το βέλος σε χιλιόμετρα μακριά.

Δηλαδή, ενώ είναι δύσκαμπτο, το αποτέλεσμά του είναι μακράς δράσεως και έτσι μπορείς να χτυπήσεις τον εχθρό πολύ μακριά και αυτοί είναι από παιδιά, ασχολούνται μέσα στα παιχνίδια τους, είναι αυτή η εξάσκηση στο σημαδεύει και στο στοχεύει και ήτανε καταπληκτική σε αυτό οι άνθρωποι της στέπας, που ήταν σε θέση να καλπάζουν μετά λογά τους και ταυτόχρονος να στοχεύουν, και όχι μόνο μπρος αλλά και στο πλάι και πίσω.

Να στρέφονται δηλαδή και σε ένα δευτερόλεπτο έχοντας στρέψει το πρώτο προς τα πίσω να χτυπούνε ακριβώς τον εχθρό στην καρδιά.

και μάλιστα το βέλος αυτό ήταν τόσο δυνατό στην εκτοξευτεί του που δεν διαπερνούσε απλώς σώματα, αυτά δεν ήταν τίποτα, διαπερνούσε και προστατευτικά που βάζανε τότε με παχιά και τομάρια ή και μέταλλα από μέσα, ήταν σε θέση να τα περάσει.

Άρα μιλούμε για πολεμιστές που έχουν αυτές τις ικανότητες.

Είναι ασκημένοι πολεμικά, είναι ετοιμοπόλεμοι, τους αρέσει το συγκρούεσθε, είναι τμήμα της απόλαυσης το συγκρούεσθε και δεν καταλαβαίνουν τη λέξη τρόμος και φόβος, δεν καταλαβαίνει.

Δώσ’ μου τρόμο, δώσ’ μου επικίνδυνο πράγμα να το κάνω, δεν είναι τίποτα θα το κάνω.

Θα το κάνω και άμα πεθάνω δεν έγινε και τίποτα.

Το θέμα είναι να το χαρώ ρε παιδί μου.

Άμα δούμε αυτές τις προδιαγραφές θα καταλάβουμε τι έγινε περιτέρου.

Διότι οι άνθρωποι εδώ σ’ αυτές τις στέπες διαμορφώθηκαν μέσα στα χιλιάδες χρόνια σε φυλές, που ανήκουν σε δύο κατά κανόνα μεγάλες ομάδες, ανθρώπινες ομάδες.

Οι μία είναι Μογγολικές ομάδες.

Μογγολικές ομάδες.

Σήμερα υπάρχει μια χώρα που λέγεται Μογγολία.

Και είναι, να, τη μεγάλη χώρα πάνω από την Κίνα.

Η Μογγολία είναι στη Στέπα.

Και τότε δεν υπήρχαν χώρες, τώρα έγινε η χώρα αυτή που λέγεται Μογγολία.

Αλλά χοντρικά εδώ που δείχνει τη χώρα Μογγολία, οι κάτοικοι ήταν ιστορικά, ανήκαν σε Μογγολικές φυλές.

Οι άνθρωποι σε αυτή τη ζώνη ανήκουν σε αυτά που είχαμε πει όταν μιλούσαμε στο πρώτο μας μάθημα για τις ουραλοαλταϊκές φυλές.

Εδώ είναι τα ουράλια και εδώ είναι τα οριαλτάι.

Αυτή εδώ είναι η ζώνη ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές.

Και στις περιοχές αυτές αναπτύχθηκαν δύο μεγάλες ομάδες ανθρώπινες.

οι γλώσσες τους είναι ουραλόαλταϊκές, η μία είναι οι μογγολικές φυλές που σας είπα και οι άλλες είναι τουρκομανικές φυλές.

Τουρκομάνοι ή Τούρκοι, διάφοροι Τούρκοι.

Κατά κανόνα οι τουρκομανικές φυλές αναπτύχθηκαν σε κεντρικές και δυτικότερες περιοχές της στέπας.

Οι Μογγολικές, κατά κύριο λόγο, εδώ, σε αυτή την περιοχή βόρεια από την Κίνα, ενώ οι τουρκικές φυλές επίσης διαπαιρνούν αυτή τη ζώνη και δημιούργησαν ζώνη τουρκογενή και εδώ, στην περιοχή.

Εδώ λέει Νόρθ-Κορία.

Μπερδεύει.

Η Νόρθ-Κορία είναι αυτό που σας δείχνω.

Το όνομα είναι για το παρακάτω.

Αυτή εδώ πέρα η περιοχή λέγεται Μαντζουρία.

Και ανήκει σήμερα στην Κίνα ένα της κομμάτι και ένα της κομμάτι σήμερα ανήκει στη Ρωσία.

Στις περιοχές της Μαντζουρίας επίσης υπήρχαν Τουρκομάνοι.

Και γενικά στο κεντρικό κομμάτι της Μαντζουρίας, οι κάτοικοι είναι ανάμιξοι Τουρκομάνων και Μογγόλων.

Έχουμε δηλαδή σε αυτή τη ζώνη δύο ξεχωριστές ομάδες που όμως δεν είναι τόσο ξεχωριστές διότι καθώς είναι ομάδες δηλαδή μετακινούνται σε ένα μια περιοχή διασταυρώθηκαν μέσα στο χρόνο και υπάρχουν ζώνες τουρκομωγκόλων, τουρκομωγκολικές.

Οι δύο αυτές ομάδες στην καθαρότητά τους αν πάρει κανείς τις μορφές τους είναι διαφορετικές.

Οι τουρκομανικές ομάδες, δηλαδή στις δυτικότερες τουρκομανικές ομάδες, έχουνε μπακρόστενο πρόσωπο, ελαφρά καστανό δέρμα, έντονα ζυγοματικά, λεπτότατη και γαμψή μύτη, μεγάλη και γαμψή μύτη, σχιστά μάτια, ψηλό μέτωπο και τα μαλλιά ξεκινούν από εδώ πίσω.

Το πρόσωπό τους είναι μακρόστενο δηλαδή.

Ενώ των Μογγόλων το πρόσωπο είναι στρογγυλό και είναι πολύ λευκό το δέρμα τους με μικρή μύτη και πλατιά στην βάση τους.

Έχουν δηλαδή μεγάλη διαφορά στην εμφάνιση τους αν πεις «η τουρκομάνη» με τους Μογγόλους.

Αλλά στο μεταξύ υπάρχουν τόσα τουρκο-Μογγολικά φύλλα, που η ανάμιξη επίσης είναι και αυτή μέσα στο παιχνίδι.

Τώρα αυτά τα φύλλα των Στεπών γιατί μας ενδιαφέρουν; Αν είχαν παραμείνει πολεμώντας μεταξύ τους, δεν θα μας πολύ ένιαιζαν.

Είναι μια κατάσταση εκεί πέρα στις Τέπεστο να συγκρούνται μια φυλλή με την άλλη και τελικά.

Πότε μας ενδιαφέρουν αυτά τα φύλλα; Μας ενδιαφέρουν όταν επιτίθενται σε γεωργικές περιοχές, σωστά.

Διότι, κοιτάξτε να δείτε, δεν είπαμε πριν ότι οι γεωργικές περιοχές είναι ελκυστικές για τους ανθρώπους που ζουν σε άλλο κλίμα ζωής.

Γιατί στις γεωργικές περιοχές υπάρχει περίσευμα.

Υπάρχουν αντικείμενα πολλά.

Είναι καταπληκτικό.

Οι άνθρωποι των Στυπών ήταν ονομαστοί λεηλάτες.

Λάτρευαν τη λεηλασία.

Χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι να τα κάνουν αυτά τα αντικείμενα που πέρνανε.

Αρκεί να τα λεηλατίσουν, να τα πάνε εκεί πέρα στη σκηνή να τα δουν.

Ό,τι θέλετε, ό,τι πείτε.

Βέβαια, στόχευαν στα απεθέματα τροφής, δεν το συζητούμε.

Και βέβαια, τώρα εδώ η Στέπα είναι τεράστια.

Υπάρχουν φυλές που είναι στο κέντρο της Στέπας και είναι μακριά από τις γεωργικές περιοχές.

Αλλά φυλές νομαδικές που κινούνται στις παρυφές των γεωργικών περιοχών, τότε είναι εύκολο για αυτούς να καβαλήσουν τα αλογά τους, να ορμήσουν στις γεωργικές περιοχές, να σφάξουν.

Δεν τους συζητάμε, δεν έμενε τίποτα.

Δεν έμενε τίποτα.

Μέσα σε μια μέρα δεν ήταν τίποτα για αυτούς, να μην είναι τίποτα ζωντανό.

να σφάξουν τους ανθρώπους, να βιάσουν, ήταν τρομεροί βιαστές, να λεηλατίσουν το παν, δεν έμενε τίποτα, και να επιστρέψουν πίσω στα διετήματά τους.

Και πάλι αυτές οι μικρές εξορμήσεις είντε μεγάλο πράγμα.

Οι Γεωργοί δηλαδή των παρυφών αυτής της ζώνης, ζούσανε τα πάνδυνα από αυτούς τους τύπους τον καλό καιρό.

Πότε γίνονται αυτές οι δράσεις; Το καλό καιρό.

Το χειμώνα δεν θα σου κάνουν την επίθεση μέσα στους πάγους.

Η επίθεση θα γίνει το καλοκαίρι.

Που είναι ελεύθερο το πεδίο να τρέξουν τα άλογά τους και δεύτερον το καλοκαίρι έχει μαζέψει ο χωρικός της σωδιά.

Άρα έχεις να λελατίσεις.

Έτσι γυρνούσες πίσω το Φεβρουάριο φορτωμένα τα άλογα με τροφή και τα έβγαζε σπέρα καλύτερα το χειμώνα και δεν πάει να χάθηκαν μερικά χωριά από προσωπουγείς, δεν βαριέσαι κανένα θέμα.

Ήταν ένα είδος σπόρ αυτό εξάλλου.

Γιατί σας τα λέω αυτά.

Ποιες χώρες γεωργικές είναι εκτεθειμένες στην δράση αυτών των ανθρώπων.

Κοιτάξτε την περιοχή τους.

Πείτε μου η χώρα που είναι πρώτη πρώτη πρώτο τραπέζι πίστα.

Η Κίνα.

Η χώρα η οποία είναι τελείως εκτεθειμένη στις επιθέσεις αυτών των ανθρώπων είναι η Κίνα.

Μάλιστα, για κακή της τύχης της Κίνας, η Γεωργική της Επανάσταση δεν έγινε εδώ.

Εδώ θυμάστε όταν μιλήσαμε στο πρώτο μας μάθημα.

Εδώ είναι ο Κίτρινος Ποταμός.

Εδώ έχει την πιο πρόημη ανάδειξη, ας πούμε, των δικών της επιδόσων στη Γεωργία.

Και λίγο παραπάνω από αυτή τη ζώνη, αρχίζει η πεδιάδα να στεποποιείται.

Καθώς επεκτείνεται η πεδιάδα, πάβει πια σταδιακά να είναι πεδιάδα και γίνεται στέπα.

Μάλιστα αυτό το κομμάτι που σας δείχνω εδώ της Κίνας ονομάζεται εσωτερική Μογγκολία, αν το γνωρίζετε, γιατί είναι τμήμα Μογγκολίας που ανήκει στην Κίνα και είναι στέπα εκεί πέρα.

Και δεν μεσολαβεί τίποτα στην Κίνα ανάμεσα στη στέπα και την παιδιάδα.

Εξελίσσεται ομαλά η στέπα σε παιδιάδα.

Άρα, είναι η Κίνα το ιδανικό θύμα για τους πιο σκληροτράχυλους κατοίκους της στέπαςης, που είναι οι Μογγόλοι.

Από όλους τους κατοίκους της στέπαςης, οι πιο σκληροτράχυλοι, των σκληροτράχυλων ως σκληροτράχυλοι, θεωρούνταν οι Μογγόλοι.

Αυτοί, λοιπόν, είχαν από κάτω το μεγάλο γλυφιτζούρι, δηλαδή.

Ο καλός θεός πώς το οργάνωσε αυτό το πρόγραμμα, οι πιο άγριοι λεηλάτες να βρίσκονται κοντά και με εύκολη πρόσβαση στην πιο πρόσφορη λεηλασία.

Από τέλος αυτή η μεγάλη χώρα που λέγεται Κίνα, να ηθίσταται τα πάνδυνα από αυτές τις επιδρομές.

Και κάποια στιγμή, γύρω στο 200 π.Χ., η δυναστία των Τσίν που έδωσε και το όνομα στην Κίνα, στην Κίνα, Τσίν, Τσάινα, Τσίνα στο 200 π.Χ.

είπε δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο δεν μπορεί να μπαίνουνε συνέχεια αυτοί οι τύποι και να μας ερημάζουνε θα κάνουμε ένα τείχος να μην μπορούν να το περάσουνε μα πόσο τείχος θα κάνουμε αρχοντά μου όσο χρειάζεται μα είναι χιλιόμετρα, όσα χρειάζεται Και τότε έγινε το μεγαλύτερο τεχνικό έργο στην ιστορία της ανθρωπότητας, που είναι το Συνικό Τείχος, το οποίο ξεκινάει περίπου από εδώ και καλύπτει αυτή την μεγάλη έκταση.

Δεν έσωσε την Κίνα, αλλά βοήθησε την Κίνα το Συνικό Τείχος.

4.500.000 χιλιόμετρα ήταν η αρχική κατασκευή.

Το σημερινό είναι 6,5 χιλιάδες χιλιόμετρα.

Unpeckable που λένε και οι φοιτητές μου.

Δεν μπαίνεται δηλαδή.

Προσέξτε να δείτε, η δυναστία των Τσίν όταν δημιούργησε το συνικό τείχος, δημιούργησε ένα τείχος.

Δηλαδή δεν είχε τη μορφή που έχουν σήμερα, το συνικό τείχος ήταν ένα τείχος.

το οποίο δεν ήταν τόσο δυνατό, κάθε τόσο, η κάθε δυναστία το ενίσχυε το κτλ.

Το τείχος που λέμε σήμερα συνικό τείχος δημιουργήθηκε πριν από πεντακόσια χρόνια.

Είναι της δυναστίας των Μιγ τείχος και δεν είναι τείχος αν το έχετε προσέξει.

Είναι 6,5 χιλιάδες χιλιόμετρα κάστρο.

Δεν είναι τείχος το συνικό τείχος, είναι κάστρο.

Ένα τείχος από εδώ, τείχος από εδώ, στο ενδιάμεσο αποθήκες και πάνω προμαχώνες.

Δεν έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα.

Όπως γνωρίζετε είναι το μεγαλύτερο σε έκταση τεχνικό έργο που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Έγινε από τους Κινέζους γιατί; για να σταματάει τις ορδές αυτών των ανθρώπων οι οποίοι ρήμαζαν την Κίνα.

Τώρα παρακάτω είναι η Ινδία, άλλη μεγάλη χώρα γεωργίας, πολύ μεγάλη χώρα πολιτισμού.

Αυτή έχει απο τη φύση τείχος και είναι τα Ιμαλάια.

Εκεί δεν χρειάστηκε να κτίσουν, εσυνικό, δικό τείχος θα λεγόταν το δικό τους, διότι έχουν τα ημαλάια.

Εδώ πέρα είναι η ψηλότερη οροσυρά του κόσμου, με 8.500 μέτρα, άρα δυσκολεύεται, όσο και σκληροτράχυλος να είναι ο επιδρομαίας, να περάσει αυτά τα δύσκολα εδάφη.

Όμως, για κακή τείχη, τα ημαλάια αρχίζουν και χαμηλώνουν χαμηλώνουν, φτάνοντας στο Πακιστάν, υπάρχουν πολύ μεγάλες ακόμα εδώ κορυφές, αλλά αναλογικά χαμηλώνουν και δημιουργούν μεγάλες κυλάδες, από τις οποίες μπορεί κάποιος να μπει.

Και αυτό γίνεται ακόμη καλύτερο στο Αφγανιστάν.

Δηλαδή, υπάρχουν περάσματα στο Αφγανιστάν.

Επομένως, από εδώ θα περάσουν τέτοιοι έθιποι επιδρομήσεις.

Και επίσης, σε αυτή εδώ πέρα τη ζώνη, άλλο μεγάλη περιοχή ιστορικού γεωργίας, ιστορική περιοχή γεωργίας, είναι η περίφημη Περσία, το Ιράν, το οποίο επίσης είναι ανοιχτό στα χτυπήματα, διότι εδώ υπάρχουν οριστηρές αλλά υπάρχουν και περάσματα άνετα ώστε να μπορούν να χτυπήσουν οι νομάδες να μπουν να χτυπήσουν το Ιράν και να χτυπήσουν όλη αυτή εδώ την περιοχή θυμάστε ότι στην Αίγυπτο τη χτύπησαν εξώς γύρω στο 1500 π.Χ.

από τις Τέπες είχαν έρθει αυτοί και οι Σουμέροι και οι Ακάδοι και οι Ασύροι και οι Βαβυλώνι Κάποιοι από αυτούς, ο αρχικός τους πυρήνας ήταν νομάδες που εγκαταστάθηκαν ή πολλοί από αυτούς ζούσαν με τα χτυπήματα των νομάδων τους, τους οποίους έπρεπε να αντιμετωπίζουν.

Άλλη περιοχή, η οποία είναι εκτεθειμένη, είναι βέβαια η Ρωσία, η περιοχή της Ρωσίας, η οποία ενπεριέχει στέπα.

Τότε δεν υπήρχε χώρα Ρωσία, αλλά χρησιμοποιούμε τώρα τον όρο.

Αυτή εδώ η ζώνη που σήμερα είναι τμήμα ας πούμε της Νότιας Ρωσίας εμπεριείχε στέπα.

Άρα εδώ ήταν φυσικοί κάτοικοι οι νομάδες.

Και βέβαια εδώ, από εδώ και πέρα η στέπα αλλάζει και γίνεται πεδιάδα.

Καθώς κινείται προς τα δυτικά το τοπίο, εξελίσσεται σε πεδιάδα, δηλαδή σε γόνιμο έδαφος.

Αλλά επειδή είναι παιδιάδα επιτρέπει τα άλογα στον καλπασμό τους.

Δηλαδή, άνθρωποι των στεπών, οι οποίοι ξεκινούν να χτυπήσουν κάποια περιοχή, τρέχουν άνετα στη στέπα και όταν φτάνουν στην παιδιάδα δεν δυσκολεύονται, γιατί είναι το επίσης επίπεδο που γνωρίζουν.

Πού σταματάει στην ουσία αυτή η διαδρομή; στην Ουγγαρία, τη σημερινή Ουγγαρία, εδώ δηλαδή.

Γιατί μετά την Ουγγαρία, τότε δεν υπήρχε Ουγγαρία, λέμε έτσι για να συνανοούμε.

Όλες οι επιδρομές των ανθρώπων των στεπών ξεκίνησαν από τις στέπες και έφτασαν στην Ουγγαρία.

Στην Ουγγαρία τα άλογα τους σταμάτησαν.

Γιατί ο κάμπος της Ουγγαρίας είναι καταλληλότατος για τα άλογα τους, αλλά αμέσως μετά αρχίζουν οι Άλποις.

Έτσι μπροστά τους είχαν ένα μεγάλο ορεινό όγκο που τους ανέστειλε.

Πρέπει να βρουνε περάσματα σε αυτόν.

Τα άλογα τους τα κινούν πολύ καλύτερα στο επίπεδο πεδίου.

Στα βουνά δυσκολεύονται και πρέπει να βρουνε διόδους και κυλάδες για να περάσουν.

Εκεί είναι πιο ευάλωτη στα χτυπήματα άλλων.

Γιατί τα λέω τώρα όλα αυτά.

Διότι αυτοί οι κάτοικοι των Στεπών που ζουν μια σκληρότατη ζωή, είναι ζωή ομαδική, περιέχει μεγάλη ομαδικότητα.

Είναι περίπλοκη η οργάνωσή τους κοινωνικά, φαντάζεστε.

Βλέπετε, όταν μιλάμε για τους ανθρώπους των στεπών, χοντρικά μπορούμε να φανταστούμε πώς ήταν η ζωή, πριν από τη Γεωργική Επανάσταση, όταν ήμασταν κτηνοτρόφοι και καρποσιλέκτες, που ζούσαμε επίσης νομαδικά, με ελάχιστα αντικείμενα, δεν έχουν τη λέξη έχω στις γλώσσες τους, δεν έχουν τη λέξη έχω στις γλώσσες τους, γιατί μοιράζονται τα λίγα αντικείμενα που έχουν Και λεηλατούν όλοι μαζί.

Και έτσι αυτά που παίρνουν τα έχουν όλοι μαζί χοντρικά.

Είναι κοινωνία σχετικής ισότητας κοινωνικής.

Και εκείνο το οποίο τους χαρακτηρίζει είναι ότι αναφυλή μαζεύονται κατά καιρούς οι αρχηγοί γέροντες των διαφόρων ομάδων για να πάρουν αποφάσεις για διάφορα ζητήματα.

Και η κάθε ομάδα έχει τον επικεφαλής της που κατά κανόνα είναι ο πιο σκληροτράχυλος πολεμιστής.

Αυτός ο οποίος αποδεικνύει δύο πράγματα.

Ότι μπορεί να οδηγήσει την ομάδα σε καλάβο σκοτόπια, να τρώνε τα ζώα, και δεύτερον να οδηγεί την ομάδα σε νίκες απέναντι σε άλλες ομάδες που της επιτήθενται.

Τώρα, αυτοί οι άνθρωποι έχουν…

η διαδρομή από τη Μογγολία μέχρι την Ουγγαρία, μας χρειάζεται αυτό, είναι περίπου 6.000 χιλιόμετρα.

Και αυτοί τη δίνησαν αρκετές φορές ομάδες οι οποίες χτύπησαν.

Απλώς ήθελα να σας πω ότι ζουν τόσο πολύ με το άλογο, που έχουν οι Μογγόλοι 169 όρους για να περιγράψουν το άλογο, στο Θεό σας.

169 όρους για να περιγράψουν το άλογο.

Ένας από αυτούς τους όρους, ας πούμε μπενταμπούμ, σημαίνει όρος, μια λέξη σημαίνει ανοιχτό, καστανοκόκκινο άλογο, που διαγράφεται κομψό, όταν τρέχει ερχόμενο από μακρινό τοπίο.

Αυτό όλο το λέσουμε μία λέξη, μπου ντου μπουμ, ξέρω κι εγώ.

Και ο άλλος καταλαβαίνει ότι είναι ένα καστανό, κομψό άλογο που έρχεται από μακρινό και διαγράφεται, τι να πεις.

Δηλαδή, εδώ μιλάμε για την απόλυτη ακρίβεια, γιατί άλογα ξέρουν, άλογα μολογάνε.

Και τι άλογα ξέρουν, γαλακτοκομικά, τι τρώνε, η διατροφή τους είναι κρέας.

Κρέας, βούτυρα, γάλατα, γαλακτοκομικά, 150 διαφορετικά γαλακτοκομικά, Ήδη έχουνε οι άνθρωποι αυτοί.

Ξυνά γάλατα.

Ακόμη και το ποτό τους είναι γάλα φοράδας.

Λέγεται κουμίς.

Και είναι γάλα φοράδας που έχει υποστεί μζήμωση.

Στη γειτονιά μου εγώ μένω στο κουκάκι.

Είναι ένας συμπαθέστατος ελληνοπόντιος που προέρχεται από το Καζακστάν.

Από αυτούς που μετέφερε ο Στάλιν στο Καζακστάν.

Και μου περιέγραφε τον παππού του πώς πήγε εκεί και τελειά.

Και μια φορά τον ρώτησα, κουμίς έχετε πιει, γιατί έχω διαβάσει εγώ.

Μου μιλάτε για το κουμίς, μου λείπει τόσο πολύ, είναι υπέροχο το κουμίς.

Λέω, έχετε καθόλου να το γεφθώ.

Λέει, όχι δεν έχω, αλλά νοσταλγώ να πάω να πιω κουμίς.

Ο καθένας το γάλα της φοράδας.

Μάλιστα.

Τώρα, για να σας πω επιπλέον, επειδή οι άνθρωποι αυτοί ήταν αδυσσόπητοι βιαστές, στις αλεπάλληλες επιθέσεις που έκαναν σε όλη την Ευρασία, υπολογίζεται ότι έχουν βιάσει ορισμένες εκατοντάδες χιλιάδες γυναικών.

Τώρα που έγινε η ανάλυση του ανθρωπίνου DNA, το 2000, υπήρχε πάντα η υπόθεση ότι ένα ποσοστό των κατοίκων της Ευρασίας εμπεριέχει σπέρμα Μογγόλου ή Τουρκομάνου.

Η ειδική έλεγαν ότι πρέπει να είναι της τάξος του 18%.

Με την ανάλυση του ανθρωπίνου DNA, το πρόσφατα διάβαζα του Cambridge μια ομάδα, έκαμε ανάλυση για να δει σε όλους μας πως αν εμπεριέχεται και σε ποιο βαθμό μακρινό αν περιέχεται μογκολική ή τουρκομανική βάση, και διέγνωσαν ότι μερικά εκατομμύρια ανθρώπων, ξεχνώ αυτή τη στιγμή τον ακριβή αριθμό, είναι απόγονοι του ίδιου άντρα.

Ψάξανε τα γενετικά, μια φορά που έλεγα έτσι σε ένα τέτοιο καινουικινό φίλον σαν εσάς, μπροστά μπροστά καθόταν μια κυρία η οποία ήταν ωραιοτάτη, ελληνίδα, αλλά είχε σκιστά μάτια, πραγματικά είχε σκιστά μάτια.

η οποία ήταν ορειοτάτη, ελληνίδα, αλλά είχε σκιστά μάτια, πραγματικά είχε σκιστά μάτια.

Και όταν είπα αυτό, είπε «Α, γι’ αυτό έχω σκιστά μάτια!».

Λοιπόν, το λέω αυτό διότι αυτά τα εκατομμύρια που εντοπίστηκε ανδρών, ανδρών ειδικά, θα σας γελάσω γιατί το χόντρια, ξέρω εγώ, αυτά τα ιδεολόγη, τι θα σου πούνε, παραπέμπουν σε έναν άντρα και εντυπωσιάστηκαν εξ’αυτού και άρχισαν να ψάχνουν, πήκανε πίσω αναγωγές και έβγαινε ότι ο αρχικός βιασμός πρέπει να είναι γύρω στο 1200 και τόσο.

Το 1200 και τόσο ταιριάζει.

Γιατί τότε η Στέπα έβγαλε τους φοβερότερους πολεμιστές της, οι οποίοι κατέκτησαν όλη τη γη και ενδεχομένως το παλικάρι που είχε αυτές τις μεγάλες επιδόσεις να είναι ο ίδιος ο αρχηγός των Μογκόλων της Χρυσής Ορδής, ο τρομερός Τζέγγις Χαν, οπότε ή αυτός ή κάποιον του πρωτοπαλήκαρο προφανώς, άφησε το στίγμα του στην ανθρωπότητα, ανεξίτιλο, διότι προλάβαιναν και να βιάζουν και να σκοτώνουν και να επιτίθεται.

Πρέπει να σας πω ότι οι Μογγόλοι του Τζεγκίσχαν κατελάμβαναν εδάφη με ταχύτητα 100 χιλιομέτρων την ημέρα.

Ούτε ο Χίκλερ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τα μηχανοκίνητα δεν είχε τέτοια ταχύτητα.

Ήταν απερίγραπτοι πολεμιστές.

Αυτοί, λοιπόν, που περιγράψαμε τώρα οι άνθρωποι, δεν είναι ότι τους λείπει ο πολιτισμός.

Δηλαδή, υπέροχα χαλιά κατασκευάζουν και κτηνοτροφικά προϊόντα και μουσική έχουν, αλλά είναι αδυσσόπιτοι πολεμιστές.

Σχεδόν ανίκητοι.

Οι άνθρωποι των Στεπών ήταν συνηθισμένοι όταν χτυπούσαν γεωργικές περιοχές.

Οι γεωργικές περιοχές είναι πολύ πιο πυκνοκατοικημένες.

Η Στέπα είναι ωραιοκατοικημένη.

Ήταν φυσικό για αυτούς να πολεμάνε ένας προς δέκα.

Ήταν φυσικό για αυτούς ένας προς δέκα.

Άμα γινόταν ένας προς πενήντα, το πράγμα ήταν πιο άγριο, πιο ενδιαφέρον.

σκοτωνώσουν με πιο καλό τρόπο.

Το υπέροχό τους ήταν ένας προς εκατό, ας πούμε.

Εκεί πια το χαιρόταν.

Ξέραν ότι στο τέλος θα σκοτωθούνε, αλλά ώσπου να σκοτωθούνε θα είχαν σκοτώσει άλλους 40 αυτοί οι τύποι.

Όσο λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι των στεπών πολεμούν μεταξύ τους και κάνουν εξάσκηση μεταξύ τους, η υπόλοιπη ανθρωπότητα δεν ανησυχητώσουν.

Το πρόβλημα είναι όταν χτυπούν γεωργικές περιοχές και το χειρότερο είναι όταν δημιουργούν στρατιά.

Δύσκολα δημιουργείται στρατιά στη Στέπα διότι ακριβώς επειδή οι διάφορες φυλές μεταξύ τους δεν πιστεύονται μία την άλλη, χτυπηάνε με την άλλη, είναι δύσκολο να δημιουργηθεί στρατιά.

Αλλά όταν βρεθεί, για να γίνει στρατιά, πρέπει να βρεθεί ένας πολύ ικανός ηγέτης, ο οποίος θα αναγκάσει τις φυλές να συνεννοθούν, να είναι δηλαδή και πολιτικός και διπλωμάτης και αδυσσόπητος και πολεμιστής και όταν αυτό συμβεί, αλίμωνο στην ανθρωπούτητα.

Όχι η Θήνα στις περιοχές ολόκληρα, στην Ευρασία ολόκληρη, μην είπωμε και στη Βόρεια Αφρική, διότι μπορούσαν να περάσουν εκεί.

Ποιοι ξπάνε πρώτοι αυτό το νήμα των μεγάλων επιδρομών; Κατά κανόνα, οι κτυπούσαν τις περιοχές που είπαμε.

Κίνα, περιοχές της Ινδίας προς το Πακιστάν, Αυγανιστάν, περιοχή του Ιράν και τα λοιπά, και τα λοιπά μπαίνανε εδώ και χτυπούσαν σ’ αυτό που σήμερα είναι Τουρκία, Ιράκ και τα λοιπά.

Μάλιστα.

Πότε πρωτάρχησε το μεγάλο πανηγύρι των στρατιών αυτών; Ξεκινάει από μια μεγάλη στρατιά που ονομάζονται Χασιούγγ νου.

Χασιούγγ νου.

Αυτή είναι η πρόγωνη των Ουνών.

Πιο καλά το λες το Ουνός απ’ το Χασιούγγ νου.

Αυτοί ήταν μογκόοι μογκολικής καταγωγής, οι οποίοι ρημάζανε την Κίνα.

Οι Xiongnu είχαν κατακτήσει και περιοχές της Κίνας το 100, το 200 μετά Χριστόν.

Αλλά κάποια στιγμή γύρω στο 300 μετά Χριστόν δημιουργείται μια μεγάλη στρατιά που έχει βάση της του Xiongnu, φεύγει από την Μογγολία, στο δρόμο ενώνεται και με τουρκομανικά φύλλα.

Όλες αυτές οι στρατιές δεν είναι ποτέ μόνο τουρκικές ή μόνο Μογγολικές, είναι ανάμυκτες.

Οι Ουνι ήταν κατά κύριο λόγο μογκολικά φύλλα, αλλά είχαν ανάμυξη και με τουρκομάνους.

Και αυτοί έχοντας χτυπήσει διάφορα σημεία εδώ στην Κίνα, στο Κυριγιστάν κτλ.

κινήθηκαν και δυτικότερα, και προσέξτε το φως που δείχνω.

Κυνήθηκαν νότια, δηλαδή σε αυτήν εδώ τη ζώνη, πηγαίνοντας προς τα δυτικά.

Εδώ είναι η μαύρη θάλασσα, εδώ είναι η κασπία θάλασσα.

Η μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο είναι η κασπία θάλασσα, το γνωρίζετε.

Είναι λίμνη, λέγεται θάλασσα γιατί είναι τόσο μεγάλη και λέγεται θάλασσα γιατί είναι αλμυρό το νερό της.

Οι αράλι λίμνοι πέρασαν λοιπόν από τα νότια σημεία και κινήθηκαν εδώ, άρχισαν να μπαίνουν στις πεδιάδες της σημερινής Ουκρανίας-Λευκορωσίας, πέρασαν και έφτασαν στην Ουγγαρία.

Τους πάει ο δρόμος, δεν είναι ότι είχαν κανένα χάρτη, τους πάει η πεδιάδα, καθώς τρέχει το άλογο, τους πάει προς την καρδιά της Ευρώπης.

Και φτάνουνε στην Ουγγαρία.

Φτάνουνε στην Ουγγαρία εκεί γύρω στο 300 τόσο μετά Χριστό.

Τι είναι την εποχή εκείνη, τι συμβαίνει.

Ποιος δίηκη, ποια είναι η μεγάλη αυτοκρατορία εκεί στο 300 μετά Χριστό.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σωστά.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Τώρα αρχίζει, μέχρι τώρα ήσασταν ευτυχισμένοι.

Τώρα θα δείτε λίγο δυστυχής γιατί τα πράγματα περιπλέκονται.

Αλλά δεν πειράζει, θα τα αντιμετωπίσουμε.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εκεί στο 300 μ.Χ.

είναι πια στην παρακμή της.

Έχει μπει στην παρακμή από το 200 μ.Χ., προσπαθεί να κρατηθεί.

Το 300 μ.Χ.

ήδη τα πράγματα δεν πάνε καλά.

και το κερασάκι στην τούρτα θα είναι το κτύπημα των ουνών.

Η Ρωμαϊκή Ευτοκρατορία υπήρξε πολύ μεγάλη ευτοκρατορία.

Στις τα μεγάλες της εποχές είχε ελέγξει την μισή Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Βόρειο Αφρική, την Αίγυπτο, την Εγκής και Μέση Ανατολή, τμήμα της Περσίας, την περιοχή που σήμερα είναι Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία, κεντρική Ευρώπη, εκεί ήταν τα σύνορά της.

Θυμηθείτε από τις ιστορίες που γνωρίζουμε από το σχολείο μας ή από άλλα διαβάσματά μας.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όπως κάθε αυτοκρατορία, όλες οι αυτοκρατορίες συνεχώς πολέμους κάνουν, δεν υπάρχει περίπτωση.

Είναι φυσικό για τις αυτοκρατορίες να έχουν πολέμους.

Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε δύο σημεία στα οποία έδινε συνεχώς αγώνα για να κρατάει άγριους λαούς έξω από τα εδάφη της.

Ήταν το σύνορο του Ρήνου.

Δηλαδή σε αυτή περίπου εδώ τη γραμμή, ήταν και τα όρια της αυτοκρατορίας.

Εκεί στο Ρήνω, η ρωμαϊκή αυτοκρατορία έχει άλλες πάλι λαστρατόπεδα.

Πήγα πρόσφατα στην Τρίεργ, άμα ξέρετε.

Η Τρίεργ είναι μια πόλη της Νότιας Γερμανίας.

Εκεί γεννήθηκε ο Μάρξ και γι’ αυτό είναι πολύ γνωστή.

Η Τρίεργ πώς δημιουργήθηκε σαν πόλη.

Είναι ρωμαϊκό οχειρό.

Όλες αυτές οι πόλεις σε αυτή τη ζώνη είναι ρωμαϊκά οχειρά.

Λαϊκά οχυρά που για εκατοντάδες χρόνια ήταν τόσοι πολύ Ρωμαίοι στρατιώτες εκεί για να σταματούν τους άγριους πέρα από το Ρήνο και αυτοί οι άγροι πέρα από το Ρήνο τι λαοί ήταν Τι γλώσσα μιλούσες, τι γλώσσα μιλούσαν αυτοί Γερμανικά Πάνω από το ρίνο είναι φοβερά γερμανικά φύλλα.

Ο Θεός να σε φυλάει! Αυτά τα φύλλα τα γερμανικά εκεί πέρα, χιλιάδες χρόνια έχουν αναπτυχθεί σε αυτές τις περιοχές.

Ποια είναι η περιοχή γέννησης των γερμανικών φύλλων, η Μήτρα.

Των γερμανικών φύλλων είναι η Σκανδυναβία.

Αυτό που είναι η Νορβηγία, Σουηδία, Δανία εκεί είναι η μήτρα των γερμανικών φύλων, που μέσα σε χιλιάδες χρόνια από τη Σκανδιναβία, δεν ξέρω αν ξέρετε, τα νορβηγικά, τα σουηδικά, τα δανικά, είναι γερμανικές γλώσσες, αρχαίγονες γερμανικές γλώσσες.

Αυτά τα φύλα τώρα από τη Σκανδιναβία σταδιακά είχαν επεκταθεί σε αυτό που σήμερα είναι η Γερμανία, σε αυτό που σήμερα είναι Πολωνία, τμήματα, και επίσης είχαν μετακινηθεί και στις νότιες περιοχές της σημερινής Ρωσίας, Ουκρανίας, κυρίως Ρωσίας μεταξύ Κασπίας και Αράλης.

Εδώ σ’ αυτές τις περιοχές υπάρχουν γερμανικά φύλλα που λεγότανε Ανατολικοί Γερμανοί.

Österngoth.

Österngoth.

Αυτό που λέμε στο σχολείο μας, οστρογότθη.

Γιατί österng, γιατί είναι ανατολική.

Εδώ λοιπόν υπάρχουν διάφορα ανατολικά γερμανικά φύλλα, αλλά η κύρια ζώνη είναι αυτή εδώ η ζώνη των Γερμανών που ρημάζει το ρωμαϊκό στρατό.

Φυσικά το.

Οι Γερμανοί είναι κάτοικοι των δασσών, άλλο πράγμα, δεν είναι κάτοικοι των στεπών, είναι άλλο πράγμα.

Είναι κάτοικοι των δασσών, των βουνών και των νερών.

Εξαιρετικά σκληροτράχυλι, οργανωμένοι σε φυλές και αυτοί, ήταν φυλές, πολλές φυλές.

Εχθρικές μεταξύ τους οι φυλές αυτές.

Άρα όταν ακούτε ότι κάχει υπάρχει μια ομάδα που είναι οργανωμένη σε φυλές εχθρικές μεταξύ τους, αυτοί κάνουν συνεχώς προπόνηση πολεμώντας ο ένας ενάντια του άλλου.

Επομένως είναι πολεμικότατοι, αιτιμοπόλεμοι, σκληροτράχυλοι και είναι κι αυτοί πάρα πολύ σκληραγωγημένοι γιατί οι περιοχές τους είναι κρύες, με πάγους, με νερά κτλ.

Αυτή η Γερμανή είναι παντός καιρού.

Γιατί είναι εθισμένη και στο νερό και στη στεριά και στη θάλασσα και στο βουνό.

Και εξ’αυτού η Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία ευθυνέμα με αυτούς τους ανθρώπους.

Επί εκατοντάδες χρόνια πολεμούσες το ρίνο για να μην μπούνε αυτοί μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία.

Μάλιστα.

Το άλλο σύνορο των Ρωμαίων ήταν, καθώς εδώ η Ρέει ο Ρήνος, μετά είναι ο Δούναβης, και ήταν το όριον του Δουνάβεως.

Ο Δούναβης εκβάλλει εδώ, που σας δείχνω στη Μαύρη Θάλασσα, πάλι ρωμαϊκιά στρατόπεδα κατά μήκος όλου του Δουνάβεως και ιδιαίτερα προς τη Βαλκανική.

εκτός και η Εγνατία οδός, για να κινούνται τα στρατεύματα των Ρωμαίων από τα παράλια της Αλβανίας, να διατρέχουν αυτό που σήμερα είναι Μακεδονία, να φτάνουν μέχρι σε αυτό που σήμερα είναι Ρουμανία, για να μπορούν τα στρατεύματα τα Ρωμαϊκά να φτάνουν εκεί που είναι ο κίνδυνος.

Εδώ στο σύνορο του Δουνάβεως, ο κίνδυνος τι θα είναι πιο πολύ, τι τύποι λαών; Άνθρωποι των στεπών που φτάνουν μέχρι εδώ ή άνθρωποι των δασσών, σλαβικά φύλλα δηλαδή που έχουν αναπτυχθεί βορειότερα.

Οι Ρωμαίοι λοιπόν έχουνε αυτούς τους κληροτράχυλους λαούς επί αιώνες να αντιμετωπίσουν.

Να σας πω κάτι, ένα μυστικό πριν κάνουμε το διάρκειμα.

Οι γεωργικοί λαοί, όπως ήταν οι Ρωμαίοι, οι Ρωμαίοι ανήκουν στο γεωργικό πολιτισμό.

Είναι παιδιά της γεωργικής επανάστασης.

Οι γεωργικοί λαοί, το Βυζάντιο, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Περσική Αυτοκρατορία, η Ινδική Αυτοκρατορία, η Κιναιζική Αυτοκρατορία, για να αντιμετωπίζουν Αφού δεν βρίζουν αυτούς τους πολύ άγριους εχθρούς τους, όταν έχουν τέτοιους τύπους εκεί στα σύνορα, έχουν κάποιες πάγιες τακτικές.

Μία τακτική είναι το καλόπιασμα.

Δηλαδή, εντοπίζεις τις πιο άγριες φυλές, οι οποίες είναι οι μανιακές για τη λεηλασσία, και σκέφτεσαι, αντί να ρθούν να με λεηλατίσουνε, δεν τους πάω δώρο, ένα μεγάλο ποσό ή ένα μεγάλο…

για να τους πω πρώτον πρώτον τι καταπληκτικοί είστε, πω πω, τι πολεμιστές είστε εσείς, διπλωματεία τελος πάντων.

Να τους πάω δώρα, για να μην φύγουν από εκεί που είναι, γιατί καλύτερα να τους τα δώσω, να μου τα λεηλατίζουν, διότι όταν έρχονται και τα λεηλατούν, μου σφάζουν κι όλους τους ανθρώπους, ενώ έτσι τους τα δίνω τέλος πάντων.

Μήπως και δεν.

Καμιά φορά έπιανε αυτό γενικά δώρα, αποστολές.

Η Κίνα, ας πούμε, κάθε χρόνο απέστελε τουλάχιστον 50 πρέσβεις, κάθε χρόνο, σε διάφορα σημεία της Μογγολίας για δώρα.

Και βέβαια, όχι μόνο κάνεις δώρα, αλλά βάζεις φιτιλιές στη μια φυλή εναντίον της άλλης.

Διότι το καλύτερο όσο είναι να συγκρούνται μεταξύ τους οι φυλές και να μην εκτυπήσουν σε ένα το κρατούμενο.

Αυτό το έκανε και το Βυζάντιο, η Βυζαντινία.

Όλες οι αυτοκρατορίες τα κάνουν γιατί αλλιώς δεν θα επιζήσεις.

Δεύτερον, τις πιο άγριες φυλές από αυτές προσπαθείς να τις προσετεριστείς.

Και ένας τρόπος για να τις προσετεριστείς είναι να πάρεις μια φυλή και να τις βάλεις στο στρατό σου, τους άντρες.

Αυτοί είναι πολεμικοί άνθρωποι και όταν τους βάλεις στο στρατό και τους πεις πάρα πολύ επενετικά λόγια για να τους συγκινήσεις ρε παιδί μου, δεν θα τους πεις τι υπέροχους φιλοσόφους έχετε εσείς εκεί πέρα.

Πιστέτα, φιλόσοφοι, πού είναι να το σφάξω, δεν καταλαβαίνω.

Αλλά άμα του πεις ότι είναι φοβερός πολεμιστής, του αρέσει ρε παιδί μου.

Γιατί αυτό είναι, ένα πολεμιστής και το ξέρει.

Και είναι, είναι τρομερός.

Λοιπόν, κατά καιρούς λοιπόν όλες αυτές οι αυτοκρετορίες επέλεγαν κάποιους αρχοί καταστροφείς και τους έβαζαν στο στρετό τους.

Τους έβαζαν στο στρατό τους.

Α, έτσι πιστεύανε ότι θα έχουν πιο αποτελεσματικό στρατό, γιατί αυτοί είναι πάρα πολύ καλοί πολεμιστές.

Δεύτερον, ότι όταν θα πολεμάει ο στρατός τους εναντίον ανθρώπων της στέπας, αυτοί θα οδηγούν το στρατό, γιατί οι άνθρωποι της στέπας ξέρουν να πολεμάνε τη Στέπα καλύτερα από κάθε άλλο.

Τώρα, το έκαναν αυτό, το έκαναν και οι Βυζαντινοί, το έκαναν και οι Πέρσες, το έκαναν και οι Ινδιοί, Οι Κινέζοι κτλ.

Δεν τους έκανες όλους, επέλεγες κάποιους.

Προσέξτε τώρα, αυτοί μπαίνοντας μέσα στο στρατό των γεωργικών πολιτισμών, σταδιακά ενσωματώνονταν και αφομοιώνονταν σε αυτό το νέο πολιτισμό.

Βέβαια, κάποιοι από αυτούς, όχι σπάνια, επειδή ήταν καταπληκτικοί πολεμιστές, Πέρνανε μεγάλους βαθμούς στο στρατό και σταδιακά έπαιρναν και μεγάλους βαθμούς στη διοίκηση.

Κάποιοι δηλαδή από αυτούς ήταν καταγωγείς των στεπών και κατέληξαν να είναι ρωμαίοι στρατηγοί, Βυζαντινοί διοικητές, Άραβες διοικητές, Αυγανοί διοικητές και πολεμιστές.

Εξ’ αυτού οι στέπα ενσωματώνονταν σταδιακά όταν διέφευγε και κάποια της νήματα έπεφταν μέσα στη γεωργική περιοχή.

Ποιος θα φωμείωνε ποιον; Ονομάς το Γεωργό ή ο Γεωργός; ο Γεωργός το ονομά.

Ο Γεωργός το ονομά.

Διότι ο Γεωργικός πολιτισμός είναι πολύ πιο πλούσιος, πολύ πιο ισχυρός, πολύ πιο περίπλοκος και αγγίζει πολλά σημεία.

Και μέσα από αυτό το δρόμο υπήρχε μια συνομιλία μεταξύ της Στέπας και των Γεωργικών περιοχών σε αυτό το πίεδο που σας είπα όμως.

διότι καταρχήν η Στέπα ρημάζει τη γεωργική περιοχή.

Και όταν αποφασίσει να τη ρημάξει, δεν σε σώζει τίποτα.

Κάνουμε το διαλυμά μας και συνεχίζουμε.

Λέγαμε λοιπόν για τους ανθρώπους των Στεπών.

Αν στην αρχή είμαστε, πριν ξεκινήσει το δεύτερο μέρος μας, θέλω να σας διαβάσω έναν θρύλο τουρκικό από τις Τέπες.

Είναι μέσα στους θρύλους του.

Για τον Σαλούρ Καζάν.

Μια μέρα, ο Σαλούρ Καζάν, γιος του Ουλάς, πουλάκι του μακρόφτερου πουλιού, ελπίδα των άθλων και των ανήμπορων, λιοντάρι του ποταμού Έμετ, τίγρης του Καρατζούκ, κύριος του καστανόχρωμου αλόγου, πατέρας του Ρούζχαν, γαμπρός του Μπαγιντύρχαν, τύχη του γόνιμου Ογκούς, στήριγμα των εγκαταλελειμμένων πολεμιστών, σηκώθηκε απ’ τη θέση του.

Αυτός ο φοβερός τύπος, σηκώθηκε απ’ τη θέση του.

Προστάξε να μπήξουν τα ενενήντα καλυμμένα του περίπτερα στη Μαυρηγή.

Σε ενενήντα μέρη είχε απλώσει με τα ξωτά χαλιά.

Κάλεσε τους ευγενείς του γόνιμου ογγούς κούπες με κρασί να πιούν.

Ο σαλούρ Καζάν ήπιε ως τα βάθη του και το δυνατό κρασί του ανέβηκε στο μέτωπο.

Έπεσε στα μεγάλα του τα γόνατα και είπε…

Τι είπε αυτός ο σαλούρ Καζάν ρε παιδί μου…

Αυτός που σηκώθηκε απ’ τη θέση του…

Ακούστε τη φωνή μου, δώστε προσοχή στα λόγια μου…

Τα πλευρά μας πονάνε απ’ την πολύ ανάπαυση.

Οι πλάτες μας έχουν πιαστεί απ’ την πολύ ορθοστασία.

Είχαν κατεβεί από τα άλογα και άωπ σπωνε μου σημαίζει.

Ας πάμε έξω, να κυνηγήσουμε αγρίμια και να πιάσουμε πουλιά με το γεράκι, να τρώσουμε χάμο το ελάφι και έπειτα ας γυρίσουμε πίσω και να το διασκεδάσουμε.

Ο Σαλούρ Κασάν λοιπόν, μάλιστα, ήταν η τύπη συνηθισμένη στην λιπασία, στο υπεύειν και στο επιτίθεσθε.

Λέγαμε λοιπόν τώρα, θύμησα, για το όριο των Ρωμαίων, τα όριο των Ρωμαίων.

Ήταν ο Ρήνος και ο Δούναβης.

Στην πραγματικότητα οι Ρωμαίοι χτυπούσανε τα γερμανικά φύλλα να μην εισέλθουν μέσα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αν και τα χρησιμοποιούσανε μερικού και πού με τον τρόπο που σας είπα, δηλαδή κάποιος τους προσετεριζόταν στο στρατό κτλ.

Όταν φάνηκαν οι Ουνι εκεί στο 300 μ.Χ., όταν έφτασε δηλαδή η πρώτη μεγάλη στρατιά, γιατί οι Ρωμαίοι επί εκατοντάδες χρόνια αντιμετώπιζαν μικροομάδες αναλογικά ανθρώπων των Στεπών στις περιοχές του Δούναβη, που μπορεί και να μην ήταν και άνθρωποι των Στεπών, να ήτανε σλαβικές ομάδες, διότι αν εδώ έχουμε γερμανικές ομάδες που αναπτύχθηκαν ιστορικά, εδώ αναπτύχθηκαν ιστορικά σλαβικές ομάδες.

Άλλες ομάδες, άνθρωποι των δασών και των νερών είναι οι Σλάβοι.

Των πεδιάδων νερά, άπειρα νερά, κρύο πολύ και δάση.

Λοιπόν, και αυτή είναι αγριτύπη, γιατί και αυτή ήταν φιλετικά οργανωμένη.

Όταν έφτασαν οι Ουνι, που πρώτοι πήραν το μεγάλο αυτό δρόμο, δηλαδή διένυσαν τα 6.000 χιλιόμετρα ως στρατιά, συμπαρασύροντας μαζί τους, δεν ήταν μόνο χσιούγγνου, δηλαδή, οι Μογγόλοι εκεί της από Ανατολής, αλλά καθώς κινούνταν, ενώνονταν μαζί τους και τουρκομανικές φυλές και τελικά έγινε μια μεγάλη στρατιά, η οποία χτύπησε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Τη χτύπησε την εποχή που ήδη δεν ήταν τόσο δυνατή.

Και αυτοί οι τύποι, καθώς μπήκαν μέσα, πέρασαν από της Άλπης, δηλαδή από περάσματα των Άλπαιων, κινήθηκαν βορειότερα από την Ουγγαρία, στις πεδιάδες της Πολωνίας, χτυπώντας προς τα εκεί, νωτιότερα από την Ουγγαρία, στις πεδιάδες της Βαλκανικής, Ένα τους κομμάτι είναι οι Βούλγαροι, οι κάτοικοι της σημερινής Βουλγαρίας.

Το αρχικό τους πυρήνα είναι ουνικής καταγωγής.

Μετά στη Βουλγαρία ήρθαν πάρα πολλοί σλάβοι και οι Βουλγαροί πλέον είναι σλάβοι.

Αλλά ο αρχικός τους πυρήνας είναι ουνικής καταγωγής, δηλαδή μογκολικής καταγωγής.

Κάνω μια παρένθυση.

Σχετικά πρόσφατα, πριν τα 8 χρόνια, είμαστε με μια παρέα φίλων στο Αγκίστρι πήγαμε, έτσι, για μια ημερήσια, και καθίσαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε, είναι έναν σύμποπολή, και μας σερβίρησε μια κοπέλα που ήταν ψηλή, ξανθιά, σωματόδης, με σαρκόδη χείλη και σχιστά, ελαφρά μάτια.

Λοιπόν, κάναμε ένα παιχνίδι μεταξύ μας.

Από πού να προέρχεται αυτή η κοπέλα.

Και ο καθένας μας κάπου είπε, εγώ είπα επειδή είδα τα σχιστά μάτια και τον κορμό, ότι μάλλον είναι Βουλγάρα.

Και είναι από αυτούς που τους έχει μείνει το σχιστό μάτι.

Και έπεσα μέσα.

Ήμουν ανικητρία, διότι τη ρωτήσαμε την κοπέλα και είπε ότι είναι από τη Βουλγαρία.

διότι υπάρχει ουνική βάση στις Βουλγάρους στους ημερινούς.

Το λέω αυτό διότι αυτά τώρα τα φύλλα πολεμούν με έναν πρωτόγνωρο τρόπο.

Οι Ρωμαίοι είχαν συνηθίσει να πολεμούν με αγριές φυλές, αλλά αυτό το πράγμα δεν το είχαν ξαναδεί.

Τα χτυπήματα των Ουνών ρημάζουν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

τα στρατεύματα και μπαίνουν μέσα, μέσα στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δυσδίουν στην καρδιά της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Οι ρωμαίοι προσπαθούν να τους αναχετίσουν.

Επειδή τα βρίσκουν σκούρα, σκέφτονται ποιοι είναι πολύ άγριοι που μπορώ να τους χρησιμοποιήσω εναντίον αυτών των αγρίων.

Οι Γερμανοί! Στρέφονται λοιπόν προς φυλές γερμανικές και τις προσκαλούν να χτυπήσουν τους ούνους.

Έτσι, αρκετά γερμανικά φύλλα μπαίνουν μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία με παπά και με κουμπάρο.

Γιατί τους έχει ανάγκη η Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία για να χτυπήσει τους ούνους.

Από τέλεσμα είναι, αρκετά γερμανικά φύλλα πλέον να ενταχθούν ακόμη περισσότερο, συστηματικά, στο γερμανικό στρατό, να πάρουν θέση στο ρωμαϊκό στρατό, να πάρουν θέση στη ρωμαϊκή διοίκηση και να πολεμούν με τους ΟΝΟΣ, τους οποίους στην ουσία καταφέρνουν να νικήσουν με μεγάλη δυσκολία, γερμανικές ομάδες είναι αυτές που νίκησαν τους ΟΝΟΣ για τον ρωμαϊκό στρατό στην πραγματικότητα.

Στην δεκαετία του 450 ο τελευταίος τους μεγάλος είναι ο περίφημος Ατύλας, τον οποίον και σκοτώνουν οι Ρωμαίοι όχι μόνο με τη βοήθεια των Γερμανών, αλλά και με ένα τέχνασμα, δηλαδή του στέλνουνε μια πολύ ωραία γυναίκα, η οποία τον σκότωσε στο κρεβάτι.

Τον Αττύλα.

Έπεσε θύμα του έρωτός του.

Μάλιστα, εν πάση περιπτώσει, εκεί στο 450 περίπου, δηλαδή μετά Χριστόν, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είναι πια σε διάλυση, γιατί σας θυμίζω ότι μέσα στον 4ο αιώνα, δηλαδή στο 300 τόσο, που πολεμάει με τους Ουνούς, διαλύεται η ίδια, διαρύται στα τέσσερα, στα εξής δύο, σε Ανατολική και Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία όπως θυμάστε, για να μπορέσει να αντέξει σε αυτά τα βαρύτατα χτυπήματα, όντας σε παρακμή.

Στην ουσία έχει παραβιαστεί το σύνορο του Ρήνου και τα γερμανικά φύλλα πλέον έχουν μπει μέσα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία, άλλα από αυτά συνεργάζονται με τους Γερμανούς για να χτυπηθούν η Ιούνι, άλλα από αυτά συνεργάζονται με τους Ρωμαίους για να χτυπηθούν η Ιούνι και άλλα από αυτά χτυπούν τους Ρωμαίους μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Επομένως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το 300 και μετά έχει μπει στον Μπλέντερ, κυριολεκτικά, διότι τη χτυπούνε οι ανήκους τυπολεμιστές που έχουν έρθει από το υπερπέραν, συν τα γερμανικά φύλλα, που άλλα γερμανικά φύλλα υπερασπίζονται τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και άλλα τη χτυπούν ταυτόχρονους.

Αποτέλεσμα είναι, από αυτό το διπλό, τις διπλές εξελίξεις, να τελειώσει η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Τέλειωσε.

Τέλειωσε.

Στη δεκαετία του 460-470 καταστρέφεται και κατακτάται η Ρώμη και το μεγαλύτερο τμήμα της Ιταλίας από τους δυτικούς Γερμανούς που λέγονται Western Gotth, Βυσσιγόθθοι δηλαδή.

Την ώρα που και θα δούμε οι ανατολικοί Γερμανοί έχουν μπει μέσα.

Γερμανικά φύλλα ποιά είναι; Άπειρα γερμανικά φύλλα.

Είναι καλά η Νορβηγία ή η Σουηδία ή η Δανή δεν το συζητούμε που είναι αρχαίγωνα γερμανικά φύλλα.

Είναι οι Ιούτι, οι Βουργουνδοί, οι Βαβαροί, οι Άγγλοι, οι Σάξονες, οι Αλαμανοί, οι Βάνδαλοι, οι Γότθοι, οι Δισυγότθοι, οι Οστρογότθοι.

Άπειρα γερμανικά φύλλα.

Οι λομβαρδοί οι οποίοι πια χορεύουν καρσιλαμά στον πάνω στο στισόρο της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρετωρίας.

Διότι η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρετωρία μετά το 400 πια έχει ελάχιστες δυνάμεις, μπορεί να ιτώνται η Ιούνι αλλά οι Γερμανοί έχουν γίνει πιο δυνατοί και πια παίρνουν την σκητάλη της δύναμης δυναμής στην Ευρώπη.

Εκείνοι που καταλήγουν την ρωμαϊκή αυτοκρατορία στην πράξη είναι οι Βυσσιγότθοι, όπως σας είπα, στη δεκαετία του 460-470 και 100 χρόνια μετά το τελικό χτύπημα το δίνει μια άλλη μεγάλη γερμανική φυλή, οι Λομβαρδοί, οι οποίοι αποτελώνουν την δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Σας θυμίζω ότι η Βόρεια Ιταλία ονομάζεται Λομβαρδία.

Και κατοικούν στη Βόρεια Ιταλία 4 με 5 εκατομμύρια Γερμανοί.

Γιατί εδώ είναι πλέον Γερμανική περιοχή.

Κλείνει παρένθεση, οι φίλοι μας οι Ιταλοί θέστε να χωριθούν που τα ακούνε.

Αλλά είναι τα όρια του Ιταλικού με το Γερμανικό κόσμο η Βόρεια Ιταλία.

Παραπάνω είναι η Ελβετία, έτσι δεν είναι.

Οι Ελβετοί είναι Γερμανοί.

Οι Γάλλοι είναι Γάλλοι.

Αλλά με πολύ γερμανική ανάμιξη.

Όλοι έχουμε ανάμιξεις.

Όλοι οι λαοί με πολλούς.

Αλλά το θέμα είναι το ποσοστιαίο.

Προσέξτε να δείτε.

Οι Σάξονες είναι Γερμανοί.

Ποιο Γερμανοί σήμερα.

Στη Γερμανία υπάρχει κράτος Σαξονία.

Είναι Γερμανοί με βούλα.

Και οι Άγγλοι.

Ήταν Γερμανοί με βούλα.

Είναι γερμανικοί λαοί, μάλιστα.

Προσέξτε να δείτε τώρα, εκεί στον 5ο αιώνα, δηλαδή 450 περίπου, τελειώνει ο κύκλος των νούνων.

Σωστά.

Τι συμβαίνει με αυτούς τώρα, όλοι αυτοί οι τύποι που έρχονται από τη Στέπα, είναι άγριοι άντρες πάνω στα άλογα, οι οποίοι φτάνουν σε μια περιοχή, τυριμάζουν, την λέλατουν, την κατακτούν κτλ.

Τελικά αρχίζουν και μένουν σε αυτή την περιοχή, δεν γυρίζουν πίσω στη Στέπα.

Βιάζουν να αποκτούν παιδιά από γυναίκες ντόπιες, που θα πει ότι τα παιδιά τους δεν μεγαλώνουν στη Στέπα.

Δηλαδή δεν έχουν τα χαρίσματα ας πούμε του πολεμιστή που έχει η Στέπα.

σταδιακά στις 4-5 γενιές χάνονται, αφομοιώνονται, ξεδοντιάζονται, θα χτυπηθούν από κάποια δύναμη.

Αυτός είναι ο κύκλος αυτών των ανθρώπων.

Αρκετοί από αυτούς δεν γύρισαν πίσω, ενσωματώθηκαν.

Στην ευρωπαϊκή κοινωνία έχουν ενσωματωθεί βιολογικά μέσα στον κόσμο, τον ευρύτερο κόσμο.

Κάποιοι από εμάς, ποιος ξέρει, άμα γίνει ανάλυση, άμα τους μπορεί να φανεί ότι έχουμε βυσιγοτηθικό, ότι έχουμε ουνική συμμετοχή στο DNA μας.

Προσέξτε να δείτε τώρα.

Η πορεία των Ουγνών, όπως σας είπα, που κινήθηκαν από περίπου αυτή την περιοχή της Μογγολίας…

Εγώ είχα επισκεφθεί εδώ, ένα σημείο, στη Ρωσική Μογγολία, που δείχνουν τάφους των Ουγνών και έλεγα ότι από εκεί είναι η περιοχή τους, κάπου εδώ.

Αυτοί λοιπόν κινήθηκαν όπως σας είπα αρκετά νότια σε αυτή εδώ τη ζώνη.

Σε αυτή εδώ τη ζώνη συμπαρέσυραν ανατολικούς Γερμανούς που βρίσκονταν σε αυτή την περιοχή.

Διότι μπροστά στη διαιότητα της επίθεσης τους επειδή σε αυτή τη ζώνη υπήρχαν οι ανατολικοί Γερμανοί που σας είπα, αρκετοί ανατολικοί Γερμανοί συμπαρασύρθηκαν.

Κάποιοι ενώθηκαν με τα φύλλα των Ουνών.

Άλλοι όμως διέφυγαν από τη βία και τη δυναμικότητα των Ουνών.

Και έτσι κινήθηκαν ανατολικοί Γερμανοί προς τα δυτικά.

Οι όστρογότθοι δηλαδή εμφανίστηκαν να χτυπούν και αυτή τη Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία κινούμενοι από τα ανατολικά προς τα δυτικά, ακριβώς διότι παρασύρθηκαν από τη βιαιότητα των Ουνών.

Και έτσι το γερμανικό στοιχείο, την επιθετικότητά του, εκεί στο 400, 500, 600 μετά Χριστόν, ενισχύθηκε και από τους ανατολικούς Γερμανούς.

Σας θυμίζω ότι τα γερμανικά φύλλα ήταν άσποντα μεταξύ τους.

Δεν είναι ότι ήταν ενιαία, ήξεραν ότι είναι Γερμανοί, ότι μιλούν την ίδια γλώσσα, ότι έχουν παρόμοια θρύλους και ίδιους θεούς, αλλά δεν ήταν φιλικά μεταξύ τους.

Από αυτό το γύρο λοιπόν, η επίθεση των Ουνών πυροδότησε την ανάμιξη των Γερμανών, που μαζί διέλυσαν τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Μικρό αποτέλεσμα.

Μήπως είναι μεγάλο το αποτέλεσμα, που έφεραν αυτοί οι άγριτοι υπηρεπτοί στ’ αίπες.

Τα πρώτα ηούνια, όταν κάναν αυτή την πορεία τους και την Μεγαλειόδη και τις επιθέσεις, δεν είχαν στο νου τους ότι θα φέρουν αλλαγές.

Αυτοί κάναν τις επιθέσεις για να κάνουν επιθέσεις, να λελατούν, να σφάζουν, να επεκτείνουν κτλ.

Και ήταν επιτυχημένοι μέχρι σ’ ότου τελικά ξεδοδιάστηκαν.

Εκεί στο 500 περίπου.

Πριν καταλαγιάσει αυτή η στρατιά, στον επόμενο αιώνα, δηλαδή γύρω στο 600, ξεκινά πάλι από τις Τέπες μια άλλη ομάδα.

Τι ήταν να μάθουν ότι τους βγαίνει, μην νόμιζετε ότι είχαν χάρτη, τους πήγαινε η παιδιά δά από μόνοι τους.

Μάθανε ότι όταν πας και πας και πας και πας βγαίνεις κάπου παιδιά που λέει λατύς υπέροχα.

Μάλιστα.

Οπότε αυτό έπαιξε ρόλο στην επόμενη στρατιά.

Ποια είναι η επόμενη στρατιά; Λεγότανε Άβαροι.

Άβαροι.

Όλοι τους θυμόμαστε, διότι απ’ το υπερμάχος στρατηγόταν οι Κητήριες, δεν είναι; Διότι το 626 μ.Χ.

το μαθαίναμε στο σχολικά μας βιβλία, οι Άβαροι πολυόργησαν την Κωνσταντινούπολη και έλειπε το μεγάλο σώμα στρατού και παρεκάλεσαν όλοι μαζί την Παναγία, ψελνοντές και τελειπά να τους σώσει και σώθηκε η βασιλεύουσα από τους Αβάρους το 626 μ.Χ.

Τι ήταν αυτή η Άβαρη; Πάλι άνθρωποι των στεπών ήτανε.

Άνθρωποι των στεπών οι οποίοι κυρίως ήτανε τουρκομάνοι δηλαδή η βάση των Αβάρων θεωρείται πιο πολύ τουρκομανική και λιγότερο μογγολική αν και υπήρχανε σε όλες αυτές τις σωτηές συνδυασμοί δηλαδή ενώνανταν και φιλές τη μια και την άλλη.

Αυτοί οι Άβαροι κινήθηκαν από κάποιο τέτοιο σημείο εδώ στη Στέπα και πρέπει από εκεί να ξεκίνησαν και πήραν ένα βορειότερο δρόμο.

Από τους Ουνούς, οι Ουνοί είχαν κινηθεί νοτιότερα και κινούμενοι νοτιότερα συμπαρές ήταν τους Γερμανούς που βρίσκονταν εδώ ή αρκετούς Γερμανούς, όχι όλους.

Τώρα κινούμενοι Άβαροι βορειότερα, εκεί στο 600-700, συμπαρασύρουν σλαβικά φύλλα που βρίσκονται σε αυτή τη ζώνη.

Διότι εδώ, όπως σας είπα, ιστορικά έχουν αναπτυχθεί σλαβικά φύλλα.

Οι Ρώσοι είναι οι πιο γνωστοί από τους Σλάβους που ξέρουμε.

Σλάβοι είναι, για να πω σημερινά κράτη, στην Ευρώπη, σλαβικής καταγωγής, είναι φυσικά οι Ρώσοι, είναι οι Ουκρανοί, είναι οι Λευκορώσοι, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι, οι Σλοβάκοι, οι Σέρβοι, οι Κροάτες, οι Σλοβαίνοι, οι Βούλγαροι.

Γιατί ήρθαν τόσοι πολλοί Σλάβοι που επικάθησαν πάνω στους παλιούς τους πρωτοβούλγαρους που τελικά είναι Σλάβοι και οι Βούλγαροι.

Άρα αυτοί οι Σλάβοι ιστορικά βρίσκονταν ανεπτυγμένοι στην Ανατολική Ευρώπη σε αυτό που σήμερα είναι κάποιες περιοχές εδώ των δασών της Πολωνίας, κάποιες περιοχές της Ρωσίας, Λευκορροσία, Ουκρανία και τώρα καθώς περνούν οι Άβαροι, χιλιάδες Σλάβοι φεύγουν για να σωθούν κινούμενοι προς τα δυτικά.

Έτσι, πάρα πολλές Σλαβικές φυλές ξεφεύγουν από τις παραδοσιακές περιοχές τους και έρχονται δυτικότερα.

Λέμε ότι ο έκτος αιώνας, αν θυμάστε και από τα σχολικά μας βιβλία, Οι εκτοσαιώνας μετά Χριστόν είναι ο αιώνας της μεγάλης μετακίνησης των Σλάβων.

Τότε μπήκαν οι Σλάβοι στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αν θυμάστε.

Και άρχισαν και μπαίνανε και μπαίνανε και μπαίνανε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Και δημιουργήθηκαν σταδιακά το βουλγαρικό κράτος, το κράτος των Σέρβων στα Βαλκάνια.

Πότε γίνονται αυτά; Λέμε τον έκτο αιώνα.

με τον έκτο αιώνα.

Μα τον έκτο αιώνα…

Γιατί τον έκτο αιώνα; Γιατί τον έκτο αιώνα κινήθηκαν οι Άβαροι και παρέσυραν τους Σλάβους.

Και έτσι οι Σλάβοι, που είναι πολλοί, αλλά εστιάζονταν στο κέντρο προς ανατολικά, κινήθηκαν προς τα δυτικότερα και κινήθηκαν προς το κέντρο της Ευρώπης, χτυπήθηκαν με γερμανικά φύλλα, μπήκαν μέσα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία Και έτσι σήμερα η Ευρώπη, καταπλειοψηφία, έχει σλάβους κατοίκους.

Δεν ξέρω αν το έχουμε αυτό η υπόψη μας.

Η Ευρώπη σήμερα έχει καταπλειοψηφία σλάβους κατοίκους.

Η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης είναι η Ρωσία.

Με απόσταση η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης είναι η Ρωσία.

Και σε έκθεση και σε πληθυσμό.

Η Ρώση είναι σλάβη.

Σλάβοι είναι και οι Πολωνίοι, οι Τσέχοι, οι Σλοβάκοι, οι Λευκορώσοι, οι Ουκρανοί, οι Βούλγαροι, οι Σλοβαίνοι, οι Σέρβοι, οι Κροάτες και τα λοιπά.

Βάλτε τα όλα αυτά, είναι οι περισσότεροι κάτοικοι της Ευρώπης, Σλάβοι.

Δηλαδή, αυτή η κινητικότητα των ανθρώπων της στέπας, αλλάξε δημογραφικά την Ευρώπη και διαχείθηκε πολύ ευρύτερα και δυναμικότερα το σλαβικό και το γερμανικό στοιχείο.

Μικρή αλλαγή.

Μήπως είναι τεράστια.

Τεράστια.

Οι Άβαροι όταν κάνανε αυτές τις μαγκές δεν το είχαν στο νου τους ότι διαλύουν και κάνουν και θα φέρουν ανατροπές και τα λοιπά.

Αυτές κάναν τις ωραίες τους σφαγές.

Αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό.

Και προσέξτε να δείτε τώρα.

Η αύξηση του σλαβικού και του γερμανικού στοιχείου μας ενδιαφέρει, αλλά πριν τελειώσει αυτός ο μπουχός των αβάρων, που έφερε αλλαγή στην επέκταση των σλάβων, Άλλη μία μεγάλη ομάδα ξεκινάει από τις Στέπες.

Το βρήκανε αυτοί τώρα, το Λεωφόρο το κάνανε αυτό το…

την διαδρομή στο κέντρο των Στεπών.

Είναι μια άλλη ομάδα που ονομάζονται Μαγγιάρ.

Μαγγιάρ.

Μαγγιάρ.

Τους Σαββάρους, που για πάνω από 200 χρόνια χτυπούσαν και την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Τους πέταξαν τελικά, τους κατενίκησαν οι Φράγκοι.

Τώρα θέλω να σας μπερδέψω.

Είναι Γερμανοί.

Οι πιο Γερμανοί από όλους τους Γερμανούς.

Η Φραγγική ομάδα.

Οι Φράγκοι λοιπόν το 796 κατανικούν τους Σαββάρους σε τελική μάχη.

Και ο αρχηγός των Γερμανών, δηλαδή των Φράγγων που κατενήξαν τους Σαββάρους ονομαζόταν Καρλομάγνος.

Μήπως μιλάμε για μεγάλο παίκτη.

Άρα κρατάμε στο νου μας, κοιτάξτε πόσο σατανικά σας το πηγαίνω.

Αλλά δεν φταίω εγώ.

Τους ουνους στην ουσία τους νήξαν οι Γερμανοί μέσω του ρωμαϊκού στρατού.

Τους αβάρους τους νίκησαν σκέτα οι Γερμανοί.

Οι Φράγγι δηλαδή, οι πιο δυνατοί από τους Γερμανούς του Μεσαίωνα ήταν οι Φράγγι.

Με αρχηγό τους το πιο εμβληματικό Φράγγο ηγεμόνα, τον Καρλομάγνο.

Και ενώ ο Καρλομάγνος πολεμάει με τους αβάρους και τελικά τους συντρίβει, γιατί και αυτοί έχουν κάνει το γύρο, όπως σας είπα.

Δεν είναι πια οι άβαροι της πρώτης επιθεσής.

Σε 200 χρόνια οι ίδιοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί.

Είναι φοβεροί πολεμιστές, αλλά δεν είναι όπως πρώτο έρχονται.

Ξεχνούν ξεκινήσει οι Μαγιάροι από τη Στέπα.

Αυτοί είναι απότερης τουρκομανικής καταγωγής οι Μαγιάροι.

Κτυπούν, έρχονται, ξέρετε ποιοι είναι απόγονοι των Μαγιάρων σήμερα, Οι Ουγκροί τον εαυτό τους τον ονομάζουνε Μαγγιάρ.

Κάποτε είχα μια λιλογραφία με το Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστες και πάνω στα γραμματόσημα έλεγε Post-Maggar.

Ταχυδρομεία των μαγιάρων.

Λοιπόν, αυτοί οι μαγιάροι ήταν εξίσου αγροί τύποι.

Χτυπούν την κεντρική Ευρώπη και ποιος τους αντιμετωπίζει πάλι; Οι Γερμανοί.

Οι Φράγκοι, ξανά, μανά, οι οποίοι νικούν τους Μαγιάρους το 955 στη μάχη του Λέχφελντ.

Και αφού οι Μαγιάροι κατανικώνται εκεί στο 10ο αιώνα δηλαδή, το 955, από τους Γερμανούς, αναγκάζονται να πάψουν τις επιδρομές τους, κάθονται στα αυγά τους και δημιουργούν τη χώρα που λέγεται σήμερα Ουγγαρία.

Μαίστα.

Τώρα, την ώρα που οι μαγιάροι ρημάζουν το κέντρο και τμήματα της Ευρώπης γύρω από το κέντρο και το νότο και τους αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί, δύο άλλες ομάδες βγαίνουν στη Ρούγα.

Όχι από τις Τέπες αυτή τη φορά, αλλά άλλοι Γερμανοί, οι πιο αρχαίγονοι Γερμανοί, οι οποίοι βγαίνουν να λεηλατίσουν τον κόσμο.

Λέγονται «Vikings».

Και αυτή την ίδια εποχή είναι.

Δηλαδή, τους Μαγιάρους πότε τους κατανικούν οι Φράγκοι; Το 955, στη μάχη του Λέχφελντα.

Οι Μαγιάροι, δηλαδή, το 700, το 800, το 900 ρήμαζαν την Ευρώπη.

Και την ίδια εποχή ρημάζεται η Ευρώπη από βόρειους Γερμανούς.

Τους πιο Γερμανούς από όλους τους Γερμανούς, δηλαδή τους Νορβηγούς, τους Σουηδούς και τους Δανούς.

Αυτοί ήταν εκεί πέρα στα βουνά τους και τα φοβερά τοπία τους αν έχετε πάει στη Νορβηγία.

Έχει ενδιαφέρον αυτοί οι λαοί που ρήμαξαν την Ευρώπη, Οι Σκανδυναβοί που ρήμαξαν την Ευρώπη πριν χίλια χρόνια, μέσα σε χίλια χρόνια έχουν γίνει τα πρότυπα πολιτισμού στον κόσμο.

Λες σήμερα τη λέξη Νορβηγία, Σουηδία και Δανία και στέκεσαι σε στάση προσοχής.

Κύλησαν χίλια χρόνια και αυτοί οι άνθρωποι έγιναν πρότυποι.

Όπως εκείνη την εποχή ήταν το πρότυπο της αγριοσύνης.

Αυτή τώρα η Βίκινγκς που σας λέω, είναι η βόρεια Γερμανή, η οποία εκεί γύρω στο 800, για λόγους υπάρχουν διάφορες θεωρίες γιατί ξεκίνησαν οι άνθρωποι των στεπών, γιατί γίνονταν αυτές οι κινήσεις, διάφορες θεωρίες ότι ήταν περιορισμένη η τροφή, ότι ήταν κρυοι χειμώνες και έπρεπε να διάφορες.

Τώρα, οι Βίκινγκς είναι άνθρωποι της θάλασσας, του νερού, κατά κύριο λόγο.

Αυτοί δεν είναι των στεπών, αλλά είναι Γερμανοί των βουνών, των ψηλών βουνών, του κρύου και των νερών.

Δώσ’ τους θάλασσα και νερό.

Αυτοί έχουν κάποια ειδικά καράβια που λέγονται τράκαρ.

Τα Dracar τους ήταν μικρά καράβια, πολύ καλά ναυπηγημένα.

Γρήγορα καράβια.

Γιατί μικρά και γρήγορα; Γιατί ήταν πειρατές.

Θέλω να σας πω κάτι.

Τα πειρατικά καράβια δεν είναι ποτέ μεγάλα.

Είναι μικρά για να χτυπούν γρήγορα και να φεύγουν γρήγορα.

Τα δικά τους καράβια έτσι ήτανε.

Ήταν κοπηλατικά αλλά είχανε και πανιά.

και με αυτά χτύπησαν την Ευρώπη, ξεκινώντας από το βορά.

Ποια περιοχή της Ευρώπης ήταν στο έλεός τους, ήταν οι περιοχές εδώ της σημερινής Γερμανίας-Πολονίας, στο πιάτο τους ήταν, οι περιοχές της σημερινής Εσθονίας-Λετωνίας-Λιθουανίας ήταν στο πιάτο τους, η Αγγλία, την οποία και κατέλαβαν οι Βίκινγκς, όπως γνωρίζετε, Δανείοι οι Βίκινγκς κατέλαβαν την Αγγλία, κατέλαβαν την Ήρλανδία και ίδρυσαν το Δουβλίνο.

Αν πάτε στο Μουσείο του Δουβλίνου, η ιστορία του Δουβλίνου ξεκινάει από τους Βίκινγκς, οι οποίοι δημιουργήσαν την πόλη του Δουβλίνου, δηλαδή την πρωτεύουσα της Ήρλανδίας.

Κατέλαβαν ολόκληρα εδώ τα νησιά, τα Βρετανικά.

Τη Γαλλία, έχω να σας πω ένα μυστικό, οι Βίκινγκς ονομάζονταν Νορμανδοί.

Όταν ακούμε τον όρο νορμανδός είναι βίκινγκ, δηλαδή βόρειος γερμανός.

Τόσο καλά.

Οι βυζαντινοί τους ονόμαζαν νορμανδούς και βαράγγιους.

Πάλι βίκινγκς είναι, δεν είναι άλλο, είναι αυτοί οι βόροι οι Γερμανοί.

Αυτοί χτύπησαν, κατέλαβαν τμήματα της Γαλλίας ολόκληρα.

Η βόρεια Γαλλία δεν ονομάζεται νορμανδία σήμερα.

Ε, βέβαια, αφού είχε καταλυφθεί από τους Νορμανδούς που είναι Γερμανοί.

Το λέω αυτό διότι ο ένας μου γιος έχει παντρευτεί Γαλλίδα Νορμανδή.

Ένα υπέροχο κορίτσι.

Λοιπόν, τι σ’ έλεγα, λοιπόν Ιζόρ μου, πες μου, έτσι λέγεται η νύφη μου, φέρε μου ένα βιβλίο, σε παρακαλώ, από τα σχολικά σας, να δω τι γράφουν, γιατί οι Γάλλοι αποκρύπτουν το ότι οι Νορμανδοί είναι Γερμανοί.

Διότι ο κάθε λαός προσπαθεί να βάλει κάτω από το χαλί διάφορες αναμύξεις που έχει, όπως ξέρετε, όλοι οι λαοί έχουν αναμύξεις, αλλά όλοι οι λαοί θέλουν να πιστεύουν ότι οι δίπλα έχουν αναμύξεις και οι ίδιοι δεν έχουν.

Και μου έφερε η νύφη μου ένα βιβλίο το οποίο ήταν καταπληκτικά γραμμένο με τέτοιο θαυμάσιο τρόπο που κάπου έλεγε ότι είναι Γερμανία, αλλά μετά το ξεχουνούσες τελείως.

Και κατέλεγες ότι είναι Γάλλοι, να πούμε, ο Γουλιέλμος ο κατακτητής, αν ξέρετε, ο οποίος κατέλαβε το 1066 την Αγγλία, περνώντας από τη Νορμανδία, γιατί ήταν Βίκινγκ, δηλαδή Γερμανός.

Αλλά δεν το λέμε στους Γάλλους, έχουν το τραύμα τους τώρα, μην τους πούμε και για τους Νορμανδούς, αρκετά αυτό.

Λοιπόν, τι είπατε, οι Γάλλοι, Γαλάτες Κέλτες, θα το εξηγήσουμε αυτό.

Οι Γάλλοι, η βάση τους ήταν κελτικοί, με μεγάλες αναμτύξεις, με Γερμανούς αυτή είναι η Γάλλη.

Λοιπόν, καταλαμβάνουν και χτυπούν και την Ισπανία, μιλάμε τώρα για τους Βίκινγκς, Περνούν το Γιβραλτάρ, κτυπάνε όλες τα μεγάλα νησιά του…

τα πάντα και το Αιγαίο.

Δεν ξέρετε, στο Αιγαίο οι Νορμανδοί δεν άφησαν νησί μας που να μην το λαηλατίσουν, το Άγιον Όρος κτλ.

κτυπίσανε τα αλβανικά παράλια.

Το Βυζάντιο για 200-300 χρόνια ευθύνε αίμα με αυτούς τους βαράγγιους.

Προσέξτε, η προσωπική φουρρά όμως του αυτοκράτορα, του Βυζαντίου, αποτελούνταν από βαράνγκιους και χαζάρους δηλαδή Τούρκους.

Τυχαίο, δεν νομίζω.

Στο 900 τόσο, μετά Χριστόν, στην προσωπική φρουρά του αυτοκράτορα του Βυζαντίου είναι χαζάροι, δηλαδή Τούρκοι και βαράνγκιοι, δηλαδή Βίκινγκς.

Γιατί, γιατί σας το είπα και πριν, ότι αυτούς τους ποβερούς πολεμιστές τους θέλουν τα αυτοκρατορίες που είναι κοντά, πρώτον γιατί τους αξιοποιούν και δεύτερον διότι είναι πραγματικά τρομεροί πολεμιστές και έτσι είναι φύλακες του αυτοκράτορα τόσο καλά.

Λοιπόν, αυτοί οι Βίκινγκς τώρα καθώς κάνουν τον κύκλο τους, των λεηλασιών τους, και στην ουσία είναι λεηλάτες.

Η λέξη «βικ» θα πει «λεηλατό» και στην πραγματικότητα θα πει «λεηλατό» και «εμπορεύομαι» κιόλας, διότι αυτοί οι βόροι Γερμανοί ήτανε καταπληκτικοί ναυτικοί, μπαίνανε παντού μέσω του νερού.

Όσο οι άνθρωποι των στεπών πάνε με τα άλογα και θέλουν στεριά, τόσο αυτοί θέλουν νερό.

Γιατί, διότι μπορούσαν να φτάσουν, έφτασαν στη Βαγδάτη με τα πλοία τους.

Πώς μπαίνοντας στα ποτάμια, καθώς τα ποτάμια εκβάλλουν στις θάλασσες, τα ποτάμια εκβάλλουν στις θάλασσες, σωστά, μπαίνεις με το πλοίο σου, κατάντης στο ποτάμι, κινείς σε αντίστροφα και ποτάμι το ποτάμι, λίμνη τη λίμνη, εποφελούμενοι από πλημμύρες, γιατί είναι τα ποτάμια φορές που πλημμυρίζουν και σου δίνουν το δικαίωτο δυνατότητα, έφτασαν μέχρι τη Βαγδάτη.

Τόσο καλά.

Έφτασαν, δηλαδή, μέσα στην Ευρώπη, δεν έμειναν στην περιφέρεια της Ευρώπης.

Έμπαιναν παντού, στο βάθος της Γαλλίας, στα γερμανικά εδάφη, στα βυζαντινά εδάφη.

Μπήκαν στα ρωσικά εδάφη.

Και θα μιλήσουμε γι’ αυτό, διότι δημιουργήσαν το πρώτο ρωσικό κράτος.

Άλλη μια φιλική φίλη που θα πάθω συμφορά, είναι όταν σας πω ότι αυτοί που ίδρυσαν το πρώτο κράτος στη Ρωσία ήταν Σουηδί Βίκινγκς που λέγονταν Ρος.

Μια φυλή δηλαδή γερμανική ίδρυσε το πρώτο κράτος στη Ρωσία, λέγονταν Ρος.

Αυτό το Ρος είναι πολύ στα γερμανικά φύλλα.

Σας θυμίζω ότι στα τελευταίους αιώνες η πιο ισχυρή γερμανική πλευρά ήταν η πρόσια.

Ρος, πρόσια.

Η λέξη ρος είναι βαθύτατα γερμανική.

Οι Ρώσοι και οι Γερμανοί μισούνται όπως ξέρετε μέσα στους αιώνες και είναι βαρύ να ξέρεις ότι το όνομα της χώρας σου που έρχεται από γερμανική πλευρά ενώ είσαι Ρώσος κτλ κτλ.

Τι να κάνουμε αυτά, η ανάμιξη των καταστάσεων για τον λαό.

Λοιπόν, αυτοί τώρα οι Βίκινγκς δεν ήταν μόνο καταπληκτικοί ναυτικοί, φοβεροί λεηλάτες.

Αυτοί ήταν λεηλάτες, είχαν πάθος με τη λεηλασσία.

Κυρίως αυτό, δεν ήταν τόσο σφαγής όσο λεηλάτες.

Και αυτά τα οποία λεηλατούσαν, είχαν ένα πάθος ρε παιδί μου, ένα χούι αυτοί.

Τα πουλούσανε μετά.

Δηλαδή διαλέγανε κάτι σταυροδρόμια κάτι σημεία που έκριναν ότι περνάει ο κόσμος και μπορούν και στείλανε πάνκους και τα πουλούσανε.

Και σταδιακά αυτά τα σημεία του εμπορίου των Βίκινγκ που τα λέγανε Βίκ έγιναν βάση νέων πόλεων διότι έγιναν μικροεμπορικές βάσεις.

Στην Αγγλία, θα σας γελάσω πόσες εκατοντάδες τοπονύμια στην Αγγλία, η Αγγλία έζησε για αιώνες υπό έλεγχο γερμανικό, δηλαδή των δανών Βίκινγκς, πολλά τοπονύμια στην Αγγλία τελειώνουν σε WIC, Νόρουικ, Δάρουικ, είναι το Βικ, των Βίκινγκς δηλαδή.

Και στο κέντρο του Λονδίνου υπάρχει το Old Vic, που είναι η παλιά αγορά, δηλαδή εκεί που οι Βίκινγκ κάναν τις εναλλαγές τους.

Τόσο καλά, Γερμανοί ήταν αυτοί, δεν το λέμε πάλι γιατί πολλά υπογλώσια χρειάζονται, πολλά υπογλώσια χρειάζονται.

Τώρα, αυτοί οι τύποι, εκτός του ότι είχαν πάθος με το εμπόριο, είχαν και ένα έθιμο.

Οι Βίκινγκς μέσα στις φυλές τους ήταν πάρα πολύ πιθαρχημένοι.

Κρατήστε το αυτό.

Οι τα γερμανικά φύλλα στο εσωτερικό, το κάθε φύλλο, σεύονταν πάρα πολύ τους κανόνες του φύλλου και ήταν πάρα πολύ πιθαρχημένοι.

Ο τρόπος που πολεμούσαν έμοιαζε απίθαρχος, αλλά μέσα στις φύλλοι τους ήταν πάρα πολύ πιθαρχημένοι.

Μέσα εκεί στη βόρεια, στις σκανδιναβικές χώρες, υπήρχαν πολύ σκληροί κανόνες άμα σκοτώσεις κάποιον σε καβγά.

Οι Βίκινγκ πιανόταν συνέχεια σε καυγάδες και σκοτωνόταν.

Δεν ήταν καυγάδες απλοί, έτσι πως ήταν άγριοι τύποι αυτοί.

Και υπήρχαν διάφορες πεινές, άμα εμπλεκόσουν από τη φυλή.

Η κυριότερη πεινή ήταν να φύγεις, να εξοριστείς από τη φυλή, άμα πριν είχες προκαλέσει καυγά μεταφόνων.

Λοιπόν, αυτές οι καυγάδες μεταφόνων, άλλαξαν επίσης την ιστορία.

Διότι, Βίκινγκς που είχαν συγκρούσθει μεταξύ τους και βρεθεί σε καβγάδες και εξηδιώχθηκαν από την φυλή τους, πήραν το πλοίο, το πλιάκι και ανοίχθηκαν στο πέλαγος.

Πώς κάναν οι αρχαίοι Έλληνες που έφευγαν για να κάνουν απεικείες μετά από εσωτερικές συγκρούσεις Στις διάφορες περιοχές τους, θυμάστε, το 700 ή το 800 π.Χ.

οι Έλληνες γέμισαν επικείες τη Μεσόγειο, φεύγοντας από τις περιοχές τους γιατί είχαν εσωτερικές ταραχές.

Κατά κάποιο τρόπο μοιάζουν και οι βίγινξ αυτό.

Έφευγαν οι εξορισμένοι, παίρναν και διάφορους φίλους τους μαζί, καβαλάγαν ένα πλοίο και όπου με βγάλει.

Αυτοί είναι άνθρωποι της θάλασσας.

και του άγριου καιρού και της άγριας θάλασσας, μη δούνε θάλασσα λάδη, τη βαριούνται, θέλουν κύματα και θέλουν μειονίκωση να πούμε έτσι για να φτιάχνονται, γιατί αλλιώς τα πράγματα δεν είναι βαρετά να πούμε.

Λοιπόν, μια τέτοια ομάδα που πήρε το πλοίο και ανοίχτηκε στο πουθενά, από τη Νορβηγία εκεί στο 900-800 τόσο μετά Χριστόν κινήθηκε δυτικά και έπεσε στην Ισλανδία.

Έπεσε στην Ισλανδία που δεν ήταν άγνωστη.

Την Ισλανδία την είχε, θα γνωρίζετε ίσως, επισκεφθεί ο Πιθέας ο Ματσαλιώτης.

Αρχαίως έγινας ναυτικός.

έφτασε στην Ισλανδία, την ονόμασε Θούλη.

Θούλη.

Και σήμερα χρησιμοποιείται η λέξη Θούλη.

Μάλιστα υπάρχει και μια βιομηχανία ειδών μπαγαζιέρας, που τη βλέπω σε αυτοκίνητα.

Πάνω στο αυτοκίνητο βάζεις μία μπαγαζιέρα που λέγεται Θούλε.

Προφανώς προέρχεται από τις Σκανδιναδικές περιοχές.

Και ο Μασαλιώτης όταν γύρισε πίσω από το ταξίδι του αυτό, περιέγραψε ότι πήγε σε μια περιοχή που δεν έδιε ο ήλιος.

Ήταν συνεχώς φως και περιέγραψε ότι είχε ενεργά υφέστια κτλ.

Οι άλλοι δεν κατάλαβαν ακριβώς τι.

Ο Πιθέας ο Μασαλιώτης.

Επίσης, στην Ισλανδία είχαν φτάσει και κάποιοι λίγοι άνθρωποι από τα βόρεια νησιά της Αγγλίας.

Όμως, είναι εδώ τα νησιά Φερόες κτλ.

Στην Ισλανδία υπήρχαν σχεδόν καθόλου κάτοικοι.

Έφτασαν αυτοί οι Νορβηγοί με τα πλοία τους Βίκινγκς και εγκαταστάθηκαν στην Ισλανδία.

Και αρχίσαν, αφού εγκαταστάθηκαν, τώρα η Ισλανδία, εδώ είναι μια περιοχή που μας ενδιαφέρει, η Ισλανδία είναι μια χώρα γεμάτη παγετόνες και ενεργά υφέστια.

Είναι από τις περιοχές του κόσμου με τα περισσότερα ενεργά υφέστια μαζί με την Καμτζάτκα και τα λοιπά της Ρωσίας.

Τώρα, αυτή η περιοχή η Ισλανδία, στο βόρειο κομμάτι της είναι πολύ παγωμένη, αλλά το νότιο κομμάτι της, εδώ, το γλύφει το ρεύμα του κόλπου του Μεξικού.

Το ρεύμα του κόλπου του Μεξικού έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην ιστορία της Ευρώπης, γιατί έχει επέμβει στο κλίμα της Ευρώπης.

Και ξεκινάει από εδώ, από τον κόλπου του Μεξικού, είναι ζεστό ρεύμα.

είναι πέντε φορές ο Αμαζόνιος σε παροχή ύδατος μέσα στον Ατλαντικό κενό, είναι θερμό ρεύμα και φτάνει στις ακτές της Γαλλίας, γλύφει τις ακτές της Γαλλίας και της Αγγλίας και της Ιρλανδίας με αποτέλεσμα η Γαλλία και η Ιρλανδία και η Βρετανία να έχουν γλυκό χειμώνα αναλογικά.

Αν δείτε το Λονδίνο ας πούμε είναι περίπου στο ύψος της Μόσχας.

Το κλίμα του Λονδίνου είναι πολύ γλυκύτερο από τη Μόσχα.

Δεν συγκρίνεται.

Γιατί, γιατί είναι το ρεύμα του κόλπου που έρχεται γύρω γύρω από τα Αγγλικά νησιά, κατεβάζει τις θερμοκρασίες και τι προκαλεί, βροχή, βροχή, βροχή.

Η Γαλλία, στη βόρεια Γαλλία και η Ιρλανδία και η Αγγλία έχουν αυτή τη συνεχή βροχούλα που κάνει να είναι και χαρακτηριστικό το τοπίο της και η οικονομία της και τα λοιπά.

Αυτό το ρεύμα του κόλπου, ξεφεύγοντας από τα Αγγλικά νησιά, κάνει ένα κύκλο και χτυπάει, σβήνει προς τη νότιο της Ισλανδίας και έτσι ο νότος της Ισλανδίας έχει πιο γλυκό κλίμα σε σχέση με το βόρειο, γι’ αυτό και εκεί κατοικείται η Ισλανδία.

Μια μικρή τυζόνια, εκεί είναι το Reykjavik, δηλαδή η πρωτεύουσα της Ισλανδίας.

Και προσέξτε να δείτε τώρα, η Ισλανδία στην ουσία κατοικήθηκε από άντρες Γερμανούς, δηλαδή Νορβηγούς.

Που ήταν μόνοι τους και δεν είχαν γυναίκες.

Σε λίγο τους έπιασε ένας καημός.

Τι θα γίνει χωρίς γυναίκες.

Και τι κάνανε, κάνανε επιδρομή με τα πλοία τους στα βόρεια νησιά, τα νησιά βόρεια από τη Σκοτία.

Που εκεί κατοικούσαν Κέλτις, Κέλτες.

Δηλαδή πήραν Κέλτισσες γυναίκες, τις απήγαγαν, τις εγκατέστηαν στην Ισλανδία.

έτσι η σημερινή Ισλανδία είναι απόγονοι βόρειων Γερμανών δηλαδή Νορβηγών και Κελτισσών γυναικών και είναι από τις καθαρότερες φιλετικές ομάδες στον κόσμο δεν ξέρω αν γνωρίζετε η Ισλανδία διότι ποιο με ποιο να αναμυχθεί εκεί πάνω μόνο με ρέγγες δηλαδή Ποιος να πάει εκεί πέρα, στις άλλες περιοχές, μόνο ρέγγες δεν είναι, είτε κανένας πιγκουίνος, γνωρίζω κι εγώ δεν γίνεται δηλαδή.

Και επειδή είναι καθαρής προέλευσης και δεν αναμύχθηκαν στην ουσία, το 2000 που είχε μπει ως στόχος, ως στόχος παγκοσμίως, Παγκοσμίως, η ανάλυση του ανθρωπίνου DNA, δεν ξέρω αν το θυμάστε, αυτό ξεκίνησε το 1980, μπήκαν 150 πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα από όλο τον κόσμο για να γίνει αυτό το μεγάλο έργο και το πρώτο που ζήτησαν οι επιστήμονες ήταν DNA από τους Ισλανδούς.

γιατί είναι καθαροί.

Και έτσι μπορούσες για αυτούς κάποια πράγματα να διαβάσουν, ας πούμε, στο DNA τους.

Και τότε, αν θυμάστε, εκεί στη δεκαετία του 80, είχε γίνει η θέμα διότι για πρώτη φορά ζητήθηκε από έναν λαό ολόκληρο, δεν είναι πολύ, μια πατραάνθρωπη είναι η Ισλανδία, είναι 200-200.000, δεν είναι τίποτα, ακριβώς δεν ήταν και πολύ, δηλαδή ήταν και λίγοι, ήταν και καθαροί αναλογικά και πρώτη φορά ζητήθηκε DNA από ένα ολόκληρο λαό.

Και τεθήκε ζήτημα, υπήρξανε οι πρώτες εστάσεις, μήπως δεν είναι ηθικό να πάρεις DNA από ένα λαό και να ξέρεις ακριβώς για τον καθένα πράγματα, γιατί μέσω του DNA μαθαίνεις χίλια πράγματα.

Τέλος πάντων το πρώτο μανιλήθηκε, Και αυτή η ομάδα είπε στο υποσχέθη και στην κυβέρνηση της Ισλανδίας ότι δεν πρόκειται να μόλις αξιοποιήσει τα στοιχεία θα τα καταστρέψει ούτως ώστε να μην υπάρξει θέμα διαρροής πληροφοριών.

Πράγμα το οποίο και έγινε.

Και έτσι φτάσαμε στην ανάλυση του ανθρωπίνου DNA χάρη στο γεγονός δηλαδή του ότι πήγαν εκεί πέρα κάτι μαλλωμένοι Βίκινγκς, οι οποίοι, έχει ενδιαφέρον, ότι μετέφεραν ένα βορειογερμανικό έθιμο, που είναι το βιβλίο της οικογένειας.

Είναι ένα έθιμο που το είχαν πολλοί οι Νορβηγοί.

Και τι είναι, υπάρχει στην οικογένεια ένα βιβλίο που σημειώνονται αξιόλογα πράγματα, που έγιναν στο σπίτι, στην οικογένεια.

Σήμερα γεννήθηκε ο Ούλοφ, ξέρω εγώ, και έχει ένα μάτι, ας πούμε.

Το γράφει αυτό, γιατί πέθανε η γιαγιά, το ντότηρ να πούμε, η οποία είχε σπασμούς όλη νύχτα και πέθανε έτσι.

Επειδή υπήρχαν αυτές οι καταγραφές των οικογενειών, μαζί με το DNA που πήρανε και τα βιβλία της οικογένειας τα οποία παρέπεμπαν σε κάποιες ασθένειες μπορέσαμε να φτάσουμε στην ανάλυση του DNA ή εν πάση περιπτώσει ήταν η αρχή για την ανάλυση του DNA.

Αυτοί λοιπόν τώρα οι τσατισμένοι Βικινκ που φτάσανε στον Ισλανδία εκεί πέρα και δημιούργησαν τη βάση τους Αρχίσαν να ζουν, την ονόμασαν Ισλανδία, Iceland, Land, Land στα γερμανικά θα πει χώρα, Eis είναι ο πάγος, η χώρα του πάγου.

Δεν πέρασε πολύ καιρός, πάει γίνεται ένας μεγάλος καυγάς εκεί πέρα, πάλι σκοτώνονται μέσα στον καυγά, πάλι φύγει από εδώ πέρα, πάλι μπαίνουν άλλοι στο πλοίο από την Ισλανδία τώρα και κινούνται δυτικά χωρίς χάρτη.

Και φτάνουν στη Γριλανδία.

Είχαν και χιούμορ αυτοί οι τύποι γιατί την ονόμαζαν Grünland.

Στα γερμανικά Grün θα πει πράσινο.

Land, η πράσινη χώρα.

Τώρα τι να πούμε, είχαν χιούμορ οι άνθρωποι.

Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι εδώ στο νότο της Γριλανδίας έχει πράσινο γιατί λιώνουν τα χιόνια.

Πήγαν στη Γριλανδία και από τη Γριλανδία σχεδόν στο χίλια ακριβώς κινήθηκαν κάποιοι από αυτούς δυτικότερα και έφτασαν στη νιου φαούντλαντ.

Το ξέρουμε αυτό.

Οι δίκινγκ έφτασαν στον Καναδά, στη νιου φαούντλαντ, γύρω στο χίλια μετά Χριστόν.

Είναι βέβαιο, το ξέρουμε από διάφορα στοιχεία.

Έφτασαν, έμειναν εδώ, συνάντησαν Ινδιάνους, Τους οποιους μας περιγράφουν στα…

δεν κατάλαβαν που πήγανε.

Νομίζω ότι καταλάβανε.

Αυτοί κινούνταν προς τα δυτικά και βρίσκαν κάποια γη.

Δεν είχαν συνέσθηση που πάνε, δεν είχαν χάρτη να καταλάβουν πού είχαν πάει.

Μείνανε περίπου τρία χρόνια εδώ στο δυτικό Καναδά.

Μια ομάδα Βίκινγκς.

Την ονόμασαν Βινλαντ.

από το κρασί «βίν» «βάινλαντ» γιατί έχει πολλά μούρα και το ονόμασαν έτσι την περιοχή αυτή.

Και μετά έφυγαν όμως, δεν παρέμειναν άλλο στον Καναδά.

Έφυγαν, ξαναγύρισαν στη Γριλανδία.

Δεν αξιοποίησαν δηλαδή αυτό το βήμα τους και έτσι ο επόμενος που θα αξιοποιήσει αυτή την Ήπειρο Αυτή την Ήπειρο θα είναι ο Χρυστάφρος Κολόμβος το 1492 δηλαδή 500 χρόνια μετά από τους Βίκινγκς.

Τώρα γιατί λέμε για τους Βίκινγκς.

Διότι αυτοί ήταν πολεμικότατοι, αγριότατοι, αναστάτωσαν τη ζωή της Ευρώπης αλλά και γονιμοποίησαν τη ζωή της Ευρώπης με τον τρόπο που είπαμε και κάναν τον κύκλο των βιαιοτήτων τους εκεί στο 800, το 900, το 1000.

στο 1.100 πια έπαψαν να είναι βίαιοι και κινητικοί, καθίσανε στα βγά τους εκεί στις χώρες τους και σταδιακά άρχισαν να στείλουν το μεγαλείο της σύγχρονης Σκανδιναβίας.

Αλλά πολύ σταδιακά.

Την ώρα που οι μαγιάροι εκεί στο 800-900 χτυπούν την κεντρική Ευρώπη, οι Βίκινγκς ρημάζουν τα παράλια.

Από το Νότο στην Μεσόγειο κινούνται Άραβες με τα πλοία τους.

Αυτοί είναι πειρατές αλλά ταυτόχρονως είναι σπουδαίοι ναυτικοί και καταλαμβάνουν μεγάλες περιοχές.

και καταλαμβάνουν την Κρήτη, όπως ξέρετε.

Η Κρήτη κατελήφθη από τους Άραβες για 120 περίπου χρόνια.

Από το 824 μέχρι το 961 είχε καταρριφθεί από τους Αγαρινούς, από τους Άραβες.

Οι Άραβες κατέλαβαν τη Σικελία, τμήματα της Νότιας Ιταλίας, κατέλαβαν μεγάλα νησιά της Μάλτα και μεγάλα νησιά της Μεσογείου, παράλια της Ισπανίας, έτσι κι αλλιώς έλεγχαν την Ισπανία οι Άραβες.

Δηλαδή, το μπλέντερ.

Εκεί στο 800-900 χ.Χ.

το μπλέντερ.

Ποιος αντιμετώπισε τους Άραβες; Πρώτα πρώτα, στη θάλασσα τους Άραβες πειρατές τους χτύπησαν οι Βυζαντινοί.

στον 10ο αιώνα.

Και έτσι ανακατακτήθηκε και η Κρήτη, που την είχαν καταλάβει οι Άραβες.

Τη δε Ισπανία την είχαν καταλάβει οι Άραβες από το 711 μ.Χ.

Το 711 μ.Χ.

Δηλαδή την εποχή που ακόμα οι Άβαροι κινούνται μέσα στην Ευρώπη.

Οι Άραβες, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει από εδώ, κατέλαβαν τη Βόρεια Αφρική, πέρασαν στην Ιβερική Χερσόνησο, κατέλαβαν την Ισπανία και την Πορτογαλία το 711 μέχρι το 1492.

800 χρόνια ήταν οι Άραβες στην Ιβερική Χερσόνησο.

Έχει σημασία αυτό που σας λέω και για τα τεκταινόμενα.

Οι Άραβες πέρασαν τα Πυρηναία την ίδια ώρα που οι Άβαροι εδώ κινούνται και χτυπούν και οι Γερμανοί προσπαθούν να τους αναχαιτίσουν.

Περνούν τα Πυρηναία, χτυπούν την Γαλλία που εκείνη την εποχή την ελέγχουν οι Γερμανοί, δηλαδή οι Φράγκοι.

Ο Κάρολος Μαρτέλος, αν τον θυμάστε από τα σχολικά μας βιβλία.

Και καθώς οι Άραβες περνούν όλη τη σημερινή Γαλλία, φτάνουν στο βορά.

Εκεί είναι ένα σημείο που λέγεται Πουατιέ.

Στο Πουατιέ τους περιμένουν οι Φράγκοι, δηλαδή οι Γερμανοί.

Δεν πάτε παραπάνω, διότι αν ανεβαίνανε οι Άραβες παραπάνω, θα χτυπούσαν την καρδιά του γερμανικού κόσμου.

Και τους δίνουν μάχη με τους Άραβες οι Γερμανοίς.

Το 732, η περίφημη μάχη του Πουατιέ, στο οποίο κατανικώνται οι Άραβες.

και αμέσως μετά δεύτερη μάχη στην Τούρ, μια πόλη της Γαλλίας επίσης, στο βορρά, κατανικώνται για δεύτερη φορά οι Άραβες και αναγκάζονται να φύγουν το 740, ξανά να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους από τη Γερμανία, δηλαδή τη Γαλλία, ήταν η γερμανική περιοχή τότε, και να ξανά επιστρέψουν στην Ισπανία.

Μήπως έπεσε πολύ γερμανική η περίεπτοσή εδώ πέρα.

Τι θέλω να πω με αυτό.

Αυτή η μεγάλη αναστάτωση που ήλθε από τα αλληλά χτυπήματα.

Ουννων, Αβάρων, Μαγιάρων από τη Στέπα αυτοί έρχονται.

Οι Βίκινγκς που είναι οι βόροι οι Γερμανοί.

Οι Άραβες που είναι από το Νότο, οι μεγάλοι πολεμιστές της Εγγύς Ανατολής.

Τελικά, αναστάτωσε δημογραφικά όλη την Ευρώπη.

Κυρίως το τμήμα της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης.

Γιατί; Γιατί η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαλύθηκε; Όχι.

Ζαμή.

Πότε; Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία, δηλαδή το Βυζάντιο, επέζησε.

Και από τα χτυπήματα των Ουνών και από τα χτυπήματα των Αβάρων και κράτησε όλη του τη δομή.

Για χίλια περίπου χρόνια.

Η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρετορία κατέρευσε, Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζάντιο όχι απλώς δεν κατέρευσε, αλλά ενισχύθηκε κιόλας.

Και είχε πολέμους και με τους Πέρσες.

Το Βυζάντιο θα γνωρίζετε ότι έλεγχε για αιώνες, μέχρι περίπου το χίλια τμήματα της Εσπανίας, της Βόρειας Αφρικής, της Νότιας Ιταλίας, επομένως της Αδριατικής, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν κατέρευσε.

Κράτησε τους θεσμούς της, κράτησε τον αυτοκρατορά της, κράτησε τον στρατό της και όλα αυτά τα χτυπήματα μπόρεσε να τα αντιμετωπίσει.

Η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαλύθηκε, τελείως διαλύθηκε.

Και ποιος αναδύθηκε από αυτή τη διάλυση; Το γερμανικό στοιχείο και το σλαβικό στοιχείο.

Το σλαβικό στοιχείο έγινε δημογραφικά το ισχυρότερο, Το γερμανικό στοιχείο έγινε πολιτικά το ισχυρότερο.

Και προσέξτε να δείτε, δεν είναι μόνο ότι ο Καρλομάγνος δημιούργησε το 800 ακριβώς μετά Χριστόν την πρώτη αξιόλογη αυτοκρατορία μετά το τέλος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το 800, εύκολα το θυμάται κανείς.

Το 800 ο Κάρλω Μάγνος στεύθηκε στη Ρώμη, έχει σημασία αυτό, κρατήστε το στο μυαλό, στεύθηκε στη Ρώμη από τον Πάπα, αυτοκράτορας της Αγίας, ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους.

Ακούστε τον τίτλο, Αγία Ρωμαϊκή, συνέχεια δηλαδή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Αυτοκρατορία, που σημαίνει ότι ο στόχος ήταν πολύ μεγάλο σέλεγχος στην έκταση, του Γερμανικού έθνους.

Εδώ έχουμε συνείδηση της δύναμης των Γερμανών.

Δεν είναι τυχαίο, σε όλα τα σχολικά βιβλία των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, Η νεότερη ιστορία της Ευρώπης ξεκινά με τον Καρλομάγνω.

Θα το ξέρετε αυτό.

Η νεότερη ιστορία της Ευρώπης ξεκινά με την αυτοκρατορία…

η οποία ξαναστήνει τη Δυτική Ευρώπη.

Και αυτή που ξαναστήνει είναι η Γερμανική Αυτοκρατορία.

Αυτή η διάχυση των γερμανικών φίλων στην Δυτική Ευρώπη…

που άλλαξε τη σύνθεση και απομάκρυνε ένα ολόκληρο φύλο που ήταν οι Κέλτες.

Διότι Κέλτες σήμερα υπάρχουν ελάχιστοι.

Ελάχιστοι δείγματα αρχείου.

Αν παίρναμε τη μηχανή του χρόνου και ερχόμασταν το 300, δεν είπαμε ότι το 300 ξεκινάει αυτή η μεγάλη αναταραχή, Παίρναμε τη μηχανή του χρόνου και ερχόμασταν στην Ευρώπη, ας πούμε, το 300, θα βρίσκαμε Κέλτες.

Οι Βρετανοί είναι Κέλτες.

Οι Βρετανοί.

Και οι Ιρλανδοί Κέλτες.

Και οι Γαλάτες, δηλαδή οι Γάλλοι Κέλτες.

Οι Γαλάτες ήταν Κέλτες.

Οι Κέλτες ήταν φύλλα, κελτικά φύλλα που μιλούσαν κελτικές γλώσσες.

Εινδοευρωπαϊκές είναι οι κελτικές γλώσσες.

Να σας διαβάσω μία τέτοια, για να…

Το πανεπιστήμιο που πήγε ο γιος μου για σπουδές στην Ουαλία, η Ουαλία είναι δίγλωση.

Μιλάνε αγγλικά και ουαλέζικα.

Τα ουαλέζικα είναι κελτικά.

Είναι από τις λίγες περιοχές στον κόσμο που έχει επιζήσει κελτοφονία.

Και στο φυλάδιο που του είχαν δώσει, τα έχει σε δύο γλώσσες.

Στα αγγλικά, welcome στο πανεπιστήμιό μας, και τα ίδια στα κελτικά.

Θα σας διαβάσω μια γιατί θα δείτε…

Μπερδεύει τη γλώσσα σου με τα κελτικά.

Welcome and well done for choosing the best university in the country.

Αυτό είναι τα Αγγλικά.

Καλώς ήρθατε στην καλύτερη Ελλάδα.

Κρουέζο.

Α λόγκ φυ αρκαδιάου, αρ δέδις πρυφς γόλ, ορ αρντουρ βλάδ.

Το επόμενο είναι…

I made the same choice three years ago when I enrolled to do an earth science degree.

θευνέσ’ εἰρ οὐν τέντερ φρυνιᾶδ, δὲ εἰρ πλῆνιν τῆν γὰρ νῆλ, γὰρ φρυστροῦ εἰβ νῆλ, γὰρ δὲ ἀγῆρ.

ἠταν κέλτες λοιπόν, κέλτες στὴν γαλατεία, κέλτες εἰβῆρες, Κέλτες στη ζώνη της κεντρικής Ευρώπης.

Κέλτες στη Μικρά Ασία.

Εδώ, στην περιοχή της Άγγυρας, σήμερα υπολογίζεται ότι είναι απόγονη μερικά εκατομμύρια των γαλατών.

Όταν ο Απόστολος Παύλος έστειλε την προς γαλάτας επιστολή, δεν έστειλε επιστολή στους γαλάτες της Γαλατίας, αλλά της Μικράς Ασίας, στην περιοχή της Άγγυρας, όπου υπήρχανε Κέλτες, τόσο καλά.

Κέλτες ήτανε διαχειμένη.

Όταν τέλειωσε αυτή η ιστορία, δεν υπήρχαν πλέον Κέλτες.

Είχαν εκγερμανιστεί ολόκληρες περιοχές, ή αλλάξει ποια χώρα εγγερμανίστηκε πρώτη που άλλαξε και τη γλώσσα της και σήμερα λέμε ότι η γλώσσα της είναι γερμανική γλώσσα.

Καλά αυτή είναι Γερμανή, έτσι κι ολιώς δεν χρειαζόταν να εγγερμανιστούν είναι Γερμανή.

Η Ολλανδία είναι Γερμανή.

Η Αγγλία, παρατηρήστε την ιστορία της Αγγλίας, η Αγγλία μιλούσε Κέλτικα, σωστά.

Σήμερα στην Αγγλία, Κέλτικα, μιλούνε ελάχιστοι άνθρωποι στην Ουαλία και λίγοι στην Κορνουάλη και λίγοι στην Ιρλανδία, λίγοι.

Τι έγινε, γιατί άλλαξε η γλώσσα τους, διότι ήρθαν οι Βίκινγκς, οι δανείς Βίκινγκς.

Αλλά πριν έρθουν, είδαν οι Βίκινγκς, το 400 και 500 μ.Χ., με τις κινήσεις των γερμανικών φίλων, πέρασαν την Μάγχη Σάξονες και Άγγλοι.

Και εγκαταστάθηκαν σε αυτή τη χώρα.

Και μετά ήρθαν και οι Βίκινγκς.

Και άλλαξε η γλώσσα τους.

Η αγγλική γλώσσα είναι γερμανική γλώσσα.

Πάνε τα κέλτικα.

Μιλάνε γερμανικά.

Μην το πείτε όμως.

Εκεί έχουμε προβλήματα μεγάλα γιατί και οι Άγγλοι δεν θέλουν να τα ακούνε, ότι έχουν αναμειχθεί σε τέτοιο βαθμό με τους Γερμανούς.

Η δυναστεία τους, η Bandenberg, οι βασιλείς των Άγγλων, είναι Γερμανοί.

Bandenberg.

Είχαν σπουδάσει στον 20ο αιώνα στο Βερολίνο όλοι και τα λοιπά.

Αλλά δεν τους το λες, δε τους το λες, γιατί το έχουνε και αυτό βάλει κάτω από το χελί.

Οι Γερμανοί λοιπόν έπαιξαν όλο στην Αγγλία.

Οι Ολανδοί είναι Γερμανοί, έτσι, οι Φλαμανδοί δηλαδή είναι Γερμανοί.

Οι Γάλλοι άντεξαν και δεν άλλαξαν γλώσσα.

Άλλαξαν όμως τη γλώσσα τους, όχι στα Γερμανικά αλλά στα Λατινικά.

επειδή είχαν πολύ μακρά λατινική κατοχή, δηλαδή ρωμαϊκή κατοχή.

Και έτσι ξέχασαν τα κελτικά τους και η γλώσσα που υιοθέτησαν είναι λατινογενής.

Το ίδιο έπαθαν και οι Ισπανοί, οι οποίοι έχασαν την κελτική τους γλώσσα και υιοθέτησαν λατινική γλώσσα.

Τα ισπανικά, επομένως, είναι λατινογενής γλώσσα.

παρότι η Ισπανία κατακτήθηκε για αιώνες από τους Βανδάλους, που οι Βάνδαλοι ήταν γερμανικό φύλο, που οι Βάνδαλοι κατέκτησαν και τμήματα της τυνησίας και σήμερα σε βουνά της τυνησίας υπάρχουν φυλές ξανθές με γαλανά μάτια.

Έχουν σχέση με τους Βανδάλους, δηλαδή τους Γερμανούς που κατέκτησαν την απέναντι πλευρά.

Μήπως άλλαξε αυτή η Πειρός.

εκ βάθρων μέσα στα 800 χρόνια αυτών των αλεπάλληλων κτητήματων των ανακατατάξεων Γερμανοί, Σλάβοι, Ούνοι, Μαγιάροι.

Αποτέλεσμα.

Η Κελτοφωνία έχει μείνει σε ελάχιστα σημεία.

Είναι λίγο πια μουσειακό πράγμα.

Λίγοι μιλάνε κέλτικα στη Βρετάνη εδώ της Γαλλίας.

Αν διαβάζετε Αστερίξ, ο Γκοσίνι που είναι Γάλλος από το Βέλγιο, πολύ σωστά τοποθετεί το γαλατικό χωριό στη Βρετάνη.

Γιατί εκεί μιλούν ακόμα Κέλτικα, δηλαδή είναι μια αντίσταση κατά κάποιο τρόπο, αντίσταση στη ρωμαϊκή επέλαση.

Επίσης, λίγα Κέλτικα ομιλούνται εδώ στην βόρεια περιοχή της Ισπανίας.

Λίγα Κέλτικα στην Ουαλία, στην Κορνουάλη.

Πάει, χάθηκαν τα Κέλτικα.

Αποτέλεσμα, αυξήθηκαν οι γερμανικές χώρες.

Οι γερμανικές χώρες σήμερα είναι η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Αγγλία, η Ολλανδία, η Ελβετία.

Έτσι το 60% των Ελβετών είναι Γερμανοί.

Δεν ξέρω αν ξέχασα άλλες.

Είναι μεγάλη εκπροσώπηση.

Πώς; Οι Φιλανδοί; Όχι.

Οι Φιλανδοί, αυτό θέλω να πω και με αυτό θα σας αποχαιρετήσω.

Οι Φιλανδοί και οι Ούγγροι ανήκουν στους ανθρώπους των Στεπών.

Είναι μακρινοί συγγενείς των Τούρκων και τους ονομάζουμε ότι ανήκουν στην φινο-ουγκρική ομάδα.

Φινο-ουγκρική ομάδα.

Δεν είναι ινδοευρωπαϊκής καταγωγής, είναι τουρανικές οι γλώσσες τους, δηλαδή των στεπών οι γλώσσες τους.

Και εκτός από αυτούς τους δύο, στην Ευρώπη δηλαδή, είναι ινδοευρωπαίοι οι κάτοικοι, με εξαίρεση τους Φιλανδούς, τους Ούγγρους, τους Ούγγρους, τους Βάσκους.

Αυτή οι Βάσκοι είναι μια ιδιότυπη περίπτωση στην Ισπανία και στη Γαλλία.

Δεν ξέρουμε από πού προέρχονται.

Η γλώσσα τους είναι η πιο παράξενη γλώσσα.

Δεν έχουν, δεν γνωρίζουμε, τελικά καταλήγουν οι μελετητές, ότι πρόκειται για ένα τόσο αρχαίο φύλο ευρωπαϊκό, που είναι πίσω και από τα στοιχεία που έχουμε.

Άρα είναι οι πιο αρχέγονοι Ευρωπαίοι, ενδεχομένως, οι Βάσκοι.

Οι Βάσκοι, λοιπόν, οι οποίοι δεν ξέρουμε τη γλώσσα τους τι είναι και οι κάτοικοι της Μάλτας, οι οποίοι έχουν πάρα πολλά στοιχεία αραβικά στην γλώσσα τους.

Ειδάλλως, η υπόλοιπη Ευρώπη έγινε πολύ περισσότερο γερμανική και πολύ περισσότερο σλαβική από ότι ήταν πριν ξεκινήσει αυτή η ιστορία.

Μικρές αλλαγές.

Πού να ξέραν οι άνθρωποι των Στεπών τι πυροδότησαν.

Ιδέα δεν είχανε αυτοί.

Ούτε που πήγανε ακριβώς δεν ήξεραν.

Αλλά παρόλα αυτά, η τρομερή τους βία, η τρομερή τους αλκή στον πόλεμο, έφερε σαν ντόμινο ανακατατάξεις που τη ζούμε πλέον σήμερα.

Σας χαιρετώ την άλλη Δευτέρα.

Να είστε καλά.

Καλή πάρα πολύ.