Η συνταγή αυτή είναι του Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγελόγλου. Δημοσιεύθηκε στην ομάδα “ΔΕΥΤΕ ΑΡΙΣΤΗΣΑΤΕ”!
Μην παραλείψετε να δείτε και το blog του Πατέρα Χριστόδουλου “Βασιλίνος”!
1 κ.γλ. (γεμάτο) μουστάρδα απαλή
Λεμόνι (1 μέρος)
Ελαιόλαδο (3 μέρη)
Ρίγανη (λίγη)
Αλάτι, πιπέρι
1 κ.σ. νερό
Ξύσμα ενός λεμονιού (που δεν είναι κερωμένο)
Σ’ ένα βάζο βάζουμε τρία (3) μέρη αγνού παρθένου ελαιόλαδου και ένα (1) μέρος χυμό φρέσκου λεμονιού. Προσθέτουμε ένα (1) κουταλάκι γλυκού (γεμάτο καλά) απαλή (όχι πικάντικη) μουστάρδα, η οποία θα ομογενοποιήσει όλα τα υλικά και θα προσδώσει τέλεια γεύση. Προσθέτουμε λίγη ρίγανη (όχι πάρα πολλή, γιατί πικρίζει), λίγο αλάτι, στη μύτη του κουταλιού γλυκού λίγο μαύρο πιπέρι, 1 κουταλιά σούπας νερό και το ξύσμα ενός λεμονιού (ακέρωτου∙ αν δεν έχουμε ακέρωτο, το τελευταίο αυτό στοιχείο δεν πειράζει κι αν δεν μπει). Τα βάζουμε όλα μαζί στο βάζο, κλείνουμε το βάζο με το καπάκι του και αναδεύουμε πολύ καλά, μέχρι να ομογενοποιηθούν καλά τα υλικά μας. Αν χτυπηθούν στο μπλέντερ, θα έχουμε ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα και κρεμώδη υφή.
* * * * *
Διευκρινίσεις:
1) Στα ψάρια προσθέτουμε στο τέλος, μαζί με το λαδολέμονο, και πολύ ψιλοκομμένο μαϊντανό.
2) Τα λεμόνια καλό είναι να έχουν θερμοκρασία δωματίου∙ και πριν τα στύψουμε, να τα πιέσουμε ρολάροντάς τα επάνω στον πάγκο της κουζίνας μας, ώστε να σπάσουν οι ίνες τους και να μας δώσουν όλο τον χυμό τους (φυσικά, τον χυμό τον σουρώνουμε).
3) Η ποιότητα του ελαιόλαδου είναι σημαντική, πρώτα για την υγεία μας και δεύτερον, για τη γεύση που μας δίνει.
4) ΔΟΓΜΑ: Όταν η ντρέσινγκ μας είναι έτοιμη, ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ. Η σάλτσα μας δεν πρέπει να έχει μεγάλη οξύτητα από το λεμόνι (τα λεμόνια διαφέρουν από ποικιλία σε ποικιλία στην οξύτητά τους, στην πυκνότητα και στην ποσότητα του χυμού τους. Μπορεί να στύψετε δύο λεμόνια και να βγάλετε μισό καφεπότηρο χυμό και μπορεί με άλλα, να βγάλετε 1 1/2 καφεπότηρο χυμό). Εάν η οξύτητα είναι αρκετή, προσθέτουμε λάδι. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στα χόρτα πρέπει να έχουμε τη γεύση των χόρτων και στο ψάρι, να έχουμε την όμορφη γεύση του ψαριού. Η ντρέσινγκ πρέπει να είναι τόσο ισορροπημένη, που να τα αναδεικνύει και όχι να τα σκεπάζει με κάποια άλλη γεύση (όξινη, αλμυρή κ.λ.π.).
5) Το ψάρι της φωτογραφίας μας είναι ψητή πέρκα φιλέτο (ψάρι φθηνό και πολύ εύγευστο).
* * * * *
Η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα στον πυρήνα της μαγειρικής της έχει και το ψάρι και τα άγρια χόρτα του βουνού (τα άγρια χόρτα αποτελούν έναν πραγματικά πολύτιμο διατροφικό θησαυρό, με πολύ μεγάλη διατροφική αξία∙ είναι πλούσια σε μέταλλα, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες, φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικά και πλήθος άλλων στοιχείων, απολύτως απαραίτητων για τον οργανισμό μας. Είναι επίσης πλούσια σε ευεργετικές ίνες, δεν περιέχουν λίπη και έχουν μηδαμινές θερμίδες. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη και σε όλη τη χώρα υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία άγριων χόρτων. Σε πάρα πολλές περιοχές όπου οι κάτοικοι μακροημερεύουν, από έρευνες έχει αποδειχθεί ότι η καλή τους υγεία οφείλεται στη συχνή κατανάλωση άγριων χόρτων. Με τα χόρτα όμως θα ασχοληθούμε εκτενέστερα σε μεταγενέστερη ανάρτησή μας.
Έτσι λοιπόν και τα δύο αυτά στοιχεία της διατροφής (άγρια χόρτα και ψάρι) τα αναδεικνύει το παραδοσιακό λαδολέμονο, που είναι η αρχαιότερη ντρέσινγκ (κρύα σάλτσα) και έρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Ο λόγος, λοιπόν, στη σημερινή ανάρτησή μας είναι για το τέλειο λαδολέμονο, το οποίο όταν περιχύνεις στο φαγητό εξαφανίζεται πρώτο από το πιάτο, πριν από τα ψάρια κι από τα χόρτα!
Η φυσική ισορροπημένη αναλογία της ντρέσινγκ είναι τρία (3) μέρη αγνού παρθένου ελαιόλαδου και ένα (1) μέρος χυμού φρέσκου λεμονιού. Η γεύση – μ’ αυτή την αναλογία- είναι απολύτως ισορροπημένη στην οξύτητα του λεμονιού∙ ούτε υπερβολική είναι ούτε λίγη. Η γεύση του λαδολέμονου όμως «απογειώνεται» ενώνοντας μεταξύ τους αυτά τα δύο υλικά με ένα τρίτο.
Η συνταγή αυτή είναι του Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγελόγλου. Δημοσιεύθηκε στην ομάδα “ΔΕΥΤΕ ΑΡΙΣΤΗΣΑΤΕ”!
Μην παραλείψετε να δείτε και το blog του Πατέρα Χριστόδουλου “Βασιλίνος”!