Η σιωπή είναι απαρχή ενός καινούργιου κόσμου
Η σιωπή είναι απαρχή ενός καινούργιου κόσμου Χραπ! εξαφανίζεται το μισό δωμάτιο Αδηφάγο κενό καταβροχθίζει…
Ανέμελος Νεκρός
Ανέμελος Νεκρός Κρατώ στην παλάμη το μυαλό μου Εντός του υποφώσκουν ο κόσμος και ο…
Από την μυρωδιά θα εισέλθουμε στην Ουτοπία
Από την μυρωδιά θα εισέλθουμε στην Ουτοπία Άνθρωποι διασταυρώνονται στους δρόμους Περνούν απρόσκοπτα ο ένας…
Οι τελευταίες ημέρες
Οι τελευταίες ημέρες Σ’ αυτή την πόλη ποτέ δεν βρέχει Ένα άλογο ωρθωμένο στα πίσω…
Παράνοια
Παράνοια Καθένας σχίζει ένα κομμάτι ορίζοντα, Και ράβει μόνος του το στενό του κοστούμι O…
Τις νύκτες βγάζει το δέρμα της
Τις νύκτες βγάζει το δέρμα της Υπάρχει κάποια γυναίκα, Που βγάζει το δέρμα της όπως…
The coming insurrection
The coming insurrection Στους δρόμους μαινόμενος ανθρώπινες μορφές Βαθιά στο χώμα παλεύουν των νεκρών τα…
Εκτός εαυτού
Το σώμα μου εξοργίζεται τόσο, Που ξαφνικά αποσπάται απ το χώρο, Αποκαλύπτοντας μια χαίνουσα άβυσσο,…
Οι Μετανάστες
Είμαστε γυμνοί και στριμωγμένοι, Μέσα σε μια σωσίβια λέμβο Λεπτότατες ίνες απ τα μάτια μας…
Οι αγανακτισμένοι του 2011
Το πλήθος στην πλατεία ανάστατο Εμείς πάλι, Λαχανιάζουμε από πόθο μέσα στ αντίσκηνο -«Θα σ’…
Η άγ(ρ)ια νύκτα των εξεγερμένων
Τα πρόσωπα των παιδιών σχίζονται Ογκώδη μάρμαρα προβάλλουν από μέσα Τα εξορύσσουν απ τα σπλάγχνα…
Ο άνθρωπος με τα χίλια μάτια
Σπεύδω έντρομος στα επείγοντα περιστατικά Το σώμα μου έχει γεμίσει αναρίθμητα μάτια! Νύκτα στον θάλαμο…
Ο θυμός των σωμάτων
Το κορίτσι που αγαπώ, Αλείφει με άχνη υδραργύρου το αιδοίο της -απόψε την έχει καλέσει…
Ρώμη – Μιλάνο
Σ’ ένα νυκτερινό τρένο στο τελευταίο κάθισμα, Γαμώ μια φοιτήτρια Είμαστε σκεπασμένοι με την κουβέρτα…
Το εκμαγείο των σωμάτων
Ο χώρος είμαι, το εκμαγείο των σωμάτων Εντός μου αποτυπώνεται, Ένα γυναικείο σώμα που χορεύει…
Έχετε (1) αναπάντητη κλήση
Λησμονώ τον εαυτό μου Φαντάζομαι ότι είμαι ανθρώπινο σώμα. Το σώμα τρέμει, βομβίζει ολόκληρο Άγριες…
Θα δημιουργήσουμε τον παράδεισο
Ανθρώπινα σώματα, Κραυγάζουν τις νύκτες καινούργιους κόσμους Λάβα ανέρχεται από τα βάθη της γης Περνά…
Κόσμος είναι ένας κόκκος άμμου στο μάτι μου
Εξετάζω το πρόσωπό μου στον καθρέπτη Διακρίνω ένα τρίμμα στο μάτι μου Το ξεπλένω καί,…
Ο θεός κι ο Λάρρυ
Δεν κοιμούμαι Καιροφυλακτώ κάτω απ’ την κουβέρτα Με τα παπούτσια, με τα ρούχα, έτοιμος Μόλις…