Έτσι, κάτι μαλάκες που θα μπορούσαν να περνάνε μια χαρά με το πως είναι και το τι είναι και να ζουν δημιουργικά και ευτυχισμένα, τσουπ, κάνουν το ξεπέταγμα, σηκώνουν το μέτωπο ψηλά, βρίσκουν το Πάτημα: Στολή, Ιστορία, Φυλή, Πιστόλι. Και ξαφνικά ο βλάκας, ο περίγελος του σχολείου, αποκτά εξουσία πάνω σου, πάνω μου, πάνω μας, έτοιμος να χυμήξει, να πάρει το αίμα του πίσω. Απ’ όλους. Από τις γκόμενες που δεν του κάθισαν, από τους τύπους που δεν τον έκαναν παρέα, από τους συναδέλφους που τον δούλευαν. Τώρα μπορεί να τους δείρει, να τους μπουζουριάσει, να τους ξεφτιλίσει, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, ασύδοτα, ελεύθερα, απόλυτα.
Από το βιβλίο «Τα χαστουκόψαρα» του Λένου Χρηστίδη.