Θε μου γιατί τόσο πολλά, του κόσμου αυτού τα μίση;
Άνθρωπος είμαι, δε μπορώ να βρω εγώ μια λύση.
Θε μου οπού ‘σαι στα ψηλά και δεν σε πιάνει βόλι
άγγελο θέλω να φυλά τη φαμελιά μου όλη.
Αναδιπλώθη η καρδιά, το στήθος μου εσείστη.
Θεία συγκίνηση στο νου με καλογέρου πίστη!
Στο ιερό ψηλά εσείς και μεις ευγνωμοσύνη
που μας εδέχθη ο Θεός με τόση ευφροσύνη.
Αναγεννάται η ζωή, αγάλλεται η κτίση
ανθρώπου που πορεύεται με του Θεού την πίστη.
Αλλιώς λογάτ’ ο άνθρωπος, αλλιώς ο θιος τα κάμει.
Σχέδια που ναυάγησαν και δείχτηκε η πλάνη.
Ο νεκρεγέρτης ο Χριστός αρχάγγελο να στείλει
να φέρει καλοκοιμηθιά, όνειρο ν’ ανατείλει.
Χριστέ μου περιμένουμε να φέξει μιαν αχτίδα
ν’ απλώσει το χαμόγελο, ν’ ανθίσει η ελπίδα.
Την ξηρασία των παθών να φοβάσαι, ω ψυχή!
Σε κάμουν άνυδρη, στεγνή, ένα όνειδος στη γη.
Άλλοι γιομούν το στόμα τους με το φτηνό βρισίδι
άλλοι μ’ ουράνιους ψαλμούς σε εκκλησιάς στασίδι.
Αναζητώ μεσ’ στη ζωή τη θεϊκή αγάπη
και του Χριστού το τίμιο, δύσκολο μονοπάτι.
Βάθος της φιλοσοφίας ειν’ ο έρμος ο Σταυρός
απαρχή κάθε σοφίας, της ψυχής ο θησαυρός.
Της πίστεώς μας η πηγή μπορεί να κάμει θαύμα
να επουλώσει την πληγή και της ψυχής το τραύμα.
Είναι τιμή για μένανε να έχω ένα φίλο
που κουβαλά στους ώμους του, τον άγιο Ραφαήλο.
Κοινωνικό θεμέλιο ειν’ ο ανταγωνισμός.
Πού το πνεύμα της θυσίας μα και ο αλτρουισμός;
Πάνω απ’ όλα το «εγώ», ο τρανός εγωισμός.
Κυβερνά την κοινωνία, άκρατος ατομισμός.