“… Ο Χειμώνας και η γυναίκα του η Παγωνιά έλειπαν από τη χώρα του Χρόνου εννιά ολόκληρους μήνες, όταν ένα πρωί αποφάσισαν πια να γυρίσουν. Καβάλησαν λοιπόν ένα γκρίζο γρήγορο σύννεφο και ξεκίνησαν βιαστικά. Είχαν λόγο να βιάζονται. Η Παγωνιά περίμενε το τρίτο παιδί τους και δεν ήθελε να το γεννήσει στην ξενιτιά. Ταξίδεψαν λοιπόν ώρες και ώρες, έφτασαν στον τόπο τους και μόλις ξεπέζεψαν γεννήθηκε ο Δεκέμβρης…”
-Αν θέλεις να σ’ αγαπάνε οι άλλοι, που έλεγε ο παππούς Χρόνος, πρέπει πρώτα εσύ να τους αγαπάς.
Ο Δεκέμβρης δεν πίστευε του παππού του τα λόγια. Δεν καταλάβαινε γιατί δηλαδή έπρεπε ν’ αγαπάει τ’ αδέρφια του, αφού αυτά τον περιφρονούσαν.
Πλησίασαν μέρες κι ο Δεκέμβρης μεγάλωσε. Κόντευε δώδεκα ημερών και ήθελε μ’ όλη του την καρδιά να παίξει με τα ξαδέρφια του – με το Μάρτη, τον Απρίλη και το Μάη, τα παιδιά της θείας του της Άνοιξης’ τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, τα παιδιά του θείου του του Καλοκαιριού’ με το Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη, τα παιδιά του θείου του του Φθινόπωρου.
Πολλά ξαδέρφια του όμως έλειπαν. Και τ’ άλλα του είπαν:
-Εμείς δεν είμαστε πια μικροί για να παίζουμε. Μα και να ήμασταν, ποτέ δεν θα παίζαμε με σένα που πετάς στον κόσμο χαλάζι.
Θύμωσε με τούτα τα λόγια ο Δεκέμβρης. “Εμένα δε μ’ αγαπάει κανείς σε τούτη τη χώρα” είπε μέσα του. Η καρδιά του γέμισε παράπονο κι αγανάχτηση.
Βάλθηκε τότε να πετάει παντού χούφτες χούφτες το χιόνι, για να ξεσπάσει.
(Από το βιβλίο «Τα παιδιά του Χειμώνα» – Σειρά: Ιστορίες με τους 12 μήνες, Πατάκης 1988, 18η έκδοση 2009. Εικ.: με κολάζ της Λ.Π.-Α.)
της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
Η Λότη Πέτροβις-Ανδρουτσοπούλου είναι συγγραφέας. Δείτε την επίσημη ιστοσελίδα της, κάνοντας κλικ εδώ!
Δείτε τα βιβλία της συγγραφέως που έχουμε παρουσιάσει στη Ματιά, κάνοντας κλικ εδώ!