Ο Όζι Μπουν, ένας εμπορικότατος συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου που ζυγίζει εκατόν ογδόντα κιλά και είναι φίλος και μέντοράς μου στο Πίκο Μούντο, επιμένει να διατηρώ ανάλαφρο τόνο σ’ αυτά τα βιογραφικά χειρόγραφα. Πιστεύει ότι η απαισιοδοξία είναι αποκλειστικά για ανθρώπους που είναι υπερβολικά μορφωμένοι και στερούνται φαντασίας. Ο Όζι με συμβουλεύει ότι η μελαγχολία αποτελεί μια συβαριτική μορφή οδύνης. Λέει προειδοποιητικά ότι γράφοντας με μια μονότονα σκοτεινή διάθεση, ο συγγραφέας κινδυνεύει να καλλιεργήσει το σκοτάδι στην καρδιά του και να γίνει έτσι αυτό ακριβώς που στηλιτεύει.
[άραγε έχει κάποιο συγκεκριμένο συγγραφέα στο μυαλό του ο Όζι Μπουν]
Από το βιβλίο «Ο παράξενος αδερφός» του Dean Koontz