2 – 2 1/2 κιλά αλεύρι (εξαρτάται από το ζύμωμα)
500γραμμ. βούτυρο γάλακτος πρόβειο
500γραμμ. ζάχαρη
1 ποτήρι νερού λάδι 0 οξύτητας
1 ποτήρι νερού γάλα φρέσκο
1 ποτήρι νερού αλυσίβα (τα ποτήρια όχι ξέχειλα)
1 ποτήρι ΚΡΑΣΙΟΥ κονιάκ
1/2 ποτήρι νερού χυμό λεμονιών
20γραμμ. σόδα (τη σόδα την διαλύουμε στο κονιάκ)
1 κουτ. σούπας κοφτό κανέλα
1 μεγάλο μοσχοκάρυδο τριμένο (το έτοιμο τρίμμα δεν ενδείκνυται)
Χτυπάμε το βούτυρο, το λάδι και τη ζάχαρη αρκετά ώσπου να αφρατέψει το βούτυρο. Ρίχνουμε κατόπιν με την εξής σειρά τα υλικά το γάλα, την αλυσίβα, τον χυμό των λεμονιών, το κονιάκ με την διαλυμένη σόδα και τέλος την κανέλα και το μοσχοκάρυδο (Μεταξύ της προσθήκης κάθε υλικού μεσολαβεί καλό ανακάτεμα). Προσθέτουμε σιγά-σιγά το αλεύρι ώς να γίνει μια ζύμη μέτριας σκληρότητας (να μη κολλάει). Προϋπόθεση καλής ζύμης είναι το καλό ζύμωμα.
Αφού μπει η ζύμη στο ταψί την στολίζουμε κατά βούληση με λευκασμένα αμύγδαλα και διάφορα σχέδια. Τέλος την αλείφουμε με κρόκο αυγού αραιωμένο σε λίγο νερό (Θέλει δυνατό φούρνο).
Για την αλυσίβα χρειάζονται 1,5 ποτήρι νερό και 3 κουτ. σούπας στάχτη κοσκινισμένη καθαρή. Να βράσει περ. 1 λεπτό και αφού κρυώσει την σουρώνουμε.
Καλή επιτυχία και καλές γιορτές.
Τον Ιανουάριο του 1999 επισκέφτηκα στην Αθήνα, το Κέντρο Παράδοσης Φώτη Κόντογλου. Ο θαυμασμός μου για τον μεγάλο αυτόν Έλληνα οδήγησε τα βήματά μου σε ένα «προσκύνημα» στα άδυτα της εμπνευσμένης δημιουργίας του.
Μας υποδέχτηκαν με ευγένεια και σεμνότητα η κόρη του Δέσπω και ο σύζυγός της Γιάννης Μαρτίνος. Εκτός από τα εκθέματα του Κέντρου Παράδοσης, είχαν την καλοσύνη να μας ξεναγήσουν και στον 2ο όροφο, όπου ζούσαν. Εκεί θαύμασα από κοντά τις υπέροχες αγιογραφίες του, που συγκινούν κάθε ορθόδοξη ψυχή. Τα συναισθήματα έντονα και δύσκολο να περιγραφούν. Η ματιά μου έπεσε στο ευαγγέλιο και τον σταυρό, που όπως μας είπαν, έφερε μέσα σε μία βάρκα καθώς και την θαυματουργή εικόνα της Αγίας Παρασκευής από το μοναστήρι της Αγίας, στην εθνική καταστροφή του 1922, για να μη τα βεβηλώσουν οι Τούρκοι.
Δίπλα υπήρχε μια εντυπωσιακή βασιλόπιτα με τη σφραγίδα που βάζουμε στα πρόσφορα. Ήταν παραδοσιακή συνταγή από την πατρίδα τους, το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Σήμερα που ήρθαν στη μνήμη μου οι όμορφες αυτές στιγμές, σκέφτηκα να τη δώσω σε όλους αυτούς που αγαπούν τις παραδόσεις του λαού μας. Καλή και ευλογημένη χρονιά.
Μιλτιάδης Τσεσμετζής
Εκπαιδευτικός